Moni Zwitserloot maakt getekende gedichten in de vorm van GIFjes. Over het ontsnappen uit een 2D-leven, angst voor de vergetelheid en zorgen die zoek raken. Lees meer

In het Cadavre staren schrijvers nooit naar een leeg vel papier. Ze gebruiken de laatste zin van hun voorganger als begin voor iets nieuws. Vandaag schrijft Fenna Riethof verder met de famous last words van Eline van Wieren. Lees meer

'Ze zat ergens tussen mijn gezond verstand en listige lust, op een plekje ter hoogte van mijn navel.' Lees meer

Moni Zwitserloot maakt getekende gedichten in de vorm van GIFjes. Over het ontsnappen uit een 2D-leven, angst voor de vergetelheid en zorgen die zoek raken. Lees meer

In het Cadavre staren schrijvers nooit naar een leeg vel papier. Ze gebruiken de laatste zin van hun voorganger als begin voor iets nieuws. Vandaag schrijft Eline van Wieren verder met de famous last words van Mick Lindo. Lees meer

'We slachten ook de engel en weten: er is nu niemand meer
om ons tegen te houden.' Lees meer

‘Het was zo’n periode in mijn leven waarvan ik achteraf ging denken: pas daarna werd alles beter.’ Lees meer

Nu op hard//hoofd: een nieuw gedicht door Dean Bowen. Lees en luister! Lees meer

Alfonds gilde dat ze sneller moesten gaan en dat ze beter langs de kant konden schaatsen. Een kort verhaal van Frank Bloem. Lees meer

Het Cadavre is terug van weggeweest, met een kort verhaal van Mick Lindo over een ogenschijnlijke onopvallende man. "Ik bescherm de mensen voor zichzelf, zou je kunnen zeggen. Voor hun eigen onvoorzichtigheid." Lees meer

Ik wist niet eens wat er precies in die Biobox zat. Dat ik iemand met zulke slechte intenties blind ben gevolgd, daar voel ik me toch een beetje vies door. Gebruikt, zo voel ik me. Lees meer

'Ik moet je iets vertellen, Lucas.' Yara heeft iets opmerkelijks op te biechten. Een kort verhaal van Emma Stomp. Lees meer

Niek Pronk maakte een illustratie, Lilian Zielstra schreef daarbij een gedicht. Normaal doen dichter en illustrator dat andersom, maar bij hoge uitzondering werd er nu eens van plaats gewisseld. Lees meer

Een gedicht van Robin Ramael met een illustratie van Pirmin Rengers. Lees meer

Een gedicht van Linda Carolien Lees meer

Door zijn snor af te scheren verandert meester Theo plotseling in een onweerstaanbare seksgod. Als dat maar goed gaat! Lees meer

Alweer de vijfentwintigste aflevering van het Cadavre: minnaressen, bolognese chips en whiskyflessen. Lees meer

Gedicht van Marc van der Holst over stenen en zijn dekbed. Lees meer

In de vierentwintigste aflevering van ons eeuwigdurende verhaal krijgt een au-pair een zenuwinzinking. Lees meer

Van snuisterende egels en afgedankte huiskonijnen tot oesterduikers en incestueuze geliefden: het leven in het park gaat – anders dan je misschien zou verwachten – niet over rozen. Wiard van der Kooij geeft drie korte impressies. Lees meer