Asset 14

Neem een hond

 

Neem een hond!

Maar even serieus.

Neem een hond.

Vanaf dag één is de wereld groter. Niet alleen omdat je nu weet dat Parvo geen componist uit de Baltische staten is; er staat je nog veel meer opmerkelijks te wachten.

Geknield onder een djellaba liggen. Bijvoorbeeld.

Het was überhaupt de eerste keer dat ik een djellaba aanraakte. En nu deed ik dat dus om Takkie, die een onbedwingbare liefde voor djellaba’s heeft opgevat, daar onder vandaan te toveren. Takkie is de hond in dit verhaal en zodra ze een djellaba ziet duikt ze er pijlsnel onder.

Ik heb de meeste djellaba’s in mijn wijk inmiddels gehad, waarbij Takkie geen enkel onderscheid maakt in kleur of uitvoering.

Voorheen had ik weinig contact met djellabadragers; dat beperkte zich veelal tot een hoofdknik, een goedemorgen. Maar sinds ik er bij de meesten onder heb gelegen zijn de verhoudingen stukken warmer. Wanneer ik nu bijvoorbeeld een keer hondloos naar de Albert Heijn wandel, wordt steevast en met zichtbare teleurstelling gevraagd waar Takkie is.


Beeld: Laura van der Haar

Ook de scooterhangjongeren in het park, die tot voor kort achteloos naar me floten of anders wel iets gemeens naar me riepen, stoppen nu met op de grond tuffen en vragen of ze Takkie misschien even op schoot mogen. Mevrouw.

‘Jij bent de O.G.!’ piept een van de jongens recht in Takkies snuitje.

‘De Original Gangster!’ bevestigt een ander in plat Mocro-Amsterdams.

‘Je past zo op een kadetje!’ Ze liefkozen Takkie vol overgave, en voorzichtig gaat ze van hand tot hand, tot ze haar allemaal geaaid hebben. ‘Dit is de Hot Dog!’

Iedereen lacht en Takkie de Verbroederaar kwispelt uitzinnig tegen een van de grijze joggingbroeken.

Mijn vrijgezelle vrienden die het Tinderen moe zijn, heb ik het zogenaamde Takkie-en al eens voorgespiegeld, en met succes. Breed grijnzend en voorzien van meerdere telefoonnummers brachten ze haar na een rondje Vondelpark weer terug.

Takkie is, naast het mooiste hondje in the village – met haar minuscule lichtbruine wimpertjes en haar babypensje en pluizig achterhoofdje en haar puppygeur en reusachtige flaporen… sorry. Naast het allermooiste en liefste wezentje ooit, dat schrikt van haar eigen gilletje wanneer ze gaapt en ’s ochtends uit haar mandje wankelt en kwispelt als een drumcomputer en… sorry.

Zij is naast al dat liefs en moois en zachts ook een ijsbreker. Een soort koevoet voor mijn nieuwsgierigheid. Dankzij haar kan ik mijn twee lievelingsbezigheden – afluisteren en gluren –zonder enige schroom uitoefenen: een hond is het waterdichte excuus om midden op straat naast een kibbelend echtpaar stil te blijven staan, om voor verlichte vensters te dralen en ogenschijnlijk gedachteloos naar binnen te kijken. Om van de wandelpaden af te gaan, de bosjes in te duiken. Soms stuur ik Takkie zelfs stiekem een ‘Verboden Toegang’-terrein op en daar gaat ze dan, mijn kleine ijsbrekertje. Met haar staartje omhoog dribbelt ze recht op een knielende Hells Angel af. No Regrets staat er in zijn nek, en hij spreidt zijn armen en maakt kusgeluidjes.

Serieus.

Neem een hond.

Mail

Laura van der Haar is archeoloog en schrijver.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Was dit nou een flirt?

Was dit nou een flirt?

Als de Amsterdamse Carrie Bradshaw schrijft Marthe van Bronkhorst over de schemerflirt: een net te lange blik, een ambigu compliment, een hand die 'per ongeluk' de jouwe aanraakt. Lees meer

In gesprek met Jacqueline Peeters

In gesprek met Jacqueline Peeters: ‘Schilderen is denken en doen’

Aucke Paulusma gaat in gesprek met Jacqueline Peeters over haar nieuwe tentoonstelling. ‘Ik hoop dat ze in mijn werk iets van die spanning zien tussen wat zichtbaar is en wat verborgen blijft, en dat ze voelen hoe ik dat proces van schilderen benader.’ Lees meer

Terugblik op de schrijfworkshop: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?'

Terugblik op de schrijfworkshop: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?'

Op 25 mei organiseerde Hard//hoofd een schrijfworkshop met het thema: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?' Tijdens deze middag hebben de uitgekozen deelnemers onder begeleiding van één van de vier hosts uit het netwerk van Hard//hoofd de tijd gekregen om ideeën uit te wisselen, hun eigen tekst aan te scherpen en te reflecteren op hun eigen schrijfproces. Samen met de hosts kijken we terug op een verdiepende, inspirerende dag vol uitwisseling en reflecties. Lees meer

Dit maakten onze kunstverzamelaars en magazineabonnees mogelijk in 2024

Dit maakten onze kunstverzamelaars mogelijk in 2024

Kunstverzamelaars dragen bij aan onze missie om nieuw talent te ondersteunen en een vrije ruimte te bieden. We leggen graag uit hoe we de donaties in 2024 hebben besteed. Lees meer

Als je écht kinderen wilt redden

Als je écht kinderen wilt redden

Shashitu Rahima Tarirga kwam 33 jaar geleden via interlandelijke adoptie naar Nederland vanuit Ethiopië. Na een reis naar Ethiopië maakt ze nu een afweging tussen haar leven hier en het gemiste leven daar. 'Weegt een westers paspoort op tegen het moeten omgaan met de trauma’s van scheiding en achterlating? Weegt een leven hier op tegen onbekendheid met je leven daar?' Lees meer

Water landt zachter

Water landt zachter

Via een staalarbeider en een PVV-stemmer onderzoekt Angelika Geronymaki zichzelf. Kan ze, zonder het doen van aannames, de ander leren kennen? Lees meer

nuclear family

Queerkroost

In een briefwisseling over queer ouderschap zoeken Eke Krijnen en Lisanne Brouwer naar steun, herkenning en een houding om de maatschappelijke discriminatie buiten het gezinsleven te houden. Lees meer

Informatiehonger

Informatiehonger

We verslikken ons in data, maar blijven gulzig drinken. In dit essay onderzoekt Paola Verhaert hoe onze honger naar informatie — ooit gevoed door boeken, nu door eindeloze datastromen — ons hoofd én onze wereld begint te verzwelgen. Waar ligt de grens? En merken we het als we die overschrijden? Lees meer

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

In deze colum geeft Marthe Bronkhorst je een van haar geheime toverzinnen om vervelende talkshowgasten de mond te snoeren. 'Is dat zo?' Lees meer

:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

:De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

In het tweede deel van deze essayreeks over kunststakingen schrijft Lara den Hartog Jager over kunstenaars die worstelen met systemen van macht en de vraag of hun kunst verandering teweeg kan brengen. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter 1

De archivaris en haar dochter: Morgen zal alles anders zijn

‘Even eufy checken.’ In ‘Morgen zal alles anders zijn’ dicht Bareez Majid over de eindeloze keuzes en opties die een dag voortbrengt. Een dag die getekend wordt door de sluimerende aanwezigheid van de videofeed van een beveiligingsapp. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Bleekzucht en bloedarmoede

Bleekzucht en bloedarmoede

Menstruatie is stil en onzichtbaar. We kijken weg en gaan door. Maar wat als dat niet langer kan? Wat als het bloed de samenleving binnenstroomt en ons verdrinkt? Esther De Soomer onderzoekt hoe de maatschappij dan reageert. Lees meer

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

HALFNAAKT en Hard//hoofd zoeken acht beeldmakers (fotografie, illustratie, keramiek, textiel, etc.) die samen willen werken aan een publicatie over seksueel consent. Meedoen? Reageer vóór 20 mei. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

In ‘Een anatomie van opa’s dochter’ reconstrueert Bareez Majid de verschillende deeltjes die samen een moeder maken. Een moeder die door een ziekte in de war is, en veel dingen vergeet – soms zelfs haar eigen kinderen. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe schrijvers en kunstenaars. We zijn al vijftien jaar gratis toegankelijk en advertentievrij. Zo’n vrije ruimte is harder nodig dan ooit. Steun de makers van de toekomst; sluit je vóór 1 juli aan als kunstverzamelaar en ontvang in juli je eerste kunstwerk, een unieke print van kunstenaar Lois Cohen!

Word kunstverzamelaar