Asset 14

Vraag het niet

Vraag het niet: De Revalidanten

Rolstoelen en sigaretten, is er meer te beleven in een revalidatiecentrum? In de columnreeks “De Revalidanten” neemt Tiare van Paridon ons mee in haar angsten en ontdekkingen als revalidant. Ze beschrijft vijf weken lang haar groeiende gewaarwording van een weigerachtig lichaam en wat het betekent om buiten de veilige muren van het centrum een fysieke beperking te hebben. Deze week deel I: over het niet durven vertellen aan vrienden.

“Waar blijf je nou?” roept Seppe ongeduldig.
Ragfijne regendruppels dansen als muggen om hem heen in het licht van de lantaarnpaal.
Ik sta stil een paar meter verderop en kijk omhoog naar het grote gele gebouw. Rond dit tijdstip is het er akelig stil. Overdag gebeurt er van alles: Mensen die worden opgehaald en afgezet met speciaal vervoer. Revalidanten gaan samen met het zorgpersoneel een blokje om in het Vondelpark hierachter of zitten urenlang in hun rolstoel voor de ingang in de zon terwijl de asbak naast hen overstroomt van de sigaretten.
In contrast met het haastige verkeer lijken zij extra stil te zitten, gevangen in de omhulsels van hun weigerachtige lichamen. Het beeld roept veel vragen bij me op: Wat brengt die mensen daar? Hoe ziet een dag in een revalidatiecentrum eruit? En hoe haal je het beste uit je lichaam met één enkel been of spieren die nooit meer volledig zullen herstellen?
Alleen op de eerste vraag heb ik een antwoord nu ik binnenkort zelf zal gaan revalideren. Dat heb ik tot nu toe aan niemand durven vertellen. Zelfs aan mijn beste vriend Seppe niet. Hij gelooft dat ik een rugblessure heb. En tot voor kort wist ik zelf eigenlijk ook niet beter.

In contrast met het haastige verkeer lijken zij extra stil te zitten, gevangen in de omhulsels van hun weigerachtige lichamen.

“Hier ga ik de komende maanden revalideren,” zeg ik zachtjes. Onmiddellijk heb ik spijt dat ik dit onderwerp heb opgebracht.
Seppe doet een paar stappen terug in mijn richting, hij kijkt naar mij en dan omhoog.
Aarzelend leest hij de neonletters op de voorgevel van het gebouw. “Reade.”
Seppe kijkt me een beetje verward aan. “Dat is toch voor oude mensen? Of ongevallen?”
“Voor oude mensen, ongevallen, chronisch zieken en mensen met neurologische aandoeningen, aangeboren of niet.” Vanmiddag nog heb ik hun website bekeken, ik ken de beschrijving bijna uit mijn hoofd.
“Dus wat ga jij hier doen?” Zijn ogen scannen mijn lichaam af.
“Dat vertel ik je zo wel.” Ik probeer het een beetje voor me uit te schuiven.

“Gezond?” zucht ik. “Wat is dat…”

Verregend stappen we de kroeg binnen. Seppe kiest een tafel uit op een kleine verhoging, ik bestel twee bier en stop bij de trap. Ik weet niet hoe ik met twee bier de trap op moet lopen dus zet ik de volle glazen op de bovenste tree. Ik breng mijzelf met mijn armen aan de leuningen omhoog en pak het bier bovenaan weer op.
“Alsjeblieft.” Ik ga naast hem zitten aan de ronde tafel.
Hij neemt een slok en vraagt: “Waarom ga je naar een revalidatiecentrum?”
Ik neem ook een slok en staar hem aan. Druppels water verzamelen zich in de punten van zijn zwarte haren, worden zwaar en druipen op tafel.
“Ben je nog gezond?”
“Gezond?” zucht ik. “Wat is dat…”
“Geen tijd voor filosofie nu. Ben je nog gezond?” vraagt hij opnieuw.
De deur van het café slaat open en een koude windvlaag bereikt onze tafel. Door de tocht voel ik dat mijn handen zijn begonnen met zweten. Waarom vind ik het zo moeilijk om anderen over mijn ziektediagnose te vertellen? Het lukt me niet om de woorden uit te spreken.
“Hangt er echt vanaf wat je onder gezond verstaat.”
Ik ad mijn bier leeg en sla het glas op tafel.
“Nog eentje?”

Mail

Tiare van Paridon (1996) is filosoof en literatuurwetenschapper. Ze houdt van wandelen in de regen, geeft trainingen en workshops in de socratische gesprekstechniek en is begonnen met het schrijven aan haar eerste roman. 

Iris van de Winkel

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

De dood van Giorgio Armani sluit een hoofdstuk in de mode, maar zegt ook veel over de toekomst van onze kleding. In deze column legt Loïs Blank uit hoe Big Fashion steeds meer terrein weet te winnen in onze kledingkasten. Lees meer

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Altijd aanwezig, maar niet gewenst: Marthe van Bronkhorts rouw reist met haar mee. Lees meer

Die betere wereld wordt al gemaakt

Die betere wereld wordt al gemaakt

Kun je, met alles wat er gebeurt in de wereld, nog gelukkig zijn? Marthe van Bronkhorst vindt het antwoord en ontdekt een boel hoopvolle initiatieven Lees meer

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Eva van den Boogaard lijkt op iemand die ze nooit gekend heeft. Via een persoonlijke brief en een angstaanjagende gebeurtenis leert ze hem toch een beetje kennen. Lees meer

Was dit nou een flirt?

Was dit nou een flirt?

Als de Amsterdamse Carrie Bradshaw schrijft Marthe van Bronkhorst over de schemerflirt: een net te lange blik, een ambigu compliment, een hand die 'per ongeluk' de jouwe aanraakt. Lees meer

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

In deze colum geeft Marthe Bronkhorst je een van haar geheime toverzinnen om vervelende talkshowgasten de mond te snoeren. 'Is dat zo?' Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

De rode draad 1

De rode draad? Dat zijn wij, voor elkaar

Jihane Chaara is geen determinist, maar vraagt zich toch af of sommige ontmoetingen in het leven wel echt toeval zijn. Wat als we allemaal volgens een rode draad met elkaar verbonden zijn, zowel in ons huidige netwerk, als ook met degenen die op magische wijze ons leven in komen? Lees meer

Met deze column kan ik de wereldvernietigen

Met deze column kan ik de wereld vernietigen

‘Maar als ik die column nu verder schrijf’ zegt Marthe van Bronkhorst, ‘dan komt deze informatie online, en kan ik die AI op ideeën brengen.' Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer