Asset 14

Dit was mooi in januari

Lees ook Dit was mooi in februari, juli, augustus, september, oktober en november.

Dat honden nooit iets vinden stinken. Een mes zo scherp dat je de saladekom ermee stuksnijdt. Een vrouw die zegt te kunnen knuffelen met kleuren. Klotendolken. Wat ik in verschillende steden op de muren zag gegraffiti’d: ‘als paarden sterven snuiven ze’ (Leiden); ‘ik hartje Jacco’ (Amsterdam); ‘Widlers moet dood’ (Gouda). Een caissière bij de Action die het zo koud heeft dat haar tieten pijn doen; na ieder gescand artikel pakt ze ze even vast. Een netverzwaarder. Dat een aardvarken zes meter onder de grond slaapt.

2951338099_37bd54edaa_o

Foto: Brian.

Sneeuwbessen. Dat het in horloge-reclames altijd tien over tien is. Het gezicht dat mensen trekken wanneer ze op de bijrijdersstoel zitten terwijl er ingeparkeerd wordt. Dat ganzen elke dag evenveel poepen als mensen. Of andersom. Terugdenken aan premier Balkenende en dat dat bijna de jaren vijftig lijkt. Het scheldwoord brillewiets. Een dikke oudere man op een politiepaard. Hoe het eigenlijk met Ankie van de Hitkrant gaat. Een afluistergesprek: mevrouw A. kent de buurvrouw van mevrouw B. met de schedelbasisfractuur niet, maar dat is niet lekker, dat weet ze wel. ‘Da's echt niet lekker!’

Een kapper die voor de spiegel zijn eigen haar staat te föhnen. Mensen die van tevoren over iets zeggen: ‘ik voel het’. Na de markt per ongeluk nog drie dagen met een winterpeen in je tas rondlopen. Mensen die klaar staan voor een foto terwijl je per ongeluk een filmpje maakt. Mensen die je voor het raampje uitzwaaien maar dat de trein dan nog lang niet wegrijdt. Alle mensen die op vliegvelden hun broekriem er weer in staan te jengelen. Een vrouw die door de brievenbus schreeuwt: ‘doe even open man, je staat gewoon door te smeren!!’

Foto: Global Crop Diversity Trust

Het massale ontzag voor de brandweersirene. Het tijdschrift DreamzNewz. Dat in Spitsbergen alle zaadjes van de wereld worden opgeslagen. Dat de jongen met de gouden tanden en de getatoeëerde traantjes op zijn wang zelf wollen coltruitjes voor zijn dwergpinchers naait. Angel en Paco heten ze, en het productieafval van cocaïne wordt ook wel Paco genoemd, vertelt hij trots. De geur van een biowinkel: natgeregende kartonnen zakjes, schapenvacht en gehakte stenen. Iemand die tegen je zegt: ‘ik ben wel van de lekker creatief’.

Traanplaatsuggestie. Baksteenbehang. Vrouwen met een blockhead (ik zag er één ik zag er één ik zag één!). Collega’s die hun telefoongesprek nog afmaken terwijl ze al in jouw kamer staan. De conducteur die alvast gedachteloos zijn hand ophoudt om je chipkaart aan te nemen maar nog heel lang door blijft kletsen bij de bank achter je. Diezelfde conducteur die bij iedere chipkaart zegt: ‘keurig’. Dat klittenband werd uitgevonden door een Fransman nadat hij plantenklitjes niet uit de vacht van zijn hond kreeg. Hoe fantastisch het er onder de microscoop uitziet. Dat tramchauffeurs zelf nog met een stok de wissel moet omleggen. Een vrachtwagencabine zonder lader op de snelweg. Dat je in The Sims nooit game over gaat, hoeveel huizen je ook in de fik steekt.

Mail

Laura van der Haar is archeoloog en schrijver.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Een cactus in een zompig moeras

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus kan toch niet groeien in een zompig moeras? In dit essay schetst Jam een realistisch beeld van de autistische ervaring in een kapitalistisch systeem dat productiviteit als het hoogste goed beschouwt. Lees meer

Lieve buren

Lieve buren

Ze hebben dezelfde brievenbus en dezelfde supermarkt, maar Nienke Blanc vraagt zich in deze nooit verzonden brief af of dat het enige is dat ze met haar buren deelt. Lees meer

Best Friend (For The Forseeable Future)

Best Friend (For The Forseeable Future)

Lotte Krakers’ vriendschap met Karlien eindigde mét blauwe vinkjes, maar zonder antwoorden. Het laat Lotte reflecteren op het afdwingen van gelijkenissen in een vriendschap, en het plaatsen van vrienden op voetstukken: ‘Karlien hield me een spiegel voor, waarin ik vooral zag wat ik niet was.’ Lees meer

Je hebt mij getekend voor het leven

Je hebt mij getekend voor het leven

Hoe sluit je een hoofdstuk af? Jop Koopman schreef een brief aan zijn oude baas, in wiens tulpenbedrijf hij als invalkracht een bedrijfsongeval meemaakte. Lees meer

De dooddoener van het kwaad

De dooddoener van het kwaad

Bas Keemink bespreekt de film 'The Zone of Interest', waarin Jonathan Glazer 'Big Brother' naar de Holocaust brengt. Lovende kritieken schrijven dat hij Hannah Arendts theorie, de banaliteit van het kwaad, goed in beeld brengt, maar is dat wel zo? Lees meer

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Jorne Vriens bezocht een tentoonstelling in Parijs en dit leidde tot een prachtige uiteenzetting over tekst, smartphones, connectie en fotografie. Lees meer

De eerste leugen

De eerste leugen

De eerste keer dat Job van Ballegoijen de Jong loog, was het bijna onschuldig. Een leugentje om bestwil, dacht hij toen, om zijn moeder gerust te stellen. Maar die eerste leugen groeide uit tot een web waarin hij langzaam verstrikte. In zijn debuut 'Morgen vertel ik alles' vertelt hij waarom iedereen een tweede (of derde) kans verdient. Lees meer

Leven in laagjes

Leven in laagjes

In dit essay geeft Dani Bouwman een intieme reflectie op identiteit, familie en het verlangen naar een plek waar hij volledig zichzelf kan zijn. Lees meer

De overkokende theatraliteit van Pierre Bokma maakt van Zomergasten weer een feestje

De overkokende theatraliteit van Pierre Bokma maakt van Zomergasten weer een feestje

Reinout Bongers schreef een nabeschouwing van de Zomergasten-aflevering met Pierre Bokma als gast of, moeten we zeggen, hoofdrol? "Therapie heeft hij wel geprobeerd, maar dat leverde hem - naar eigen zeggen - vooral een lege bankrekening op." Lees meer

Eerherstel voor mijn stiefmoeder

Eerherstel voor mijn stiefmoeder

Toen zijn stiefmoeder Pieta stierf, voelde het voor Jelle Havermans alsof hij werd bevrijd van een van zijn grootste onderdrukkers. Voor ons Sorry-magazine schreef hij dit essay waarin hij jaren later toegeeft dat de vrouw die hem en zijn zusje het leven zuur maakte, ook slachtoffer was van haar eigen tijdsgeest en omgeving. Lees meer

:Aan een dun touwtje: Over onbegrip, offers en intergenerationele solidariteit

Aan een dun touwtje: Over onbegrip, offers en intergenerationele solidariteit

In dit persoonlijke essay ontrafelt Laura Korvinus de draden die haar met haar oma verbinden. Langs welke verhalen of assen kan verbondenheid tussen verschillende generaties ontstaan en worden vastgehouden? Deel 1. 
 Onderweg naar mijn grootouders glipt een herinnering mijn gedachten binnen. Op een oude video ben ik aan het spelen aan de rand van... Lees meer

Op studiobezoek bij Koen van den Broek

Op studiobezoek bij Koen van den Broek

Aucke Paulusma ging op studiobezoek bij kunstschilder Koen van den Broek. In de hoop inspiratie op te doen voor zijn eigen kunstenaarscarrière, bespreken ze de kunst. Lees meer

:Sōsaku hanga: Modernistische kippenvelkunst volgens het boekje? 7

Sōsaku hanga: Modernistische kippenvelkunst volgens het boekje?

Waarom blijft prachtige kunst soms onbekend? Janke Boskma kreeg kippenvel van Sōsaku hanga en dook in de Japanse kunstgeschiedenis. Lees meer

Ook boze mensen kunnen kwetsbaar zijn

Ook boze mensen kunnen kwetsbaar zijn

Ettie reageert voor een laatste keer op een brief van Jochum, door te schrijven over verdriet, kwetsbaarheid, woede en het belang van actief luisteren. Lees meer

:'Hoop is het laatste dat sterft, maar op dit moment is de situatie tamelijk hopeloos': Sana Valiulina te gast in Zomergasten

'Hoop is het laatste dat sterft, maar op dit moment is de situatie tamelijk hopeloos': Sana Valiulina te gast in Zomergasten

Juul Kruse bekijkt de Zomergasten-aflevering van Sana Valiulina, waarin zij bovenal probeert hoop te houden en overeind te blijven tegen de achtergrond van immer grimmig Rusland. Lees meer

Een excuus in een klein restaurant

Een excuus in een klein restaurant

Ettie schreef een brief aan Jochum, die hem ontroerde. Hij besloot een brief terug te sturen over excuses, ouders en wat het betekent om zowel een cis-man én queer te zijn. Lees meer

Een goed passend hokje is nog steeds een hokje

Een goed passend hokje is nog steeds een hokje

Vorige week schreef Jochum een brief aan Ettie over zijn ervaring met queer-zijn, biseksualiteit en identiteit tijdens zijn jeugd. In deze brief reageert Ettie met haar eigen ervaring en vraagt ze zich af of iedereen queer zou kunnen zijn. Lees meer

De schipperende kameleon: zomergast Van der Burg is sociaal voor de mensen, maar liberaal in het beleid

De schipperende kameleon: Zomergast Van der Burg is sociaal voor de mensen, maar liberaal in het beleid

Eric van der Burg was op bezoek bij Zomergasten. Marthe van Bronkhorst geeft in dit artikel haar scherpe analyse op de aflevering. Lees meer

Briefwisseling Ettie en Jochum - Brief 2

Wie wil nou een slachtoffer zijn?

Jochum ontving een brief van Ettie over zijn nooit-verstuurde brief aan zijn jeugdliefde. Ettie vindt dat Jochum de vrijheid van de queeridenteit niet goed beschrijft. Hij besluit Ettie een brief terug te sturen en op haar kritiek in te gaan. Lees meer

Briefwisseling Ettie en Jochum - brief 1

Het privilege van lesbisch-zijn

Een nooit verstuurde brief die door Jochum Veenstra op Hard//Hoofd gepubliceerd werd, begon een eigen leven te krijgen in het hoofd van Ettie, die niet zo goed wist wat ze ervan moest vinden en er toen maar over besloot te schrijven. Het resultaat is een niet-verstuurde brief die ze toch besloot op te sturen. Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe schrijvers en kunstenaars. We zijn al veertien jaar gratis toegankelijk en advertentievrij. Zo’n vrije ruimte is harder nodig dan ooit. Steun de makers van de toekomst; sluit je vóór 1 januari aan als kunstverzamelaar en ontvang in januari je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar