Wat moet je echt doen, lezen, beluisteren of zien? Om je te helpen geven leden van de Hard//hoofd-redactie iedere week antwoord op één simpele vraag: 'wat maakt je blij?'.
Raw: Meer dan body horror
✩✩✩✩✩
Lisanne van Aert
'Ik kijk nooit horrorfilms. Maar toen ik hoorde over Raw, een film over een kannibalistisch meisje, moest ik ‘m zien. Op het filmfestival in Toronto, waar hij in première ging, waren mensen kotsend de zaal uitgelopen, maar dat deerde me niet. Er was mij een ‘coming-outverhaal, body horror, gitzwarte humor’ beloofd, en op de poster stond een bloedmooi meisje met een bloedneus.
Toen ik eenmaal in de zaal zat en de voorfilmpjes bijna voorbij waren, sloeg de paniek me om het lijf. Ik heb nooit begrepen waarom mensen horror kijken, het is alleen maar voer voor nachtmerries. Wat nou als ik nooit meer kan slapen, omdat mijn netvlies is besmeurd met organen? Maar zoals altijd waren de beelden in mijn hoofd goorder dan op het witte doek. Er wordt gekrabd, gebeten, er worden meterslange haarslierten uit een keel getrokken. Maar Raw is meer dan gore. Het is een ode aan alle ongemakken van het lichaam. Het is een verhaal over een meisje dat haar eigen lijf ontdekt, en dat van anderen. Ik had deze film graag gezien toen ik zestien was, dan had ik tijdens het gruwelen iets over mijn eigen body horror kunnen leren.
Dostojevski: Contrasterende zomerlectuur
✩✩✩✩✩
Tommy de Bruijn
'Aan het begin van de zomer van 2016 dook ik mijn boekenkast om iets mee te grissen op weg naar een terras. Aantekeningen uit het ondergrondse van Fjodor Dostojevski had me al zo lang uitdagend aan staan kijken, dat ik daar maar voor koos. Dostojevski is een auteur die ik ondanks zijn alomtegenwoordigheid nooit gelezen had. Maar daar zou nu verandering in komen. Op een terras, in de zon, mijn beduimelde Dostojevski en ik. In een korte broek.
Ondanks het vreemde contrast genoot ik met volle teugen. Als ik over de rand van m'n boek gluurde zag ik een glas witbier met een schijfje citroen erin. Maar als ik verder las bevond ik me weer in een grauw, besmeurd Rusland met een parade aan meelijwekkende stumpers. Werd het even te deprimerend, hoefde ik alleen maar op te kijken en m'n zonnebril af te doen: zon, bedrijvigheid, een struikelende ober. Met de komst van zomer 2017 stond ik weer voor dezelfde keuze als vorig jaar, en viel mijn oog op Misdaad en straf, ooit eens op de kop getikt voor drie euro op de rommelmarkt. De keuze was snel gemaakt. Misdaad, straf en witbier.'
Planet Earth II: Een troostende leguaan
✩✩✩✩✩
Jozien Wijkhuijs
'Deze week kan ik kort zijn. Dit filmpje en dit artikel, dat compleet uitlegt waarom.'
Beeld: Wikipedia commons
