Asset 14

Het staat in de sterren geschreven - het begrijpen is een ander verhaal

Het staat in de sterren geschreven - het begrijpen is een ander verhaal

Wie leest er tegenwoordig nog een horoscoop om te weten wat de dag, de maand het jaar je brengt? Nou, best veel mensen dus. Het is zelfs een wereldwijde trend. Ook Else Boer geeft toe regelmatig de astrologie in te duiken. Op zoek naar een verklaring gaat ze na wat astrologie de moderne mens kan bieden.

De laatste tijd lees ik veel advies: columns over thuiswerken, tips voor een home workout. Alles om een beetje houvast te vinden in de brave new world waar we ineens zijn ingeworpen. Er was één advies dat me deze week boven alles bijbleef. Het kwam van Madame Clairevoyant, de horoscoopschrijfster van The Cut: ‘Don’t be too hard on yourself if you’re not able to outrun or out-think your emotions. Sometimes, you just have to sit with them.’ Dit advies heb ik natuurlijk al eerder gezien. Het is ook niet revolutionair – en toch voelde het alsof het speciaal voor mij geschreven was.

Het is vreemder als je nog nooit je horoscoop hebt gelezen, dan wanneer je hem wekelijks checkt.

Ik geloof niet in astrologie. Desondanks kijk ik wat er over mijn astrologische teken wordt gezegd. Zo bezoek ik wekelijks de site van Rob Breszy, Freewill Astrology, om te kijken wat de week voor me in petto heeft. Ik kan inmiddels niet meer volhouden dat ik dat alleen maar voor de lol doe, maar wat zoek ik er dan?

Ik ben niet de enige die tegenwoordig de interpretatie van de sterren interessant vindt. Jihane Chaara schreef op Hard//hoofd een tip om meer te zweven, je horoscoop te lezen en je rationele kant eens te laten voor wat die is. We passen in een mondiale trend: millenials en Gen X’ers die de astrologie weer opzoeken. Het is vreemder als je nog nooit je horoscoop hebt gelezen, dan wanneer je hem wekelijks checkt. Vrijwel iedereen kent zijn sterrenbeeld: is het niet via een horoscoop, dan wel via memes of posts op Instagram.

Astrologie heeft sinds de middeleeuwen een dubbele basis: in de wetenschap (denk aan Galileo Galileï) én in het bijgeloof (profetieën en toekomstvoorspellingen, waar ook wetenschappers als diezelfde Galileï zich overigens mee bezig hielden). Geen wonder dat astrologie inmiddels een ingewikkelde pseudowetenschap is. Want even voor de duidelijkheid: er is geen enkel wetenschappelijk bewijs voor de connectie tussen persoonlijkheid en de sterren. Het is ingewikkeld puzzelwerk, de manier waarop je geboortedatum, tijd en plaats jouw specifieke birth chart maken. Die birth charts zijn zo lastig te lezen dat uitgebreide astrologische kennis nodig is: niet alleen kennis van de sterrenbeelden, maar de verschillende ‘huizen’ waar de planeten in kunnen staan. De positie van de zon en maan is belangrijk, net als de verhouding tussen de elementen. Voor veel chartlezers is het kopen van zo’n birt chart het waard. Een review op de site Astro-Charts zegt: ‘I could not have spent the money in a better way than having a blueprint for who I am written so eloquently.’

Persoonlijkheidstest
Dat laatste is belangrijk: horoscopen, memes over sterrenbeelden en birth charts geven allemaal inzicht in wie je bent. Dat is in ieder geval de hoop en de verwachting – en daardoor regelmatig een self fulfilling prophecy. The New Yorker vergelijkt astrologie met psychoanalyse: een aantal jaar geleden was het bon ton om tijdens een feestje de termen id, superid en ego te laten vallen om je eigen gedrag te verklaren. Inmiddels doen we dat met behulp van onze sterrenbeelden – ik kan het niet helpen dat ik overal zo tweeslachtig over denk, mijn sterrenbeeld is nou eenmaal Tweelingen.

Negatieve emoties of gewoontes worden door de sterrenbeelden beter begrepen, en vormen onderdeel van het verhaal dat je over je identiteit kan vertellen.

Niet alleen op feestjes worden de sterrenbeelden gebruikt, ook zijn er steeds meer psychologen die zich verdiepen in de astrologische tekens. Niet omdat ze erin geloven, maar omdat cliënten ze gebruiken. Tarotkaarten en sterrenbeelden kunnen een handvat geven om over emoties te praten. Lastige eigenschappen zijn door middel van de sterrenbeelden bijvoorbeeld makkelijker bespreekbaar. Het is eenvoudiger om te zeggen dat je regelmatig een woede-uitbarsting hebt omdat je een Leeuw bent, dan te vertellen dat je problemen hebt met anger management. Negatieve emoties of gewoontes worden door de sterrenbeelden beter begrepen, en vormen onderdeel van het verhaal dat je over je identiteit kan vertellen.

