Asset 14

The Dark Knight Rises

De verwachtingen waren hooggespannen: het laatste deel van Christopher Nolans Batmantrilogie moest een waardige afsluiter zijn en tegelijk de twee eerste delen doen vergeten. Nadat hij de schuld voor de dood van openbaar aanklager Harvey Dent op zich nam, zonderde Bruce Waye zich af van Gotham City. Het gaat goed met de stad. Totdat een nieuwe schurk ten tonele verschijnt. Drie van onze redacteuren zagen The Dark Knight Rises en bespreken hem. Ze zijn niet onverdeeld enthousiast.

Meredith: De tering, dat duurde lang.

Emma: Ja drie uur.

Rob: Nou ja, eigenlijk zat er maar bar weinig Batman in die drie uur.

Meredith
: Wel een goeie dosis Catwoman, in d’r strakke leren broek.

Rob: Ik vond Anne Hathaway een goeie Catwoman.

Meredith: Ik vond Hathaway verrassend genoeg ook goed! Eerste keer ook dat ik haar in een film zag en niet een onbedwingbare drang had om haar een bloedlip te slaan.

Rob: Mij best. Maar zaken waar ik in elk geval geen harde lul van kreeg, waren het verhaal en de motieven van alle personages in de film. Je wilt de wereld naar de klote helpen, ok. Maar WAAROM DAN?

Meredith: Nou ja, op zich maakt dat niet zoveel uit. De Joker ging ook voor zinloze destructie. Die wou gewoon shit slopen omdat hij zin had om shit te slopen, een soort psychopathisch anarchisme. Het punt is juist dat ze er bij de nieuwe bad guy (Bane) een belachelijk onsamenhangend, semi-diepgaand psychologisch kutverhaal bij hebben verzonnen.

Emma: Ja, en daar begreep ik helemaal niets van. Ze waren OF in New York OF in een Arabische grot, maar er zat niets tussen. Waarom kwam de VN ze niet helpen? Van wie was die Arabische grot überhaupt?

Rob: Even voor de goede orde: Bane wil niet de wereld naar de klote helpen, maar alleen Gotham. Een bescheidener doel dan wat de meeste movie villains voor ogen hebben als je er zo over nadenkt. Sterker nog: een realistischer doel. De wereld opblazen is nog nooit iemand gelukt, maar een stad als Hiroshima ging prima.

Meredith: Maar toch, die zinloze destructie onder een laagje slecht bijeengeharkte motieven maakt de hele film wel een beetje, nou ja, zinloos.

Rob: Een Superheldenfilm heeft in de eerste plaats een vette superheld nodig. En dat is Batman. Een supervette superheld. Alleen doet hij zo weinig dit keer. Hij is er nauwelijks en als hij er is, doet hij niet bepaald awesome shit ofzo.

Emma: Zijn afwezigheid vond ik helemaal niet erg. Het was eigenlijk gewoon een soort human interest verhaal. Je weet na die drie uur van alles over de levens, de twijfels, moeilijkheden, dromen van een heleboel bijna bejaarde mensen uit Gotham. En zij waren in principe allemaal grotere helden dan Batman, die best vaak een beetje een mietje was.

Meredith: Hij deed inderdaad een beetje pathetisch en moeilijk. Maar afgezien dat Batman niet zo batmannerig was, werd hij toch gespeeld door Christian Bale. En op Christian Bale ben ik al verliefd sinds ik 12 was en Little Women op videocassette had. Ik heb ooit Terminator 4 helemaal afgekeken met een van mijn homovrienden, omdat we maar bleven ruziën over wie in een hypothetisch geval met hem naar bed mocht.

Rob: De rest van de cast deed me aanvankelijk ook watertanden. Marion Cotillard, Joseph Gordon Levitt, Morgan Freeman... En dan was ik uiteindelijk steeds underwhelmed.

Emma: Om Marion Cotillard heb ik kostelijk gelachen!

Rob: Zoveel goede acteurs, en zoveel special effects, en dan ook nog Batman, de supervette superheld. Eigenlijk is de hele film gewoon Too Big To Fail.

Emma: Maar was het dan niet te veel van het goede? Het deed me een beetje denken aan die Epic Meal filmpjes. Kennen jullie die? Het leek net alsof ze alle elementen die ooit goed gewerkt hebben in een film, minstens 38 keer de revue lieten passeren. Een schuivende boekenkast is natuurlijk heel interessant, maar als het al vier keer over je heen is gestort, komt het de vijfde keer niet bepaald meer als een verrassing.

Rob: Ik las trouwens vlak voordat ik zelf naar de film ging over de schietpartij in Aurora. Er was toen nog geen sprake van een directe connectie met de film, maar toen het licht uitging bekroop me wel even de gedachte dat als iemand er zin in zou hebben, hij of zij makkelijk een bloedbad aan zou kunnen richten daar in Pathé de Munt, Zaal 3.

Emma: Ja, als er iets spannend was aan deze film, dan was het wel het idee dat de echte Bane elk moment binnen kon vallen.

Meredith: Nou nou, straks krijg je de ambassade op je dak...

Rob: De schutter noemde zichzelf The Joker lees ik nu. Een beetje gedateerd dus.

Emma: En Batman?

Meredith: Nergens een Batman te bekennen.

Rob: Kunnen we niet nog iets positiefs over de film vertellen?

Emma: Nou, ik heb er eens goed over nagedacht, en eigenlijk geeft The Dark Knight Rises een prachtig historisch overzicht van alle klassieke Hollywood-hoogtepunten. Als mijn kinderen alleen deze film zouden zien, zou het me heel veel geld besparen. En ze zouden niets hebben gemist hebben van wat er is gebeurd in de wereld sinds de Eerste Wereldoorlog.

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer