Deze week in de Ava Mees List: Liederen om bij weg te kwijnen
De mens heeft behoefte aan het systematisch categoriseren. Met behulp van structuur kan men orde scheppen in de chaos waar we in leven. Zoals Immanuel Kant zei, wetenschap is georganiseerde kennis, wijsheid is een georganiseerd leven. Bovendien kunnen we wel tof doen, maar er was een tijd dat we allemaal wisten hoe de top 40 er uitzag. Een wekelijkse lijst.
Precies tien jaar geleden was ik zestien. Ik zat in de vijfde van het gymnasium. Elke vrijdag paste ik op een jongetje van zes, terwijl zijn ouders naar hun wekelijkse sektebijeenkomst gingen. Met de 35 gulden op zak, in die tijd een onwaarschijnlijk hoog bedrag om uit te gaan, vervolgde ik mijn weg dan naar de Korsakoff alwaar de rest van mijn vrienden al op de dansvloer stond. Op een oktoberavond in 2000 zat ik in een hoek naast een jongen van school. Later die avond zouden we zoenen, bij een bushokje in de Marnixstraat. En weer later zou ik vreselijk verliefd worden. Het was een onwaarschijnlijke combinatie: in die tijd luisterde ik obsessief naar het in dat jaar uitgebrachte Voodoo van D’Angelo. Mijn geliefde wachtte met smart op Radiohead’s Kid A. Maar samen luisterden we naar Siamese Dream van de Smashing Pumpkins. Samen gingen we naar The Virgin Suicides van Sofia Coppola. Nog steeds voel ik het in mijn buik als het toepasselijk genaamde nummer Playground Love van Air speelt.
Maar, zoals dat gaat, was het samenzijn geen lang leven beschoren. Zeven maanden later was het afgelopen. Ik was zeventien, met een gebroken hart, een nieuwe neuspiercing en het voornemen om kluizenaar te worden, want dit nooit weer. En hoewel het sindsdien niet meer zo erg is geweest als toen, is hartzeer mij ook later niet bespaard gebleven. Gelukkig zijn er altijd de zoete klanken van muziek die je er overheen kunnen helpen. Of die je laten dwepen met je zielensmart.
Een lijst met verdrietige liefdesliederen. Persoonlijk, uiteraard.
(Als je Spotify hebt geïnstalleerd kun je de liedjes beluisteren door op de titel te klikken)
1999
Alison Krauss – I’ve got that old feeling
Het was moeilijk kiezen, want mevrouw Krauss heeft een flink aantal albums gemaakt waar een hoop smart op wordt bezongen, door haar mierzoete stem en begeleid door banjo’s. Luisterend naar bluegrass zie ik de vlakke prairie. Deze liefdesverhalen gaan over getrouwd zijn, over leven op het land, over vrouwen met bloemenjurken en schorten voor die taarten bakken met krulspelden in het haar. Dan rollen de tranen over de wangen en kijk, daar is het brok in de keel.
2005
Tanya Stephens – It’s a Pity
Klassiek voorbeeld van een zomerhit die ik samen met mijn toenmalige lief grijs draaide. Overal waar we kwamen werd het opgezet. Zie je wel, ons nummer. Helaas was de liefde gedoofd voordat het nummer uit de roulatie ging, en werd ik gedwongen om het steeds weer aan te horen. ‘Je hebt gewoon een nieuwe herinnering aan dit nummer nodig,’ zei een wijze stem. Nu is het het nummer waarop ik omkukelde in een club ten overstaan van een lachend publiek. Ik weet niet wat beter is eigenlijk.
2001
Otis Rush – Three times a fool
De blues kan uiteraard niet ontbreken in deze lijst. Het is per slot een compleet genre gewijd aan liefdesverdriet. Hoewel, soms krijg ik het idee dat het vaker over whisky gaat, maar dat terzijde. Dit is de mooiste plaat die ik ken, en heeft me door vele barre tijden gesleept. Hoe vaak ik niet in de vensterbank heb zitten roken in het donker, bij dit nummer met een hart vol melancholie, luidkeels meezingend (en soms in combinatie met wat luchtgitaar). Ironisch genoeg is dit in de winkels onvindbare juweel nog in het bezit van een voormalige minnaar.
2009
Amel Larrieux – Sweet Misery
Het was niet de eerste keer dat hij me pijn deed, maar toch kapte ik er niet mee. Ik vermoedde dat hij er meerdere vrouwen op nahield, maar toch wilde ik hem ook. Hij was zo zorgzaam, zo attent. Overtuigd was ik, van de liefde. Een jaar later zag ik hem weer. Van de misère was nog maar een glimp over, en ook de inderdaad aan het licht gekomen affaire liet me koud. Tja. Soms valt het allemaal flink mee. Oeps!
2007
Amy Winehouse – Back to Black
Ja ja, niemand kan dit album meer horen en ook mij komt het de strot uit, maar er was een tijd dat ik niets minder dan geobsedeerd was door dit album, en dan met name dit nummer. Voordat kleine Amy een uitgemergelde troeteljunk werd had ze nog enorm haar, een flinke strot, en de macht om de halve wereldbevolking te beroeren met haar nummers. Niet dat ik ooit verlaten ben voor een ander, maar toch kon ik me intens inleven. Wat een lul.
2003
Dirty Vegas – Days go by
Niet te geloven, dat een nummer met van die zang-dance of hoe je het genre ook wilt noemen (zie ook volgende nummer) me in verroering kan brengen, maar het is zo. In de clip danst een zakenman in pak met afgeragde schoenen die hij twintig jaar daarvoor van zijn liefje kreeg. Ook ik heb in mijn leven een hoop dingen verzameld die een herinnering bieden aan een romance. Denk aan waardeloze prullaria als uitgeprinte ICQ-conversaties, een kapotte zilveren armband, een panty vol ladders er in, een gedroogde bloem waar vrijwel alle blaadjes van af zijn gevallen, en een stuk of vier lege drankflessen die dienst doen als vazen.
1998
Les Rythmes Digitales- Sometimes
Ik zag deze clip voor het eerst midden in de nacht, waarna ik spontaan in onbehoorlijk janken uitbarstte. Het toekennen van menselijke eigenschappen aan knuffeldieren is geen belachelijk fenomeen en ook ik was geen uitzondering. Onlangs kwam ik in de kelder van mijn moeder in een doos mijn oude beer tegen en het verschrikkelijke gevoel dat ik hem in de steek had gelaten kwam omhoog. Wat had ik gedaan?! Maar goed, het was dat, of een volwassen vrouw zijn met twintig knuffels op haar bed.
2004
Marvin Gaye – I wish I didn’t love you
Marvin Gaye maakt in zijn leven een hoop prachtige muziek, maar hij heeft een vrij onbekend croonalbum gemaakt. Zelfs dat van Robbie Williams is bekender. Afijn. Misschien is het zoetsappige gehalte wel te hoog, maargoed, soms is daar behoefte aan. Doet het eerder goed met een kop thee dan een glas wodka.
2010
Soul II Soul – Back to life
Niet alles in de liefde is ellende. Ooit moet is het genoeg geweest met het wegkwijnen in zelfmedelijden en droefheid. Tijd om de gordijnen open te gooien, het licht naar binnen te laten stromen, met de ogen te knipperen en op te staan. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar op een gegeven moment word ik zo moe van mijn eigen gedweep dat ik er weer op uit trek. Next!
