Hiske krijgt het warm van deze grapjassende, maar woestromantische Belgen." /> Hiske krijgt het warm van deze grapjassende, maar woestromantische Belgen." />
Asset 14

Mag ik u kussen?

De laatste tijd word ik af en toe een beetje klammig wakker uit verwarrende dromen waarin Tom Barman, Jean Claude van Damme en Koning Boudewijn mij alle drie het hof proberen te maken. Dat komt niet door de slepende Belgische regeringscrisis, maar door mijn nieuwe lievelingsprogramma: Mag ik u kussen?

De formule is even simpel als geniaal: Aan uw linkerhand een Vlaamse schone met een ondeugende snoet wier naam meestal op ‘Praline’ lijkt en die nogal geprononceerde borsten heeft die een beetje uit haar topke of kleedje piepen. Aan uw rechterhand drie heel erg leuke Vlaamse meneren waarvan sommigen af en toe Wim Helsen heten. En in het midden Bart Peeters. Wat wil een mens nog meer? De drie mannen moeten de vrouw met hun lieve woordjes, intelligentie en improvisatie verleiden in een bloedstollende strijd tussen drie ridders (een triël?). De hoofdprijs is de kus van de prinses. “Stijlvol stalken” noemen ze het bij Canvas, maar MIUK is meer een soort kruising tussen Op Goed Geluk, Yo’ Momma en een paringsdans van futen.

Natuurlijk wordt het programma gepresenteerd door Bart Peeters, Belg der Belgen, die eerst “De Belg in de Kinderen voor Kinderen Jury” was en daarna “De Belg van Nananana”, en daarna “Die Belg die samen met de hoofdredacteur van het NRC onaardige dingen over PowNed zegt”. En nu dus, oh wat heerlijk, opeens de Mag-Ik-U-Kussen-Belg.

De show heeft allerlei onvergetelijke momenten, waarbij de man die er nogal geeky en omega uitziet met z’n kabeltrui (en soms dus Wim Helsen heet) zich naar voren buigt en dan plotseling iets fluisterschreeuwt dat ZO romantisch of juist ZO woest-hitsig is dat niemand het had zien aankomen in een spelshow. Iets van “Praline ge zijt mijn onbewoond eiland! Ik wil op uw witte naakte stranden aanspoelen, Praline! Ik lig aan de voet van uw vulkanen, ik wil uw zoute zeebodem doen schudden, Ik wil met een gitaar en dan bij een vuur en dan met mijn mond en dan oei en aai en aah, Praline!” De mannen moeten een aantal rondes doorlopen, zoals het Wereldkampioenschap Bescheidenheid en de Openingszin, en troeven elkander af met de ene zoet-poëtische of juist bloedgeile pickupline na de ander.

Het hoogtepunt van het programma is wat in Nederlandse programma’s vaak zo lelijk “het Keuzemoment” heet. Nadat de eerste man is afgevallen, (die nog een laatste, wanhopige poging waagt de dame van gedachten te doen veranderen in het spelonderdeel “De Loser Spreekt”) mag een van de overgebleven heren zijn allerlaatste poging doen. Na zijn ultieme, allerdichterlijkste, allerverleidelijkste woordenvloed vraagt hij het dan, fluisterend bijna: “Pralineke... Mag ik U kussen?”

Bart Peeters roept dan “OOOOOH Amai. Wat een spanning. Wat-Een-Span-Ning. Wat Zal Zij Doen!” Want Praline heeft nu twee keuzes: ofwel ze zegt “Ik dacht dat u ’t nooit zou vragen” of ze zegt “Beter kunnen we vrienden blijven”. Beide zijn zinnen die ik tegenwoordig te pas en ook vaak te onpas gebruik, namelijk in plaats van “ja” of “nee”. En dan kust ze hem. Of de ander.

Wat een heerlijke televisie. Echt wel chapeau. Gaat dat zien. Trek uw lange zinnen uit de kast! Gekust gaat er worden! Gekust!

Mail

Hiske Versprille

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Witte tranen

Witte tranen

Vaak kan geconfronteerd worden met een racistische misstap veel losmaken in witte vrouwen. Waar komt dat door? Fleur den Boer onderzocht het perfectionisme van witte vrouwen en hoe zogeheten 'witte tranen' racisme in de hand werken. Lees meer

Stieren en vrouwen hebben iets gemeen

Stieren en vrouwen hebben iets gemeen

Wat hebben stieren en vrouwen gemeen? In dit essay ziet Barbara Haenen tijdens het bezoeken van een stierengevecht gelijkenissen met haar eigen ervaringen. Lees meer

Links, wees niet zo bang om hypocriet te zijn 1

Links, wees niet zo bang om hypocriet te zijn

Marthe van Bronkhorst bekijkt hypocrisie als spectrum: hoe hypocriet ben jij op een schaal van Frans Bauer tot Johan Derksen? Lees meer

Bijsturen 1

Bijsturen

In dit essay legt Belle de Rode de vinger op de zere plek. Ze beschrijft hoe zij de rol van bijsturende kapitein op zich moet nemen omwille van haar zieke vader, terwijl ze juist afscheid had willen nemen van de kritische kapitein die in haar huisde. Lees meer

In je eentje achterblijven

In je eentje achterblijven

Als vriendin K. op een date gaat, denkt Eva van den Boogaard na over hun onuitgesproken pact. Zo lang ze beiden ongelukkig in de liefde zijn, hebben ze elkaar. Maar wat als er iemand dat pact uitstapt? Lees meer

Gelukkig zien jonge mensen het verband tussen toen en nu

Durf te leren van het verleden

Op Dag 150 van de wrede vergeldingsactie van Israël is een eind van de ‘slachting’ van Palestijnen nog niet in zicht. Schrijver Marte Hoogenboom vestigt haar hoop op activisten en journalisten die het verband tussen ‘toen’ en ‘nu’ durven zien. Lees meer

Fatma Shanan: de lichtelijke melancholie van het zomerse alleen zijn 1

Fatma Shanan | De lichtelijke melancholie van het zomerse alleen zijn

Een oase van rust midden in Berlijn. De kleine geschilderde landschappen en zelfportretten in de natuur van Fatma Shanan (1986, Israël) komen goed tot hun recht in de expositieruimte van Dittriech en Schlechtriem. De tentoonstelling ‘The Inn River’ bestaat uit een bescheiden aantal van negen schilderijen. Aucke Paulusma laat zien dat een aandachtige observatie loont, maar dat de schilderijen laten niet per se een vrolijke indruk achterlaten. Lees meer

Reden tot paniek

Reden tot paniek

In dit droomachtige en persoonlijke essay blikt Wouter Degreve terug op zijn jeugd, en hij onderzoekt de effecten daarvan op het heden. Want 'de kracht van de plek waar je bent opgegroeid mag je nooit onderschatten.' Lees meer

Geld lenen

Geld lenen

‘Het spijt me,’ zeg ik. ‘Voor dit alles.’ Ik gebaar om me heen. ‘Voor Nederland.’ In deze column van Anne Schepers ontmoeten twee vrouwen, die uitkijken naar hun avond in een wijnbar, een man die een treinkaartje naar Ter Apel bij elkaar probeert te sprokkelen. Lees meer

Vijftig jaar vrijheid van beweging

Vijftig jaar vrijheid van beweging

Tom Kniesmeijer leerde dansen op de remixes van discopionier Tom Moulton. Nu zijn eerste kennismaking met de muziek van deze sterproducent bijna vijftig jaar geleden is, blikt hij terug en komt hij tot een inzicht over onze tijd. Lees meer

Kür op muziek

Kür op muziek

”Onlangs las ik over wezentjes die alleen bestaan in de droom van een slapende vrouw.” Nelson Morus schreef een kort verhaal over geforceerde gezelligheid, chatbotgesprekken over lievelingsgerechten, hectiek en de alledaagse sleur. Lees meer

Als je wordt uitgenodigd voor een euthanasiefeest, dan ga je

Als je wordt uitgenodigd voor een euthanasiefeest, dan ga je

'Als je je psycholoog écht een brevet van onkunde wil geven, moet je haar uitnodigen voor je euthanasiefeest.' Lees meer

Neoliberaal Lang Covid 2

Neoliberaal Lang Covid

Voor ons 'Aaah'-magazine, schreef Harriët Bergman een essay over hoe long covid-patiënten vallen tussen pech en onrecht. "Er is iets grondig mis met hoe we in Nederland omgaan met mensen met een beperking en chronisch zieke mensen." Lees meer

Zo het begon 1

Zo het begon

Nele Peeters schreef een ontroerend verhaal, vol treffende zinnen en beelden. Het is dromerig verhaal, over eenzaamheid, hoop, zorgzaamheid en zwaarte. Lees meer

Ik ook op jou

Ik ook op jou

Op een avond zegt iemand tegen Eva dat hij verliefd op haar is. Terwijl hij wacht op een antwoord, denkt Eva na over wat verliefd zijn eigenlijk is. Lees meer

 1

Het model

De hoofdpersoon in dit verhaal van Feico Sobel poseert op een doordeweekse avond naakt voor een schilderklasje in Spijkenisse. De sessie ontaardt in een bizarre erotische nachtmerrie waarin onze verteller zich totaal verliest. Lees meer

Waarom het over mij gaat als het over trans literatuur gaat

Waarom het over mij gaat als het over trans literatuur gaat

In dit persoonlijke essay reflecteert Tom Kniesmeijer op queer activisme en literatuur, oftewel: de reden dat we strijden en schrijven. Lees meer

:Oproep: nieuwe Chef Illustratie en Beeldredacteur online

Oproep: nieuwe Chef Illustratie en Beeldredacteur online

Hard//hoofd zoekt twee getalenteerde, assertieve, breed onderlegde beelddenker (x/v/m) die de beeldredactie willen komen versterken! Lees meer

Herhaalrecept

Herhaalrecept

Op een ochtend wordt Aisha Mansaray wakker in een parelmoeren bubbel. Ze onderzoekt hoe ze met haar depressie op de randen van de realiteit kan leven, zonder de grip erop te verliezen. ‘Mijn aandoening was een zuigend ding geweest dat zich om mij heen had gewikkeld, lelijk, en meer levend dan ik.’ Lees meer

Stop met het onderschatten van de gevolgen van het slavernijverleden

Stop met het onderschatten van de gevolgen van het slavernijverleden

Zelfs 150 jaar na de afschaffing van de slavernij, zijn de gevolgen daarvan nog steeds voelbaar. Veel Nederlanders zien helaas niet in hoe de koloniale geschiedenis het heden heeft vormgegeven. Pas als je de bloedrode draad door de Nederlandse geschiedenis begrijpt, kun je de huidige ontwikkelingen echt begrijpen stelt Jazz Komproe. ‘Een onzichtbare wond laat zich immers moeilijk genezen.’ Lees meer

Word trouwe lezer van Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Meld je aan als abonnee voor slechts €2,50 per maand en ontvang ons papieren magazine twee keer per jaar in de bus. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer