Wat moet je echt doen, lezen, beluisteren of zien? Om je te helpen geven leden van de Hard//hoofd-redactie iedere week antwoord op één simpele vraag: 'Wat maakt je blij?'
Een warme wandeling
✩✩✩✩✩
Vivian Mac Gillavry
'Elk jaar verheug ik mij erop om in december de kerstspullen weer uit de kast te halen en de kerstboom op te tuigen. Dit jaar begon ik daar zelfs al wat eerder mee omdat ik meer dan ooit behoefte had aan wat extra warmte in huis. Een andere traditie die mij altijd een warm gevoel geeft is het wandelen over de grachten rond de kerst. Samen met vrienden trek ik er ‘s avonds op uit om de kerstboomcreaties van de grachtenpandbewoners te bewonderen (het grote voordeel van dat Amsterdammers hun gordijnen openlaten). Aangezien ik niet de enige ben die vroeg is begonnen aan een kerstboom, vinden onze wandelingen dit jaar ook al eerder plaats. Nu je op vrijwel elke straathoek warme chocolademelk en glühwein kunt kopen worden de wandelingen nóg feestelijker.'
Koninginnenspel
✩✩✩✩✩
Eva van den Boogaard
'Wat doe je tijdens een kerstvakantie als je The Queen's Gambit al gebinged hebt en je je familie en vrienden praktisch niet op mag zoeken? Inderdaad: spelletjes met je huisgenoot! Om de zomer weer een beetje in huis te halen (waarom ook niet) speel ik de komende weken Hive, een spel voor twee personen dat bestaat uit zeshoekige steentjes waarmee je je tegenstander moet verslaan. De bedoeling is om elkaars bijenkoningin te omsingelen met stukken die volgens bepaalde vaste regels over het speelveld mogen bewegen. Een soort schaken, maar dan simpeler. Zonder serieuze lopers, pionnen en torens, maar met bijtjes, sprinkhanen en kevertjes. Ik word er vrolijk van.'
Kerstverhaal
✩✩✩✩✩
Annelies van Wijk
'"Ik ga je een gekke vraag stellen," zegt de vrouw in de deuropening. Ze staat zonder benzine op het parkeerterrein voor het theaterhuis waar ik werk. Ze heeft rode wangen van de kou en vraagt of ze misschien mijn fiets kan lenen. Ik druk mijn sleutel en lichtjes in haar handen. ‘Wil je niet dat ik mijn paspoort aan je geef of zoiets?’ Even twijfel ik. "Nee natuurlijk niet." Na een uurtje komt ze terug, vertelt ze dat ze eigenlijk naar haar moeder ging, dat de ANWB zoveel geld vraagt voor een beetje hulp, dat haar dochter in de auto op haar wacht. Als ze opstapt haalt ze een chocoladereep uit haar jaszak. "Voor je vertrouwen." Ik huppel de rest van de avond. Niet van die reep. Maar om wederzijds vertrouwen.'