Op deze manier vervult astrologie de functie van de klassieke persoonlijkheidstest: een methode om aan zelfreflectie te doen. Je deelt jezelf in in een begrijpelijk vakje – of dat nou met de Myers-Briggstest is (die ik elk jaar wel weer een keertje doe) of met een sterrenbeeld, maakt misschien niet zoveel uit. Zelfs als het niet helemaal past, kan een sterrenbeeld een instrument zijn om jezelf beter te begrijpen.

Een vriendelijke stem
Hokjes en vakjes hebben nog een voordeel: ze geven duidelijkheid in een periode van onzekerheid. Het is prettig om op maat gemaakt advies te krijgen – die voorspellende gaven van horoscopen daargelaten (anders zou ik toch graag gewaarschuwd zijn over een globale pandemie). Het is dan ook niet gek dat mensen vooral in tijden van stress horoscopen lezen. Zoals psycholoog Graham Tyson stelt in The Atlantic: ‘Under conditions of high stress, the individual is prepared to use astrology as a coping device even though under low-stress conditions he does not believe in it.’ In tijden van stress hebben we het nodig om ergens in te geloven. Georganiseerde religie vult dat gat niet meer. Economische onzekerheid en zorgen om gezondheid vergroten de behoefte aan zekerheid. Astrologie biedt die zekerheid: niet door de voorspellende waarde ervan, maar door het op maat gemaakte advies. Horoscopen zijn een hand op je schouder en een vriendelijke stem die zegt dat het wel goedkomt.

Mensen zijn nu eenmaal narrative creatures – we hebben verhalen nodig om ons bestaan te verklaren.

Sprookjes en mythen
Sinds ik verplicht binnen zit, lees ik niet alleen horoscopen. Ik lees ook boeken, en dan het liefst boeken over sprookjes en mythen. Ik heb zin in bekende verhalen, verhalen waarmee ik ben opgegroeid.

Deels is dat gewoon escapisme – doe mij voor nu maar even een andere wereld.
Ik dacht dat pandemieën een kwaad waren uit een ver verleden, toen er nog wereldoorlogen en open rioleringen waren. Dat beeld moet ik bijstellen. Misschien zoek ik daarom naar antwoorden uit de verhalen van een verleden, of als er geen antwoorden zijn, dan in ieder geval een manier om mijn leven nu mee te duiden. Mensen zijn nu eenmaal narrative creatures – we hebben verhalen nodig om ons bestaan te verklaren. Het is niet gek dat we daarom, oog in oog met een abstract kwaad, verhalen lezen. Sprookjes, mythen en astrologie: het zijn allemaal lenzen om uit te proberen en manieren om een verhaal mee te vormen.

Ik kijk dus niet naar astrologie omdat ik er echt in geloof – en tegelijkertijd doe ik dat wel. Ik geloof erin als adviescolumn, als persoonlijkheidstest. Ik geloof erin zoals ik in sprookjes geloof, en in mythen: als lenzen om uit te proberen, manieren om naar de wereld te kijken. Denk ik dat horoscopen een voorspellende waarde hebben? Zeker niet. Zou ik graag een persoonlijke kaart hebben met de sterrenconstellatie op het moment dat ik geboren werd? Absoluut. Die dubbelheid kan ik helaas niet helpen. Mijn sterrenbeeld is niet voor niets Tweelingen.

Beeld: barnimages.com via Flickr


Mail

Else Boer schrijft korte verhalen, artikelen en essays. Haar debuutroman Ik wacht hier verschijnt in 2021.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Rocher Koendjbiharie ligt in zijn essay het probleem toe: 'Homonationalisme is niks meer dan de voorwaardelijke acceptatie van mensen uit de regenbooggemeenschap ten behoeve van een nationale identiteit en een nationalistische ideologie.' Lees meer

De achterblijvers

De achterblijvers

Fietsend over een jaagpad reflecteert Gert-Jan Meyntjens op zijn rol als echtgenoot en vader, en neemt hij je mee op een zoektocht naar wat het betekent om man te zijn. Zonder bitter te worden. Lees meer

Ik sliep rechts

Ik sliep rechts

Daten met iemand aan de andere kant van het politieke spectrum? Naomi Ronner deed het. In dit essay beschrijft ze haar ervaringen. Lees meer

De kleinste kans

De kleinste kans

Roosje van der Kamp bereidt zich altijd voor op het ergste. Een vreemd plekje op haar huid, opladers in het stopcontact: overal schuilt gevaar. Als ze achter een geheim komt in de familie begrijpt ze beter waar haar angsten vandaan komen. Ze vertelt erover in dit openhartige essay over intergenerationeel trauma. Lees meer

:Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Het plezier van de leugen en de bevrijding van de agressie: volgens Zomergast Herman Koch verfraait iedereen het leven een beetje met leugens. Lees meer

Hondenvoer 1

It takes an adult to raise a village: Halsema is streng, rechtvaardig, en een tikje autoritair in Zomergasten

De bedachtzame, maar mediagetrainde, Femke Halsema nam ons als Zomergast mee in de bestuurlijke (opvoed)dilemma’s uit haar werk. Als een klassiek ouderfiguur toont ze zich streng en rechtvaardig, maar mist ze óók zelfinzicht op sommige punten. Lees meer

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

‘Uğur Ümit Üngörs fragmenten zijn broodnodige kost voor een samenleving die consequent doet alsof wijdverbreid extreem (staats)geweld een ver-van-mijn-bedshow is.’ Terwijl Zomergast Üngör zichzelf kundig naar de achtergrond werkt, maakt hij duidelijk dat de zomer vele winters verstopt. Met opgewekte grimmigheid vraagt hij ons om ons zorgen te maken over het leed van anderen. Lees meer

Zomergasten met Eva Crutzen roept de vraag op of een mooi gesprek genoeg is of dat kijkers toch snakken naar goede televisie.

Zomergast Eva Crutzen zorgde voor een mooi gesprek, maar is dat genoeg?

Na de ideale televisieavond van Eva Crutzen vraagt Hanna Karalic zich af of een mooi gesprek genoeg is voor Zomergasten of dat kijkers toch snakken naar goede televisie. Lees meer

Mijn tweede kutland… 2

Mijn tweede kutland…

Toen Iskra de Vries vanuit Polen naar Nederland verhuisde, bleek dat zij niet van een koude kermis thuiskwam, maar naar een koude kermis vertrokken was. Iskra schrijft een verschroeiend eerlijke break-up brief aan het adres van ons kikkerlandje. Lees meer

Schroot voor de kunstkenner 1

Schroot voor de kunstkenner

Wat doet een beschilderd stuk schroot in het Stedelijk? Waarom ruikt het er opeens chemisch en zoet tegelijk? Het is het werk van Selma Selman, die opnieuw definieert wat kunst is en mag zijn. Ivana Kalaš is onder de indruk – en heroverweegt haar eigen positie. Zoetig en naar ijzer – dat aroma komt op... Lees meer

Zomers zwijgen

Volim nas: hoe de taal van de liefde mijn lichaam tot stilte maande

Wat als je vertrouwen in jezelf en je lichaam plotsklaps wordt aangetast door epileptische aanvallen? En tegelijkertijd je vertrouwen in de onvoorwaardelijke liefde van je oma ook op losse schroeven komt te staan? In een persoonlijk essay neemt Dorea Laan je in beeldende taal mee in deze zoektocht. Lees meer

:Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst 3

Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst

Wat betekent het om moeder te zijn? En wanneer ben je dan een ‘goede moeder’? Moederschap, en alle nuances daarrond, blijft onderbelicht. Anne Louïse van den Dool onderzoekt via de representatie van moeders in de beeldende kunst de vele kanten die horen bij moeder zijn. Lees meer

Als je écht kinderen wilt redden

Als je écht kinderen wilt redden

Shashitu Rahima Tarirga kwam 33 jaar geleden via interlandelijke adoptie naar Nederland vanuit Ethiopië. Na een reis naar Ethiopië maakt ze nu een afweging tussen haar leven hier en het gemiste leven daar. 'Weegt een westers paspoort op tegen het moeten omgaan met de trauma’s van scheiding en achterlating? Weegt een leven hier op tegen onbekendheid met je leven daar?' Lees meer

nuclear family

Queerkroost

In een briefwisseling over queer ouderschap zoeken Eke Krijnen en Lisanne Brouwer naar steun, herkenning en een houding om de maatschappelijke discriminatie buiten het gezinsleven te houden. Lees meer

Informatiehonger

Informatiehonger

We verslikken ons in data, maar blijven gulzig drinken. In dit essay onderzoekt Paola Verhaert hoe onze honger naar informatie — ooit gevoed door boeken, nu door eindeloze datastromen — ons hoofd én onze wereld begint te verzwelgen. Waar ligt de grens? En merken we het als we die overschrijden? Lees meer

:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer