Illustratie: Floris Solleveld Weer alleen maar Titanen aan tafel bij DWDD. Gelukkig gaan ze volgend jaar met pensioen." /> Illustratie: Floris Solleveld Weer alleen maar Titanen aan tafel bij DWDD. Gelukkig gaan ze volgend jaar met pensioen." />
Asset 14

Beeldenstorm

Voor Hardhoofd bekijkt Philip Huff elke week een actuele kwestie uit de media. Vaak reageert hij op de televisie, soms op de krant, en bij regen en onweer wil de radio wel eens voorbij komen. Leidraad is: wordt de twintiger genoeg aan het woord gelaten? En als dat niet zo is, is Philip niet te beroerd zelf het woord te nemen.


Illustratie: Floris Solleveld

Deze week begint de Boekenweek in Nederland. Het thema? Titaanjes – opgroeien in de letteren. Een thema over de jeugd, dus. De Wereld Draait Door besloot als actualiteitenprogramma aandacht te besteden aan de Boekenweek en haar thema.

Te gast was Adriaan van Dis (64), één van de schrijvers die dinsdagavond in de Stadsschouwburg de Boekenweek zou openen. Van Dis, die op zijn zevenendertigste debuteerde met Nathan Sid (een boek over van Dis zijn jeugd, mocht u zich afvragen waarom hij in godsnaam aan tafel zat onder de paraplu van dit thema) zat tegenover collega en tafelheer Jan Mulder (ook 64). Hij kwam spreken over dode schrijvers, die ‘niemand meer leest’.

Dat er een boel jonge, levende schrijvers zijn die ook door niemand worden gelezen, is kennelijk minder belangrijk.

Voordat Van Dis bij Matthijs van Nieuwkerk aan tafel schoof, was Antoine Bodar (65) te gast, om Nederland een beetje streng en lichtelijk opgewonden toe te spreken over opgroeien onder de pij van de katholieke kerk, in de jaren zeventig en tachtig. Bodar probeerde het misbruik in de kerk in een historisch perspectief te plaatsen. ‘Daar komt nog bij dat het toch een andere periode was, toen er niet over gesproken werd,’ zei hij. ‘En nu zijn we in een periode waarin het slachtoffer in het middelpunt staat, [maar] er is heel lang een periode geweest – niet alleen in de kerk, maar in de hele maatschappij – dat vooral de aandacht uitging, ook bij geweldplegers, naar de dader.’

Matthijs van Nieuwkerk hield zijn vinger tegen zijn voorhoofd en leunde op zijn elleboog en luisterde aandachtig naar dit warrige, onzinnige betoog. Toen was het voorbij.

En niemand die Bodar de belangrijke vraag stelde: los van de excuses, zou het niet zo moeten zijn dat de kerk een voorbeeld geeft als het gaat om de macht die de opvoeder over de jeugd heeft? Meer nog dan (zwem)leraren en andere figuren van autoriteit?

Na Bodar en Van Dis mocht Freek de Jonge opdraven. De Jonge is Freek al lang niet meer: ook Freek is 64. Ik hoef u – Freek was de laatste gast van de avond – de gemiddelde leeftijd van de gasten niet voor te rekenen, om te zien dat deze behoorlijk dicht bij de voor hen geldende AOW-leeftijd ligt.

Waar Van Dis namens de schrijvers sprak die niemand meer leest, en Antoine Bodar namens de kerk die niemand meer bezoekt, vertegenwoordigde De Jonge de cabaretiers die niemand meer bezoekt. Freek had daarom maar een plaatje opgenomen, om een nieuwe markt aan te boren. Een plaatje gevuld met rockmuziek voor ouwe lullen. Maar zo wilde De Jonge het zelf niet noemen: ‘Ik zou het naar de kunstkant willen schuiven.’

Nou, ik niet. Het was ouwelullenmuziek. En ik wil juist rock ‘n’ roll op de televisie. Veel meer dan nu het geval is. Ik wil mensen die Bodar vragen wat de waarde van de kerk is, heden ten dage. Ik wil mensen die Van Dis vragen welke jonge schrijvers van nu wij moeten lezen. En waarom. Ik wil mensen die zeggen: Freek, ga naar huis. Ik wil rock ‘n’ roll; geen Cliff Richard. Ik wil geen mensen die al veertig jaar op televisie te zien zijn.

Ik wil een Beeldenstorm die de oude koppen onthoofd.

Ik wil cabaretiers die Freek de Jonge bestormen – niet op een voetstuk plaatsen. Maar de oude walvissen mogen hun koppen blijven vertonen. En iedereen knikt, glimlacht en gaat weer verder.

De enige kritische noot gisteren kwam van de nieuwe Jakhals, Lex. Ik vermoed: een twintiger. Maar Lex mocht een voetballer – volksvermaker nummer 1 – interviewen. Laat die jonkies maar buitenspelen in het Jakhalsblokje. Wat prikkelende vraagjes over wonen in Diemen en spelen voor PSV. Daar verandert namelijk niets mee.

En ondertussen lult die generatie uit de Tweede Wereldoorlog maar door. Bij een biefstuk noem je dat overdone.

Goed, tot slot: bruikbaar nieuws. Volgend jaar zijn alle gasten die gisteren bij DWDD aan tafel zaten 65. Voor hun generatie is zoals gezegd de pensioenleeftijd dan bereikt. Ik ga er dus vanuit dat zij niet langer door zullen werken – zodat wij alvast kunnen beginnen met belasting af te dragen – en dus niet meer op televisie zullen verschijnen. En Matthijs heeft net voor drie seizoenen bijgetekend. Dat betekent dat er ruimte gaat ontstaan aan de tafel van DWDD. Voor een nieuwe, maatschappelijk betrokken spreker; voor een nieuwe, jonge auteur; voor een nieuwe tafelheer; en voor een nieuwe cabaretier.

Eéntje die zegt: ‘Freek de Jonge? Dat zegt me niets. Freek de oude lul, die ken ik wel.’

Mail

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
We zijn tenminste allemaal nog mensen

We zijn tenminste allemaal nog mensen

Een zaterdag begin november, op perron 5 van Utrecht Centraal. Het is rond vijven en het perron ziet zwart van de mensen die net als ik naar Amsterdam willen. Ik zet me schrap voor het moment dat de trein arriveert en ik me tussen de lange stroom mensen naar binnen moet zien te wurmen. Als... Lees meer

Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Automatische concepten 71

We hebben een probleem met de derde helft

Een voetbalwedstrijd stopt officieel misschien op het veld, maar Marthe van Bronkhorst merkt in de trein dat het slinkse spel doorgaat. Lees meer

Zeker weten dat hij een super goede vader wordt

Zeker weten dat hij een supergoede vader wordt

Eva wil blij zijn voor haar vriend, die na een halfjaar weer van zich liet horen, maar merkt dat het haar moeite kost. Lees meer

Ondraaglijk gewicht

Ondraaglijk gewicht

Een opmerking van een kennis activeert bij Aisha een stroom van onzekere gedachten. Waarom wordt ons zelfbeeld zo beïnvloed door externe standaarden? Lees meer

Wegwerpliefde

Wegwerpliefde

Liefde overwint niet alles, en zeker niet het kapitalisme, merkt Marthe van Bronkhorst. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 7

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel vier. Lees meer

Une Belle Histoire

Une Belle Histoire

Als Aisha haar moeder vertelt over haar vakantieplannen in Bretagne reageert ze nuchter. ‘Dan kun je gelijk wel tante Ans uitstrooien’. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 6

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel drie. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 3

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel twee. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel een. Lees meer

Zeggen dat ik schrijver ben

Zeggen dat ik schrijver ben

Voorafgaand aan een netwerkevenement besluit Eva dat het maar eens afgelopen moet zijn met haar heimelijke schrijverschap. Lees meer

Geesten uit mijn datingverleden

Geesten uit mijn datingverleden

In de digitale wereld komt Aisha haar ex-dates nog regelmatig tegen. Ze posten sportschoolselfies, krijgen een puppy, of een baby. Hoe zou het zijn als ze met hen samen was gebleven? Lees meer

‘Sexy, dat beenhaar’

‘Sexy, dat beenhaar’

Ongeschoren vrouwenbenen zijn voor sommige mannen 'een dingetje'. Maar Eva is wel klaar met al dat gedoe, en in het café waar ze zit blijkt ze daarin niet de enige. Lees meer

Mijn roodbewangde gezicht 2

Mijn roodbewangde gezicht

Het bekijken van jeugdfoto's dwingt Eva te reflecteren op één van haar onbewuste mechanismen: blozen. Lees meer

:De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

Sinds vorig jaar voelt Aisha soms de behoefte om zand te eten. Ze gaat op zoek naar waar dit vandaan komt en hoe cultureel bepaald is wat we eetbaar vinden. ‘Is mijn zandbegeerte niet gewoon een hunkering naar verbinding naar iets dat ik ergens ben kwijtgeraakt?’ Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer