Asset 14

Vrouwen met een keu

Column: Vrouwen met een keu

De eerste drie dagen van mijn nieuwe bestaan als pensionado dacht ik ’s morgens bij het ontwaken: 'O jee, ik ben niet meer nodig.' De vierde dag was dat al: 'Ha! Ik ben niet meer nodig!' 

Het stoorde me ook helemaal niet dat ik aan het eind van de dag, als man en ik met een glaasje de dag doornamen, weinig te melden had. Na zijn verslag van tal van interessante bezigheden en ontmoetingen zei ik tevreden: 'Vandaag hebben we weer een schoon bed.' Maar toen las ik in ons huis-aan-huisblad een oproep van de biljartvereniging. Ze konden wel wat leden gebruiken en boden kennismakingslessen aan. Mijn hart maakte een sprongetje.

In mijn krantentijd werd er geregeld gebiljart. Ik werd daarbij door mijn mannelijke collega’s — allemaal behoorlijke biljarters — liefdevol gedoogd, uitsluitend voor de gezelligheid. In die tijd heb ik wel eens biljartles overwogen. Niemand zou ik iets vertellen, tot ik op een dag de mannen gek maakte met tritsen caramboles. Het kwam er niet van. Maar nu dus wel.

In het clubhuis van de biljartvereniging kreeg ik les van een meneer die op hoog niveau gebiljart had. Hij vond het wel leuk, zo’n mevrouw met ambitie. Stap één, een o’tje maken met je wijsvinger en je duim zodat de keu stabiel ligt, lukte niet. Artrotische handen, lichtte ik toe, dus ik doe het wel zo: ik kromde mijn wijsvinger en plantte de top op mijn middelvinger, zo kon ik de hand toch op de tafel stabiliseren.

Na drie lessen zei hij: 'Ik had er een hard hoofd in, maar we gaan door'. Nog beter deed ik mijn best om een perfecte trekstoot te plaatsen. Ik leerde over balans en hoeken, de volgorde en de looplijnen. De tien lessen waren voorbij voordat ik er erg in had. Ik werd gemaand flink te oefenen.

Het is er deze hele winter maar één keer van gekomen. Dat was met vriend E., in een van de laatste bruine buurtcafés aan de Amstelveenseweg. Ons spel daar werd met belangstelling gevolgd door de vaste clientèle aan de bar. E. is een geoefend biljarter, ik bakte er niets van. Na afloop zei een van de mannen tegen E., net toen ik even naar de wc was: ‘Zeg tegen haar dat ze d’r hand dichter bij het topeinde moet houden.’

‘Waarom zeg je dat niet tegen haarzelf?’ had E. nog gevraagd. Precies op dat moment begon achter in de zaak in het rookhok tante Beppie te tieren: ‘Godverdomme, wat is alles duur geworden’. Niemand wist waar dàt nu weer over ging, maar E. begreep wel dat ze hier een beetje huiverig waren voor ontstemde vrouwen. Misschien helemaal voor vrouwen met een keu in de hand.

Het verder oefenen is, zoals ze dat zeggen, ‘in de benen gezakt’. Misschien wel omdat het oorspronkelijke voornemen — indruk maken op mijn biljartvrienden van de krant — onuitvoerbaar is geworden. Ik ben ingehaald door pensioenen en door de dood.

Mail

Loes de Fauwe is journalist en oud-verslaggever van Het Parool. Ze publiceerde twee boeken, Kasba Holland (met Arthur van Amerongen) en Een moeilijke jeugd. Sinds Loes afscheid nam van de krant verheugt ze zich in haar bestaan als gepensioneerde. Zonder plichten, zonder wekker, maar nog steeds met een nieuwsgierige blik op de wereld.

Lisa-Marie van Barneveld is editorial illustrator. Ze houdt van korte deadlines en moeilijke onderwerpen. Haar geheime superkracht is meer verf op haar handen/kleren/tafel/kat krijgen dan op het papier.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

De dood van Giorgio Armani sluit een hoofdstuk in de mode, maar zegt ook veel over de toekomst van onze kleding. In deze column legt Loïs Blank uit hoe Big Fashion steeds meer terrein weet te winnen in onze kledingkasten. Lees meer

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Altijd aanwezig, maar niet gewenst: Marthe van Bronkhorts rouw reist met haar mee. Lees meer

Die betere wereld wordt al gemaakt

Die betere wereld wordt al gemaakt

Kun je, met alles wat er gebeurt in de wereld, nog gelukkig zijn? Marthe van Bronkhorst vindt het antwoord en ontdekt een boel hoopvolle initiatieven Lees meer

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Eva van den Boogaard lijkt op iemand die ze nooit gekend heeft. Via een persoonlijke brief en een angstaanjagende gebeurtenis leert ze hem toch een beetje kennen. Lees meer

Was dit nou een flirt?

Was dit nou een flirt?

Als de Amsterdamse Carrie Bradshaw schrijft Marthe van Bronkhorst over de schemerflirt: een net te lange blik, een ambigu compliment, een hand die 'per ongeluk' de jouwe aanraakt. Lees meer

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

In deze colum geeft Marthe Bronkhorst je een van haar geheime toverzinnen om vervelende talkshowgasten de mond te snoeren. 'Is dat zo?' Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

De rode draad 1

De rode draad? Dat zijn wij, voor elkaar

Jihane Chaara is geen determinist, maar vraagt zich toch af of sommige ontmoetingen in het leven wel echt toeval zijn. Wat als we allemaal volgens een rode draad met elkaar verbonden zijn, zowel in ons huidige netwerk, als ook met degenen die op magische wijze ons leven in komen? Lees meer

Met deze column kan ik de wereldvernietigen

Met deze column kan ik de wereld vernietigen

‘Maar als ik die column nu verder schrijf’ zegt Marthe van Bronkhorst, ‘dan komt deze informatie online, en kan ik die AI op ideeën brengen.' Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer