Foto: Roel Wijnants

Job Cohen doet niet mee aan de Hollandse gezelligheid." />

Foto: Roel Wijnants

Job Cohen doet niet mee aan de Hollandse gezelligheid." />
Asset 14

Burgervader

Toen ik acht jaar geleden in Amsterdam kwam wonen, keek ik de godganse dag naar AT5. Ik vond het fascinerend dat ik op tv kon zien wat er bij mij om de hoek gebeurde. Het idee dat ik ook de deur uit zou kunnen gaan om de uitstekende stoeptegel met eigen ogen te aanschouwen, kwam soms wel bij me op, maar leek me nogal onzinnig. Ik zag die tegel nu toch ook? Bovendien is het binnen knusser dan buiten.

Om de week werd op de lokale zender onze burgemeester geïnterviewd in het toepasselijk getitelde programma ‘Gesprek met de Burgemeester’. Daar keek ik elke keer weer naar uit. De AT5-reporters stonden bekend om hun charmante knulligheid van veredeld amateurisme en Job Cohen leek zich daar vaak nogal aan te ergeren. Dat zou iedereen in zijn plaats ook doen. Maar de meeste mensen zijn geneigd dat vooral niet te laten merken, uit angst om als chagrijn over te komen, iemand die wel wat beters te doen heeft dan het beantwoorden van stomme vragen. Cohen niet. Hij keek in die gesprekken steeds alsof hij eigenlijk liever ergens anders zou zijn, maar uit zijn antwoorden bleek dat hij dit vragenuurtje juist uiterst serieus nam. Het informeren van de burger over de stand van zaken in de stad verwerd nooit tot gezellige borrelpraat, eerder tot een bezoek aan de schooldirecteur. Als hij eens een grapje maakte, zorgde dat voor een nerveus lachje bij de interviewer en kijker. Hij is zo iemand waar je altijd een beetje bang voor bent, bang omdat je zo’n enorm ontzag voor hem hebt.

Foto: Roel Wijnants

Bij Cohen heb je nooit het gevoel dat hij een spel speelt, de dingen mooier maakt dan ze zijn. Waarmee natuurlijk niet gezegd is dat hij dat nooit doet, niets menselijks zal hem vreemd zijn. Maar hij is ontwapenend ongevoelig voor het Hollandse taboe dat op ongezelligheid rust. Wat dan weer niet betekent dat hij ongezellig is. Hij is iemand met wie je het daadwerkelijk leuk kunt hebben, juist omdat leukigheid geen vanzelfsprekendheid lijkt te zijn. Zo stel ik mij dat althans voor. Wanneer Wouter Bos zijn kwetsbaarheid toont, wordt dat als een zwakte ervaren, omdat we allemaal wel zien dat Bos een erg gevoelige jongen is en dat het hem moeite kost die gevoeligheid te verbergen. Achter zijn gevoeligheid is Wouter poedelnaakt. Bij Cohen is het precies omgekeerd. Hij hoeft zijn kwetsbaarheid niet te verbergen, omdat dit slechts de huid om een skelet van onwrikbaar ijzer is. Ik gebruik bewust het woord ‘huid’, omdat het zeker geen kleding is die hij naar believen uit zou kunnen trekken.

Maar hij weet dat dit zijn buitenkant is, de eerste indruk die men altijd van hem zal hebben. En hij weet dat mensen echt zullen schrikken wanneer hij zijn stem verheft. Die door de kwetsbaarheid oplichtende onbreekbaarheid is een uiterst effectief machtsmiddel. Cohen is een wolf in schaapskleren, Superman vermomd als Clark Kent. Ik zie dit zelf als iets positiefs, want een onversluierde machtswil, zoals bijvoorbeeld die van Wilders, kent per definitie geen nuance. En nuance is geen zwaktebod, maar een voorwaarde voor reflectie. En reflectie is een voorwaarde voor ethiek en ethiek is een voorwaarde voor politiek. Een echte politicus zal Wilders dus nooit worden, zelfs niet als hij concessies zou doen aan al zijn malle plannen. Want hij wil – en hij zal zelf de eerste zijn om dat te beamen – nu juist een politicus zijn, die geen politicus is en een ethiek aanhangen, die geen ethiek kan zijn omdat het elke nuance (en daarmee elke mogelijkheid tot reflectie) uitbant.

Ik keek de laatste jaren niet meer naar AT5. De uitstekende stoeptegels zijn een onderdeel geworden van de tred waarmee ik mij door de stad beweeg, niet iets om bij stil te staan of naar om te kijken. Ook voor Cohen had ik geen aandacht meer, maar toch liep hij altijd met mij mee. Al was ik het niet altijd met zijn ideeën en beleid eens, voor mij wás Cohen de stad waar ik acht jaar lang in wandelde, woonde, werkte, studeerde en feestte. Ik zal hem pas missen als burgemeester, wanneer er een nieuwe is die de vanzelfsprekendheid van voor af aan moet opbouwen. Hij of zij zal daar waarschijnlijk erg zijn of haar best voor doen, door in vraaggesprekken het spel van gezelligheid vooral gretig mee spelen. Ik ben bang dat echte burgervaders dun gezaaid zijn. Maar wat we ervoor terugkrijgen is dat in de politieke arena twee tegengestelde krachten tegenover elkaar zullen komen te staan. Alleen de man die de ware gezelligheid kent omdat hij ongezellig durft te zijn, zal daarin mogen winnen.

Mail

Kasper van Royen is Hard//hoofd-redactielid, is naast vader ook filosoof, ex-docent, ex-dichter, ex-echtgenoot, popfetisjist en postbode.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Automatische concepten 71

We hebben een probleem met de derde helft

Een voetbalwedstrijd stopt officieel misschien op het veld, maar Marthe van Bronkhorst merkt in de trein dat het slinkse spel doorgaat. Lees meer

Zeker weten dat hij een super goede vader wordt

Zeker weten dat hij een supergoede vader wordt

Eva wil blij zijn voor haar vriend, die na een halfjaar weer van zich liet horen, maar merkt dat het haar moeite kost. Lees meer

Ondraaglijk gewicht

Ondraaglijk gewicht

Een opmerking van een kennis activeert bij Aisha een stroom van onzekere gedachten. Waarom wordt ons zelfbeeld zo beïnvloed door externe standaarden? Lees meer

Wegwerpliefde

Wegwerpliefde

Liefde overwint niet alles, en zeker niet het kapitalisme, merkt Marthe van Bronkhorst. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 7

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel vier. Lees meer

Une Belle Histoire

Une Belle Histoire

Als Aisha haar moeder vertelt over haar vakantieplannen in Bretagne reageert ze nuchter. ‘Dan kun je gelijk wel tante Ans uitstrooien’. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 6

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel drie. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 3

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel twee. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel een. Lees meer

Zeggen dat ik schrijver ben

Zeggen dat ik schrijver ben

Voorafgaand aan een netwerkevenement besluit Eva dat het maar eens afgelopen moet zijn met haar heimelijke schrijverschap. Lees meer

Geesten uit mijn datingverleden

Geesten uit mijn datingverleden

In de digitale wereld komt Aisha haar ex-dates nog regelmatig tegen. Ze posten sportschoolselfies, krijgen een puppy, of een baby. Hoe zou het zijn als ze met hen samen was gebleven? Lees meer

‘Sexy, dat beenhaar’

‘Sexy, dat beenhaar’

Ongeschoren vrouwenbenen zijn voor sommige mannen 'een dingetje'. Maar Eva is wel klaar met al dat gedoe, en in het café waar ze zit blijkt ze daarin niet de enige. Lees meer

Mijn roodbewangde gezicht 2

Mijn roodbewangde gezicht

Het bekijken van jeugdfoto's dwingt Eva te reflecteren op één van haar onbewuste mechanismen: blozen. Lees meer

:De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

Sinds vorig jaar voelt Aisha soms de behoefte om zand te eten. Ze gaat op zoek naar waar dit vandaan komt en hoe cultureel bepaald is wat we eetbaar vinden. ‘Is mijn zandbegeerte niet gewoon een hunkering naar verbinding naar iets dat ik ergens ben kwijtgeraakt?’ Lees meer

Mannen die over zichzelf praten

Mannen die over zichzelf praten

Na een aantal dates met een op zich interessante man twijfelt Eva of ze nog wel een keer met hem moet afspreken. Het probleem: hij praat te veel over zichzelf. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer