Asset 14

Weidsheid, comedy, en kapsels

Wat moet je echt doen, lezen, beluisteren of zien? Om je te helpen geven leden van de Hard//hoofd-redactie iedere week antwoord op één simpele vraag: 'wat maakt je blij?'.

 

Nadia Reid: een magische rit
✩✩✩✩✩
Rose Doolan

'Een goede vriendin redde mij van de ergernis toen we op weg naar huis van een feestje in Rotterdam waren. In een zee van dronkenschap en carnaval-geschal, vormden wij in de trein, met een ieder een oortje van de koptelefoon in ons oor, een klein eilandje van rust en draaglijkheid. "Ken je Nadia Reid?", vroeg ze, en zette Reids laatste album Preservation op. Bijna elk nummer is een cirkelende reprise: het gitaarspel herhaalt zich eindeloos, een hand lijkt zonder uitzondering hetzelfde akkoord aan te slaan, de melodie herhaalt zich, de drum drijft altijd met dezelfde dramatiek en sloomheid mee op gelijkvormige golven die samen een lied vormen. Ik wil het niet meditatief noemen. De herhaling geeft een gevoel van weidsheid zo krachtig dat het feestgedruis in een overvolle trein naar de achtergrond kan drukken. Misschien heeft dat te maken met Reids leven op het platteland van Nieuw Zeeland, “Living in the country ain’t so bad”, zingt ze moeiteloos met haar warme, dikke stem, “Upward I am headed to the mountains”. Preservation is een opwaartse spiraal zonder dat mijn geliefde melancholie in de steek gelaten wordt. Reid laat je tijdens een benauwde treinreis je eindbestemming vergeten, en zo verandert de tocht in een magische rit huiswaarts die net zo eindeloos mag zijn als de repetitie in de muziek.'

 

James Acaster: vier uur van mijn leven
✩✩✩✩✩
Else Boer

'Als je me een jaar geleden had verteld dat ik vier uur van mijn leven naar een eenmansshow zou kijken, was ik waarschijnlijk in lachen uitgebarsten. Toch is dat precies wat ik de afgelopen week heb gedaan. De comedyshow Repertoire van de Britse comedian James Acaster staat al een tijdje online. Aangezien ik Acaster kende van Britse panelshows (zoals Mock the Week en Would I Lie To You) besloot ik het eens aan te zetten. En daarna ging het niet meer uit. Acaster vertelt grappige anekdotes, maar daarbij weet hij zijn shows op een interessante manier aan elkaar te verbinden. De manier waarop hij een groter verhaal weet te vertellen is ontzettend knap. ‘That’s four hours of your life you’re not getting back’, zou Acaster waarschijnlijk zeggen – helemaal niet erg met deze show.'

 

Sarah Mesle: leuker dan Game of Thrones zelf
✩✩✩✩✩
Naomí Combrink

'Game of thrones is weer begonnen. Hoewel ik fan van het eerste uur ben, ben ik mijn oprechte opwinding en interesse al een paar seizoenen geleden verloren. Want waar GoT is begonnen als een subversie van het high-fantasy genre, is het inmiddels slechts een matige variant daarvan. Waar in het begin geen personage haar of zijn leven zeker was, worden de hoofdpersonen nu al seizoenen lang gered uit de meest belachelijke situaties, enkel vanwege het feit dat ze hoofdpersonen zijn. Gaap.

Toch wil ik wel zien hoe Game of Thrones afloopt. En er is één iemand die de (regelmatig seksistische) serie ruimschoots de moeite en frustratie waard maakt: Sarah Mesle. Sarah Mesle is een literatuur- en cultuurwetenschapper uit de VS, en haar besprekingen van individuele Game of Thrones afleveringen behoren tot de beste cultuurkritiek die ik ken. Haar analyses reiken verder dan de serie en iedereen kan er veel van leren. Twee jaar geleden schreef ze aan de hand van een teleurstellende aflevering dit uitstekende stuk over feminist-killjoys, Virginia Woolf en Taylor Swift. Gelukkig bespreekt ze ook dit seizoen weer. Mesle licht feilloos thema’s uit elke aflevering, en weet daar doorgaans met veel humor, fijngevoeligheid én scherpte over te schrijven. Daarbij weet ze vaak details die traditioneel onder tuttige vrouwenzaken vallen, zoals kapsels en kleding, zo overtuigend en politiek te beschouwen dat ze ruim baan maakt voor een nieuw soort feministische tv-kritiek. Ik heb van haar zoveel geleerd over cultuurbeschouwing en ben zo lyrisch over Mesles werk dat ik mensen bijna het inmiddels matige Game of Thrones zou aansmeren omdat ze dan haar wereld in kunnen stappen.',

Beeld: Nadia Reid - Preservation

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

:De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

In het tweede deel van deze essayreeks over kunststakingen schrijft Lara den Hartog Jager over kunstenaars die worstelen met systemen van macht en de vraag of hun kunst verandering teweeg kan brengen. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter 1

De archivaris en haar dochter: Morgen zal alles anders zijn

‘Even eufy checken.’ In ‘Morgen zal alles anders zijn’ dicht Bareez Majid over de eindeloze keuzes en opties die een dag voortbrengt. Een dag die getekend wordt door de sluimerende aanwezigheid van de videofeed van een beveiligingsapp. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Bleekzucht en bloedarmoede

Bleekzucht en bloedarmoede

Menstruatie is stil en onzichtbaar. We kijken weg en gaan door. Maar wat als dat niet langer kan? Wat als het bloed de samenleving binnenstroomt en ons verdrinkt? Esther De Soomer onderzoekt hoe de maatschappij dan reageert. Lees meer

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

HALFNAAKT en Hard//hoofd zoeken acht beeldmakers (fotografie, illustratie, keramiek, textiel, etc.) die samen willen werken aan een publicatie over seksueel consent. Meedoen? Reageer vóór 20 mei. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

In ‘Een anatomie van opa’s dochter’ reconstrueert Bareez Majid de verschillende deeltjes die samen een moeder maken. Een moeder die door een ziekte in de war is, en veel dingen vergeet – soms zelfs haar eigen kinderen. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 9

Dat het was

Hoe ga je om met herinneringen die te pijnlijk zijn om onder ogen te komen? Olivier Herter maakt het publiek getuige van een versnipperd landschap van herinneringen. Vloeiend, stemmig en ogenschijnlijk zonder plot wordt geprobeerd woorden te vinden, waar geen woorden voor te vinden zijn. Dit verhaal werd eerder op toneel gebracht door t Barre Land. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer