De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Thomas bespreekt hoe McCain en Ahmadinejad met Irans ruimteplannen omgaan.
Na een succesvolle proef met een Iraanse aap als astronaut wil de plots reislustige Mahmoud Ahmadinejad de eerste menselijke Iraniër in de ruimte worden. Hoewel er in dat geval nog het één en ander aan zijn menselijkheid gesleuteld moet worden, zijn de prognoses positief: in 2020 staat de eerste Iraniër in de ruimte op de planning en in 2025 moet de eerste Iraniër voet en vlag op de maanbodem planten. Ahmadinejad zei in zijn rede zich te willen "opofferen voor de wetenschap". Dat "opofferen" haast altijd onderdeel uitmaakt van Ahmadinejads retoriek, neemt de toepasselijkheid ervan voor de proefaap niet weg. Die ziet er volgens sommige commentatoren op de foto vóór zijn ruimtereisje namelijk anders uit dan erna, wat erop zou wijzen dat de aap niet levend is teruggekeerd op aarde of op z'n minst onherkenbaar verminkt.
Hoe dan ook, de Russen hadden destijds hun hond, de Iraniërs nu hun aap, dat moest wel afgunst oproepen in het Amerikaanse kamp. Senator John the fighter McCain reageerde dan ook op twitter in zijn bekende, sublieme stijl: "‘Dus, Ahmadinejad wil de eerste Iraniër in de ruimte worden, maar is hij daar vorige week niet al geweest?" verwijzend naar de proefaap. Velen vonden het een smakeloze, racistische grap. Maar we moeten die poging tot humor van McCain juist met blijdschap ontvangen. Het is voor de meeste minderheden namelijk prettiger om op de maan te wonen dan in Iran. Bovendien wordt in de Amerikaanse senaat geëxperimenteerd met een twitterende proefaap. Zolang dat zo is, mogen McCain en Ahmadinejad van mij alles tegen elkaar zeggen.