Jumpsuit
ik heb geluk voor een dik meisje want ik kan ook shoppen
bij de tall-afdeling meisjes met lange ledematen
en kuiltjes bij hun slapen, injecteer billenvet om het glad te strijken
mintgroen velours
enkellengte
riem onder de ribben
niet voor jou
zegt mijn favoriete tante
dit is niet voor jou
dit is voor de gebruinde meisjes met maat 34
de zilveren strepen op mijn buik verkrampen
als ik mijn eigen vlees kon eten zou ik dat doen
darmen met minuscule tanden
scherp als papier
eten alles in zicht
te beginnen met mijn hart
mijn maag trekt zich vernietigend samen
bij de eerste hap die van haar weefsel wordt genomen
en ik eindig steeds een stukje kleiner
wat ik van me afschud: vet
in de vorm van confetti keert terug
naar de aarde die steeds langere zomers produceert
en slapeloze, zweterige nachten
niet mijn schuld
ik eet enkel nog mijn eigen vlees
nu is het zondag en ik sta onder de douche
ik laat de regen uit de verkalkte douchekop stromen
alles druipt met een snelheid die ik niet herken
rejuvenating douchegel om mezelf weer op te bouwen
er is nog zoveel over van mij om op te eten
in plaats daarvan besluit ik ontbijtrepen
te maken met pompoenpuree en havervlokken
een pandemie heeft ook voordelen telkens als ik hallo/doei
tegen iemand zeg van wie ik hou
sla ik mijn armen om mijn eigen lichaam heen
ik duw vingers in mijn verknoopte schouderspier
energie die niet weet waar het naartoe moet
nu is het dinsdag en een email
vertelt me dat mijn pakket vandaag wordt bezorgd
de postbode, de vele lagen plastic
sommige doorzichtig, andere niet
ik scheur tot ik bij het mintgroene velours kom
mijn eerste stappen zijn onzeker
ik kijk naar beneden en zie
mijn eigen zachte borsten
mijn enorme huid die me bij elkaar houdt
Eline van Wieren (Middenmeer, 1993) is bijna klaar met haar opleiding Creative Writing aan ArtEZ. Ze schrijft voornamelijk autofictie en is nu bezig met een serie liefdesbrieven.
Monique Wijbrands is illustrator en beeldend kunstenaar werkzaam in Amsterdam. Geïnspireerd door architectuur, geometrische vormen, beeld-ritmes, licht en schaduw en de stad waar ze dagelijks fietst schildert ze (digitaal) haast filmische scènes die de essentie van de tekst verbeelden.
