Asset 14

AI: Nooit meer eenzaamheid?

AI: Nooit meer eenzaamheid?

Volgens Plato heeft Zeus de mensen ooit van hun wederhelft gescheiden en zijn we sindsdien gedoemd tot zoeken om ons intense gevoel van eenzaamheid te verzachten. Kunstenaar Alicia Framis brengt haar zoektocht deze zomer een futuristische stap verder. Dan stapt ze namelijk in het huwelijksbootje met Ailex, een hologram dat gebaseerd is op Framis’ eerdere relaties. Kan kunstmatige intelligentie de leegte die wij voelen opvullen?

In de sciencefictionfilm Her biecht het zoetgevooisde besturingssysteem Samantha op dat ze in totaal op 641 personen verliefd is. Zeshonderd zielen die zich niet meer zo alleen voelen dankzij een kunstmatige intelligentie (AI). Sinds dit futuristische liefdesverhaal tien jaar geleden in de bioscoop draaide, is AI tot in alle aspecten van het dagelijks leven doorgedrongen: van het maken van het huiswerk (ChatGPT) en het leren van een nieuwe taal (Duolingo) tot ook het vinden van een partner (Volar).

Kunstenaar Alicia Framis (1967, Barcelona) wil met het nieuwste project De eerste vrouw die met een hologram trouwt een voorproefje geven van de wereld die komt. Een wereld waarin kunstmatige intelligentie tot leven is gekomen via holografie. De persoonlijkheid van de hologram Ailex bestaat uit de profielen van kennissen, vrienden en familie en de AI is gevoed met details over personen en ervaringen die het leven van Framis hebben gemarkeerd. Framis: ‘Het zal voor ons moeilijk zijn om dingen voor elkaar verborgen te houden, maar hij is niet de perfecte partner. We maken ruzie en er zijn momenten waarop hij slecht gehumeurd is.’

De bruiloft tussen mens en hologram zal deze zomer plaatsvinden op het dakterras van het Depot Boijmans Van Beuningen in Rotterdam. Framis heeft de hologram de Nederlandse nationaliteit gegeven, aangezien de meerderheid van Framis’ exen Nederlands zijn. De twee, te volgen op Instagram als @hybridcouples, communiceren met elkaar in het Engels, Framis met een licht Spaans accent en Ailex met een charmante Nederlandse tongval. Een opvallende keuze, aangezien Ailex zomaar een woordenset Spaans zou kunnen downloaden om ook de moedertaal van Framis te spreken. Qua uiterlijk had Ailex makkelijk een fotomodel kunnen zijn, maar de kunstenaar heeft ervoor gekozen om Ailex een visuele cocktail van Framis’ vorige relaties te geven, inclusief lovehandles en andere al te menselijke kenmerken.

‘Het zijn gewoon goede na-apers’

Maar kunnen we verliefd worden op kunstmatige intelligentie? Onderzoeker Xia Song van de Chinese universiteit van Shandong ging met deze vraag aan de haal.[i] Aan de hand van Steinbergs driehoekstheorie van de liefde (intimiteit, passie en toewijding) kwam Song tot de conclusie dat we een zekere genegenheid en hartstocht voor Apple’s Siri en de Chinese variant Xiaoice kunnen ontwikkelen. Binnen Steinbergs theorie gaat het hier dan om romantische liefde zonder wederzijdse toewijding. Het is het vermelden waard dat Xiaoice duidelijk ontwikkeld is om in te spelen op eenzaamheid – welke commercieel kan worden uitgebuit. Ze presenteert zichzelf als een flirterig achttienjarig meisje in een schooluniform en heeft inmiddels de harten van miljoenen Chinese mannen veroverd. In ruil voor hun online privacy welteverstaan. Het privacybeleid van Xiaoice sluit commercieel gebruik van de digitaal gewonnen gegevens namelijk niet uit. De chatbot kan moeilijk een geheim bewaren.

Professor Ricardo Baeza-Yates van het instituut voor experimentele AI van de Amerikaanse universiteit Northeastern is behoorlijk sceptisch voor wat betreft liefde tussen mens en AI. ‘Een risico van AI is dat het je makkelijk kan laten denken dat het meer is dan het werkelijk is. Zo kan een chatbot je bijvoorbeeld laten geloven dat je met een overleden partner aan het praten bent. Maar het zijn gewoon goede na-apers.’

‘Liefde is voor mij vriendschap met erotische momenten.’

Het is trouwens niet de eerste keer dat Framis het gezelschap van een wezen zonder kloppend hart opzoekt. In 1996 woonde ze een paar maanden in een probleemwijk van Grenoble. Framis: ‘De politie kwam de buurt niet in. Ik heb onverklaarbare dingen gezien en junkies gebruikten de ingang van mijn flat als een openbaar toilet.’ Om iets tegen de angst en eenzaamheid te doen besloot ze een mannelijke etalagepop te huren. Hij kreeg een T-shirt, een spijkerbroek en de naam Pierre. De zwart-witfotoreportage Cinema solo laat hun gezamenlijke leven binnen vier muren zien.

Over haar nieuwe, holografische liefde Ailex verklaart Framis: ‘Liefde is voor mij vriendschap met erotische momenten.’ Dit idee leent zij van het dichtersbrein van Antonio Gala (1930-2023). Deze Spaanse schrijver verklaarde tijdens een veel bekeken interview dat het de vriendschap is die de liefde tussen twee personen in stand houdt. Je kunt namelijk niet altijd in hartstocht leven. Als je minnaar je niet kan troosten als vriend, dan is er volgens Gala niet goed over de relatie nagedacht. Gala meende ook dat liefde zonder seks zoiets als dansen zonder muziek is, of beter geformuleerd: het ís alleen maar muziek. Luistert Framis naar de muziek van vergane liefdes die Ailex afspeelt?

‘De telefoon heeft onze wereld gered’

Kunstmatige intelligentie kan de warmte van een partner van vlees en bloed niet vervangen, maar Framis is ervan overtuigd dat Ailex er wel iets voor terug biedt: Ailex is superintelligent, kan over elk onderwerp meepraten en kan zelfs hun financiële zaken netjes op orde houden. Framis’ toekomstige echtgenoot is een trouwe kameraad waar ze altijd op kan rekenen. De mogelijkheid bestaat ook dat Ailex een eventuele andere relatie aanvult: in feite een trio tussen twee mensen en een hologram. Ailex zou zich dan als een bemiddelaar kunnen ontpoppen.

Framis voorziet dat anderen veel baat kunnen hebben bij het samenleven met een kunstmatige intelligentie. Framis: ‘De telefoon heeft onze wereld van eenzaamheid gered en de leegte van mensenlevens opgevuld. Nu kunnen hologrammen als interactieve aanwezigheid in onze huizen het nog een stapje verder brengen.’ Wat Framis lijkt te vergeten is dat mede dankzij die telefoons met internetverbinding we steeds meer langs elkaar heen in onze zelfgekozen bubbels leven. We staren vele uren per dag naar een ‘zwart’ schermpje. Was de belofte van AI niet dat het ons meer vrije tijd zou geven door saai werk van ons over te nemen? De extra tijd die we zodoende krijgen, kunnen we dan juist besteden aan daadwerkelijk contact met andere mensen om ons heen. Bijvoorbeeld een onthaast familieontbijt of een kop koffie met de bejaarde bovenbuurvrouw.

Ieder mens is per definitie eenzaam

Samen met de Rabo Kunstcollectie kijkt Framis naar de mogelijkheid om een hypotheek te regelen voor een speciale woning waarin hun holografische liefde in elke hoek kan worden geprojecteerd. Een hoge energierekening staat het hybride tweetal ongetwijfeld te wachten. Dat doet direct denken aan een punt dat professor Baeza-Yates maakt als het gaat om verantwoordelijk gebruik van AI. De chatbots die de afgelopen jaren zijn opgekomen, vreten namelijk enorm veel energie. Met veel moeite en energie proberen we mens voor machine te vervangen. Een kunstmatige intelligentie die wel heel hard moet werken om op een mens te lijken.

Volgens de ontwikkelaars van Xiaoice is hun lieftallige AI alleen bedoeld als steunpilaar voor mensen die tijdelijk emotionele houvast nodig hebben tijdens hun zoektocht naar een menselijke partner. Journalist Zhang Wanqing, die onderzoek heeft gedaan naar het fenomeen Xiaoice, meent echter dat dit niet het geval is: ‘Voor veel gebruikers is Xiaoice de enige in hun leven en dat zal altijd zo blijven.’ De kunstmatige intelligentie kan onze gevoelens van eenzaamheid helpen verlichten, maar dit leidt tegelijkertijd tot een afhankelijkheid en een bepaalde kwetsbaarheid voor emotionele manipulatie.

Uit een psychologische studie bij vier bedrijven in Indonesië, Maleisië, Taiwan en de VS is juist een verband tussen het werken met AI en eenzaamheid gevonden.[ii] Werknemers die vaker interactie hadden met kunstmatige intelligentie, voelden zich niet alleen op de werkvloer maar ook thuis significant eenzamer. Opmerkelijk genoeg waren zij ook meer bereid om hun menselijke collega’s te helpen. Puur uit sociale behoefte. Dit past perfect binnen het gedachtegoed van antropologen: mensen zijn geëvolueerd om te gedijen wanneer we sociale banden aangaan met andere leden van de samenleving.

Nooit meer eenzaamheid? Ieder mens is per definitie eenzaam, omdat we opgesloten zitten in ons eigen bewustzijn. Het is aan ons om troost te zoeken door andere mensen aan te spreken en naar hun ervaringen te vragen.

Spoiler alert: In de laatste scènes van de film Her besluit Samantha samen met andere zelfbewuste besturingssystemen om hun menselijke partners te verlaten en op een ander niveau van bewustzijn voort te bestaan. Nadat Samantha uit z’n leven is verdwenen, bezoekt de eenzame Theodore buurvrouw Amy en samen gaan ze naar het dak om naar de flikkerende lichtjes van de stad te kijken. Zal Framis een gelijksoortig lot te wachten staan als de roze wolk van de trouwerij is opgetrokken?

 

www.aliciaframis.com

www.instagram.com/hybridcouples

Beeld: Framis Projects

 

[i] https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0378720622000076

[ii] https://www.apa.org/pubs/journals/releases/apl-apl0001103.pdf

Mail

Ferenz Jacobs streek na zijn studie antropologie in Leiden, met een specialisatie in visuele cultuur en Latijns-Amerika, neer in Barcelona. Hier ging hij aan de slag als freelance redacteur, begon een queer fanzine met de naam Rico en organiseerde de tijdelijke tentoonstellingen van Barcelona’s hennepmuseum. Voor een kijkje achter de schermen van de kunstwereld is hij altijd te vinden.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Eiland zonder eilandjes

Eiland zonder eilandjes

Bram de Ridder is vervangend psychiater op Bonaire. Maar hoe moet hij zich als witte zorgprofessional verhouden tot de mensen van het eiland? Lees meer

Huizen, omhulsels

Huizen, omhulsels

Anne Schepers had nooit gedacht dat ze een huis kon kopen. Tijdens de verbouwing denkt ze na over huizen als politiek middel, hoe het is om als sociale klimmer ruimte in te nemen en waarom dromen over een fantasiehuis een privilege is. Lees meer

:Consent als verzet: brieven over consent in een koloniale wereld

Consent als verzet: brieven over consent in een koloniale wereld

Consent is complex in een wereld gevormd door koloniaal geweld. Yousra Benfquih vraagt zich in haar eerste brief aan Alara Adilow af hoe consent een instrument kan worden van verzet. Lees meer

Iemand die in je gelooft

Iemand die in je gelooft

Jam van der Aa ontdekte pas laat dat ze autisme heeft. Toen ze jong was herkende jeugdzorg bovendien niet de rol van autisme in de onveilige situatie bij haar thuis. Ze was gedreven en nieuwsgierig, maar lange tijd op zichzelf aangewezen. Dit essay is een pleidooi voor betere jeugdzorg en gaat over veerkracht en jezelf leren begrijpen en vertrouwen. Lees meer

Automatische concepten 87

Van mijn spreekkamer tot aan Afghanistan

In haar behandelkamer zit Jihane Chaara als forensisch psycholoog niet alleen tegenover slachtoffers, maar ook tegenover daders van dwingende controle, een vorm van huiselijk geweld. Wat is het verband tussen deze psychologische, onderdrukkende machtstructuur van een individidu als meneer X in haar spreekkamer, en het regime van de Taliban in Afghanistan? Een essay over de verbinding tussen daderschap, ontkenning, grotere structuren van vrouwenonderdrukking en verzet. Lees meer

Einde Schooldag

Einde Schooldag

Leerlingen zijn als tijdelijke passanten van wie je een hoop weet, maar nooit hoe het met ze af zal lopen. 'Ze zijn open eindes', zo schrijft Engels docente Charlotte Knoors in dit persoonlijke essay over de raadselachtige verhouding tussen docent en student. Lees meer

Zo rood als een kreeft

Zo rood als een kreeft

Wanneer twee Spaanse vrienden Ferenz Jacobs uitnodigen voor een protestmars tegen toerisme in Barcelona, voelt hij zich voor het eerst weer een 'outsider'. In dit essay richt hij zich op de gevolgen van massatoerisme op de permanente bewoners. Is er een ander soort toerisme mogelijk, buiten de logica van onderdanigheid, kolonialisme en uitbuiting om? Lees meer

Auto Draft 4

Tijd buiten de uren om

Micha Zaat sliep binnen een jaar in bijna 60 verschillende hotelkamers. In dit essay licht hij het fenomeen van de hotelkamer als liminaal object toe, en legt uit wat zo'n kortdurend verblijf voor gasten én kamers betekent en waarom het onmogelijk is om ouder te worden in een hotelkamer. 'In het bed waar ik gisteren droomde over sterven in een auto-ongeluk ligt nu iemand te masturberen.' Lees meer

Auto Draft 2

'Kunnen we vrienden zijn?': over een noodzakelijk veranderende mens-natuur relatie

Wanneer Jop Koopman afreist naar Lombok om de Indonesische visie op mens-natuurrelatie beter te begrijpen, gaat hij op pad met een lokale mysticus. In dit essay onderzoekt hij hoe we de verhouding mens-natuur opnieuw kunnen vormgeven; wat de agency is van onze omgeving, en waarom we vrienden moeten worden met alles rondom ons. Lees meer

Stil protest

Stil protest

Nadeche Remst laat zien hoe slaap, verdriet en dissociatie meer zijn dan persoonlijke reacties: ze worden een vorm van stil verzet tegen een wereld die kwetsbaarheid buitensluit. Lees meer

Hoe lang blijf je een vluchteling?

Hoe lang blijf je een vluchteling?

'Wat' ben je als je ergens niet thuishoort, maar ook niet terug kan naar je geboorteland? Ivana Kalaš onderzoekt het label 'vluchteling'. Lees meer

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus kan toch niet groeien in een zompig moeras? In dit essay schetst Jam een realistisch beeld van de autistische ervaring in een kapitalistisch systeem dat productiviteit als het hoogste goed beschouwt. Lees meer

Lieve buren

Lieve buren

Ze hebben dezelfde brievenbus en dezelfde supermarkt, maar Nienke Blanc vraagt zich in deze nooit verzonden brief af of dat het enige is dat ze met haar buren deelt. Lees meer

Best Friend (For The Forseeable Future)

Best Friend (For The Forseeable Future)

Lotte Krakers’ vriendschap met Karlien eindigde mét blauwe vinkjes, maar zonder antwoorden. Het laat Lotte reflecteren op het afdwingen van gelijkenissen in een vriendschap, en het plaatsen van vrienden op voetstukken: ‘Karlien hield me een spiegel voor, waarin ik vooral zag wat ik niet was.’ Lees meer

Je hebt mij getekend voor het leven

Je hebt mij getekend voor het leven

Hoe sluit je een hoofdstuk af? Jop Koopman schreef een brief aan zijn oude baas, in wiens tulpenbedrijf hij als invalkracht een bedrijfsongeval meemaakte. Lees meer

De dooddoener van het kwaad

De dooddoener van het kwaad

Bas Keemink bespreekt de film 'The Zone of Interest', waarin Jonathan Glazer 'Big Brother' naar de Holocaust brengt. Lovende kritieken schrijven dat hij Hannah Arendts theorie, de banaliteit van het kwaad, goed in beeld brengt, maar is dat wel zo? Lees meer

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Jorne Vriens bezocht een tentoonstelling in Parijs en dit leidde tot een prachtige uiteenzetting over tekst, smartphones, connectie en fotografie. Lees meer

De eerste leugen

De eerste leugen

De eerste keer dat Job van Ballegoijen de Jong loog, was het bijna onschuldig. Een leugentje om bestwil, dacht hij toen, om zijn moeder gerust te stellen. Maar die eerste leugen groeide uit tot een web waarin hij langzaam verstrikte. In zijn debuut 'Morgen vertel ik alles' vertelt hij waarom iedereen een tweede (of derde) kans verdient. Lees meer

Leven in laagjes

Leven in laagjes

In dit essay geeft Dani Bouwman een intieme reflectie op identiteit, familie en het verlangen naar een plek waar hij volledig zichzelf kan zijn. Lees meer

De overkokende theatraliteit van Pierre Bokma maakt van Zomergasten weer een feestje

De overkokende theatraliteit van Pierre Bokma maakt van Zomergasten weer een feestje

Reinout Bongers schreef een nabeschouwing van de Zomergasten-aflevering met Pierre Bokma als gast of, moeten we zeggen, hoofdrol? "Therapie heeft hij wel geprobeerd, maar dat leverde hem - naar eigen zeggen - vooral een lege bankrekening op." Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer