Asset 14

Weidsheid, comedy, en kapsels

Wat moet je echt doen, lezen, beluisteren of zien? Om je te helpen geven leden van de Hard//hoofd-redactie iedere week antwoord op één simpele vraag: 'wat maakt je blij?'.

 

Nadia Reid: een magische rit
✩✩✩✩✩
Rose Doolan

'Een goede vriendin redde mij van de ergernis toen we op weg naar huis van een feestje in Rotterdam waren. In een zee van dronkenschap en carnaval-geschal, vormden wij in de trein, met een ieder een oortje van de koptelefoon in ons oor, een klein eilandje van rust en draaglijkheid. "Ken je Nadia Reid?", vroeg ze, en zette Reids laatste album Preservation op. Bijna elk nummer is een cirkelende reprise: het gitaarspel herhaalt zich eindeloos, een hand lijkt zonder uitzondering hetzelfde akkoord aan te slaan, de melodie herhaalt zich, de drum drijft altijd met dezelfde dramatiek en sloomheid mee op gelijkvormige golven die samen een lied vormen. Ik wil het niet meditatief noemen. De herhaling geeft een gevoel van weidsheid zo krachtig dat het feestgedruis in een overvolle trein naar de achtergrond kan drukken. Misschien heeft dat te maken met Reids leven op het platteland van Nieuw Zeeland, “Living in the country ain’t so bad”, zingt ze moeiteloos met haar warme, dikke stem, “Upward I am headed to the mountains”. Preservation is een opwaartse spiraal zonder dat mijn geliefde melancholie in de steek gelaten wordt. Reid laat je tijdens een benauwde treinreis je eindbestemming vergeten, en zo verandert de tocht in een magische rit huiswaarts die net zo eindeloos mag zijn als de repetitie in de muziek.'

 

James Acaster: vier uur van mijn leven
✩✩✩✩✩
Else Boer

'Als je me een jaar geleden had verteld dat ik vier uur van mijn leven naar een eenmansshow zou kijken, was ik waarschijnlijk in lachen uitgebarsten. Toch is dat precies wat ik de afgelopen week heb gedaan. De comedyshow Repertoire van de Britse comedian James Acaster staat al een tijdje online. Aangezien ik Acaster kende van Britse panelshows (zoals Mock the Week en Would I Lie To You) besloot ik het eens aan te zetten. En daarna ging het niet meer uit. Acaster vertelt grappige anekdotes, maar daarbij weet hij zijn shows op een interessante manier aan elkaar te verbinden. De manier waarop hij een groter verhaal weet te vertellen is ontzettend knap. ‘That’s four hours of your life you’re not getting back’, zou Acaster waarschijnlijk zeggen – helemaal niet erg met deze show.'

 

Sarah Mesle: leuker dan Game of Thrones zelf
✩✩✩✩✩
Naomí Combrink

'Game of thrones is weer begonnen. Hoewel ik fan van het eerste uur ben, ben ik mijn oprechte opwinding en interesse al een paar seizoenen geleden verloren. Want waar GoT is begonnen als een subversie van het high-fantasy genre, is het inmiddels slechts een matige variant daarvan. Waar in het begin geen personage haar of zijn leven zeker was, worden de hoofdpersonen nu al seizoenen lang gered uit de meest belachelijke situaties, enkel vanwege het feit dat ze hoofdpersonen zijn. Gaap.

Toch wil ik wel zien hoe Game of Thrones afloopt. En er is één iemand die de (regelmatig seksistische) serie ruimschoots de moeite en frustratie waard maakt: Sarah Mesle. Sarah Mesle is een literatuur- en cultuurwetenschapper uit de VS, en haar besprekingen van individuele Game of Thrones afleveringen behoren tot de beste cultuurkritiek die ik ken. Haar analyses reiken verder dan de serie en iedereen kan er veel van leren. Twee jaar geleden schreef ze aan de hand van een teleurstellende aflevering dit uitstekende stuk over feminist-killjoys, Virginia Woolf en Taylor Swift. Gelukkig bespreekt ze ook dit seizoen weer. Mesle licht feilloos thema’s uit elke aflevering, en weet daar doorgaans met veel humor, fijngevoeligheid én scherpte over te schrijven. Daarbij weet ze vaak details die traditioneel onder tuttige vrouwenzaken vallen, zoals kapsels en kleding, zo overtuigend en politiek te beschouwen dat ze ruim baan maakt voor een nieuw soort feministische tv-kritiek. Ik heb van haar zoveel geleerd over cultuurbeschouwing en ben zo lyrisch over Mesles werk dat ik mensen bijna het inmiddels matige Game of Thrones zou aansmeren omdat ze dan haar wereld in kunnen stappen.',

Beeld: Nadia Reid - Preservation

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Twee dagen

Twee dagen

Rocher Koendjbiharie belicht de verschillende paden die we tijdens de aankomende verkiezingen in kunnen slaan. Kiest Nederland opnieuw voor rechts, en strompelen we verder richting democratisch en moreel verval? Of kiest Nederland toch voor een samenleving waarin we omkijken naar elkaar? 'Alleen fascisten zien antifascisme als een bedreiging.' Lees meer

Vergeten vrouwen 1

Vergeten vrouwen

In dit essay schrijft Anne Louïse van den Dool over vrouwelijke kunstenaars die meer dan ooit in de schijnwerpers staan. Niet alleen hedendaagse makers, maar ook opvallend veel vrouwen die rond 1900 actief waren in de kunstwereld trekken veel aandacht. Met solotentoonstellingen over Suze Robertson, Coba Ritsema en Jo Koster laten musea zien waarom juist deze kunstenaars alsnog een plek in de canon verdienen. Lees meer

De verdwenen kosmonaut

De verdwenen kosmonaut

Duizenden kilometers van de kosmonaut vandaan zit Igor, uitkijkend over de stad, terwijl hij luistert naar de ruis op de tv, naar de beukende eurodance plaat die nog naklinkt in zijn oren en naar een stem die hem probeert te overtuigen terug te komen. In De verdwenen kosmonaut van Thijs van der Heijden raakt een... Lees meer

Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer