Een pratende teddybeer, Mark Wahlberg met drie tepels en lekkere zeikwijven." /> Een pratende teddybeer, Mark Wahlberg met drie tepels en lekkere zeikwijven." />
Asset 14

Ted

Seth McFarlane (bedenker, schrijver en stem-acteur van de succesvolle animatieserie Family Guy) werkte jarenlang aan zijn droomproject: een bioscoopfilm over een jongen wiens beste vriend een pratende teddybeer is. Wanneer de jonge John Bennett (Mark Wahlberg) wenst dat zijn speelgoedbeer echt zijn vriendje kan worden, komt zijn droom uit. Jaren later is John 35 en woont hij samen met Ted (de stem van McFarlane) en zijn vriendin (Mila Kunis). De beer is een echte slacker en houdt John tegen in zijn ontwikkeling. Zijn succesvolle vriendin wil dat hij het leven serieus gaat nemen. Hoe gaat John kiezen tussen zijn magische maatje en de liefde van zijn leven?

Noor: Ik las in de biografie van Seth McFarlane dat hij bijna in een van de twee vliegtuigen zat die de Twin Towers invlogen. Hij had zich alleen vergist in de tijd. Je zou toch verwachten dat iemand die zo dichtbij de dood heeft gestaan, alleen nog maar hele goede dingen wil maken?

Meredith: Maar hij maakte dus Ted.

Rutger: Ik las dat ook, in een portret in The New Yorker. Maar het schijnt juist dat hij daar heel erg mee koketteert, zo van ‘ik was bijna dood, ik snap het leven’. Sowieso bleek uit dat stuk dat hij een transformatie van de grappige, iets te dikke Family Guy-nerd naar een superslicke, manisch-gezonde, gestylede metroman heeft ondergaan, de laatste jaren. Het verklaart eigenlijk heel goed waarom deze film zichzelf zo overschat.

Meredith: Overschat de film zichzelf dan? Ik vond het eerder een slappe remake van Garfield met een drugsverslaafd Robijn-wasbeertje.

Rutger: Als comedy is het concept van een grofgebekte teddybeer nog wel aardig, maar het werd gewoon een sentimenteel familiedrama! Er zaten heel veel slechte grappen in, maar ook veel graploze delen. Elke comedy heeft een serieus randje nodig, maar dit sloeg door. Toen er voor de derde keer met dramatische muziek werd uitgezoomd van een verdrietig kijkende speelgoedbeer, had ik het gehad.

Meredith: Iedere keer als Mila Kunis in beeld kwam kon ik alleen maar fronsen en “shut uuuuuup” zuchten. Laat Mark Wahlberg toch lekker een joint roken met zijn teddybeer als hij daar zin in heeft.

Noor: Meredith, het is toch gênant hoe slecht de vrouwen er vanaf kwamen in deze film? Jongens maken plezier en vrouwen zijn allemaal zeikwijven. Lekkere, domme, nietszeggende zeikwijven.

Rutger: Het viel inderdaad op dat ieder vrouwelijk personage, tot de WC-dame aan toe, een Victoria’s Secret-model was.

Meredith: Je publiek anderhalf uur lang het motto bros before hoes door de strot duwen laat kennelijk weinig ruimte over voor een genuanceerd vrouwbeeld.

Rutger: Mila Kunis blijft wel een lekker wijf hoor. Ja toch gasten, ja toch? … Hallo?

Noor: Die Mark Wahlberg draagt toch zogenaamd het predikaat Lekker Ding? Daar zie je nu niks meer van, vergane glorie.

Meredith: Misschien lag het aan zijn mislukte Boston-accent. Maar vond jij hem ooit echt lekker? Ik heb hem eigenlijk lichtelijk afstotelijk gevonden sinds ik hoorde dat hij een derde tepel had.

Rutger: Mislukt accent? Hij is in Boston opgegroeid! Maar Mila Kunis zou ik dus hard neuken.

Noor: Ik heb niks gezien van dat harde neuken, dan kwam Ted de Teddybeer er de hele tijd tussendoor.

Rutger: Ik heb dat ook wel eens gehad, dat ik mijn huisgenote betrapte met haar vriend. Hij kon daarna niet meer verder, vertelde ze later. Vooral niet toen ze ook nog ‘Kom op, be a man!’ naar hem riep.

Noor: Haha! Weet je, het had eigenlijk best een interessante en grappige film kunnen opleveren. Het onderwerp boeit me wel: het (blowende/drinkende) derde wiel aan de relatiewagen. Ik herken de situatie dat je iets te veel met een stel optrekt en de verhoudingen een beetje raar worden.

Rutger: Ik ben ook vaak de Ted geweest. Diezelfde huisgenote had een foto van mij op de muur naast haar bed hangen, waarop ik heel intens de camera in keek. Daar werd haar vriend (weer een andere) helemaal gek van. Maar tegelijk miste ik mijn maatje om True Blood mee te kijken. Lastige dynamiek.

Meredith: Teds zijn irritant. Mark Wahlberg ook. Het beste stuk was dan ook die scène waarin ze elkaar volledig in elkaar rosten. Ik bedoel, Mark Wahlberg die met grof geweld tegen de vloer geslagen wordt door een teddybeer... Als dat je bioscoopkaartje niet waard is?

Noor: Dat was gek genoeg heel bevredigend. Een beetje zoals Keira Knightley die keihard werd gespankt in A Dangerous Method, daar zat ik ook al tijden op te wachten, dat zij eens flink afgeranseld werd.

Meredith: Lekker.

Rutger: Maar weet je wat ik dus niet snap? De rest van de zaal leek zich heel goed te vermaken. Op IMDB en Rotten Tomatoes krijgt Ted behoorlijk hoge waarderingen. Ik voel me de laatste tijd zo vaak onbegrepen in mijn film-mening. Word ik te oud? Ga ik binnenkort klagen over te hard fietsende tieners door mijn straat? “Vroeger, vroeger waren de films met pratende teddyberen beter.”

Noor: Ik begin de laatste tijd wel steeds meer op mijn moeder te lijken. We waren misschien niet de doelgroep...

Meredith: Tsja, maar we hoeven jongeren ook niet te kleineren met fantasieloze humor. Toen ik veertien was kon ik ook wel zien dat een klotefilm een klotefilm was.

Rutger: Terwijl ik echt fan ben van Family Guy, juist omdat het zulke absurde fantasieën toelaat. Maar Amerikanen komen niet naar de bioscoop als er geen trouwring of een dramatische regenscène te zien is.

Meredith: Je hebt het tegen een Amerikaan hè...

Rutger: Ja, het is allemaal jullie schuld. Met jullie moskees! En jullie shoarma! Oude vrouwtjes beroven op scooters, hulpverleners bedreigen... Geen greintje respect voor de Nederlandse cultuur, die kut-Amerikanen.

Meredith: Waar blijft die dramatische regenscène nou? Ik hoor al tien minuten aanzwellende orkestmuziek; het wordt tijd dat er iemand een aanzoek doet, anders snappen mijn hersenen niet dat dit verhaal is afgelopen.

Rutger: Nee, dit is de Nederlandse manier: lekker zeiken.

Noor: Heerlijk. Oeps, ben ik toch nog een zeikwijf geworden.

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer