Mees heeft haar voet gebroken en moet de hele dag stilzitten. Dat is ze niet meer gewend." /> Mees heeft haar voet gebroken en moet de hele dag stilzitten. Dat is ze niet meer gewend." />
Asset 14

Mankepoot

In het huis van mijn moeder, bij de telefoon, stond een tafeltje. Behalve de telefoon zelf lagen hier drie dingen op. Een telefoonboek, een adressenboekje, en een blauwe balpen. Het snoer, gekruld als de staart van een varken, was niet erg lang maar lag desondanks opvallend vaak in de knoop. Het was in ieder geval niet lang genoeg om tot de bank te reiken, waardoor we gedwongen werden op die ene stoel bij dat ene turkooizen ronde tafeltje met de drie dringen te blijven zitten. Dit had tot gevolg dat we verwoedde tekenaars werden. Niets werd ontzien. Het adresboekje, rondslingerende lege enveloppen, de dunne pagina’s van het telefoonboek en ja, zelfs de tafel zelf werden ondergepend. Afwezige en zwierige dwaalsporen, geometrische vormen, wolken, gebouwen, alles kwam tevoorschijn.

Ik zit op die stoel. En ik kom er niet van af. Om mij heen stapelen de tekeningen zich weer op, volgekraste blaadjes onzinnigheid. Overal staan bloemen, en op het aanrecht pronkt een enorme fruitschaal. Om er een vrucht uit te pakken, moet ik twee glimmend blauwe krukken ter hand nemen. Ik heb namelijk een gebroken voet. Ik zal niet al te uitgebreid uitweiden over het hoe en wat (ik noem enkel trefwoorden Jägermeister, regen, fiets) maar wat duidelijk is, is dat ik heden ten dage het leven slijt met een blok aan het been, gekluisterd aan huis. Ik weet namelijk niet of jij wel eens hebt geprobeerd met die krengen vijf trappen op en af te komen, maar dat is dus niet te doen.

Ik heb denk ik nog nooit zo veel bezoek gehad als de afgelopen week. Het lijkt wel of ik net bevallen ben van een drieling, zo erg loopt het storm. Ze wisselen elkaar af, terwijl ik naar de voordeur hobbel om de deur open te doen. Hijgend en puffend komt men boven aan, met een plastic tas vol boodschappen en een blik waar zowel medelijden als een lach op staat. Want al moet ik douchen met één been omwikkeld met een plastic zak in de lucht gestoken (ondertussen doodsangsten uitstaand over het breken van been nummer twee) zo rampzalig is het allemaal nog niet. Sterker nog, het is ook wel weer gezellig om zoveel behulpzame visite te hebben. Mijn huis ligt er bijvoorbeeld netter bij dan ooit. Volgens mijn huisgenote komt dit omdat ik alleen nog maar in staat ben om één hoek van de woonkamer (die van mijn troon) overhoop te halen. Maar dat is het niet alleen, want iedereen is attent, wast af, en brengt mijn kop koffie naar de tafel zodat ik deze niet wankelend aan het aanrecht hoef te drinken.

Wanneer je gebonden bent aan een paar vierkante meter, wil de verveling nog wel eens toeslaan. Ik ben niet in het bezit van een televisie, en zelfs het internet weet niet eeuwig te boeien, gezien ik ondanks het immense aanbod toch maar steeds op dezelfde drie sites terecht kom. Zo wil het dus nog wel eens voorkomen dat ik aan tafel niets zit te doen. Het is deze staat van zijn, waar ik niet tegen kan. Niet dat ik niet graag naar buiten staar, integendeel, dat is één van mijn favoriete bezigheden. Nee, het is dat onzichtbare krullende snoer wat me op deze plek houdt, net te kort om datgene te bereiken waar ik eigenlijk bij wil.

Ik zit nooit meer stil aan de telefoon. Sterker nog, bellen is tegenwoordig de ideale gelegenheid om eens de afwas te doen, e-mail te checken, lippenstift op te doen, olijven te eten, naar het werk te fietsen, wachttijd op het perron te overbruggen of op zijn minst om doelloos tien rondjes door het huis te lopen. Trouwens, het concentreren op één ding gaat me überhaupt moeilijk af. Als ik een dvd kijk op de computer wil ik tot zes keer toe toch nog even naar Facebook, als ik een boek lees moet er elk kwartier met een scheef oog naar buiten worden gekeken, als ik in de kroeg een gesprek voer moet het om de haverklap worden onderbroken door een observatie als “...hey serieus check even de neus van die gast!”

We zitten op dag vijf. Maandag hoor ik in het ziekenhuis hoe we verder gaan. Of het nog weken gaat duren, of het al in tape mag, of dat het loopgips wordt. Maar ik kan je één ding verzekeren. Dat snoer, dat wordt doorgeknipt. Want hoe lekker het ook is, die rust, de dagen van de huistelefoon zijn voorbij.

Mail

Ava Mees List

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Die betere wereld wordt al gemaakt

Die betere wereld wordt al gemaakt

De betere wereld, Het Grote Geluk: Marthe van Bronkhorst vraagt zich af waar ze dat kan vinden, misschien gewoon op een borrel, in het samenkomen met vrienden? Lees meer

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Eva van den Boogaard lijkt op iemand die ze nooit gekend heeft. Via een persoonlijke brief en een angstaanjagende gebeurtenis leert ze hem toch een beetje kennen. Lees meer

Was dit nou een flirt?

Was dit nou een flirt?

Als de Amsterdamse Carrie Bradshaw schrijft Marthe van Bronkhorst over de schemerflirt: een net te lange blik, een ambigu compliment, een hand die 'per ongeluk' de jouwe aanraakt. Lees meer

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

In deze colum geeft Marthe Bronkhorst je een van haar geheime toverzinnen om vervelende talkshowgasten de mond te snoeren. 'Is dat zo?' Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

De rode draad 1

De rode draad? Dat zijn wij, voor elkaar

Jihane Chaara is geen determinist, maar vraagt zich toch af of sommige ontmoetingen in het leven wel echt toeval zijn. Wat als we allemaal volgens een rode draad met elkaar verbonden zijn, zowel in ons huidige netwerk, als ook met degenen die op magische wijze ons leven in komen? Lees meer

Met deze column kan ik de wereldvernietigen

Met deze column kan ik de wereld vernietigen

‘Maar als ik die column nu verder schrijf’ zegt Marthe van Bronkhorst, ‘dan komt deze informatie online, en kan ik die AI op ideeën brengen.' Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Auto Draft 1

Hoe jij politiek je zin weer krijgt: valse dilemma’s, overdrijven en nog drie tactieken die ik leerde van mijn vader

Marthe van Bronkhorst leerde van haar vader dat goed vals niet lelijk is. In deze column legt ze je drie technieken uit om je (politieke) zin te krijgen. "Links, doe nou eens wat mijn vader deed: nooit genoegen nemen met minder." Lees meer

Zwervende organen en feminiene furie

Zwervende organen en feminiene furie

Hysterie was vroeger een diagnose voor seksueel gefrustreerde vrouwen, in deze column pakt Lieke van de Belt het woord terug. Lees meer

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Michiel Cox’ broer wil als vrijwilliger het leger dienen. Hoe kan Michiel zijn begrip daarvoor rijmen met de idealistische opvoeding van zijn ouders? Lees meer

Hard//hoofd zoekt vóór 28 juli 2.500 trouwe lezers!

Hard//hoofd verschijnt weer op papier, nu met extra bijlage! In Honger lees je over de pijn, het verlangen en de schoonheid van datgene waar we naar smachten. Schrijf je vóór 28 juli in voor slechts 3 euro per maand en ontvang Honger in september in de brievenbus, mét bijlage Ik wil, wil jij ook? over seksueel consent. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer