Asset 14

Zeker weten dat hij een supergoede vader wordt

Zeker weten dat hij een super goede vader wordt

B. wordt – ‘heel snel al!’ – vader. Eva wil blij zijn voor haar vriend, die na een halfjaar weer van zich liet horen, maar merkt dat het haar moeite kost.

‘Ik word papa!’ roept B.
Ik heb mijn voordeur nauwelijks achter hem dichtgedaan en hij brengt het nieuws al terwijl hij op zijn hurken in mijn gang zit om zijn schoenen uit te trekken. Ik sta met mijn armen over elkaar tegen de muur aangeleund en hoor mezelf reageren.
‘God, dat meen je niet. Gefeliciteerd.’ Het komt er norser uit dan ik wil. Vervolgens: ‘Ik dácht het al.’

Het is een halfjaar terug dat ik vriend B. voor het laatst sprak. Tot een paar jaar geleden woonden we samen in een huis in Arnhem, we aten vaak met zijn tweeën, hij paste op mijn kat als ik op vakantie wilde en we doorstonden het eerste en naarste deel van de pandemie met elkaar. Toen hij verliefd werd op een vrouw in Nijmegen en ik naar Utrecht wilde verhuizen, scheidden onze wegen zich. Ik mag B. heel graag, maar de afstand speelt ons parten in onze vriendschap: hij is naar eigen zeggen niet goed in appen, ik houd niet van bellen en de reistijd naar de ander is ruim 1,5 uur.

Ik zou graag de vriendin zijn die zonder enig eigenbelang verheugd is voor vrienden die stappen nemen op de gebaande paden

Een paar weken terug stuurde hij een bericht. Dat hij weer eens af wilde spreken, hij had het over een aantal ‘life events’ die gaande waren. In mijn hoofd ging ik na wat het zou kunnen zijn: een overleden ouder, een nieuwe baan, een onverwachte verliefdheid? Heel even schoot door me heen dat hij misschien een kind zou krijgen: samen met zijn vriendin had hij een mooi huis met twee slaapkamers gekocht, ze hadden twee katten, een auto, allebei een goede baan. Hij volgde een script waar een kind in paste, maar over een gezin had hij nooit eerder iets gezegd.

B. laat zich niet afschrikken door mijn reactie en vervolgt zijn mededeling. ‘En heel snel al!’ Ik probeer te schakelen: hoeveel vaart kan dit lopen, ik zie niks aan hem, oh nee want hij heeft geen baarmoeder, dit is leuk voor hem, maar zou het gepland zijn, en vervolgens: die ga ik de komende vier jaar dus écht niet meer spreken.

‘Wanneer dan?’ vraag ik terwijl B. opstaat, zijn armen hangen ongemakkelijk naast zijn lichaam maar in zijn ogen zie ik opwinding. In mijn achterhoofd speelt misschien nog een keer naar de film samen vóór die tijd, een kraamvisite plannen ná die tijd, ik heb het contrastboekje dat ik koop voor alle baby’s die om me heen ter wereld komen opgeslagen onder mijn favorieten bij Bol.com, alle baby’s vinden dat leuk, moet ik vast mijn online winkelmandje vullen?

‘Over twee maanden!’ roept B. ‘Weet je nog dat F. zich niet zo lekker voelde de laatste keer dat je langskwam? Toen was ze dus nét zwanger!’

Ik kan het besef in mijn achterhoofd niet uitzetten dat onze vriendschap nog verder zal veranderen

Ik zet B. met een alcoholvrij biertje op de bank en vraag naar het verloop van de zwangerschap, de babynamenzoektocht, het regelen van de opvang en hoe het voelt voor B. om een kind te krijgen. Ik probeer bemoedigende woorden te spreken en blij voor hem te zijn, tegelijkertijd kan ik het besef in mijn achterhoofd niet uitzetten dat onze vriendschap nog verder zal gaan veranderen. En ik weet dat B. het merkt.

Ik zou graag de vriendin willen zijn die zonder enig eigenbelang verheugd is voor vrienden die volgende stappen nemen op de gebaande paden, die partners ontmoeten, huizen kopen, gezinnen beginnen. Ik zou vervuld van oprechte blijdschap mijn gelukwensen willen uitspreken. Al een aantal keer heb ik kunnen oefenen, en ik word er nog steeds niet beter in.

B. kletst over zijn werk (inderdaad: een nieuwe baan), zijn katten (eentje is twee maanden geleden verongelukt, hij schiet nog steeds vol). De baby wordt alleen op mijn initiatief besproken. Als ik B. uitlaat en hem een knuffel geef zeg ik dat ik zeker weet dat hij een supergoede vader wordt. Het kostte me drie uur verwerkingstijd, maar ik voel dat ik het meen. En dat B. daarop hoopte.

Mail

Eva van den Boogaard is literatuurwetenschapper, docent en onderwijsinnovator bij St. Joost School of Art & Design en eindredacteur bij Hard//hoofd. Haar verborgen talent is slapen en haar minder verborgen talent twijfelen. Ze rent graag langs de Vecht, zingt met karaoke het liefst George Michael en droomt van een Heilige Birmaan als huisdier.

Eline Veldhuisen (1999) is illustrator. Inspiratie voor haar werk haalt ze uit haar directe omgeving, variërend van haar eigen gedachtes tot de verhalen van andere mensen. Met zo min mogelijk middelen brengt ze deze verhalen op een heldere manier in beeld.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Auto Draft 1

Hoe jij politiek je zin weer krijgt: valse dilemma’s, overdrijven en nog drie tactieken die ik leerde van mijn vader

Marthe van Bronkhorst leerde van haar vader dat goed vals niet lelijk is. In deze column legt ze je drie technieken uit om je (politieke) zin te krijgen. "Links, doe nou eens wat mijn vader deed: nooit genoegen nemen met minder." Lees meer

Zwervende organen en feminiene furie

Zwervende organen en feminiene furie

Hysterie was vroeger een diagnose voor seksueel gefrustreerde vrouwen, in deze column pakt Lieke van de Belt het woord terug. Lees meer

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Michiel Cox’ broer wil als vrijwilliger het leger dienen. Hoe kan Michiel zijn begrip daarvoor rijmen met de idealistische opvoeding van zijn ouders? Lees meer

Het kattenvrouwtje dat de boom in sprong

Lieke van den Belt mijmert over verlegenheid en Minoes. Waarom bestaan er toch zo veel vooroordelen over kattenvrouwtjes? En zal ze zelf veilig vanuit de boom toekijken, of springt ze er uit? Lees meer

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

Marthe van Bronkhorst dacht dat het met conservatieve haat en machocultuur wel meeviel in Nederland, maar na anderhalve maand online haat en doodverwensingen, weet ze beter. Lees meer

We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

Marthe van Bronkhorst schreef een kort toneelstukje waarin Ruben Brekelmans en Dilan Yesilgöz uiteenzetten hoe ze armoede willen gaan oplossen. Lees meer

Dunne intellectuele belangstelling

Dunne intellectuele belangstelling

Michiel Cox is vastbesloten om als docent aan zijn mbo-studenten meer dan alleen praktische kunde over te dragen. Hoewel studenten zijn lessen mild spottend een ‘zitvak’ noemen, merkt Cox dat bij sommigen intellectuele nieuwsgierigheid opbloeit, ondanks de lage verwachtingen van de buitenwereld. Lees meer

How can I make this about me? 1

How can I make this about me?

Marthe van Bronkhorst staat stil bij een jaar genocide en pleit ervoor om het meer over onszelf te laten gaan: 'Die dode Palestijnen hadden jouw kinderen kunnen zijn.' Lees meer

De inspraakavond

De inspraakavond

Om een progressief geluid te laten horen gaat Michiel Cox naar een inspraakavond over windmolens. Maar tijdens de bijeenkomst begint hij te twijfelen. Is dit inspraak? Lees meer

Dit kabinet is ziek - het heeft een ontstellend gebrek aan verbeelding

Dit kabinet is ziek: het heeft een ontstellend gebrek aan verbeelding

Marthe van Bronkhorst stelt dat het kabinet likkebaardend zou moeten trappelen om vernieuwende ideeën te presenteren, maar komt van een koude kermis thuis. Lees meer

De man die geen vragen stelt

De man die geen vragen stelt

Aisha's single, hetero vriendinnen worden op dates overspoeld door dominante sales pitches. Stel een vraag, lieve man, stel een vraag! Lees meer

Levensweg

Levensweg

Als Aisha een trouwerij op een Limburgse boerderij bezoekt, mijmert ze ineens over haar eigen bruiloft. Ach, trouwen is niks voor haar. Toch? Lees meer

Marktplaatsgekkies

Marktplaatsgekkies

Marthe van Bronkhorst besluit de relatiemarkt opnieuw te betreden en vraagt zich af: ben ik een koopje, of een langetermijn-investering? Lees meer

:Dit is Europa: een half-ontspoorde trein

Dit is Europa: een half-ontspoorde trein

Marthe van Bronkhorst bekijkt Europa als een treinreis en stemmen voor de Europese Parlementsverkiezingen als het zijn van de conducteur op die rammelende trein. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer