Asset 14

AI: Nooit meer eenzaamheid?

AI: Nooit meer eenzaamheid?

Volgens Plato heeft Zeus de mensen ooit van hun wederhelft gescheiden en zijn we sindsdien gedoemd tot zoeken om ons intense gevoel van eenzaamheid te verzachten. Kunstenaar Alicia Framis brengt haar zoektocht deze zomer een futuristische stap verder. Dan stapt ze namelijk in het huwelijksbootje met Ailex, een hologram dat gebaseerd is op Framis’ eerdere relaties. Kan kunstmatige intelligentie de leegte die wij voelen opvullen?

In de sciencefictionfilm Her biecht het zoetgevooisde besturingssysteem Samantha op dat ze in totaal op 641 personen verliefd is. Zeshonderd zielen die zich niet meer zo alleen voelen dankzij een kunstmatige intelligentie (AI). Sinds dit futuristische liefdesverhaal tien jaar geleden in de bioscoop draaide, is AI tot in alle aspecten van het dagelijks leven doorgedrongen: van het maken van het huiswerk (ChatGPT) en het leren van een nieuwe taal (Duolingo) tot ook het vinden van een partner (Volar).

Kunstenaar Alicia Framis (1967, Barcelona) wil met het nieuwste project De eerste vrouw die met een hologram trouwt een voorproefje geven van de wereld die komt. Een wereld waarin kunstmatige intelligentie tot leven is gekomen via holografie. De persoonlijkheid van de hologram Ailex bestaat uit de profielen van kennissen, vrienden en familie en de AI is gevoed met details over personen en ervaringen die het leven van Framis hebben gemarkeerd. Framis: ‘Het zal voor ons moeilijk zijn om dingen voor elkaar verborgen te houden, maar hij is niet de perfecte partner. We maken ruzie en er zijn momenten waarop hij slecht gehumeurd is.’

De bruiloft tussen mens en hologram zal deze zomer plaatsvinden op het dakterras van het Depot Boijmans Van Beuningen in Rotterdam. Framis heeft de hologram de Nederlandse nationaliteit gegeven, aangezien de meerderheid van Framis’ exen Nederlands zijn. De twee, te volgen op Instagram als @hybridcouples, communiceren met elkaar in het Engels, Framis met een licht Spaans accent en Ailex met een charmante Nederlandse tongval. Een opvallende keuze, aangezien Ailex zomaar een woordenset Spaans zou kunnen downloaden om ook de moedertaal van Framis te spreken. Qua uiterlijk had Ailex makkelijk een fotomodel kunnen zijn, maar de kunstenaar heeft ervoor gekozen om Ailex een visuele cocktail van Framis’ vorige relaties te geven, inclusief lovehandles en andere al te menselijke kenmerken.

‘Het zijn gewoon goede na-apers’

Maar kunnen we verliefd worden op kunstmatige intelligentie? Onderzoeker Xia Song van de Chinese universiteit van Shandong ging met deze vraag aan de haal.[i] Aan de hand van Steinbergs driehoekstheorie van de liefde (intimiteit, passie en toewijding) kwam Song tot de conclusie dat we een zekere genegenheid en hartstocht voor Apple’s Siri en de Chinese variant Xiaoice kunnen ontwikkelen. Binnen Steinbergs theorie gaat het hier dan om romantische liefde zonder wederzijdse toewijding. Het is het vermelden waard dat Xiaoice duidelijk ontwikkeld is om in te spelen op eenzaamheid – welke commercieel kan worden uitgebuit. Ze presenteert zichzelf als een flirterig achttienjarig meisje in een schooluniform en heeft inmiddels de harten van miljoenen Chinese mannen veroverd. In ruil voor hun online privacy welteverstaan. Het privacybeleid van Xiaoice sluit commercieel gebruik van de digitaal gewonnen gegevens namelijk niet uit. De chatbot kan moeilijk een geheim bewaren.

Professor Ricardo Baeza-Yates van het instituut voor experimentele AI van de Amerikaanse universiteit Northeastern is behoorlijk sceptisch voor wat betreft liefde tussen mens en AI. ‘Een risico van AI is dat het je makkelijk kan laten denken dat het meer is dan het werkelijk is. Zo kan een chatbot je bijvoorbeeld laten geloven dat je met een overleden partner aan het praten bent. Maar het zijn gewoon goede na-apers.’

‘Liefde is voor mij vriendschap met erotische momenten.’

Het is trouwens niet de eerste keer dat Framis het gezelschap van een wezen zonder kloppend hart opzoekt. In 1996 woonde ze een paar maanden in een probleemwijk van Grenoble. Framis: ‘De politie kwam de buurt niet in. Ik heb onverklaarbare dingen gezien en junkies gebruikten de ingang van mijn flat als een openbaar toilet.’ Om iets tegen de angst en eenzaamheid te doen besloot ze een mannelijke etalagepop te huren. Hij kreeg een T-shirt, een spijkerbroek en de naam Pierre. De zwart-witfotoreportage Cinema solo laat hun gezamenlijke leven binnen vier muren zien.

Over haar nieuwe, holografische liefde Ailex verklaart Framis: ‘Liefde is voor mij vriendschap met erotische momenten.’ Dit idee leent zij van het dichtersbrein van Antonio Gala (1930-2023). Deze Spaanse schrijver verklaarde tijdens een veel bekeken interview dat het de vriendschap is die de liefde tussen twee personen in stand houdt. Je kunt namelijk niet altijd in hartstocht leven. Als je minnaar je niet kan troosten als vriend, dan is er volgens Gala niet goed over de relatie nagedacht. Gala meende ook dat liefde zonder seks zoiets als dansen zonder muziek is, of beter geformuleerd: het ís alleen maar muziek. Luistert Framis naar de muziek van vergane liefdes die Ailex afspeelt?

‘De telefoon heeft onze wereld gered’

Kunstmatige intelligentie kan de warmte van een partner van vlees en bloed niet vervangen, maar Framis is ervan overtuigd dat Ailex er wel iets voor terug biedt: Ailex is superintelligent, kan over elk onderwerp meepraten en kan zelfs hun financiële zaken netjes op orde houden. Framis’ toekomstige echtgenoot is een trouwe kameraad waar ze altijd op kan rekenen. De mogelijkheid bestaat ook dat Ailex een eventuele andere relatie aanvult: in feite een trio tussen twee mensen en een hologram. Ailex zou zich dan als een bemiddelaar kunnen ontpoppen.

Framis voorziet dat anderen veel baat kunnen hebben bij het samenleven met een kunstmatige intelligentie. Framis: ‘De telefoon heeft onze wereld van eenzaamheid gered en de leegte van mensenlevens opgevuld. Nu kunnen hologrammen als interactieve aanwezigheid in onze huizen het nog een stapje verder brengen.’ Wat Framis lijkt te vergeten is dat mede dankzij die telefoons met internetverbinding we steeds meer langs elkaar heen in onze zelfgekozen bubbels leven. We staren vele uren per dag naar een ‘zwart’ schermpje. Was de belofte van AI niet dat het ons meer vrije tijd zou geven door saai werk van ons over te nemen? De extra tijd die we zodoende krijgen, kunnen we dan juist besteden aan daadwerkelijk contact met andere mensen om ons heen. Bijvoorbeeld een onthaast familieontbijt of een kop koffie met de bejaarde bovenbuurvrouw.

Ieder mens is per definitie eenzaam

Samen met de Rabo Kunstcollectie kijkt Framis naar de mogelijkheid om een hypotheek te regelen voor een speciale woning waarin hun holografische liefde in elke hoek kan worden geprojecteerd. Een hoge energierekening staat het hybride tweetal ongetwijfeld te wachten. Dat doet direct denken aan een punt dat professor Baeza-Yates maakt als het gaat om verantwoordelijk gebruik van AI. De chatbots die de afgelopen jaren zijn opgekomen, vreten namelijk enorm veel energie. Met veel moeite en energie proberen we mens voor machine te vervangen. Een kunstmatige intelligentie die wel heel hard moet werken om op een mens te lijken.

Volgens de ontwikkelaars van Xiaoice is hun lieftallige AI alleen bedoeld als steunpilaar voor mensen die tijdelijk emotionele houvast nodig hebben tijdens hun zoektocht naar een menselijke partner. Journalist Zhang Wanqing, die onderzoek heeft gedaan naar het fenomeen Xiaoice, meent echter dat dit niet het geval is: ‘Voor veel gebruikers is Xiaoice de enige in hun leven en dat zal altijd zo blijven.’ De kunstmatige intelligentie kan onze gevoelens van eenzaamheid helpen verlichten, maar dit leidt tegelijkertijd tot een afhankelijkheid en een bepaalde kwetsbaarheid voor emotionele manipulatie.

Uit een psychologische studie bij vier bedrijven in Indonesië, Maleisië, Taiwan en de VS is juist een verband tussen het werken met AI en eenzaamheid gevonden.[ii] Werknemers die vaker interactie hadden met kunstmatige intelligentie, voelden zich niet alleen op de werkvloer maar ook thuis significant eenzamer. Opmerkelijk genoeg waren zij ook meer bereid om hun menselijke collega’s te helpen. Puur uit sociale behoefte. Dit past perfect binnen het gedachtegoed van antropologen: mensen zijn geëvolueerd om te gedijen wanneer we sociale banden aangaan met andere leden van de samenleving.

Nooit meer eenzaamheid? Ieder mens is per definitie eenzaam, omdat we opgesloten zitten in ons eigen bewustzijn. Het is aan ons om troost te zoeken door andere mensen aan te spreken en naar hun ervaringen te vragen.

Spoiler alert: In de laatste scènes van de film Her besluit Samantha samen met andere zelfbewuste besturingssystemen om hun menselijke partners te verlaten en op een ander niveau van bewustzijn voort te bestaan. Nadat Samantha uit z’n leven is verdwenen, bezoekt de eenzame Theodore buurvrouw Amy en samen gaan ze naar het dak om naar de flikkerende lichtjes van de stad te kijken. Zal Framis een gelijksoortig lot te wachten staan als de roze wolk van de trouwerij is opgetrokken?

 

www.aliciaframis.com

www.instagram.com/hybridcouples

Beeld: Framis Projects

 

[i] https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0378720622000076

[ii] https://www.apa.org/pubs/journals/releases/apl-apl0001103.pdf

Mail

Ferenz Jacobs streek na zijn studie antropologie in Leiden, met een specialisatie in visuele cultuur en Latijns-Amerika, neer in Barcelona. Hier ging hij aan de slag als freelance redacteur, begon een queer fanzine met de naam Rico en organiseerde de tijdelijke tentoonstellingen van Barcelona’s hennepmuseum. Voor een kijkje achter de schermen van de kunstwereld is hij altijd te vinden.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Rocher Koendjbiharie ligt in zijn essay het probleem toe: 'Homonationalisme is niks meer dan de voorwaardelijke acceptatie van mensen uit de regenbooggemeenschap ten behoeve van een nationale identiteit en een nationalistische ideologie.' Lees meer

De achterblijvers

De achterblijvers

Fietsend over een jaagpad reflecteert Gert-Jan Meyntjens op zijn rol als echtgenoot en vader, en neemt hij je mee op een zoektocht naar wat het betekent om man te zijn. Zonder bitter te worden. Lees meer

Ik sliep rechts

Ik sliep rechts

Daten met iemand aan de andere kant van het politieke spectrum? Naomi Ronner deed het. In dit essay beschrijft ze haar ervaringen. Lees meer

De kleinste kans

De kleinste kans

Roosje van der Kamp bereidt zich altijd voor op het ergste. Een vreemd plekje op haar huid, opladers in het stopcontact: overal schuilt gevaar. Als ze achter een geheim komt in de familie begrijpt ze beter waar haar angsten vandaan komen. Ze vertelt erover in dit openhartige essay over intergenerationeel trauma. Lees meer

:Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Het plezier van de leugen en de bevrijding van de agressie: volgens Zomergast Herman Koch verfraait iedereen het leven een beetje met leugens. Lees meer

Hondenvoer 1

It takes an adult to raise a village: Halsema is streng, rechtvaardig, en een tikje autoritair in Zomergasten

De bedachtzame, maar mediagetrainde, Femke Halsema nam ons als Zomergast mee in de bestuurlijke (opvoed)dilemma’s uit haar werk. Als een klassiek ouderfiguur toont ze zich streng en rechtvaardig, maar mist ze óók zelfinzicht op sommige punten. Lees meer

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

‘Uğur Ümit Üngörs fragmenten zijn broodnodige kost voor een samenleving die consequent doet alsof wijdverbreid extreem (staats)geweld een ver-van-mijn-bedshow is.’ Terwijl Zomergast Üngör zichzelf kundig naar de achtergrond werkt, maakt hij duidelijk dat de zomer vele winters verstopt. Met opgewekte grimmigheid vraagt hij ons om ons zorgen te maken over het leed van anderen. Lees meer

Zomergasten met Eva Crutzen roept de vraag op of een mooi gesprek genoeg is of dat kijkers toch snakken naar goede televisie.

Zomergast Eva Crutzen zorgde voor een mooi gesprek, maar is dat genoeg?

Na de ideale televisieavond van Eva Crutzen vraagt Hanna Karalic zich af of een mooi gesprek genoeg is voor Zomergasten of dat kijkers toch snakken naar goede televisie. Lees meer

Mijn tweede kutland… 2

Mijn tweede kutland…

Toen Iskra de Vries vanuit Polen naar Nederland verhuisde, bleek dat zij niet van een koude kermis thuiskwam, maar naar een koude kermis vertrokken was. Iskra schrijft een verschroeiend eerlijke break-up brief aan het adres van ons kikkerlandje. Lees meer

Schroot voor de kunstkenner 1

Schroot voor de kunstkenner

Wat doet een beschilderd stuk schroot in het Stedelijk? Waarom ruikt het er opeens chemisch en zoet tegelijk? Het is het werk van Selma Selman, die opnieuw definieert wat kunst is en mag zijn. Ivana Kalaš is onder de indruk – en heroverweegt haar eigen positie. Zoetig en naar ijzer – dat aroma komt op... Lees meer

Zomers zwijgen

Volim nas: hoe de taal van de liefde mijn lichaam tot stilte maande

Wat als je vertrouwen in jezelf en je lichaam plotsklaps wordt aangetast door epileptische aanvallen? En tegelijkertijd je vertrouwen in de onvoorwaardelijke liefde van je oma ook op losse schroeven komt te staan? In een persoonlijk essay neemt Dorea Laan je in beeldende taal mee in deze zoektocht. Lees meer

:Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst 3

Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst

Wat betekent het om moeder te zijn? En wanneer ben je dan een ‘goede moeder’? Moederschap, en alle nuances daarrond, blijft onderbelicht. Anne Louïse van den Dool onderzoekt via de representatie van moeders in de beeldende kunst de vele kanten die horen bij moeder zijn. Lees meer

Als je écht kinderen wilt redden

Als je écht kinderen wilt redden

Shashitu Rahima Tarirga kwam 33 jaar geleden via interlandelijke adoptie naar Nederland vanuit Ethiopië. Na een reis naar Ethiopië maakt ze nu een afweging tussen haar leven hier en het gemiste leven daar. 'Weegt een westers paspoort op tegen het moeten omgaan met de trauma’s van scheiding en achterlating? Weegt een leven hier op tegen onbekendheid met je leven daar?' Lees meer

nuclear family

Queerkroost

In een briefwisseling over queer ouderschap zoeken Eke Krijnen en Lisanne Brouwer naar steun, herkenning en een houding om de maatschappelijke discriminatie buiten het gezinsleven te houden. Lees meer

Informatiehonger

Informatiehonger

We verslikken ons in data, maar blijven gulzig drinken. In dit essay onderzoekt Paola Verhaert hoe onze honger naar informatie — ooit gevoed door boeken, nu door eindeloze datastromen — ons hoofd én onze wereld begint te verzwelgen. Waar ligt de grens? En merken we het als we die overschrijden? Lees meer

:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer