De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Miriam kijkt naar de aanhoudende ophef in Frankrijk, over een geval van zelfverdediging dat veel wegheeft van een moord.
In de ochtend van 11 september werd in het Franse Nice een juwelier overvallen door twee jonge mannen. Hij volgde de twee toen ze er op een scooter, met buit, vandoor gingen en vuurde drie kogels af. Eén van de twee overvallers, 18 jaar oud, werd in de rug geraakt en overleed ter plekke.
Juwelier Stéphan Turk, bijnaam 'Le Turqoise', kreeg een enkelband en huisarrest in afwachting van zijn proces. Het OM twijfelde aan de legitimiteit van Turks zelfverdediging en meende dat de doodslag van de 18-jarige een bewuste daad was geweest. 'Het volk' ontplofte, en het protest organiseerde zich zoals verwacht allereerst op internet. Inmiddels zijn er meer dan vijftien Facebook-pagina's die steun betuigen aan de juwelier; de populairste heeft meer dan 1,5 miljoen (!) likes. "Merci" staat er met chocoladeletters boven.
Jean-Marie Le Pen, oprichter van het extreem-rechtse Front National, verklaarde tegenover de pers dat hij exact zo zou hebben gehandeld als de juwelier, "maar dat zal u niet verbazen." Van een raspopulist als Le Pen viel dit inderdaad te verwachten, maar wat meer verbazing wekte was dat onder de duizend mensen die een week na het gebeuren in Nice de straat op gingen om hun steun te betuigen aan Le Turqoise, zich ook de burgemeester van de stad bevond, en een van zijn partijgenoten van het UMP.
'Nette' politici die zich openlijk scharen achter een burger die het recht in eigen handen neemt; kan dat? Ja dus, ook in Nederland. Want precies een jaar geleden sprak staatssecretaris Teeven doodleuk van een 'inbrekersrisico' toen een man overleed na een vechtpartij met de bewoners die hem betrapten. Eigen schuld, dikke bult.
Eigenrichting met grof geweld, zelfs een geladen pistool, is niet langer voorbehouden aan de Verenigde Staten, mochten we daar nog aan twijfelen, en dat is op zich ernstig genoeg. Verontrustender is dat politici, ongeacht uit welke hoek, deze gang van zaken niet langer afkeuren en soms zelfs aanmoedigen. Het is erg genoeg als burgers de overheid als hun vijand beschouwen en de rechtstaat in twijfel trekken; nog erger is het als zij –zeker wat het laatste betreft – hierin een medestander vinden in politici.
