Asset 14

Prooidier

Prooidier

vroeger de duinen

mijn vorige lichaam liet ik achter in de duinen

in tegenlicht is ze een plant
een veenbessenstruik van mensenhuid
een sculptuur een uitkijkpunt
een standbeeld van het enige lichaam
waar ik me in thuis heb gevoeld

tot haar middel ingegraven in het zand 
grashalmen steken als extra ledematen uit haar heupen

in haar vuisten houdt ze veenbessen

slaap vermengd met zand houdt haar oogleden gesloten
de huid op haar wangen is weggeschuurd

ik graaf een kuil onderaan het duin
met de wortels van de grashalmen nog om haar heen

leg ik mijn vorige lichaam in de kuil

het zand verstuift verdwaald door de lucht
bedekt de rauwe meisjeshuid
een dunne belofte van wat een lichaam zou kunnen worden

vanuit haar zal een nieuwe struik groeien

de wortels zullen haar vingers vastbinden
doordringen tot haar organen
tot de wortels een mensenlichaam nabootsen

Prooidier 3

 

manieren om onderdeel te worden van de natuur

kopje onder in het hoge gras, een altaar bouwen
gericht aan de natuur en goddelijke vrouwelijke energie
de hond van een voorbijganger aaien, samenzweerderig naar elkaar knikken

om de mensengeur te maskeren
negenentwintig keer over een konijnenkarkas stappen
de fases van ontbinding registreren

alleen de omlijning blijft liggen

als de eerste maden verschijnen baden in het karkas

onder een eikenboom gaan zitten in het juiste seizoen
de brandharen van de processierups dieper in je armen wrijven
met de brandwonden om een vreugdevuur dansen

van een afstandje de geluiden van de padden observeren
op een dag over een pad lopen, mijn moeder zal naar de grond wijzen:
‘kijk de paddentrek is begonnen’

het is tijd om te volgen

 

Prooidier 1

een vrouw die nadenkt slaapt met monsters

de wind klimt via het open raam naar binnen
deelt het bed en de wereld in tweeën
mijn kant van het bed wordt tegen keukenkastjes gezet
waar ik continu stukken groente laat vallen
rode saus en koffie druppel

tweemaal daags de patriarchale droom bijslikken
kauwtabletten met frambozensmaak
zo leer ik niet verder te zoeken dan te dure huizen op funda

ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen
ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen
ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen
ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen
ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen
ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen
ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen ik ben niet zoals andere vrouwen
ik ben niet

ik raak bevriend met monsters als ik feministen lees

vul de kussenslopen met hun woorden

onder mijn nagels klauw ik de verflaag van de trap
kruip het spoor van koffiedruppels achterna
naar het ontbijt van de andere kant van het bed
waar de koffie koud wordt de kopjes in een nette lijn
een baardje steekt boven de schone lakens uit

de patriarchale droom roer ik
door de zondagochtend koffie van de andere kant
de kussensloopwoorden timmer ik aan de keukenkastjes

trek alle nachtlampjes uit de stopcontacten

slaand op potten en pannen trek ik
de monsters mijn kant van het bed in

 

Prooidier 2

Mail

Tessa van Rooijen (1998) vertelt verhalen in tekst, audio en beeld. Ze studeerde af aan Creative Writing met Prooidier een bundel teksten en collages over vervreemding van het lichaam en van de systemen die onze wereld vormgeven. Daarnaast heeft ze een groot voorliefde voor lesbische kostuumdrama’s. Prooidier is te bestellen via tessavr@gmail.com.

Astrid Anna van Rooij (1993) is grafisch vormgever en illustrator. Overdag maakt ze collages en 's nachts ook, want ze slaapt niet. Ze illustreert o.a. geregeld voor De Volkskrant en NRC. Daarnaast is ze masterstudent Digital Design.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Pekingeend

Winnaar juryprijs Het Rode Oor: Pekingeend

Twee personen blijven samen achter in de keuken, waar ze tijdens het bereiden van een pekingeend steeds dichter verstrikt raken in het spel van aanrakingen, blikken en opdrachten. Met Pekingeend won Fleur Klemann de juryprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Auto Draft 10

Als je te pletter slaat, dan klinkt dat zo

Midden in de nacht springt een man van een richel. Nee, geen man; een held. En iedereen weet: een man zoals Luciano slaat niet te pletter. In dit korte verhaal van Julien Staartjes bewegen de achterblijvers zich tussen het postuum cancelen of aanbidden van de man met gladde benen en mierzoete tong. Lees meer

Binnen de context van twee

Binnen de context van twee

In haar gedicht onderzoekt Sytske van Koeveringe de betekenis en fascinatie van het getal twee. Via paren, tegenpolen en verbindingen ondervinden twee vrouwen de mogelijkheden van samenzijn. Is er balans in vereniging? Lees meer

Hondenvoer

Hondenvoer

Een overleden hondje zorgt ervoor dat moeder en dochter in een strijd belanden. Ze willen beiden laten zien wie er meer van het dier gehouden heeft. In dit verhaal van Keet Winter mondt die spanning tussen de twee vrouwen uit in een pijnlijk diner. Lees meer

Stranding

Stranding

'Ze ligt hier als aanklacht / op het land gespuugd / om de noodzaak tot evenwicht / tussen mens en water te benadrukken.' Angelika Geronymaki trekt je met dit gedicht over zelfbeschikking en milieuvervuiling mee, als de aangespoelde zeemeermin in een sleepnet gevuld met platvissen, sardientjes en haringen, en slingert je vanuit het zure zeewater op een strand met grijpgrage mannenhanden. Lees meer

 1

Een luik naar het verleden

De opa van Emma Stomp vertrok vanuit Curaçao naar Nederland. In haar gedichten observeert ze het gemis dat dat met zich meebrengt. 'Koop een wollen muts tegen de regen en kou, bid tweemaal daags voor je examens, denk aan thuis maar niet te veel, weet dat alles uiteindelijk is voorbestemd.' Lees meer

Mijn Apocalypsis Leydenensis 1

Mijn Apocalypsis Leydenensis

In deze gedichten vliegt Joshua Snijders koerend over een postapocalyptisch Leiden, zijn Lays-chipszakjes tijdens een uitstapje in de Melkweg achtergelaten en zwemmen walvissen op wieltjes. 'De vraag is of je voetafdrukken kunt achterlaten wanneer er geen zwaartekracht is.' Lees meer

Water landt zachter

Water landt zachter

Via een staalarbeider en een PVV-stemmer onderzoekt Angelika Geronymaki zichzelf. Kan ze, zonder het doen van aannames, de ander leren kennen? Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer