I
Ik droomde dat ik tijdens een sollicitatiegesprek tegenover een lege stoel zat
en de vragen en antwoorden zelf moest verzinnen
later zouden ze de bewakingsbeelden toesturen
en me vragen: wat vind je er zelf van?
Elke dag zet ik mijn wekker een halfuur later
en het wateren van planten is een serieuze taak
op mijn weg naar de supermarkt kom ik langs een verlaten skatebaan
snijd een stukje af over de halfpipe
trap een boterhamzakje voor me uit.
Ik loop voorzichtig langs de rand van schans
klamp me vast aan de leuning
terwijl ik juist zou moeten springen
in de gaten in mijn cv.
Ik heb ineens begrip voor de vrouw
die haar beslapen bed in een museum plaatste
elke morgen opstaan is een grootse daad.
Elke morgen opstaan en de bewakingsbeelden kijken
hoe iemand met gesloten vragen
in een verhoorkamer omsingeld wordt.
De muziek draait dus ik moet meedansen
nu de kring van stoelen elke ronde kleiner wordt
in de ruimte hiernaast stapelen ze een tribune op.
II
Thuiskomen is weer op dezelfde plek uitkomen
maar ik moet mijn wachtwoorden veranderen om binnen te mogen.
Ik klap mijn laptop open
en roep dingen door het sleutelgat die privé moesten blijven.
Ik zie mezelf in mijn woonkamer
maak een venster open, strijk mijn kleren voor de zomer
en zet mijn schoenen in een rij.
Ik heb mijn handen gewassen voor de tweede akte
maar ben nog steeds niet klaar om te gaan.
Mijn woning is een binnenstebuiten gekeerde trui
en alles ziet er zo anders uit
dat ik me afvraag of ik het zelf wel ben
die hier zit.
Is dit mijn huis?
als ik de deur van het slot krijg, waarschijnlijk wel.
III
Er zijn cementwagens die vaststaan in hun eigen cement
en mensen die hun levenswerk verwoest zien op het internet
bossen die na een brand twee keer zo groot blijken
gaten in de markt zo groot als zinkholen
er zijn een heleboel planten
ze zijn goed voor het binnenklimaat
er zijn apps die vertellen wanneer ze water moeten
een bloempot een kooi voor de plant
die emigreerde naar de kamer
door te wortelen zich verbonden voelt
en me voedt en berichten zendt
ik sta met beide benen in het world wide web verstrikt
of hang als satelliet in de lucht
onze zenuwbanen zijn geen hoogspanningskabels
gegrond in de aarde, boven weilanden
steek ik een kabel in de lucht en hoop op bereik
als ik buiten contact wil maken vraag ik:
‘wat is het wifi-wachtwoord?’
Ezra Hakze (1993) werkt als freelance tekstschrijver en redacteur voor uitgeverijen en online media. In 2017 studeerde ze af op moderne Nederlandse letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Naast journalistiek werk schrijft ze essays, poëzie en korte verhalen, die onder meer gepubliceerd werden op de website van De Groene Amsterdammer en dagblad Trouw.
Jill Noteboom is fotograaf en legt de wereld op een zo puur mogelijke manier vast. Met de focus op minimalisme weet ze bestaande en nieuwe verhalen uit het alledaagse leven te filteren.
