Wat moet je echt doen, lezen, beluisteren of zien? Om je te helpen geven leden van de Hard//hoofd-redactie iedere week antwoord op één simpele vraag: 'wat maakt je blij?'.
Veters strikken nieuwe stijl
✩✩✩✩✩
Rosanna Baas
Life hacks. Op internet kan je hele lijstjes vinden van foefjes die je leven simpeler zouden moeten maken. Zelden heeft zo’n trucje ook daadwerkelijk mijn levenskwaliteit verbeterd. Tot ik laatst tijdens wat soul searching in een lijstje met TedTalks het praatje van Terry Moore tegenkwam. Met twee minuut tweeënvijftig moet dit de kortste TedTalk ooit zijn geweest. In de video legt Moore uit hoe je veters moet strikken. Al jaren loop ik rond met veters die alsmaar los raken. ‘Geen zorgen, ik vraag je niet ten huwelijk!’ roep ik regelmatig als ik weer eens moet knielen om mijn veters te strikken. Op de vrije school had je dan wel geen veterstrikdiploma, toch dacht ik dat ik deze skill onderhand wel onder de knie had. Het ligt niet aan mij, maar aan mijn veters. Niet dus. Blijkbaar moet je bovenlangs halen in plaats van onderdoor. Dankzij Moore kan ik op mijn zesentwintigste eindelijk zonder dubbele knopen.
Marsman: De volgende scan duurt vijf minuten
✩✩✩✩✩
Ron Vaessen
Lieke Marsman heeft in april al maanden schouderpijn. Ze heeft ook afgesproken om een boekje te schrijven, over een week in Tilburg. Ze wil afzeggen, gaat toch, brengt de dagen in bed door. Komt er soms uit om te praten, de stad te zien. Optreden op het Tilt-festival, op uitnodiging waarvan ze er is, moet vanwege de pijn zittend. Twee dagen na afloop gaan de dingen snel. Ze ziet een nerveuze neuroloog, die MRI-scans opent. Hoort van een kwaadaardige tumor van 8x9x10 centimeter, net een optelsom. Ondergaat wat tienduizenden nietsvermoedende kankerpatiënten in Nederland jaarlijks ondergaan. Wordt geplukt uit de gedeelde wereld die altijd doordraait en geplaatst in een parallelle, eenzame wereld van scans en bezoeken die om haar draait, tot vervelens toe om haar. Het boekje komt er toch, en dat levert wat op. Marsman verweeft haar persoonlijke verhaal met dat van andere mensen met pech in Nederland. Mensen die ook ziek zijn, of arm, of door oorlog van huis verjaagd. Er doemt een land op dat niet ziek is, maar toch wordt behandeld. Door een arts die valse diagnoses stelt, doodleuk op de verkeerde plekken snijdt en neuriet dat je normaal moet doen.
Op welk schilderij lijk jij?
✩✩✩✩✩
Ruby Sanders
Weet je nog, toen het helemaal hip was om met de eerste Mac Books via de Photo Booth-applicatie van die rare foto’s te maken? Gezichten werden tot idiote proporties vervormd met fish-eye, in een pop-artfilter gezet, bizar symmetrisch gemaakt of verdraaid tot een soort tornado van ogen, neuzen en monden. Dágen waren we er zoet mee. Jaren later gaan foto-apps vooral om mooi zijn en flatteus in beeld komen. Maar nu is er de Google Arts & Culture-app, die je eens goed met je neus op de feiten drukt. Google heeft een digitaal archief aangelegd van duizenden schilderijen uit musea wereldwijd en vergelijkt jouw selfie middels ondoorgrondelijke algoritmen met al die kunst: zo hoop je te lijken op een prachtige Rubensvrouw maar blijkt het eerder – in mijn geval – ene Johan van Bockhoven te zijn, of Mary, hertogin van Richmond, op wie jij als twee druppels lijkt. Een kinderachtig spelletje dat oude tijden doet herleven en hilariteit garandeert.
