Foto: privécollectie Ava Mees List
Als je als vrouw wel eens je bek opentrekt en niet alleen maar mooi staat te zijn in een hoekje, denkt men al snel dat je dominant bent in bed. Ik weet niet of het andere dames wel eens gebeurt, maar mij is om de één of andere reden al herhaaldelijk overkomen dat iemand mij knipogend denkt te kunnen inschatten en vertrouwelijk zegt: “Jij wilt zeker altijd bovenop.” Die mensen hebben er duidelijk niets van begrepen. Zonder een uitspraak te doen over mijn eigen voorkeur leg ik ze dan uit dat niet alles is wat het lijkt. De stilste muis schreeuwt het uit tijdens een orgasme, de opschepperigste macho houdt het na drie minuten hijgend voor gezien. Je weet het nooit, denk ik altijd maar.
Ook al heb ik zelf weinig affiniteit met sadomasochisme, ik vind het altijd leuk om onderzoek te doen naar andermans seksuele uitspattingen. Zo bezocht ik voor mijn eerste officiële antropologische onderzoek als negentienjarige direct een vrouwvriendelijk erotisch café. Hier schroefde ik iemands tepelklemmen op verzoek aan en beleefde daarmee mijn eerste participerende observatie. Die avond werd mij voor het eerst (en wel door dezelfde naakte man met tepelklemmen) gevraagd of ik zijn dominatrix wilde zijn. “Nee bedankt,” stamelde ik beleefd. Toen ik wegliep lag hij in een hoek, stil en ingebonden met wel drie ijzeren kettingen. Dahag, zwaaide ik nog even, maar hij reageerde niet. In de les bleek dat mijn klasgenoten hun onderzoek allemaal in kleuterklassen en de supermarkt hadden verricht. Had ik weer.
Afgelopen winter, in het zonnige Californië, werd mij weer gevraagd of ik iemand met de zweep wilde bewerken. Ik dacht eerst dat het een grap was, maar het bleek bittere ernst. Niet dat het me trouwens verbaasde uit zijn mond. Ik had hem eerder een boek van Markies de Sade gegeven voor zijn verjaardag, vanwege zijn buitengewone interesse in de duistere kant van de mensheid. Dus in beschonken toestand dacht ik er even over na. Ja hoor, sure, waarom niet? “Maar ik kan dat helemaal niet”, zei ik, en hij zei: “Ik leer het je wel.” Je moet alles een keer proberen vind ik (in het kader daarvan deed ik bijvoorbeeld twee jaar geleden een poging tot skateboarden) en waar gaat het nou eigenlijk om? Ik meende me te herinneren dat er bij S&M heel vaak geen daadwerkelijke seks aan te pas komt. We spraken af dat ik een paar dagen later langs zou komen.
Toen de maandag in kwestie daar was (hoe bedenk je het, op een maandag) voelde ik me niet bepaald dominant. Ik begon over de praktische kant na te denken. Stond ik daar straks, stel dat één van zijn huisgenoten open zou doen? Hey, ik kom voor dinges, juu, en dat je dan een kwartier later het gezwiep van leer hoort. Bovendien: wat moest ik aan? Ik zou eigenlijk aan moeten komen in compleet latexpak met bijpassende stilettolaarzen, maar dat had ik allemaal niet binnen handbereik. Dus ik loog even en zei dat ik omkwam in het werk. In de negen maanden dat ik daar heb gewoond heb ik misschien zes dagen gewerkt, en ik kan je verzekeren dat de maandag in kwestie er geen van was. Schuldbewust trok ik me terug op mijn kamer.
Achteraf kreeg ik spijt. Wat een slappe hap. Ik was toch verdomme niet op mijn mondje gevallen, ik had gewoon moeten gaan. Ik wilde per se weten wat nu de appeal was van dat spel, en de volgende keer dat ik hem zag nam ik hem apart. Met visioenen van Bettie Page en haar kokette filmpjes verdrong ik de Jamberstaferelen uit mijn hoofd en zei: “Oké ik doe het. Maar dan moet het wel NU.” Hij twijfelde. Zeg, dit ging mij niet overkomen. “Dan moet je niet een potje gaan zitten leuteren, we stappen nu die taxi in en daarmee uit.” Bingo. Onder de indruk van mijn dwingende stem vertrokken we.
De zweep bleek minder extreem dan ik dacht. Ik had voorstellingen van een drie meter lange tuchtroede, waarmee je zo’n knallend geluid maakt (en waarvoor we, nu ik er over nadenk, ook in een aula hadden moeten staan wil je dat even praktisch voor je zien) maar het waren twee korte, van driekwart meter en met een hoop slierten van soepel zwart leer. Hij deed zijn stropdas af, maakte de knopen van zijn overhemd los. Hij ging liggen, en ik voelde me machtig. Met in beide handen een wapen torende ik op hoge hakken boven hem uit. Langzaam en met toegeknepen ogen haalde ik mijn arm, zweep in hand, omhoog. Daar gingen we dan.
