Asset 14

Zoely

Zoely

Zoely

de eerste persoon wachtte in negentien tinten rood
het vertrek van de Ark vol voorgekauwde mannetjesdieren af

de eerste persoon pulkte puistjes, positioneerde koortsdromen alvast
in de lucht tussen drie muren en een toiletdeur
ordende ettertexturen van hard naar babyzusjeszacht

de eerste persoon wachtte die schooldag tot de vacuüms binnenin
eindelijk aan het krijsen sloegen, na een weerbarstige geboorte zichzelf buitenplooiend
de wachtruimte bleef crèmekleurig, je zou er bijna een geboortekaartje voor scheuren,
een doopmeter zich uitschrijven

in een briefje naar de eerste persoon onder de deur geschoven: 

blijf niet neerzitten,
begeleid een olifant over de Venusheuvel en een kudde schaamtes
(tenzij je iemand bent die zichzelf overplooit als niemand kijkt)

iedereen stal toiletpapier in het voorgeborchte, daarom waren ze flinterdun en
bloedde je erdoorheen als 180 graden broosheid, als 360 dagen woordeloos

Zoely 1

Microgynon

de tweede persoon wist soms niet waar neer te liggen
voelde etterende normaliseringsontwenningsverschijnselen
in ooghoeken zitten zoals een vliegje maar het was nog niet
broeierig genoeg, vleugels waren uitgeslagen, terug hakkelende lettergrepen

de tweede persoon voelde zich smetteloos, wist niet
in welke hoek nog een donderwolk te mogen nakrijsen

de tweede persoon wachtte maar veranderde evenzeer
als zoemgeluiden voor de eerste slaap, aan de kassa in de supermarkt
zocht de tweede grijs haar dat deed denken aan de zweetband
van een tenniskampliefje, voelde zich neergeslagen

de kassierster gaf een gratis zakje met gratis lucht voor wanneer ademruimte
binnenstebuiten, de tweede vroeg haar naam –
dacht dat het Tampon was vond enkel Marion op Facebook
zag dat ze oorbellen maaktte in de vorm van fruitvliegjes, geloofde niet meer
in vleugels en ander verstikkingsgevaar

Zoely 2

Lovette

de derde personen zochten nog vleugels

en terwijl ze vielen bloedden de derde personen in meerdere lijven uit de neus
de dokters dachten dat de spellingsfouten in hun hoofd zaten
uit oren, ogen, openingen stroomden hun voorschriften eruit,
binnenstebuitengeplooid en

waar ligt het dan, die gladde huid die de schoolarts beloofde als ze twintig,
en vanwaar die kreuken in hun denken?

de derden droomden dat ze vroegere vogels gingen spotten,
tot de moerassen rood kleurden, zakten weg
in de gedachte uitgevlogen te mogen zijn

(en vink een ongepast tussendoortje af:

  • -cassis en verboden vruchten + rode wijn al om 15u37
  • -candidiasis + nervositeit (smaakt mogelijks zuur))

Zoely 3

Minulet

de vierde verloor tussentijds hun binnenkant

(                                                                             )

het is zoals die advocaat die zijn kind donderdag een infectie noemde
omdat het kind rozen plukte, in de volgorde van weerbarstigheid blaadjes pulkte,
donderdagen vallen minder te verdedigen dan vrijdagen,
het einde ruikt naar paardenbloemen,
de vierde dag rook naar je kinderbeddengoed van Disney,
maar dan scherper, doordringender, zoals een stemmingswissel zonder volgorde

een laatste blaadje valt en hen struikelt over alles wat met amputatie te maken heeft
hen draagt rozen terug de struik in ontwortelt hun vader

Zoely 4

Cerazette

ook wel: de vijfde persoon, vijfde valbeweging, vijfde -

wat valt er nog te krijsen dat klinkt zoals het krijtje op het schoolbord,
een wanhoopskreet verpakt tot steriliteit?

als de vijfde persoon denkt aan libido is het Aldispaarvarkenroze, er zitten
geen plooien in, de vijfde wast het af met de hand uit angst voor kalkplekken
en toch valt het, vervelt het tot stiltes op de koude tegelvloer

zaterdagavond is vaak een gewichtstoename waarin al het opgekropte die week
zijn doorzakkingsmoment toch maar weer uitstelt,
het veroorzaakt lekjes en opgeklopte dromen over bloedsporen door de schoolgang
de modejournalisten zouden staren,
de fotografen kaatsen witte flitsen, rode woorden

Zoely 5

Seasonique

ook wel: nu bloed ik zelf in intermezzo’s,  mijn schaduw doet me denken 

aan de stoel met kleren ’s nachts wanneer ik droomde in een kinderbed
over borsten die blijven groeien
tot je huis ermee wegvliegt, tot ik elke zwijgplicht opblaas

(ik was al één derde grootmoedertepel, vier zesden uitgezogen)

ik vraag een man op de bus om van stem te wisselen,
hij belde met een telecomoperator over je onder de breukstreep bevinden
klonk alsof hij vol doorns zat en zei daarmee alles wat ik dacht
wanneer ik bloedde door een witte broek en mijn schaduw
op een verwelkte roos begon te lijken,
Is it normal to have a period, nausea, vomiting and breast tenderness/youtube/com? 

Zoely 6

Trinordiol

de zevende dag is een doorbraakbloeding,
maar niemand weet of die aan zichzelf is te danken of
of het een maandelijkse schuld is in schoolverband, daar ruikt het nog steeds
naar een combinatiepil van muf beddengoed
en Leerkrachten Frans met Rozenparfum alle vlekken uitwissend kruisjes zettend
met krijt op de koude tegelvloer, niemand wist hoe die dag door te nemen

Mail

Ka(a)te Dejonckheere (2000) studeert Kunstwetenschappen aan UGent. Naast poëzie schrijft ze ook proza- en theaterteksten en zoekt naar grensoverschrijdingen tussen poëzie en het dagelijkse leven.

Leoniek Zuidhof (1997) is student illustratie aan Academie Minerva in Groningen. Ze maakt strakke, speelse en heldere tekeningen, waar vaak een verwijzing naar de oude ambachten in te herkennen is.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Pekingeend

Winnaar juryprijs Het Rode Oor: Pekingeend

Twee personen blijven samen achter in de keuken, waar ze tijdens het bereiden van een pekingeend steeds dichter verstrikt raken in het spel van aanrakingen, blikken en opdrachten. Met Pekingeend won Fleur Klemann de juryprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Auto Draft 10

Als je te pletter slaat, dan klinkt dat zo

Midden in de nacht springt een man van een richel. Nee, geen man; een held. En iedereen weet: een man zoals Luciano slaat niet te pletter. In dit korte verhaal van Julien Staartjes bewegen de achterblijvers zich tussen het postuum cancelen of aanbidden van de man met gladde benen en mierzoete tong. Lees meer

Binnen de context van twee

Binnen de context van twee

In haar gedicht onderzoekt Sytske van Koeveringe de betekenis en fascinatie van het getal twee. Via paren, tegenpolen en verbindingen ondervinden twee vrouwen de mogelijkheden van samenzijn. Is er balans in vereniging? Lees meer

Hondenvoer

Hondenvoer

Een overleden hondje zorgt ervoor dat moeder en dochter in een strijd belanden. Ze willen beiden laten zien wie er meer van het dier gehouden heeft. In dit verhaal van Keet Winter mondt die spanning tussen de twee vrouwen uit in een pijnlijk diner. Lees meer

Stranding

Stranding

'Ze ligt hier als aanklacht / op het land gespuugd / om de noodzaak tot evenwicht / tussen mens en water te benadrukken.' Angelika Geronymaki trekt je met dit gedicht over zelfbeschikking en milieuvervuiling mee, als de aangespoelde zeemeermin in een sleepnet gevuld met platvissen, sardientjes en haringen, en slingert je vanuit het zure zeewater op een strand met grijpgrage mannenhanden. Lees meer

 1

Een luik naar het verleden

De opa van Emma Stomp vertrok vanuit Curaçao naar Nederland. In haar gedichten observeert ze het gemis dat dat met zich meebrengt. 'Koop een wollen muts tegen de regen en kou, bid tweemaal daags voor je examens, denk aan thuis maar niet te veel, weet dat alles uiteindelijk is voorbestemd.' Lees meer

Mijn Apocalypsis Leydenensis 1

Mijn Apocalypsis Leydenensis

In deze gedichten vliegt Joshua Snijders koerend over een postapocalyptisch Leiden, zijn Lays-chipszakjes tijdens een uitstapje in de Melkweg achtergelaten en zwemmen walvissen op wieltjes. 'De vraag is of je voetafdrukken kunt achterlaten wanneer er geen zwaartekracht is.' Lees meer

Water landt zachter

Water landt zachter

Via een staalarbeider en een PVV-stemmer onderzoekt Angelika Geronymaki zichzelf. Kan ze, zonder het doen van aannames, de ander leren kennen? Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer