Asset 14

Juist nu kan het straatbeeld anders

Juist nu kan het straatbeeld anders 3

 

In veertig tramhaltes verspreid over Den Haag zal in plaats van de gebruikelijke reclameposters een kunstproject te zien zijn van collectief Topp & Dubio. 'Het zou goed zijn om de openbare ruimte permanent te gebruiken voor boodschappen waar iedereen door geholpen wordt, en niet alleen de grote bedrijven.'

De aankondigingsposters van feestjes, concerten en tentoonstellingen bladderen van de elektriciteitshuisjes. Culturele instellingen zijn dicht en nu er geen of weinig aanstormende events zijn die verkondigd kunnen worden, vervaagt het culturele leven langzaam uit het straatbeeld. De reclameborden zijn nu voornamelijk gevuld met de ondertussen bekende corona-slogans: “De was gaat gewoon door”, “Oorlog. Natuurramp. Pandemie” en “It’s time to dress up again”. In Den Haag is dat sinds vorige week anders. In veertig tramhaltes verspreid over de stad zal in plaats van de gebruikelijke advertenties een project te zien zijn van het kunstenaarscollectief Topp & Dubio.

Toen de coronacrisis ervoor zorgde dat de straten van Den Haag leeg bleven en veel mensen niet goed wisten wat ze met de situatie aan moesten, herkenden kunstenaars Frits Dijcks en Sander de Haas hierin een persoonlijke crisis uit 2016. Het kunstenaarsduo maakte een periode door waarin de inspiratie om werk te maken uitbleef. Toen deze persoonlijke crisis aanhield, gingen zij gedwongen op zoek naar een nieuwe houding ten opzichte van zichzelf, hun werk en het collectief. Tijdens dit proces maakte het duo gedurende een jaar zelfportretten in lege straten van Den Haag, op elke foto een andere houding aannemend.

Juist nu kan het straatbeeld anders 6

Dat de foto’s nu levensgroot in de tramhaltes hangen, werd mede mogelijk gemaakt door Stroom, een belangrijke culturele instelling in Den Haag. Zij nodigen kunstenaars en creatievelingen uit om “juist nu” hun talenten in te zetten en zichtbaar te maken wat er speelt in onze samenleving. Topp & Dubio belichten met hun project de ontbrekende hectiek in de stad. Er zijn minder activiteiten, zowel op straat als in ons persoonlijke leven, waardoor we meer oog hebben voor onze omgeving, elkaar en onszelf.

'De leegte en het gebrek aan ruis voegt een kwaliteit toe die normaal gesproken wordt onderdrukt door onze eigen bezigheden’, aldus de kunstenaars tegen lokale krant De Posthoorn. En daar hebben ze een punt. De intelligente lockdown heeft onze leefomgeving verkleind, naar ons eigen huis met slechts een slechts een aantal contacten. De druk om constant te prikkels te verwerken, zowel op werkvlak als op sociaal gebied was veel lager. Hierdoor hadden veel mensen energie over om wat voor een ander te doen.

Nu de zorgen over het ten onder gaan van onze maatschappij langzaam beginnen af te nemen, kunnen en moeten we weer steeds meer doen. Het project van Topp & Dubio zal te zien zijn 'tot de advertentiemarkt hersteld is’. Met de heropening van de meeste winkels, restaurants en het hervatten van het openbaar vervoer sinds 1 juni, zal dat niet lang op zich laten wachten. Nog even en de warme initiatieven die ontstonden tijdens de coronacrisis vanuit een gevoel van samenhorigheid zullen weer plaats moeten maken voor de gebruikelijke op consumeren gerichte boodschappen.

Chanel pakte dit eind april slim aan met de Chanel Moederdag-campagne. Deze bestaat uit kinderlijk getekende N05 parfumpotjes, die naadloos aansluiten bij de zelf versierde T-shirts die mensen voor hun ramen hangen als bedankje voor de zorg of de straattekeningen die kinderen maken voor de geïsoleerde verzorgingstehuizen. De esthetiek ontstaan tijdens de coronacrisis, wordt genadeloos ingezet door de multinationals om weer back on track te komen.

Juist nu kan het straatbeeld anders 4

In een onlangs verschenen aflevering van VPRO's Tegenlicht werd het woord gegeven aan 'rebellen tegen reclame’. Een van deze rebellen was Éric Piolle, die de burgemeestersverkiezingen voor de Franse stad Grenoble won met de belofte alle reclame uit de straten van de stad te verbannen. Hij zegt hierover: “We zijn blij dat we de moed hebben gehad om dit te doen en onconventioneel te denken: advertising is geen natuurlijke verschijning. Het is iets dat ons leven binnenkomt en overal binnendringt. En we kunnen het ook weer veranderen.”

De coronacrisis maakte dit des te duidelijker. Veel dingen waarvan we dachten 'Dat is nou eenmaal zo’, bleken wel degelijk te kunnen veranderen. Wellicht is het uitbannen van alle reclame een stap te ver, maar waarom zouden we niet vaker projecten zoals dat van Topp & Dubio op voor reclame gereserveerde plekken laten zien? Het zou een goed idee zijn om deze openbare ruimte permanent te gebruiken voor boodschappen waar iedereen door geholpen wordt, en niet alleen de portemonnee van grote bedrijven.

Foto's: Topp & Dubio 

Mail

Sophie van Lawick van Pabst doet sinds begin 2018 onderzoek naar wat er achter de schermen in musea gebeurt. Dit onderzoek maakt deel uit van het afronden van haar opleiding Lifestyle Transformation Design aan de Willem de Kooning Academie.

Topp & Dubio

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Rocher Koendjbiharie ligt in zijn essay het probleem toe: 'Homonationalisme is niks meer dan de voorwaardelijke acceptatie van mensen uit de regenbooggemeenschap ten behoeve van een nationale identiteit en een nationalistische ideologie.' Lees meer

De achterblijvers

De achterblijvers

Fietsend over een jaagpad reflecteert Gert-Jan Meyntjens op zijn rol als echtgenoot en vader, en neemt hij je mee op een zoektocht naar wat het betekent om man te zijn. Zonder bitter te worden. Lees meer

Ik sliep rechts

Ik sliep rechts

Daten met iemand aan de andere kant van het politieke spectrum? Naomi Ronner deed het. In dit essay beschrijft ze haar ervaringen. Lees meer

De kleinste kans

De kleinste kans

Roosje van der Kamp bereidt zich altijd voor op het ergste. Een vreemd plekje op haar huid, opladers in het stopcontact: overal schuilt gevaar. Als ze achter een geheim komt in de familie begrijpt ze beter waar haar angsten vandaan komen. Ze vertelt erover in dit openhartige essay over intergenerationeel trauma. Lees meer

:Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Het plezier van de leugen en de bevrijding van de agressie: volgens Zomergast Herman Koch verfraait iedereen het leven een beetje met leugens. Lees meer

Hondenvoer 1

It takes an adult to raise a village: Halsema is streng, rechtvaardig, en een tikje autoritair in Zomergasten

De bedachtzame, maar mediagetrainde, Femke Halsema nam ons als Zomergast mee in de bestuurlijke (opvoed)dilemma’s uit haar werk. Als een klassiek ouderfiguur toont ze zich streng en rechtvaardig, maar mist ze óók zelfinzicht op sommige punten. Lees meer

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

‘Uğur Ümit Üngörs fragmenten zijn broodnodige kost voor een samenleving die consequent doet alsof wijdverbreid extreem (staats)geweld een ver-van-mijn-bedshow is.’ Terwijl Zomergast Üngör zichzelf kundig naar de achtergrond werkt, maakt hij duidelijk dat de zomer vele winters verstopt. Met opgewekte grimmigheid vraagt hij ons om ons zorgen te maken over het leed van anderen. Lees meer

Zomergasten met Eva Crutzen roept de vraag op of een mooi gesprek genoeg is of dat kijkers toch snakken naar goede televisie.

Zomergast Eva Crutzen zorgde voor een mooi gesprek, maar is dat genoeg?

Na de ideale televisieavond van Eva Crutzen vraagt Hanna Karalic zich af of een mooi gesprek genoeg is voor Zomergasten of dat kijkers toch snakken naar goede televisie. Lees meer

Mijn tweede kutland… 2

Mijn tweede kutland…

Toen Iskra de Vries vanuit Polen naar Nederland verhuisde, bleek dat zij niet van een koude kermis thuiskwam, maar naar een koude kermis vertrokken was. Iskra schrijft een verschroeiend eerlijke break-up brief aan het adres van ons kikkerlandje. Lees meer

Schroot voor de kunstkenner 1

Schroot voor de kunstkenner

Wat doet een beschilderd stuk schroot in het Stedelijk? Waarom ruikt het er opeens chemisch en zoet tegelijk? Het is het werk van Selma Selman, die opnieuw definieert wat kunst is en mag zijn. Ivana Kalaš is onder de indruk – en heroverweegt haar eigen positie. Zoetig en naar ijzer – dat aroma komt op... Lees meer

Zomers zwijgen

Volim nas: hoe de taal van de liefde mijn lichaam tot stilte maande

Wat als je vertrouwen in jezelf en je lichaam plotsklaps wordt aangetast door epileptische aanvallen? En tegelijkertijd je vertrouwen in de onvoorwaardelijke liefde van je oma ook op losse schroeven komt te staan? In een persoonlijk essay neemt Dorea Laan je in beeldende taal mee in deze zoektocht. Lees meer

:Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst 3

Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst

Wat betekent het om moeder te zijn? En wanneer ben je dan een ‘goede moeder’? Moederschap, en alle nuances daarrond, blijft onderbelicht. Anne Louïse van den Dool onderzoekt via de representatie van moeders in de beeldende kunst de vele kanten die horen bij moeder zijn. Lees meer

Als je écht kinderen wilt redden

Als je écht kinderen wilt redden

Shashitu Rahima Tarirga kwam 33 jaar geleden via interlandelijke adoptie naar Nederland vanuit Ethiopië. Na een reis naar Ethiopië maakt ze nu een afweging tussen haar leven hier en het gemiste leven daar. 'Weegt een westers paspoort op tegen het moeten omgaan met de trauma’s van scheiding en achterlating? Weegt een leven hier op tegen onbekendheid met je leven daar?' Lees meer

nuclear family

Queerkroost

In een briefwisseling over queer ouderschap zoeken Eke Krijnen en Lisanne Brouwer naar steun, herkenning en een houding om de maatschappelijke discriminatie buiten het gezinsleven te houden. Lees meer

Informatiehonger

Informatiehonger

We verslikken ons in data, maar blijven gulzig drinken. In dit essay onderzoekt Paola Verhaert hoe onze honger naar informatie — ooit gevoed door boeken, nu door eindeloze datastromen — ons hoofd én onze wereld begint te verzwelgen. Waar ligt de grens? En merken we het als we die overschrijden? Lees meer

:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer