Kasper bezocht voor het eerst de 'Nacht van de Filosofie' en kwam de avond wel door...!" /> Kasper bezocht voor het eerst de 'Nacht van de Filosofie' en kwam de avond wel door...!" />
Asset 14

Verscheurde filosofen

Tot nu toe had ik het altijd weten te vermijden, de Nacht van de Filosofie. De enige reden daarvoor was simpelweg dat een kaartje te duur was met mijn studentenbudget. Maar een filosoof houdt er niet van om de werkelijkheid zo simpel weer te geven. Daarom deed ik het liever voorkomen alsof de Nacht eigenlijk onder mijn niveau opereerde; het was een plek waar elke zichzelf respecterende wijsgeer vooral erg ver van moest blijven. Dit evenement was bedoeld voor de mensen die van de filosofie een gezellig theekransje wilden maken, die drieduizend jaar complexe wijsheid wilden terugbrengen tot een zelfhulpboekje voor de uitgebluste concertgebouw-bezoeker die op zoek was naar ‘iets’ maar new age te ordinair vond klinken. De lelijke term die voor dit soort dubieuze praktijken bedacht was luidde ‘filotainment’. Want vermakelijk moest het toch wel op de eerste plaats zijn, we zouden onszelf vooral niet teveel tegen mogen komen. Demonstratief bezocht ik wél het studenten-initiatief ‘Drift’, dat zichzelf aanvankelijk als ‘tegen-nacht’ profileerde. Ik zou dit alternatieve festival prefereren omdat ik mij in hun slogan ‘het mag ook best een beetje pijn doen’ zo aardig kon vinden. De werkelijke reden was echter dat de toegangsprijs slechts vijf euro bedroeg.

Toen mensen mij afgelopen vrijdag geshockeerd confronteerden met het feit dat ik op de officiële Nacht aanwezig was, verexcuseerde ik mij met de mededeling dat ik gratis binnen had kunnen komen. Maar eigenlijk was ik naar de Felix Meritis gegaan omdat ik maar al te graag onderdeel van deze prostitutie uit wilde maken. Er is namelijk helemaal niets mis met de enorme popularisering die de filosofie de afgelopen jaren heeft doorgemaakt, er is niets mis met de gedachte dat wijsheid voor iedereen toegankelijk is en je ziel kan redden. Als afgestudeerd filosoof mag je nu gelegitimeerd een nietsnut met een status zijn. Je steekt een reddende hand uit en ontvangt flonkerende ogen, terwijl je woorden als ‘a priori’ en ‘dialectisch’ op het begerige gepeupel afvuurt. Soms worden er slipjes naar je toegegooid, maar veel vaker word je kosteloos bijgeschonken. En zo kom je de avond wel door. Het ego wil ook wat en zolang je er maar op gezette tijden je goede vriend Nietzsche bijhaalt hoef je zelfs niet voor hypocriet te worden uitgemaakt. Alles is immers wil tot macht en als alles niets meer is dan dat, kan daar ook onmogelijk iets mis mee zijn. Aan deze redenering ziet u dat ik er alles van begrepen heb.

Mensen die filosofie gaan studeren moeten wel ernstig in de war zijn. Het lijkt op alle mogelijke manieren tegennatuurlijk om voor een opleiding te kiezen die onvermijdelijk zal resulteren in armoede, angstaanvallen en overmatig drankgebruik. De wereld zou beter af zijn zonder deze ongewassen sujetten die constant met je in discussie willen gaan over van alles en nog wat, die de meest onproblematische zaken maar blijven problematiseren, die nooit eens over neuken of voetbal kunnen praten zonder obscure denkers te citeren en dit alles dan ook nog eens van onze welverdiende belastingcenten. Deze onuitstaanbare figuren beweren maar al te vaak dat het leven zinloos is, maar verbinden daar nou nooit eens de voor de hand liggende consequentie aan. Liever verschuilen ze zich achter postmoderne smoesjes om maar de rest van hun leventje door te kunnen gaan met dat oeverloze gezeur, dan dat ze zich nou eens voor één keer echt nuttig maken door zichzelf op een stevig strop te trakteren.

En deze randdebielen moeten nu sinds een paar jaar aanzien dat hun o zo exclusieve terreintje van diepzinnige zwaarmoedigheid zowaar ‘hot’ aan het worden is. Dat ze hun praatjes niet meer hoeven op te dringen, maar dat er opeens van alle kanten naar wordt gevraagd. Maar ze hebben er het karakter niet naar om van deze aandacht, van de eer die hen ongevraagd wordt toegekend, te genieten zoals elk normaal mens zou doen. Nee, het is ook eigenlijk nooit goed met die gasten. En ik ben een van hen.

Elke dag voel ik me verscheurd door twee uitersten; die van de blije massa en die van de chagrijnige elite. Uiteindelijk kies ik toch maar voor het eerste. Niet omdat ik zo van de aandacht geniet, want aan genieten doen filosofen niet, maar omdat de aandacht welverdiend en noodzakelijk is. Het dwingt mij meer te zijn dan een party pooper, een muppet op het balkon van onze maatschappij. Nu mijn leven verrassend genoeg een beetje zin blijkt te hebben, zal ik er dan ook maar meteen het beste van maken. Volgend jaar ben ik dus zéker weer bij de Nacht te vinden, zelfs als ik betalen moet. Sterker nog, ik zou er graag een extra bedrag op toe willen leggen. Liefde voor wijsheid is natuurlijk niet in geld uit te drukken, maar ik investeer nu eenmaal graag in mezelf.

Mail

Kasper van Royen is Hard//hoofd-redactielid, is naast vader ook filosoof, ex-docent, ex-dichter, ex-echtgenoot, popfetisjist en postbode.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

De rode draad 1

De rode draad? Dat zijn wij, voor elkaar

Jihane Chaara is geen determinist, maar vraagt zich toch af of sommige ontmoetingen in het leven wel echt toeval zijn. Wat als we allemaal volgens een rode draad met elkaar verbonden zijn, zowel in ons huidige netwerk, als ook met degenen die op magische wijze ons leven in komen? Lees meer

Met deze column kan ik de wereldvernietigen

Met deze column kan ik de wereld vernietigen

‘Maar als ik die column nu verder schrijf’ zegt Marthe van Bronkhorst, ‘dan komt deze informatie online, en kan ik die AI op ideeën brengen.' Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Auto Draft 1

Hoe jij politiek je zin weer krijgt: valse dilemma’s, overdrijven en nog drie tactieken die ik leerde van mijn vader

Marthe van Bronkhorst leerde van haar vader dat goed vals niet lelijk is. In deze column legt ze je drie technieken uit om je (politieke) zin te krijgen. "Links, doe nou eens wat mijn vader deed: nooit genoegen nemen met minder." Lees meer

Zwervende organen en feminiene furie

Zwervende organen en feminiene furie

Hysterie was vroeger een diagnose voor seksueel gefrustreerde vrouwen, in deze column pakt Lieke van de Belt het woord terug. Lees meer

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Michiel Cox’ broer wil als vrijwilliger het leger dienen. Hoe kan Michiel zijn begrip daarvoor rijmen met de idealistische opvoeding van zijn ouders? Lees meer

Het kattenvrouwtje dat de boom in sprong

Lieke van den Belt mijmert over verlegenheid en Minoes. Waarom bestaan er toch zo veel vooroordelen over kattenvrouwtjes? En zal ze zelf veilig vanuit de boom toekijken, of springt ze er uit? Lees meer

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

Marthe van Bronkhorst dacht dat het met conservatieve haat en machocultuur wel meeviel in Nederland, maar na anderhalve maand online haat en doodverwensingen, weet ze beter. Lees meer

:We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

Marthe van Bronkhorst schreef een kort toneelstukje waarin Ruben Brekelmans en Dilan Yesilgöz uiteenzetten hoe ze armoede willen gaan oplossen. Lees meer

Dunne intellectuele belangstelling

Dunne intellectuele belangstelling

Michiel Cox is vastbesloten om als docent aan zijn mbo-studenten meer dan alleen praktische kunde over te dragen. Hoewel studenten zijn lessen mild spottend een ‘zitvak’ noemen, merkt Cox dat bij sommigen intellectuele nieuwsgierigheid opbloeit, ondanks de lage verwachtingen van de buitenwereld. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer