Asset 14

Liefdesverdriet

Het is een constante in mijn leven, luddevedu. En dan bedoel ik niet het getreur over verbroken relaties. Daar kom ik na veel uitgelopen mascara, bier en andere geestverruimende middelen altijd wel overheen. Het is het besef dat elke vorm van liefde uiteindelijk eindigt, of misschien wel nooit bestaan heeft, dat me verdrietig maakt.

Liefde, van iemand houden of verliefd zijn is uiteindelijk het mooiste dat je kan meemaken maar tegelijkertijd ook het allerslopendste. Ik heb de raarste dingen voor de liefde gedaan. Ik boekte spontaan reizen naar exotische bestemmingen, kookte vlees, liet de vader van een ex mij een “linkse Hollandse teef” noemen… Man, ik verhuisde zelfs naar Duitsland. En dat alles met de hoop op onvoorwaardelijke liefde.

Dat laatste, naar Duitsland verhuizen dus, deed ik voor de eerste grote liefde van mijn leven. We hadden pret, ik hield van hem, hij van mij, en toen gingen we samenwonen. We hadden nog steeds pret maar als je constant op elkaars lip zit, wordt alles toch net iets minder spannend. Dan ontdek je opeens dat je niet kan onthouden waar jouw én zijn spullen liggen. Dat het vervelend is dat jij drie jobs tegelijkertijd aan het doen bent en hij zijn laatste geld aan een op afstand bestuurbare helikopter uitgeeft. En dat hij altijd twee verschillende sokken draagt. Hield ik daarom minder van hem? Nee. Ik vond dat van die sokken zelfs schattig. Maar opeens, na twee jaar (en ja, dat is lang voor mij) komt er dan een punt waarop je beseft dat je vrienden bent geworden. Zonder benefits nog ook. Dus toen besloten we, heel vriendschappelijk, uit elkaar te gaan. Oké, het feit dat hij mijn lievelingssnijplank had laten verkolen op een elektrisch vuur had er ook wel iets mee te maken. Met zo’n man wil je geen brandverzekering. Laat staan kinderen.

Niet dat ik kinderen wil. Ik denk dat kinderen krijgen voor veel mensen een bevestiging van hun liefde is. Terwijl ik vaak denk: dat was niet nodig geweest. Op sommige kinderen zit namelijk niemand te wachten. En op veel ouders nog veel minder. Maar dat is een andere discussie. Ik wil geen kinderen, maar ergens diep van binnen hoop ik dat iemand mij er ooit bijna toe dwingt. Omdat die persoon vindt dat mijn genen zo ongelooflijk tof zijn. Waarschijnlijk zou ik dan nog altijd weigeren, want als dat betreffende kind inderdaad mijn genen heeft, moet ik er niet aan denken om zo’n dikke kop eruit te duwen. Het zou desalniettemin een mooi compliment zijn.

Ik denk er vaak over na waarom het niet zo wil lukken met mij en de liefde. Om mij heen zie ik namelijk genoeg mensen die het blijkbaar wel gevonden hebben, het onvoorwaardelijk houden van elkaar. Ben ik te veeleisend? Te raar? Te enthousiast? Of kies ik gewoon altijd de verkeerde mannen? En doet dat er allemaal eigenlijk toe? Mensen zeggen vaak dat je hart belangrijker is dan je hoofd en dat eerste probeer ik dan ook altijd te volgen. Helaas ga ik daardoor ook nogal vaak op mijn bek. Vooral als ik dan opeens wél begin na te denken. Constant en teveel. En neurotisch zijn is niet sexy.

Eén van mijn favoriete nummers over de liefde is er eentje van een punkbandje uit Dallas genaamd The Nervebreakers. Het heet ‘I Love Your Neurosis’. Ik hoop nog altijd op het moment dat iemand dat onder mijn raam komt spelen. Ergens heel diep van binnen denk ik niet dat dat ooit gaat gebeuren en ik waarschijnlijk eindig met vijf katten, een snor en veel neuroses waar niemand van houdt. Maar gelukkig heb ik mijn hart nog en ik hoop dat dat ooit nog eens zo hard gaat kloppen dat ik mijn eigen gedachten niet meer hoor.

Mail

Coby Hounjet is volgens de kassajuffrouwen van de Albert Heijn onder de 25 maar heeft al zeker drie rimpels in haar navel. Verder houdt ze van pikante hummus, liftmuziek en piemels. Ze schrijft bij gebrek aan ander talent.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Ik was elf

Ik was elf

In dit verhaal onderzoekt Jochum Veenstra waar de grens tussen fictie en werkelijkheid ligt voor kinderen. En tot welk punt kan je als ouder je zoon beschermen? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

Auto Draft 4

Tijd buiten de uren om

Micha Zaat sliep binnen een jaar in bijna 60 verschillende hotelkamers. In dit essay licht hij het fenomeen van de hotelkamer als liminaal object toe, en legt uit wat zo'n kortdurend verblijf voor gasten én kamers betekent en waarom het onmogelijk is om ouder te worden in een hotelkamer. 'In het bed waar ik gisteren droomde over sterven in een auto-ongeluk ligt nu iemand te masturberen.' Lees meer

Een ode aan de pornofilm 2

Een ode aan de pornofilm: Het Porn Film Festival Amsterdam

Porno is meer dan wat Pornhub en andere grote platforms ons voorschotelen. Het Porn Film Festival Amsterdam laat deze donderdag tot en met zondag zien, dat porno kwetsbaarder, artistieker en vrijer is dan velen verwachten. Emma Zuiderveen spreekt met organisatoren Erik ter Veld en Franka Bauwens. Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Auto Draft 2

'Kunnen we vrienden zijn?': over een noodzakelijk veranderende mens-natuur relatie

Wanneer Jop Koopman afreist naar Lombok om de Indonesische visie op mens-natuurrelatie beter te begrijpen, gaat hij op pad met een lokale mysticus. In dit essay onderzoekt hij hoe we de verhouding mens-natuur opnieuw kunnen vormgeven; wat de agency is van onze omgeving, en waarom we vrienden moeten worden met alles rondom ons. Lees meer

 1

De zee

Mariska Kleinhoonte van Os schrijft met groot mededogen en rauwe eerlijkheid over degenen die tussen de mazen van het net en de mazen van de wet vallen, in de verhalenbundel 'Tussen de mazen' die op 14 februari verschijnt. Op onze site lees je alvast een voorpublicatie. Lees meer

De rattenkoning

De rattenkoning

Een schoolreis naar Praag klinkt als een feestelijke afsluiting van de middelbare school: slapeloze busritten, sigaretten in de schaduw van kasteelparken en stiekeme plannen om absint te drinken in hotelkamers. Maar in dit verhaal van Nick De Weerdt eindigt de reis voor een onafscheidelijke vriendinnengroep met een onverwachte confrontatie: de rattenkoning. Lees meer

Stil protest

Stil protest

Nadeche Remst laat zien hoe slaap, verdriet en dissociatie meer zijn dan persoonlijke reacties: ze worden een vorm van stil verzet tegen een wereld die kwetsbaarheid buitensluit. Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Hoe lang blijf je een vluchteling?

Hoe lang blijf je een vluchteling?

'Wat' ben je als je ergens niet thuishoort, maar ook niet terug kan naar je geboorteland? Ivana Kalaš onderzoekt het label 'vluchteling'. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Even zweven de levende wezens

Even zweven de levende wezens

Voor Hard//hoofd dicht Pim te Bokkel over de verschillende facetten van water: de kalmte en geborgenheid ervan, of juist de dreigende weidsheid. Dit is een voorpublicatie uit de bundel 'Even zweven de levende wezens' die op 16 januari bij uitgeverij Wereldbibliotheek verschijnt. Lees meer

Een echte vis

Een echte vis

In dit verhaal van Maartje Franken dreigt er meer dan alleen een storm. Kinderen gaan op zomervakantie in de regen, ontdekken een verzonken stad en proberen te documenteren zoals Bear Grylls. Lees meer

:Oproep: Hard//hoofd Biechtlijn

Oproep: bel de Hard//hoofd Biechtlijn

Op zoek naar een luisterend oor? Bel de Hard//hoofd Biechtlijn op 06 16 85 74 57 en word trouwe lezer van Hard//hoofd op papier om de collectieve audiobiecht te beluisteren. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lichamen en monden

Lichamen en monden

Hoelang blijf je toekijken? Wanneer dondert alles in elkaar? Waar zit de zwakke plek van passiviteit? Pieter van de Walle neemt je in dit kortverhaal mee als apathische visverzorger in een Berlijns aquarium. Lees meer

Schrijvers en beeldmakers gezocht voor ‘Honger’, het zevende Hard//hoofd Magazine! 1

Schrijvers en beeldmakers gezocht voor ‘Honger’, het zevende Hard//hoofd Magazine!

Welk verlangen kenmerkt jouw leven en waar snak jij naar? Stuur voor 16 februari 2025 je pitch in en voed ons met jouw ideeën over (beeld)verhalen, essays, poëzie en kunstkritiek voor het magazine ‘Honger’. Lees meer

Schrijvers en beeldmakers gezocht voor ‘Honger’, het zevende Hard//hoofd Magazine!

Illustreer jij de volgende cover van het Hard//hoofd Magazine?

Voor ‘Honger’, het najaarsnummer van 2025 van Hard//hoofd, zijn we op zoek naar illustrator die de cover van ons magazine wil maken. Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer