Foto: privé-collectie Ava Mees List Mees schrijft een open brief aan haar moeder." /> Foto: privé-collectie Ava Mees List Mees schrijft een open brief aan haar moeder." />
Asset 14

Dochter

Amsterdam, 7 mei 2010

Lieve mama,

Vandaag ben je jarig. Precies twee keer zou oud als ik, ben je nu. Toen jíj 26 werd, kreeg je mij. In die tijd was je als Amsterdamse het theaterleven in New York aan het verkennen. Tijdens de eerste weeën ging je nog even slapen, en tegen de tijd dat het echt zo ver was werd ik bijna in een yellow cab geboren omdat de chauffeur door hevige regenval de ingang van het ziekenhuis niet kon vinden. Toen ik nog maar een paar maanden oud was, legde je mij rustig slapend als altijd in de kleedkamer tijdens de voorstelling. Al was ik nog zo jong, je vertrouwde op me.

Tijdens jouw middelbare schooltijd droeg je je oma’s jurken, en spoot je oude damesschoenen zilver. Muis, werd je genoemd, om je tengere postuur en kleine snoetje. Elke dag fietsen van Bergen naar Alkmaar, naar het Murmellius Gymnasium. En als je echt geen zin had, dan schreef opa een briefje. 'Non scholae sed vitae discimus.' Wij leren niet voor school maar voor het leven. Een uitspraak van Seneca, de filosoof die dienst deed toen Keizer Nero met de scepter zwaaide. Dan mocht je een dagje naar Amsterdam of de duinen in terwijl de leraren, geïmponeerd door het Latijn, maar hun mond hielden. Geheel volgens traditie schreef je ook eens een dergelijk excuusbriefje in mijn tijd op het Vossius Gymnasium. Mijn lerares protesteerde wat lafjes, maar wij gingen naar de Noordermarkt op onze plotseling vrije maandagochtend. Bij de King Louie stand kibbelden we over wie de lichtblauwe longsleeve met open hals mocht hebben. Jij won, ik leende hem jarenlang tot ik er te veel vlekken op had gemaakt en het van ellende en slijtage uit elkaar viel.

De relatie tussen moeder en dochter is niet altijd even makkelijk. Terwijl moeders vaak worden geadoreerd door hun zoons en dochters hun vader's kleine meid blijven (ook wel bekend als het beruchte Oedipuscomplex) komen deze vrouwen onderling vaker in strijd met elkaar. Bewijsdrang, jaloezie, machtsverhoudingen. Ook deze zijn ons niet altijd bespaard gebleven. Toen ik een paar jaar geleden in shock reageerde op de puberale afsnauwingen van mijn zusje, zei je dat dit nog niets was. ‘Je had jou eens moeten zien,’ was de repliek. Ik schaamde me wat, maar ik moet toegeven, soms komt het nog steeds naar boven. Irritatie. 'Ma-haaaam!'

We hebben veel meegemaakt, en dingen zijn niet altijd even makkelijk. Maar voor ik het weet, hebben we dan zo weer de slappe lach. We lachen precies hetzelfde. Ook al lijken we qua uiterlijk nauwelijks op elkaar, tijdens een proestbui komen de uithalen op dezelfde toon, in hetzelfde ritme. Iemand zei ooit tegen mij dat ik soms lach als een oude opstartende Volvo. Ik zou het je niet aan willen doen, maar ik vrees dat dit ook voor jou opgaat.


Foto: privé-collectie Ava Mees List

Laatst waren we in de tuin. De paastak die ik ooit stekte als zesjarige, is inmiddels uitgegroeid tot een trotse krulwilg, drie verdiepingen hoog. De buren kregen geen zonlicht meer dus wij besloten op een mooie vrijdagmiddag om hem te snoeien. Je kon het bijna niet over je hart verkrijgen. We pakten een grote ladder, en tuurden omhoog. Dit ging nog een flinke klus worden. Voor ik het wist, stond je bovenin. Vervolgens, alsof het niets was, klom je in de boom, ging op een tak zitten, en begon te zagen. Ik hield de ladder vast, zaagsel fladderde in mijn oog. Na een poos zei je: ‘Jouw beurt, ik heb een lamme arm.’ Even soepel als op de heenweg kwam je weer van de ladder af. Boomklimmen zit jouw duidelijk in het bloed, maar je dochter is een stadskind. Voorzichtig ging ik steeds een tree hoger staan. Onder mij zag ik de bakstenen afgrond van het tuinpad, boven me een wankele wilg. ‘Ga maar, ik sta hier,’ zei je. Ik keek weer omhoog. De zon scheen strak, ik vond een stevige plek om te staan, en zette de zaag in de dikke tak.

Vandaag ben je dus jarig. Zondag is het moederdag. Daar doe ik niet aan, dat weet je. Maar vandaag is voor jou.

Gefeliciteerd, lieve mama.

je

Mezekindje

Mail

Ava Mees List

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Die betere wereld wordt al gemaakt

Die betere wereld wordt al gemaakt

De betere wereld, Het Grote Geluk: Marthe van Bronkhorst vraagt zich af waar ze dat kan vinden, misschien gewoon op een borrel, in het samenkomen met vrienden? Lees meer

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Eva van den Boogaard lijkt op iemand die ze nooit gekend heeft. Via een persoonlijke brief en een angstaanjagende gebeurtenis leert ze hem toch een beetje kennen. Lees meer

Was dit nou een flirt?

Was dit nou een flirt?

Als de Amsterdamse Carrie Bradshaw schrijft Marthe van Bronkhorst over de schemerflirt: een net te lange blik, een ambigu compliment, een hand die 'per ongeluk' de jouwe aanraakt. Lees meer

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

In deze colum geeft Marthe Bronkhorst je een van haar geheime toverzinnen om vervelende talkshowgasten de mond te snoeren. 'Is dat zo?' Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

De rode draad 1

De rode draad? Dat zijn wij, voor elkaar

Jihane Chaara is geen determinist, maar vraagt zich toch af of sommige ontmoetingen in het leven wel echt toeval zijn. Wat als we allemaal volgens een rode draad met elkaar verbonden zijn, zowel in ons huidige netwerk, als ook met degenen die op magische wijze ons leven in komen? Lees meer

Met deze column kan ik de wereldvernietigen

Met deze column kan ik de wereld vernietigen

‘Maar als ik die column nu verder schrijf’ zegt Marthe van Bronkhorst, ‘dan komt deze informatie online, en kan ik die AI op ideeën brengen.' Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Auto Draft 1

Hoe jij politiek je zin weer krijgt: valse dilemma’s, overdrijven en nog drie tactieken die ik leerde van mijn vader

Marthe van Bronkhorst leerde van haar vader dat goed vals niet lelijk is. In deze column legt ze je drie technieken uit om je (politieke) zin te krijgen. "Links, doe nou eens wat mijn vader deed: nooit genoegen nemen met minder." Lees meer

Zwervende organen en feminiene furie

Zwervende organen en feminiene furie

Hysterie was vroeger een diagnose voor seksueel gefrustreerde vrouwen, in deze column pakt Lieke van de Belt het woord terug. Lees meer

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Michiel Cox’ broer wil als vrijwilliger het leger dienen. Hoe kan Michiel zijn begrip daarvoor rijmen met de idealistische opvoeding van zijn ouders? Lees meer

Hard//hoofd zoekt vóór 28 juli 2.500 trouwe lezers!

Hard//hoofd verschijnt weer op papier, nu met extra bijlage! In Honger lees je over de pijn, het verlangen en de schoonheid van datgene waar we naar smachten. Schrijf je vóór 28 juli in voor slechts 3 euro per maand en ontvang Honger in september in de brievenbus, mét bijlage Ik wil, wil jij ook? over seksueel consent. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer