Kasper is nooit misbruikt en overweegt een schadeclaim." /> Kasper is nooit misbruikt en overweegt een schadeclaim." />
Asset 14

Zonder zonde

Hij streelde mijn dijen op het wiegende ritme van het ‘Erbarme dich’. Onaangenaam was het zeker niet, maar wel wat vreemd. Ik kende deze man louter van tv-optredens en toch voelde hij als een oude bekende. Met zalvende stem zei hij ‘dit is goed jongen, dit is zoals het zijn moet’ en schoof mijn onderbroek met een zwierend gebaar van mijn billen. Antoine Bodar wist duidelijk waar hij mee bezig was. Ik zag mijn piemel en realiseerde me dat ik onmogelijk ouder dan acht kon zijn. ‘Gaat dit niet in tegen uw celibaat?’ vroeg ik voorzichtig. ‘Wat attent dat u zich om mij bekommert’ zei Antoine verrukt en ik vroeg mij af of hij elk kind vousvoyeerde, of dat ik een speciaal geval was voor hem. In de verte beierden de klokken van het Vaticaan. ‘Maar u hoeft zich geen zorgen te maken om de hemelse genade die mij deelgevallen zal. Zolang ik degene ben die niet ejaculeert, blijft het goddelijke evenwicht in stand. Dit moet u zien als niet meer dan een oefening in verlangen.’ Tijd om over die woorden na te denken had ik niet, want het volgende moment lag ik klaarwakker in bed. Tot mijn grote teleurstelling zag ik mijn vriendin naast mij liggen, iemand die zich nooit wat had aangetrokken van welke religieuze beperking dan ook. Het was nog maar vijf uur ’s ochtends, maar toch besloot ik op te staan en eieren te gaan bakken. Gelukkig bleken er nog Italiaanse kruiden in het kastje te zitten.

Met de rest van de dag kwam het niet meer goed. Ik bleef me maar afvragen waarom ik toch nooit in mijn jeugd misbruikt ben, of op z’n minst een beetje onzedelijk geaaid. Goed, het antwoord is natuurlijk dat je daar katholiek voor moet zijn. Want alleen de ware kerk verschaft ware liefde. Ik heb mijn hele leven een groot gemis gevoeld dat ik maar niet kon plaatsen, maar door de recente ontwikkelingen in de roomse wereld begon het langzaam tot me door te dringen waar die leegte vandaan kwam en mijn droom maakte tenslotte alles in een lucide ontlading duidelijk. Nu ik te oud ben om tot een katholieke kostschool of paaps internaat toe te treden en mij te laten vergrijpen door God’s begerige afgezanten, eis ik een schadevergoeding. Ik ben immers emotioneel geruïneerd en om nog iets van mijn armetierige bestaan te kunnen maken, wil ik klinkende munten zien. En het gaat natuurlijk ook om rechtvaardigheid. Moet ik eronder lijden dat mijn ouders besloten atheïst te zijn, zodat elke mogelijkheid op een ongelukkige jeugd voor mij bij voorbaat in de kiem werd gesmoord? Nee, dat valt natuurlijk onmogelijk te rijmen met het recht op gelijke behandeling.

Nu is mij pas, tot mijn grote verbazing, verteld dat ook buiten het katholieke geloof zo nu en dan kindermisbruik voorkomt. Dat betekent dus dat mijn kansen op een ongeneeslijk trauma er wel degelijk waren. Maar waarom heeft dan in godsnaam nooit een oom, pianoleraar, of overblijfjuf op die manier naar mij gekeken? Wilden zij mij iets ontnemen waar ik recht op had, alleen maar om mij tot het einde der dagen te kwellen en te tergen? Ik bekijk kinderfoto’s van mezelf waar ik naakt op sta en probeer er iets van te maken. Maar met geen mogelijkheid zijn er obscene houdingen in te ontdekkingen. Het zijn gewoon onschuldige foto’s, zoals mijn gehele jeugd schrikbarend onbezoedeld lijkt te zijn. Voor het plakje worst bij de slager hoefde ik nimmer iets te doen, ik kreeg het gewoon als mijn moeder haar koteletjes had afgerekend. En dan te bedenken dat ik nog wel in de provincie woonde!

Elke keer dat we de krant openslaan of de kijkbuis aanzetten worden we geconfronteerd met geheimen die soms decennialang verdrongen zijn geweest en nu met de wereld mogen worden gedeeld. Ik blijf staren in mijn verleden, maar zie niets waarover ik ook maar een beetje uit de school zou kunnen klappen. Alle vormen van genegenheid en aandacht die ik in mijn kinderjaren ondervonden heb, waren pedagogisch volledig verantwoord. Ik voel me lelijk en ongewild, maar toch ook heel erg bijzonder. Misschien dat ik wel uitverkoren ben om dit eenzame lot van smetteloosheid te dragen. De liefde van God toont zich nou eenmaal in ondoorgrondelijke vormen. Slechts in mijn dromen mag Hij tot mij de taal der liefde spreken. Ik kom voortaan mijn bed niet meer uit.

Mail

Kasper van Royen is Hard//hoofd-redactielid, is naast vader ook filosoof, ex-docent, ex-dichter, ex-echtgenoot, popfetisjist en postbode.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
We zijn tenminste allemaal nog mensen

We zijn tenminste allemaal nog mensen

Een zaterdag begin november, op perron 5 van Utrecht Centraal. Het is rond vijven en het perron ziet zwart van de mensen die net als ik naar Amsterdam willen. Ik zet me schrap voor het moment dat de trein arriveert en ik me tussen de lange stroom mensen naar binnen moet zien te wurmen. Als... Lees meer

Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Automatische concepten 71

We hebben een probleem met de derde helft

Een voetbalwedstrijd stopt officieel misschien op het veld, maar Marthe van Bronkhorst merkt in de trein dat het slinkse spel doorgaat. Lees meer

Zeker weten dat hij een super goede vader wordt

Zeker weten dat hij een supergoede vader wordt

Eva wil blij zijn voor haar vriend, die na een halfjaar weer van zich liet horen, maar merkt dat het haar moeite kost. Lees meer

Ondraaglijk gewicht

Ondraaglijk gewicht

Een opmerking van een kennis activeert bij Aisha een stroom van onzekere gedachten. Waarom wordt ons zelfbeeld zo beïnvloed door externe standaarden? Lees meer

Wegwerpliefde

Wegwerpliefde

Liefde overwint niet alles, en zeker niet het kapitalisme, merkt Marthe van Bronkhorst. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 7

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel vier. Lees meer

Une Belle Histoire

Une Belle Histoire

Als Aisha haar moeder vertelt over haar vakantieplannen in Bretagne reageert ze nuchter. ‘Dan kun je gelijk wel tante Ans uitstrooien’. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 6

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel drie. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 3

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel twee. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel een. Lees meer

Zeggen dat ik schrijver ben

Zeggen dat ik schrijver ben

Voorafgaand aan een netwerkevenement besluit Eva dat het maar eens afgelopen moet zijn met haar heimelijke schrijverschap. Lees meer

Geesten uit mijn datingverleden

Geesten uit mijn datingverleden

In de digitale wereld komt Aisha haar ex-dates nog regelmatig tegen. Ze posten sportschoolselfies, krijgen een puppy, of een baby. Hoe zou het zijn als ze met hen samen was gebleven? Lees meer

‘Sexy, dat beenhaar’

‘Sexy, dat beenhaar’

Ongeschoren vrouwenbenen zijn voor sommige mannen 'een dingetje'. Maar Eva is wel klaar met al dat gedoe, en in het café waar ze zit blijkt ze daarin niet de enige. Lees meer

Mijn roodbewangde gezicht 2

Mijn roodbewangde gezicht

Het bekijken van jeugdfoto's dwingt Eva te reflecteren op één van haar onbewuste mechanismen: blozen. Lees meer

:De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

Sinds vorig jaar voelt Aisha soms de behoefte om zand te eten. Ze gaat op zoek naar waar dit vandaan komt en hoe cultureel bepaald is wat we eetbaar vinden. ‘Is mijn zandbegeerte niet gewoon een hunkering naar verbinding naar iets dat ik ergens ben kwijtgeraakt?’ Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst! 

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Wij zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Sluit je ook aan bij Hard//hoofd en zorg dat wij talent een podium kunnen blijven bieden. Als je je vóór 31 december aanmeldt als kunstverzamelaar, ontvang je in januari al je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar