Asset 14

Zo beweegt ze niet

Zo beweegt ze niet

Ze had zich er grondig op voorbereid. Spotify-playlists, het juiste jurkje, en zelfs een plan voor gespreksonderwerpen. Maar nu, in de rij voor de club, voelt alles vreemd en ongepast.

Zo beweegt ze niet.

Eerder die andere, die daar rechts met dat lange rode haar, meer soepele ruggengraat. (stilte) (stilte) Echt niet, dat zijn illusies. (stilte) (stilte) Haar bijbelbeltburen lopen zo, zij niet. (stilte) (stilte) Hoe noemde haar therapeut dat? Dat was gecultiveerd.

Het zal vanzelf gaan, zo zal ze vrienden maken, hippe mensen die haar van alles aan zullen bieden. En ze zal knikken, ze zal doen alsof haar dit veel vaker overkomt en met een kwartje beginnen.

Ze had de dj’s opgezocht op Spotify, dat was handig voor als de uitsmijter vragen zou stellen. (stilte) Ze vond de nummers eerlijk gezegd nogal veel op elkaar lijken. Daarbinnen zal het door je botten gaan, niet goed voor de trilharen in het slakkenhuis. Zijn dat goede gespreksonderwerpen? Sorry, maar hoe is het met de trilharen in jouw slakkenhuis? Die van mij staan op –

De rij slinkt verder. (stilte) (stilte) Nog even en dan mag ze en dan kijken ze naar haar, naar haar houding en haar Dr. Martens en dan zien ze dat ze die schoenen voor het eerst aanheeft. (stilte)(stilte) Dan weten ze hoe veel pijn haar voeten doen. (stilte)Ze zien überhaupt het lichte bloemenjurkje erboven, zoals ze die overal had gevonden op de foto’s die ze bestudeerd had, ze dacht dat ze precies de goede had gekocht voor bij deze schoenen maar het was ingewikkeld, ze wilde eerst in een broek omdat dat vrijgevochten voelde maar dat begreep hier natuurlijk niemand meer en nu klopte het nèt niet, dit stomme clownskostuum.

Er zijn nog twee wachtenden voor u.

Nee, ze maakt wel degelijk een kans. Toch wel. (stilte) Het is waar dat ze niet de beste leerschool heeft gehad wat betreft kleding, met al die vrouwen in het dorp in hun grijze rokken. (stilte) Toch is ze niet blind en ze gaat ook wel eens naar de stad.

Nog een. (stilte) Als ze klaar zijn met lachen om haar jurk, zullen ze haar opnieuw aankijken en dan zien ze hoe vreemd oud die ogen zijn, dat zijn geen ogen van iemand die Dr. Martens draagt, en dan trappen ze haar eruit. (stilte) Kan ze haar moeder bellen en zeggen dat die gelijk heeft, Jezus is niet hier en voortaan zal ook zij weer grijze rokken gaan dragen.

‘Wat? (stilte) Mijn telefoon? Waarom pak je mijn–?’

Op de sticker die nu de camera afdekt, staat het logo van de club. (stilte) (stilte) Zo kan iedereen zien dat ze hier was, maar kan ze niemand laten zien hoe het hier was.

-----

Het is eerder nors dan tof, hoe de man haar naar binnen gebaart. (stilte) Duwt. (stilte) Ze gaat door de gang, graaft zich door de donkere tunnel naar iets wat net te onderscheiden is als bar. (stilte) Ze verkopen wat biertjes, maar vooral tampons, zonnebrillen, kauwgom, zo veel soorten kauwgom heeft ze zelden bij elkaar gezien.

Ze neemt een klein slokje van haar bier.

En dan lukt het. Een man met een pet en een tasje wenkt haar met zijn wenkbrauwen. (stilte) Hij heeft rode kringen rond zijn ogen en hij wil weten wat ze dan precies hebben wil.

Ze kan de opties niet goed verstaan. (stilte) Ze wijst naar de xtc, althans, dat wat het meest lijkt op wat ze zag op de internetfora. Bij de bar bestelt ze een cola om het weg te spoelen en ze prevelt: (stilte) (stilte) (stilte) mij resten weinig dagen, laat dit ophouden. (stilte) Keer U af van mij, zodat ik nog wat vreugde heb, voor ik vertrek, voorgoed, naar het land van diepe donkerte, het land van het donkerste duister, van de diepzwarte chaos, van het nachtzwarte licht.

‘Hoe gaat het met jouw trilharen?’ (stilte) Ze weet niet precies aan wie ze het vraagt, maar hij ruikt zo lekker. Dierlijk, rauw. (stilte) Zijn arm plakt tegen de hare, hun zweet is complementair. (stilte) (stilte) ‘Ik heb die van mij laten weghalen,' zegt ze. Ze is overal nat. (stilte) (stilte) ‘Wel zo handig. Dat was in die tijd in West-Polen. Ik zat daar met Helga. Prachtvrouw. Supergoed in tennis, die Helga, ziet niemand ooit aankomen. Linkshandig, vandaar. Maar goed, met haar had ik dus een winkeltje daar, waar we linker sokken verkochten. Voor mensen die hun linker sokken kwijt waren. (stilte) Jezus, je oor, waar gaat die heen? (stilte) Of zijn dat je trilharen? Sorry voor het vloeken trouwens, dat – dat hoort bij de catharsis, begrijp je? Ik ben echt geil, mag je best weten, het is een soort brullende honger, die… die…’

Buiten, (stilte) ze is de man weer kwijt, of hij haar, (stilte) is een vijver. (stilte) (stilte) Een vreemde warme vijver, (stilte) eromheen staan mensen met zwarte vlekjes op hun gezicht. (stilte) Vlekjes die dansen, net als de mensen zelf. (stilte) En net als zij. (stilte) Dít is hoe ze beweegt! (stilte) Ze golft mee met de vlekjes, en ze vormen bandana’s bij de mensen, bandana’s en een glimlach.

Dan ziet ze hem. (stilte) Er hebben zich wat mensen rond de rustige man heen verzameld. (stilte) Hij heeft geen aandacht voor hen, hij kijkt over de vijver heen, naar haar. (stilte) Hij staat op en ze weet dat het de Verlosser is.

Hij stapt in het water van de vijver, (stilte) gaat recht op haar af. (stilte) Hij loopt zonder te zinken. (stilte) (stilte) En zonder linker sok.

Mail

Werner de Valk en Roderik Maes vormen samen Lakaver

Bastiaan de Kramer (1993) is een tekenaar en tatoeëerder. Langzaam werkend creëert hij een droomachtige wereld die doorspekt is met persoonlijk symbolisme, folkloristische verwijzingen en een absurd gevoel voor humor.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Pekingeend

Winnaar juryprijs Het Rode Oor: Pekingeend

Twee personen blijven samen achter in de keuken, waar ze tijdens het bereiden van een pekingeend steeds dichter verstrikt raken in het spel van aanrakingen, blikken en opdrachten. Met Pekingeend won Fleur Klemann de juryprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Auto Draft 10

Als je te pletter slaat, dan klinkt dat zo

Midden in de nacht springt een man van een richel. Nee, geen man; een held. En iedereen weet: een man zoals Luciano slaat niet te pletter. In dit korte verhaal van Julien Staartjes bewegen de achterblijvers zich tussen het postuum cancelen of aanbidden van de man met gladde benen en mierzoete tong. Lees meer

Binnen de context van twee

Binnen de context van twee

In haar gedicht onderzoekt Sytske van Koeveringe de betekenis en fascinatie van het getal twee. Via paren, tegenpolen en verbindingen ondervinden twee vrouwen de mogelijkheden van samenzijn. Is er balans in vereniging? Lees meer

Hondenvoer

Hondenvoer

Een overleden hondje zorgt ervoor dat moeder en dochter in een strijd belanden. Ze willen beiden laten zien wie er meer van het dier gehouden heeft. In dit verhaal van Keet Winter mondt die spanning tussen de twee vrouwen uit in een pijnlijk diner. Lees meer

Stranding

Stranding

'Ze ligt hier als aanklacht / op het land gespuugd / om de noodzaak tot evenwicht / tussen mens en water te benadrukken.' Angelika Geronymaki trekt je met dit gedicht over zelfbeschikking en milieuvervuiling mee, als de aangespoelde zeemeermin in een sleepnet gevuld met platvissen, sardientjes en haringen, en slingert je vanuit het zure zeewater op een strand met grijpgrage mannenhanden. Lees meer

 1

Een luik naar het verleden

De opa van Emma Stomp vertrok vanuit Curaçao naar Nederland. In haar gedichten observeert ze het gemis dat dat met zich meebrengt. 'Koop een wollen muts tegen de regen en kou, bid tweemaal daags voor je examens, denk aan thuis maar niet te veel, weet dat alles uiteindelijk is voorbestemd.' Lees meer

Mijn Apocalypsis Leydenensis 1

Mijn Apocalypsis Leydenensis

In deze gedichten vliegt Joshua Snijders koerend over een postapocalyptisch Leiden, zijn Lays-chipszakjes tijdens een uitstapje in de Melkweg achtergelaten en zwemmen walvissen op wieltjes. 'De vraag is of je voetafdrukken kunt achterlaten wanneer er geen zwaartekracht is.' Lees meer

Water landt zachter

Water landt zachter

Via een staalarbeider en een PVV-stemmer onderzoekt Angelika Geronymaki zichzelf. Kan ze, zonder het doen van aannames, de ander leren kennen? Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter 1

De archivaris en haar dochter: Morgen zal alles anders zijn

‘Even eufy checken.’ In ‘Morgen zal alles anders zijn’ dicht Bareez Majid over de eindeloze keuzes en opties die een dag voortbrengt. Een dag die getekend wordt door de sluimerende aanwezigheid van de videofeed van een beveiligingsapp. Lees meer

Bleekzucht en bloedarmoede

Bleekzucht en bloedarmoede

Menstruatie is stil en onzichtbaar. We kijken weg en gaan door. Maar wat als dat niet langer kan? Wat als het bloed de samenleving binnenstroomt en ons verdrinkt? Esther De Soomer onderzoekt hoe de maatschappij dan reageert. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

In ‘Een anatomie van opa’s dochter’ reconstrueert Bareez Majid de verschillende deeltjes die samen een moeder maken. Een moeder die door een ziekte in de war is, en veel dingen vergeet – soms zelfs haar eigen kinderen. Lees meer

Auto Draft 9

Dat het was

Hoe ga je om met herinneringen die te pijnlijk zijn om onder ogen te komen? Olivier Herter maakt het publiek getuige van een versnipperd landschap van herinneringen. Vloeiend, stemmig en ogenschijnlijk zonder plot wordt geprobeerd woorden te vinden, waar geen woorden voor te vinden zijn. Dit verhaal werd eerder op toneel gebracht door t Barre Land. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief. Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

Jonathan de slakkenman

Jonathan de slakkenman

'Hij zag simpelweg hoe de slak zich terugtrok in zijn huisje wanneer het zich onveilig achtte. Vanwege hun gedeelde lot, voelde Jonathan zich geroepen om de naaktslak ook een toevluchtsoord te bieden.' In dit korte verhaal van Ivana Kalaš neemt Jonathans slakkenfascinatie langzaam zijn leven over. Lees meer

Het insectenhotel

Het insectenhotel

‘Ik kan wel voor je krimpen.' Dieuke Kingma onderzoekt in een kort verhaal vol spinnenpoten en keverschildjes of je de ruimte die je inneemt in een relatie ook weer terug kan geven. Lees meer

Auto Draft 6

ode aan de lepismA saccharinA

Lieke van den Belt neemt je mee in de wereld van de zilvervis. Met lichte en vervreemdende beelden schetst ze in twee gedichten een dialoog tussen deze beestjes en hun slachtoffers. Lees meer

Enterprise, Alabama

Enterprise, Alabama

Charlotte Duistermaat neemt je mee in de enigszins absurde culturele en historische impact van een snuitkeverplaag op een Amerikaans dorpje en de vergelijkbare migratiestromen van mens en dier. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer