POP-UP is een collectie muzikale aanbevelingen, met zorg geselecteerd voor het hard//hoofd publiek door een muzikale veelvraat uit de redactie. Deze maand als eerste POP-UP: het Utrechtse collectief Most Unpleasant Men." /> POP-UP is een collectie muzikale aanbevelingen, met zorg geselecteerd voor het hard//hoofd publiek door een muzikale veelvraat uit de redactie. Deze maand als eerste POP-UP: het Utrechtse collectief Most Unpleasant Men." />
Asset 14

Most Unpleasant Men

POP-UP is een collectie muzikale aanbevelingen, met zorg geselecteerd voor het hard//hoofd publiek, door een muzikale veelvraat uit de redactie. Elke maand licht hard//hoofd één act uit die zo goed is dat we ze eigenlijk voor onszelf willen houden. Toch doen we dat niet, en aldus in deze eerste POP-UP: het Utrechtse collectief Most Unpleasant Men.

_____________

[audio:http://www.hardhoofd.com/wp-content/uploads/2009/12/04-Princess.mp3]
"Princess" van Most Unpleasant Men
(Van het album "Nothing Moves Slower", 2009)

MUM_cd_cover_labelled

Utrecht huisvest al jaren een muziekscene die bruist op verschillende gebieden. Met name (indie)rock, elektronica en hip-hop zijn er sterk vertegenwoordigd. Waar in Amsterdam geldt 'hoe gekker (fragieler, manischer, rafeliger, avant-gardistischer), hoe beter', is Utrecht juist een broedplaats voor acts die opvallen door een verzorgde sound en goede organisatie. Zo zijn in Utrecht de laatste jaren een aantal stabiele kwaliteitslabels ontstaan - Beep!Beep! Back Up The Truck en Snowstar Records bijvoorbeeld. Daarnaast werken acts als We vs. Death, Nobody Beats The Drum en Kyteman in de luwte van het megalomane Amsterdam gestaag aan een prachtige muziekportfolio.

In dit licht zou je Most Unpleasant Men als een exemplarische act voor Utrecht anno 2009/2010 kunnen zien. Dit vijftal ervaren twintigers verenigt namelijk alle bovengenoemde genres in zich, en laat het resultaat van deze synergie ook nog eens volslagen logisch klinken. Dit leidt onvermijdelijk tot een lange reeks associaties bij de luisteraar, van Kings Of Convenience tot Blue Eyed Soul met een vleugje van sus en een mespuntje zo. Echter, na beluistering van hun debuutalbum “Nothing Moves Slower”, merk je dat het vruchteloos is deze act in één catchphrase te vatten. Elk nummer brengt weer nieuwe smaken met zich mee. Orkestraties, elektronica, gitaargeweld, gefluister: niets wordt geschuwd op deze eerste uitgave. Je zou zelfs tot de conclusie kunnen komen dat ze hun vorm nog niet helemaal gevonden hebben. Wel zijn al een aantal pareltjes op dit debuut te vinden. Met name Princess, Platform en Hospitality zijn prachtige, gelaagde indiepopnummers die blijven boeien.

Tijdens hun live optredens wordt echter duidelijk dat Most Unpleasant Men de lat alweer een heel stuk hoger heeft gelegd. Het nieuwe materiaal zoekt nog duidelijker de gemeenschappelijke grenzen tussen de muzikanten op, zonder dat aan dynamiek en variatie wordt ingeboet. Een live optreden is dan ook bij uitstek de setting waarin de kwaliteit van de muzikanten als individuen, maar ook als groep, je pas echt vol in je gezicht raakt. De sound is altijd warm, helder en perfect in balans, ongeacht de situatie. Akoestisch of versterkt, in een benauwde kroeg tijdens de afgelopen Popronde (reizend festival voor Nederlandse popmuziek) of op de festivalweide: Most Unpleasant Men weet telkens weer de oren te betoveren. Daarbij staat iedereen volledig in dienst van het liedje. Dat gegeven is soms bijna jammer te noemen, gezien de uitmuntende kwaliteit van deze rasmuzikanten. Met name drummer Frank Wienk (tevens percussionist bij Kyteman) profileert zich hier als een ware virtuoos. In alle bescheidenheid overigens, want er straalt geen greintje ego vanaf.

Waarom is deze band dan nog niet bekend bij het grote publiek? Welnu, ten eerste is het muziek voor muziekliefhebbers: Most Unpleasant Men serveert geen hapklare brokken 3FM-meuk. Daarnaast is het vaak zo dat acts zoals deze regelmatig mijlenver op hun laatste uitgave vooruitlopen. Het is de prijs die je betaalt voor muzikale ontwikkeling. Toegegeven, er zit ook nog veel meer in het vat dan op Nothing Moves Slower is terug te vinden. Het is te hopen dat ze met hun tweede plaat die belofte gaan inlossen. Daar worden we namelijk allemaal beter van. Voor nu zeg ik: ga zien die band, en vlug een beetje!

[audio:http://www.hardhoofd.com/wp-content/uploads/2009/12/11-Mommy.mp3]
"Mommy" van Most Unpleasant Men
(Van het album "Nothing Moves Slower", 2009)

_____________

MAAK KANS OP EEN GRATIS CD!!
Hard//hoofd mag 2x het album Nothing Moves Slower van Most Unpleasant Men verloten onder onze trouwe lezers! Wil je kans maken op deze fantastische plaat, stuur dan vóór maandag 14 december een mailtje naar redactie@hardhoofd.com met in de titel “hoogst onplezante prijsvraag”, plus je naam en adres. De winnaars krijgen bericht.

_____________

www.myspace.com/mostunpleasantmen
www.mostunpleasantmen.nl

Mail

Jasper

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Waarom stellen journalisten zo weinig vragen?

Waarom stellen journalisten zo weinig vragen?

Bij de media heerst ziekte, journalisten stellen te weinig vragen. Fausto en Marthe van Bronkhorst komen met een behandelplan. Lees meer

Essaywedstrijd: 'Dat is dan jouw waarheid' Hooray for the Essay 2026

'Dat is dan jouw waarheid' Hooray for the Essay 2026

In deze editie van Hooray for the Essay dagen we je uit om na te denken over waarheid. Reageer voor 19 januari. Lees meer

:Schoonheid van de partij: Mogen politieke partijen een eigen esthetiek ontwikkelen? 1

Schoonheid van de partij: Mogen politieke partijen een eigen esthetiek ontwikkelen?

Is politieke inmenging met kunst en esthetiek vooral iets van vroeger, en is schoonheid tegenwoordig gedepolitiseerd? Patrick Hoop schreef een essay over waarom ons huidige politieke stelsel zich mag - of moet - bemoeien met schoonheid. Lees meer

Een eerste keer

Een eerste keer

In dit erotische verhaal vraagt Jochum Veenstra zich af of het opwindend kan zijn om constant expliciete consent te vragen, en of er dan ook echte consent tot stand komt. Een eerste keer is ook gepubliceerd als audioverhaal bij deBuren. 'Als onze monden elkaar raken, lijkt de vriendschap die we bij daglicht hebben weer tot leven te komen.' Lees meer

Politiek is de olifant in de kamer, maar modejournalistiek trekt de deur liever dicht

Politiek is de olifant in de kamer, maar modejournalistiek trekt de deur liever dicht

Mode lijkt glanzend en zorgeloos, maar er schuilt een wereld van politiek achter. Loïs Blank vraagt zich af: wie bepaalt eigenlijk welke verhalen verteld mogen worden? Wat gebeurt er met de progressieve stemmen van een bedrijf dat vooral voor de winst gaat? Lees meer

Suriname - van onafhankelijk land naar natie

Suriname - van onafhankelijk land naar natie

Op 25 november is het 50 jaar geleden dat Suriname onafhankelijk werd van Nederland. Kevin Headley bespreekt hoe de onafhankelijkheid van Suriname tot stand is gekomen en hoe het zich verder ontwikkelt tot natie: van politieke geschiedenis tot hedendaagse successen. Lees meer

Balletles

Balletles

In een rumoerig café herinnert een groep meisjes zich heel helder: 'Meisjes zoals wij leren vroeg de kunst van de onwaarneembare volharding.' In dit korte verhaal neemt Marieke Ornelis je mee in een wereld vol witte panty's, billen op een koude vloer en honingachtig vocht, terwijl de intimiteit wegsmelt onder de toneellampen. Lees meer

De integratie-stok slaat wéér de ‘problematische Moslim’

De integratie-stok slaat wéér de ‘problematische Moslim’

'Een begrip als integratie lijkt een middel om te streven naar een inclusievere samenleving, maar dwingt in feite minderheden om hun culturele en religieuze identiteit op te geven.' Aslıhan Öztürk legt de retoriek bloot waarmee de integratie-stok dreigend boven het hoofd van generaties migranten wordt gehouden. Lees meer

Pomme d’amour 1

Pomme d’amour

In dit gedicht van Elise Vos vinden de glazen muiltjes en kikkerprinsen uit de klassieke sprookjes hun weg tussen de HR-medewerkers en stadsduiven met verminkte pootjes. Een hoofdpersoon zoekt diens plek in de wereld, terwijl mannen dwars door de ontknoping van het verhaal heen slapen. Lees meer

Ademruimte

Ademruimte

‘Hij kon toen alleen Catalaanse woorden fluisteren en zijn wijsvinger buigen om aan te geven wanneer hij naar buiten wilde om te roken.’ In Ademruimte, van Elisa Ros Villarte, keert het hoofdpersonage terug naar haar ouderlijk huis dat gevuld is met onbekend speelgoed, bevroren maaltijden en beladen vragen. Lees meer

Wifey material

Wifey material

Wifey of wervelwind, Madonna of hoer. Marthe van Bronkhorst had gehoopt dat dit binaire denken passé was, maar helaas, de emancipatietrein blijkt op dit spoor nog steeds haperen. Ik oefen een enorme aantrekkingskracht uit op één specifiek soort mensen: mensen van wie de favoriete contactfrequentie eens in het kwartaal is. Mensen van wie de love... Lees meer

Nwe Tijd x Hard//hoofd: Maandagavond – De uitnodiging

Podcast: Maandagavond – De uitnodiging

Deze Maandagavond liep iets anders dan gepland. Of beter gezegd: precies zoals gepland, althans voor iedereen behalve Suzanne Grotenhuis. Met Freek Vielen, Ellis Meeusen en Johannes Lievens, die in de tweede aflevering van dit Maandagavond-seizoen stilstaan bij momenten die je anders aan je voorbij zou laten gaan. Lees meer

Bestel ‘Ik wil, wil jij ook?’ - briefwisseling over seksueel consent 1

Bestel ‘Ik wil, wil jij ook?’ - briefwisseling over seksueel consent

Bestel onze bundel 'Ik wil, wil jij ook?' een briefwisseling over seksueel consent Lees meer

Vrijheid

Vrijheid

Liggend onder de auto van de buren overdenkt een man de relatie tot zijn familie, de gevolgen van zijn gedrag en de reactie van omstanders. Eva Gabriela schreef een kwetsbaar verhaal waarin de dreiging en het ongemak constant voelbaar zijn, en waarin de pleger van huiselijk geweld de hoofdpersoon is. Lees meer

Anders voel ik me zo oud 1

Anders voel ik me zo oud

In dit essay analyseert Loulou Drinkwaard de tegenstrijdige etiquetten die haar zijn geleerd of opgelegd: ‘Tussen u en jou in, zweef ik. De waarden van mijn vader in mijn ene hand en de waarheid van mijn moeder in mijn andere. Mijn oma deelt de kennis van ons moederland en ‘De Nederlander’ bepaalt wat hoort. Ondertussen vond ik een alternatief. Zullen wij elkaar vousvoyeren?’ Lees meer

:De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De zombie is een popcultuuricoon. En niet alleen tijdens Halloween! Series als The Walking Dead en The Last of Us volgen de gebaande zombiepaden. Volgens Anne Ballon hebben zombies méér narratief potentieel. In vernieuwende verhalen wordt onderzocht 'hoe wij als halfbewusten de wereld beleven, hoe we opgaan in systemen die we niet hebben gekozen, hoe we verlangen en met verlies omgaan.' Lees meer

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

We weten precies wat er in ons eten zit, maar wat dragen we eigenlijk op onze huid? Net als jij, verlangt Loïs Blank ook naar meer transparantie van de kledingindustrie. Zou die wens dan toch in vervulling kunnen komen? Lees meer

Twee dagen

Twee dagen

Rocher Koendjbiharie belicht de verschillende paden die we tijdens de aankomende verkiezingen in kunnen slaan. Kiest Nederland opnieuw voor rechts, en strompelen we verder richting democratisch en moreel verval? Of kiest Nederland toch voor een samenleving waarin we omkijken naar elkaar? 'Alleen fascisten zien antifascisme als een bedreiging.' Lees meer

Vergeten vrouwen 1

Vergeten vrouwen

In dit essay schrijft Anne Louïse van den Dool over vrouwelijke kunstenaars die meer dan ooit in de schijnwerpers staan. Niet alleen hedendaagse makers, maar ook opvallend veel vrouwen die rond 1900 actief waren in de kunstwereld trekken veel aandacht. Met solotentoonstellingen over Suze Robertson, Coba Ritsema en Jo Koster laten musea zien waarom juist deze kunstenaars alsnog een plek in de canon verdienen. Lees meer

De verdwenen kosmonaut

De verdwenen kosmonaut

Duizenden kilometers van de kosmonaut vandaan zit Igor, uitkijkend over de stad, terwijl hij luistert naar de ruis op de tv, naar de beukende eurodance plaat die nog naklinkt in zijn oren en naar een stem die hem probeert te overtuigen terug te komen. In De verdwenen kosmonaut van Thijs van der Heijden raakt een... Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe schrijvers en kunstenaars. We zijn al vijftien (!) jaar gratis toegankelijk en advertentievrij. Zo’n vrije ruimte is harder nodig dan ooit. Steun de makers van de toekomst; sluit je vóór 1 januari aan als kunstverzamelaar en ontvang in januari je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar