Asset 14

De on//smakelijke week: Deegman

:De on//smakelijke week: Hoe je spijt kan loslaten (werktitel) 2

Zuiver je van jouw on//smakelijke emoties met een literaire meditatie door Kiriko Mechanicus. Op het menu: spijt. Kneed alle spijt die je voelt tot een deegman, voordat je hem op 220 graden in de oven bakt. Eet smakelijk!

Deegman

VOORBEREIDING

Ik zou je graag willen vragen om deze meditatie te volgen op een moment dat je hier tijd voor hebt.

Deze meditatie vergt namelijk het maken van brooddeeg.

Haast is geen ingrediënt van dit recept.

Deze meditatie kan je alleen volgen, maar ook in gezelschap.

Het is echter geen gezellige aangelegenheid,

dus dan weet je dat.

Heb je geen broodingrediënten tot je beschikking?

Dan kan je bijvoorbeeld een T-shirt gebruiken om in te kneden.

Imagination is the beginning of creation.

Voordat de meditatie begint, maken we een deeg.

De gebruikelijke ingrediënten voor een simpel witbrood zijn:

200 gram bloem

7 gram gist

300 milliliter lauw water

een beetje zout

en een oven.

Voel je vrij om hierin te variëren of van af te wijken.

Dit is jouw brooddeeg en jouw meditatie.

Zet dit geluidsfragment even op pauze, maak het deeg

en kom weer terug wanneer je een deegbal hebt waar je tevreden mee bent.

BROODMEDITATIE

Welkom bij de broodmeditatie.

Ik zou je graag willen uitnodigen om op de grond te zitten in een positie

die voor jou comfortabel voelt.

Laat het deeg in je handen rusten.

Ik zou je graag willen vragen om even kennis te maken met je deeg.

Stel jezelf even voor, hardop of telepathisch en geef een aai over haar denkbeeldige bol.

Ik wil je vragen om je ogen te sluiten en ze gedurende de meditatie gesloten te houden.

Zit je goed?

Neem een diepe inademing.

En adem weer uit.

Adem in.

Adem uit.

Adem in en probeer bij je volgende uitademing de lucht uit je longen aan je deeg te geven.

Adem in.

En dan langs je nek,

schouders,

armen,

palmen,

vingers, deeg.

Adem in.

Adem uit.

Je deeg heeft dankzij jou nu haar eerste inademing mogen voelen.

Dank je wel.

You are the creator of your first deegman.

Deegman kleeft.

En dat deegman kleeft, maakt dat ze andere klevende bollen in jouw lichaam makkelijk kan detecteren.

Noem het magnetisch of pathetische binding, if you will .

Bollen die niet rollen kunnen, hopen zich namelijk op in jouw lichaam.

Zoals spijt, bijvoorbeeld.

Spijt heeft een hele sterke tendens om vast te blijven plakken in jouw binnenwanden.

Ik wil je vragen om rustig in deegman te kneden.

en de spijt in jouw lichaam te detecteren.

Misschien rust de bal zich in je voeten, van een beweging die je hebt gemaakt,

of juist in je enkels is blijven hangen.

Een toereiking die is gaan slapen in je buik,

of een gedachtebol naar het verleden, groeiend in je achterhoofd.

Een angstdeken dat je in je huid hebt verstopt.

Woorden die in je keel zijn blijven hangen en niet naar buiten durven.

Of zit het in je schouder?

In je nek?

Of hart?

Neem even de tijd om te voelen waar je klem zit.

Probeer die plek een beetje te bewegen.

Rol vanuit je spijtbol en kijk of je de lading een beetje kan verschuiven richting deegman.

Rol de spijt uit je lijf en voel hoe die als vanzelf naar het deeg toe glijdt.

Knijp in deegman.

Houd deegman in één hand vast en knijp haar uit tussen je vingers.

Kneed.

Bijt met je handen.

Kneed haar los.

Kneed jezelf los.

Geef haar je alles.

Stop.

Dat was lekker he?

Laat maar even met rust.

Laat deegman maar even slapen in je handen.

Gist is een eencellig eukaryote micro-organisme dat behoort tot het rijk van de schimmels.

En in tegenstelling tot bacteriën bezit gist een celkern, net zoals wij.

De gist in jouw deeg is nu al enige tijd aan het leven.

Wat betekent dat jouw lichaamswarmte en jouw aanraking en jouw zuurstof ervoor zorgen

dat dit deeg langzaam transformeert in iets anders.

Deegman groeit in jouw handen.

Hoe vriendelijk!

Maak een zachte bol van deegman.

En druk heel voorzichtig met beide duimen een klein, zacht,

vriendelijk kuiltje in het midden.

Een kuiltje waar je in zou kunnen liggen.

Creëer met je duimen genoeg ruimte voor jezelf, zodat je zelf in de deegkuil zou kunnen zitten.

Voel hoe je vanuit je duimen steeds meer deeg om je lichaam heen voelt vallen.

Toe maar.

Het kan even duren, maar op een gegeven moment voel je dus dat het deeg zich steeds meer

om je lichaam heen vouwt, totdat je er zelf in kan liggen.

Je voelt dat het deeg je lichaamsgroeven vult.

En voel ook hoe je zachtjes wordt opgetild.

Het voelt zwaar en zacht.

En er vormt zich een mal om je heen, in de vorm van jouw lichaam, dat met je meeademt.

Blijf hier maar even wonen, op bezoek in de baarmoedervormige deegwolk van deegman.

Rust in haar zachte deegbillen.

Speel als je wil een liedje op het piano-deeg.

Jouw moeder, en alle moeders uit het verleden en de oudheid,

hebben deze baby’s gebaard. Tarwe gemalen, de warmte van hun lichaam in het deeg gevouwen

en deegman gedeeld.

Thanks moeders, en deegman

dat jullie onze bollen er uitrollen.

Masseer het deeg met je vingertoppen los en maak een klein gaatje

waar je je hoofd doorheen kunt insteken.

Rol met je nek en je schouders en stap rustig uit je zelfgevormde spijt-vagina

wanneer je hier ready voor bent.

We zijn bijna tot het einde gekomen van deze meditatie.

Kneed je deeg weer een beetje los, want ze heeft al veel moeten doen.

Want voor haar final form wil ik je uitnodigen om haar tot een drol te rollen.

Creëer met je handen een roze, vriendelijke ruimte waar de slang in kan wonen.

Jouw handen zijn de darmen van jouw slingervormige spijt.

Deeg wordt brood, wordt massa, wordt uitwerpsel.

Imagination is the beginning of creation.

Maak een drolvorm waar je zelf tevreden mee bent.

Open rustig je ogen, met je ogen geloken richting de grond.

Kijk even naar jouw spijtkleurige deeg.

En bedank haar maar, met woorden of wederom telepathisch.

Je kan ervoor kiezen om je brood te bakken en in je darmen te laten nestelen

en vervolgens voor altijd gedag te zeggen.

Doe wat het beste voelt voor jou.

Dank je wel dat je hebt meegedaan aan deze meditatie.

 

Dit verhaal is onderdeel van De on//smakelijke week (themaweek).

Mail

Kiriko Mechanicus (zij/haar, 1995) is documentairemaker, culinair historicus en schrijver. Ze schrijft verhalen over al hetgeen we als mensen in onze monden stoppen (tomaten, woorden, lichaamsdelen etc.). Daarnaast maakt Kiriko podcasts, theater, gastronomische kunst, schikt ze bloemen en ontwikkelt ze nieuwe gerechten. Ze wordt het gelukkigst wanneer deze elementen allemaal tegelijkertijd samenkomen.

Sosse Serpenti (2001) is een illustrator en beeldmaker die zich bezighoudt met mensen en de diverse werelden waarin zij zich bevinden. Vanuit antropologisch, journalistiek en persoonlijk perspectief, benadert zij subculturen en legt haar ondervindingen daar vast. Momenteel is ze gefascineerd door het gesloten bestaan van de huisvrouw.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Pekingeend

Winnaar juryprijs Het Rode Oor: Pekingeend

Twee personen blijven samen achter in de keuken, waar ze tijdens het bereiden van een pekingeend steeds dichter verstrikt raken in het spel van aanrakingen, blikken en opdrachten. Met Pekingeend won Fleur Klemann de juryprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Auto Draft 10

Als je te pletter slaat, dan klinkt dat zo

Midden in de nacht springt een man van een richel. Nee, geen man; een held. En iedereen weet: een man zoals Luciano slaat niet te pletter. In dit korte verhaal van Julien Staartjes bewegen de achterblijvers zich tussen het postuum cancelen of aanbidden van de man met gladde benen en mierzoete tong. Lees meer

Binnen de context van twee

Binnen de context van twee

In haar gedicht onderzoekt Sytske van Koeveringe de betekenis en fascinatie van het getal twee. Via paren, tegenpolen en verbindingen ondervinden twee vrouwen de mogelijkheden van samenzijn. Is er balans in vereniging? Lees meer

Hondenvoer

Hondenvoer

Een overleden hondje zorgt ervoor dat moeder en dochter in een strijd belanden. Ze willen beiden laten zien wie er meer van het dier gehouden heeft. In dit verhaal van Keet Winter mondt die spanning tussen de twee vrouwen uit in een pijnlijk diner. Lees meer

Stranding

Stranding

'Ze ligt hier als aanklacht / op het land gespuugd / om de noodzaak tot evenwicht / tussen mens en water te benadrukken.' Angelika Geronymaki trekt je met dit gedicht over zelfbeschikking en milieuvervuiling mee, als de aangespoelde zeemeermin in een sleepnet gevuld met platvissen, sardientjes en haringen, en slingert je vanuit het zure zeewater op een strand met grijpgrage mannenhanden. Lees meer

 1

Een luik naar het verleden

De opa van Emma Stomp vertrok vanuit Curaçao naar Nederland. In haar gedichten observeert ze het gemis dat dat met zich meebrengt. 'Koop een wollen muts tegen de regen en kou, bid tweemaal daags voor je examens, denk aan thuis maar niet te veel, weet dat alles uiteindelijk is voorbestemd.' Lees meer

Mijn Apocalypsis Leydenensis 1

Mijn Apocalypsis Leydenensis

In deze gedichten vliegt Joshua Snijders koerend over een postapocalyptisch Leiden, zijn Lays-chipszakjes tijdens een uitstapje in de Melkweg achtergelaten en zwemmen walvissen op wieltjes. 'De vraag is of je voetafdrukken kunt achterlaten wanneer er geen zwaartekracht is.' Lees meer

Water landt zachter

Water landt zachter

Via een staalarbeider en een PVV-stemmer onderzoekt Angelika Geronymaki zichzelf. Kan ze, zonder het doen van aannames, de ander leren kennen? Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer