Asset 14

‘Booking profiteert, Israël bombardeert’: waarom gerichte demonstraties mij energie geven

:‘Booking profiteert, Israël bombardeert’: waarom gerichte demonstraties mij energie geven 2

Booking.com pretendeert op te komen voor mensenrechten en verdient tegelijkertijd geld aan verhuur in illegale nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever. Juul Kruse beschrijft hoe het is om tegen dit bedrijf te demonstreren.

Ik kijk uit op een steeds groter wordende zee aan felgekleurde kinderschoenen. Ze komen uit een grote vrachtwagen, twintig paar per vuilniszak, aan elkaar gebonden waar mogelijk. De organisatie is gestroomlijnd, dit is niet de eerste keer. Ongeveer vijftig vrijwilligers zetten de paren in keurige rijen. In sommige schoenen worden knuffels gezet. Giraffen, Winnie de Poohs en grote beren staan nu in de schoenen die verder altijd leeg zullen blijven. Kleine kinderen rennen tussen de rijen door, oudere kinderen helpen met het neerzetten. Omdat er ondertussen al zo veel kinderen zijn overleden in Gaza wordt al tijdens het opzetten begonnen met het voorlezen van de namen. Vrijwilligers wisselen elkaar af tegen de achtergrond van een zeil waarop ‘Let Gaza live’ staat. Het aantal overleden kinderen heeft de print ondertussen ingehaald, terwijl ik kijk wordt het getal 14.000 overgeplakt met een A4-tje met '15.000'.

:‘Booking profiteert, Israël bombardeert’: waarom gerichte demonstraties mij energie geven 1

Soms zijn demonstraties behapbaar, hebben ze een duidelijk doel, en weten ze met dat doel één pilaar omver te werpen, in de hoop dat er meer zullen volgen. Zo zijn er bijvoorbeeld de aanhoudende demonstraties tegen Booking.com. De demonstraties tegen dit bedrijf voelen anders dan de vele sit-ins en de grote wandeldemonstraties. Anders dan het bezetten van universiteiten en het delen van informatie op sociale media. Dat voelt vaak vooral als het proberen om een vuur te doven met je eigen tuf: best onmogelijk. Na zo’n actie voel ik me vaak moe, uitgeput en best verdrietig. Wat heeft dit voor zin?

Maar niet bij de demonstraties tegen Booking.com.

Dit is een prachtig stukje gaslighting, geschreven door de marketingafdeling, die duidelijk niet in contact staat met de realiteit van wat Booking eigenlijk doet

Deze demonstraties worden georganiseerd door een vrij nieuwe coalitie van Workers For Palestine, XR Justice Now en BDS. BDS is een organisatie die is ontstaan vanuit Palestina, en heeft ondertussen wereldwijd groepen vrijwilligers die allemaal het doel van een vrij Palestina nastreven door Boycots, Divestments and Sanctions (BDS). BDS is hierbij uitgesproken geweldloos. BDS had Booking.com al op haar radar sinds 2019, toen een rapport van Amnesty International Booking.com noemde als een van de partijen die profiteert van illegaal bezet gebied in de Westelijke Jordaanoever. Dat is de plek waar Israëlische kolonisten steeds meer illegale nederzettingen plaatsen, en waar ze Palestijnen dus nog verder van hun eigen land verdrijven en hun huizen en bedrijven vernietigen. Ook daar worden Palestijnen gedood door bezetters, ook daar zijn kinderen doodgeschoten. De huidige campagne van BDS heet B.Honest, en roept op tot 'creatieve, geweldloze, impactvolle protestacties tegen Booking.com'.

Booking is van oudsher een Nederlands bedrijf, en heeft nog altijd haar hoofdkantoor in Amsterdam staan. Daar werken 6.500 medewerkers aan de verhuur van hostels, hotelkamers en B&B’s verspreid over de hele wereld. Dus ook op de Westelijke Jordaanoever. Het bedrijf staat al sinds 2020 op de zwarte lijst van de VN voor het faciliteren van de verhuur van vakantielocaties in illegale nederzettingen op Palestijns gebied. Booking draagt hierdoor actief bij aan de schending van mensenrechten, en profiteert hier dus ook nog eens flink van. Dit ontkennen ze overigens zelf, volgens hun website hebben ze mensenrechten zo hoog in het vaandel staan dat ze zelfs een ‘Human Rights FAQ’ hebben. Daarin staat onder andere: ‘As set out in our Human Rights Statement, we are committed to respecting and promoting human rights wherever we do business. As one of the world’s leading digital travel companies, we respect the human rights of our stakeholders by seeking to avoid infringing on the rights of others and working to address adverse human rights impacts with which we are involved.’ Dit is een prachtig stukje gaslighting, geschreven door de marketingafdeling, die duidelijk niet in contact staat met de realiteit van wat Booking eigenlijk doet. Het faciliteren van de verhuur van hotels op illegale bezette gebieden valt niet onder het respecteren van mensenrechten.

Al sinds het begin is er een grote groep medewerkers die actief vraagt om hulp voor acties tegen hun eigen werkgever. Zij willen graag werken bij een bedrijf dat mensenrechten daadwerkelijk belangrijk vindt, in plaats van alleen te doen alsof

Sinds 7 oktober is de campagne tegen Booking in een stroomversnelling gekomen. Er zijn ondertussen al meerdere acties geweest, waaronder flyeracties, om Booking-medewerkers op de hoogte te brengen van waar hun bedrijf onder andere hun geld vandaan haalt, er was een demonstratie waar tientallen medewerkers bij aansloten, en een boodschap werd 's nachts geprojecteerd op NEMO, tegenover het Booking-kantoor, met ‘STOP PROFITING FROM ILLEGAL SETTLEMENTS!!’. Na geen van de acties besloot Booking om te stoppen met de verhuur van de locaties op de West Bank.

:‘Booking profiteert, Israël bombardeert’: waarom gerichte demonstraties mij energie geven

De acties die worden uitgevoerd tegen Booking worden gesteund door de eigen medewerkers van het verhuurplatform. Al sinds het begin is er een grote groep die actief vraagt om hulp voor acties tegen hun eigen werkgever. Zij willen graag werken bij een bedrijf dat mensenrechten daadwerkelijk belangrijk vindt, in plaats van alleen te doen alsof.

Booking heeft gereageerd op de zorgen van de organisatoren van de B.Honest-campagne met een e-mail waarin ze vooral de voordelen van reizen voorop stellen, en zeggen dat reizigers zelf de keuzes mogen maken waar zij naartoe willen gaan. Daarbij wordt niet ingegaan op het feit dat ze op de zwarte lijst van de VN staan, noch op het feit dat Booking profiteert van de verhuur van deze locaties. In plaats daarvan geven ze aan dat ze continu in gesprek zijn met ‘experts van zakendoen en mensenrechten in de regio’. Wie die mensen zijn, en of dat toevallig Israëlische kolonisten zijn, wordt niet duidelijk gemaakt.

Bij deze demonstratie voelt het alsof ik niet tegen Goliath zijn scheen aan schop, maar hem in de ogen aankijk, en dat voelt best eens goed

Afgelopen woensdag 8 mei vond de meest recente actie tegen Booking plaats: in samenwerking met Plant een Olijfboom en Een Ander Joods Geluid worden er 15.000 paar schoenen geplaatst voor de deur van het hoofdkantoor in Amsterdam. Eén paar voor elk kind dat sinds 7 oktober is gedood door Israël. Hun namen werden voorgelezen. Zo word er aandacht gevraagd voor de genocide die momenteel plaatsvindt in Gaza, en wordt Booking eraan herinnerd dat zij geld verdienen aan gestolen Palestijns land. Booking was vooraf al op de hoogte van de actie, maar heeft op moment van schrijven nog geen reactie gegeven.

:‘Booking profiteert, Israël bombardeert’: waarom gerichte demonstraties mij energie geven 2

Na elke tien minuten rinkelt de voorlezer met een belletje, iemand anders neemt het dan van hen over. De nieuwe voorlezer legt uit dat er elke tien minuten een kind wordt gedood in Gaza:

Nour, 17 jaar
Wallid, 16 jaar
Youssef, 6 jaar
Sama, 14 jaar
Ahmed, 12 jaar
Islam, baby
Sara, 7 jaar

Nieuwe acties komen eraan; er werd mij verzekerd dat er een diversiteit van verschillende tactieken gebruikt gaan worden, die allemaal passen binnen de kernwaarden van BDS. Ook bij deze acties zal ik aanwezig zijn. Natuurlijk blijf ik ook naar andere demonstraties gaan, maar bij deze demonstratie voelt het alsof ik niet tegen Goliath zijn scheen aan schop, maar hem in de ogen aankijk, en dat voelt best eens goed.

Verantwoording: Voor dit artikel sprak ik met een van de organisatoren van de acties tegen Booking. Diegene gaf achtergrondinformatie over de verschillende acties die al waren geweest, en over de acties die nog zullen komen. Ook spraken we over de behapbaarheid van deze specifieke acties, en over hoe fijn dat is.

Het Actiefonds en Hard//hoofd slaan de handen ineen voor de rubriek 'Vanaf de barricades' en laten activisten uit verschillende landen aan het woord over hun inspirerende werk. Zo brengen we activisme dichterbij en schijnen we nieuw licht op de strijd voor systeemverandering wereldwijd.

Mail

Juul Kruse is chef Essay en Opinie bij Hard//Hoofd en schrijft soms ook.

Dominique Chabot is professioneel muzikant, kunstenaar en maakt mooie foto’s. Ze onderzoekt verbanden en verbinding tussen mensen in haar kunst.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Rocher Koendjbiharie ligt in zijn essay het probleem toe: 'Homonationalisme is niks meer dan de voorwaardelijke acceptatie van mensen uit de regenbooggemeenschap ten behoeve van een nationale identiteit en een nationalistische ideologie.' Lees meer

De achterblijvers

De achterblijvers

Fietsend over een jaagpad reflecteert Gert-Jan Meyntjens op zijn rol als echtgenoot en vader, en neemt hij je mee op een zoektocht naar wat het betekent om man te zijn. Zonder bitter te worden. Lees meer

Ik sliep rechts

Ik sliep rechts

Daten met iemand aan de andere kant van het politieke spectrum? Naomi Ronner deed het. In dit essay beschrijft ze haar ervaringen. Lees meer

De kleinste kans

De kleinste kans

Roosje van der Kamp bereidt zich altijd voor op het ergste. Een vreemd plekje op haar huid, opladers in het stopcontact: overal schuilt gevaar. Als ze achter een geheim komt in de familie begrijpt ze beter waar haar angsten vandaan komen. Ze vertelt erover in dit openhartige essay over intergenerationeel trauma. Lees meer

:Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Het plezier van de leugen en de bevrijding van de agressie: volgens Zomergast Herman Koch verfraait iedereen het leven een beetje met leugens. Lees meer

Hondenvoer 1

It takes an adult to raise a village: Halsema is streng, rechtvaardig, en een tikje autoritair in Zomergasten

De bedachtzame, maar mediagetrainde, Femke Halsema nam ons als Zomergast mee in de bestuurlijke (opvoed)dilemma’s uit haar werk. Als een klassiek ouderfiguur toont ze zich streng en rechtvaardig, maar mist ze óók zelfinzicht op sommige punten. Lees meer

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

‘Uğur Ümit Üngörs fragmenten zijn broodnodige kost voor een samenleving die consequent doet alsof wijdverbreid extreem (staats)geweld een ver-van-mijn-bedshow is.’ Terwijl Zomergast Üngör zichzelf kundig naar de achtergrond werkt, maakt hij duidelijk dat de zomer vele winters verstopt. Met opgewekte grimmigheid vraagt hij ons om ons zorgen te maken over het leed van anderen. Lees meer

Zomergasten met Eva Crutzen roept de vraag op of een mooi gesprek genoeg is of dat kijkers toch snakken naar goede televisie.

Zomergast Eva Crutzen zorgde voor een mooi gesprek, maar is dat genoeg?

Na de ideale televisieavond van Eva Crutzen vraagt Hanna Karalic zich af of een mooi gesprek genoeg is voor Zomergasten of dat kijkers toch snakken naar goede televisie. Lees meer

Mijn tweede kutland… 2

Mijn tweede kutland…

Toen Iskra de Vries vanuit Polen naar Nederland verhuisde, bleek dat zij niet van een koude kermis thuiskwam, maar naar een koude kermis vertrokken was. Iskra schrijft een verschroeiend eerlijke break-up brief aan het adres van ons kikkerlandje. Lees meer

Schroot voor de kunstkenner 1

Schroot voor de kunstkenner

Wat doet een beschilderd stuk schroot in het Stedelijk? Waarom ruikt het er opeens chemisch en zoet tegelijk? Het is het werk van Selma Selman, die opnieuw definieert wat kunst is en mag zijn. Ivana Kalaš is onder de indruk – en heroverweegt haar eigen positie. Zoetig en naar ijzer – dat aroma komt op... Lees meer

Zomers zwijgen

Volim nas: hoe de taal van de liefde mijn lichaam tot stilte maande

Wat als je vertrouwen in jezelf en je lichaam plotsklaps wordt aangetast door epileptische aanvallen? En tegelijkertijd je vertrouwen in de onvoorwaardelijke liefde van je oma ook op losse schroeven komt te staan? In een persoonlijk essay neemt Dorea Laan je in beeldende taal mee in deze zoektocht. Lees meer

:Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst 3

Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst

Wat betekent het om moeder te zijn? En wanneer ben je dan een ‘goede moeder’? Moederschap, en alle nuances daarrond, blijft onderbelicht. Anne Louïse van den Dool onderzoekt via de representatie van moeders in de beeldende kunst de vele kanten die horen bij moeder zijn. Lees meer

Als je écht kinderen wilt redden

Als je écht kinderen wilt redden

Shashitu Rahima Tarirga kwam 33 jaar geleden via interlandelijke adoptie naar Nederland vanuit Ethiopië. Na een reis naar Ethiopië maakt ze nu een afweging tussen haar leven hier en het gemiste leven daar. 'Weegt een westers paspoort op tegen het moeten omgaan met de trauma’s van scheiding en achterlating? Weegt een leven hier op tegen onbekendheid met je leven daar?' Lees meer

nuclear family

Queerkroost

In een briefwisseling over queer ouderschap zoeken Eke Krijnen en Lisanne Brouwer naar steun, herkenning en een houding om de maatschappelijke discriminatie buiten het gezinsleven te houden. Lees meer

Informatiehonger

Informatiehonger

We verslikken ons in data, maar blijven gulzig drinken. In dit essay onderzoekt Paola Verhaert hoe onze honger naar informatie — ooit gevoed door boeken, nu door eindeloze datastromen — ons hoofd én onze wereld begint te verzwelgen. Waar ligt de grens? En merken we het als we die overschrijden? Lees meer

:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer