Kasper begint aan een nieuwe wekelijkse columnreeks." /> Kasper begint aan een nieuwe wekelijkse columnreeks." />
Asset 14

Vermist pakket

Zo was ik opeens weer de trotse bezitter van een externe harde schijf. Vol ongeloof aaide ik het platte doosje, met het gevoel dat het elk moment weer van me kon worden afgepakt. Anderhalf jaar geleden had ik een identiek model thuisbezorgd gekregen, zodat mijn computer niet om de week opgeschoond hoefde te worden van illegale politieseries en functioneel naakt. Na enkele maanden intensief gebruik begon het ding kuren te geven. Soms deed-ie het wel en soms deed-ie het niet. Hadden mijn vriendin en ik ons net lekker geïnstalleerd met een warme prak op onze schoten, gaf het apparaat te kennen geen zin te hebben in een psychologische thriller en moesten we hem met aanmoedigende vloeken aan de praat zien te krijgen tot ons eten koud geworden was.

De instructies op de site om het ding terug te sturen ter reparatie dan wel vervanging waren helder. Ik moest een referentiecode aanmaken, een pakketbon uitprinten en alles heel goed inpakken. De jongere lezers moeten weten dat er nog niet zo lang geleden ‘postkantoren’ bestonden, imposante gebouwen waar je naar binnen liep, een nummertje trok, en dan bij een loket terecht kwam, waar aan de andere kant van het glas iemand zat die je alle mysteriën der postbezorging toevertrouwde.

Toen er weer eens ergens op bezuinigd moest worden bedacht men dat dit instituut, dat meer dan driehonderd jaar prima dienst had gedaan, eigenlijk een overbodige luxe was. Miep en Teun van de Primera begrepen als geen ander de mysteriën der rookwaar, krasloten en kopieerpapier, dus dat postgebeuren kon er ook net zo goed bij. Bovendien, wat stelde die post tegenwoordig nog voor? Met Kerst een kaart van een wereldvreemde tante en dat was het dan. Maar Miep had niet naar mijn referentiecode gekeken en gaf mij in plaats daarvan een verzendnummer, waardoor niet alleen het pakketje vermist raakte maar ook voor altijd ontraceerbaar zou zijn. Dat het allemaal bij Miep moest zijn misgelopen, was iets wat Rolf Braams en ik pas een klein jaar later zouden reconstrueren.

Rolf Braams was een medewerker van het computerbedrijf waar ik de schijf naartoe had gestuurd en hij nam de vermissing nogal persoonlijk op. Om de week hadden wij telefonisch contact, waarin Braams keer op keer met Duits accent liet vallen dat het ‘toch werkelijk curieus’ was. Soms dacht ik dat hij in huilen uit zou barsten en ik wist niet of ik het dan ook wel droog zou kunnen houden. Inmiddels wilde ik vooral voor Rolf dat het allemaal goed kwam. Maar de meneer van de TNT die ik op zeker moment inschakelde was onverbiddelijk. "Dat het is misgelopen bij Miep, daar twijfel ik niet aan. Maar als dat bedrijf ervoor kiest hun pakketten onverzekerd te laten versturen, zijn zij verantwoordelijk."

Hoe droevig het Rolf ook stemde en hoe verschrikkelijk onrechtvaardig hij het ook vond, zijn bedrijf kon evenmin de verantwoordelijkheid op zich nemen. Zonder referentiecode kon nou eenmaal onmogelijk een ordernummer worden aangemaakt dat noodzakelijk was voor een bestelfactuur van een tegoedlevering. Wel vertelde Rolf dat hij op zijn zolderkamer nog een externe schijf had liggen, haast ongebruikt, die kon hij mij bij wijze van gebaar wel toesturen. Daar zou hij zich ook beter door voelen.

Mijn geliefde kon mijn telefoongesprekken met Rolf Braams steeds moeilijker aanhoren. "Ik heb het gevoel dat jullie niet echt ter zake komen," zei ze bits. Rolfs aanbod was voor haar de druppel. "Die arme man, dit kan toch helemaal niet. Laat mij maar even een collega van hem bellen."

De volgende dag lag mijn gloednieuwe schijf op de mat.

Mail

Kasper van Royen is Hard//hoofd-redactielid, is naast vader ook filosoof, ex-docent, ex-dichter, ex-echtgenoot, popfetisjist en postbode.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Auto Draft 1

Hoe jij politiek je zin weer krijgt: valse dilemma’s, overdrijven en nog drie tactieken die ik leerde van mijn vader

Marthe van Bronkhorst leerde van haar vader dat goed vals niet lelijk is. In deze column legt ze je drie technieken uit om je (politieke) zin te krijgen. "Links, doe nou eens wat mijn vader deed: nooit genoegen nemen met minder." Lees meer

Zwervende organen en feminiene furie

Zwervende organen en feminiene furie

Hysterie was vroeger een diagnose voor seksueel gefrustreerde vrouwen, in deze column pakt Lieke van de Belt het woord terug. Lees meer

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Michiel Cox’ broer wil als vrijwilliger het leger dienen. Hoe kan Michiel zijn begrip daarvoor rijmen met de idealistische opvoeding van zijn ouders? Lees meer

Het kattenvrouwtje dat de boom in sprong

Lieke van den Belt mijmert over verlegenheid en Minoes. Waarom bestaan er toch zo veel vooroordelen over kattenvrouwtjes? En zal ze zelf veilig vanuit de boom toekijken, of springt ze er uit? Lees meer

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

Marthe van Bronkhorst dacht dat het met conservatieve haat en machocultuur wel meeviel in Nederland, maar na anderhalve maand online haat en doodverwensingen, weet ze beter. Lees meer

We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

Marthe van Bronkhorst schreef een kort toneelstukje waarin Ruben Brekelmans en Dilan Yesilgöz uiteenzetten hoe ze armoede willen gaan oplossen. Lees meer

Dunne intellectuele belangstelling

Dunne intellectuele belangstelling

Michiel Cox is vastbesloten om als docent aan zijn mbo-studenten meer dan alleen praktische kunde over te dragen. Hoewel studenten zijn lessen mild spottend een ‘zitvak’ noemen, merkt Cox dat bij sommigen intellectuele nieuwsgierigheid opbloeit, ondanks de lage verwachtingen van de buitenwereld. Lees meer

How can I make this about me? 1

How can I make this about me?

Marthe van Bronkhorst staat stil bij een jaar genocide en pleit ervoor om het meer over onszelf te laten gaan: 'Die dode Palestijnen hadden jouw kinderen kunnen zijn.' Lees meer

De inspraakavond

De inspraakavond

Om een progressief geluid te laten horen gaat Michiel Cox naar een inspraakavond over windmolens. Maar tijdens de bijeenkomst begint hij te twijfelen. Is dit inspraak? Lees meer

Dit kabinet is ziek - het heeft een ontstellend gebrek aan verbeelding

Dit kabinet is ziek: het heeft een ontstellend gebrek aan verbeelding

Marthe van Bronkhorst stelt dat het kabinet likkebaardend zou moeten trappelen om vernieuwende ideeën te presenteren, maar komt van een koude kermis thuis. Lees meer

De man die geen vragen stelt

De man die geen vragen stelt

Aisha's single, hetero vriendinnen worden op dates overspoeld door dominante sales pitches. Stel een vraag, lieve man, stel een vraag! Lees meer

Levensweg

Levensweg

Als Aisha een trouwerij op een Limburgse boerderij bezoekt, mijmert ze ineens over haar eigen bruiloft. Ach, trouwen is niks voor haar. Toch? Lees meer

Marktplaatsgekkies

Marktplaatsgekkies

Marthe van Bronkhorst besluit de relatiemarkt opnieuw te betreden en vraagt zich af: ben ik een koopje, of een langetermijn-investering? Lees meer

:Dit is Europa: een half-ontspoorde trein

Dit is Europa: een half-ontspoorde trein

Marthe van Bronkhorst bekijkt Europa als een treinreis en stemmen voor de Europese Parlementsverkiezingen als het zijn van de conducteur op die rammelende trein. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer