Asset 14

Tienermoeder

Kort verhaal: Tienermoeder

Jetty ging zo makkelijk met jongens naar bed dat we haar easyJet noemden. Ze raakte zwanger niet lang nadat ik met haar naar het subtropisch zwemparadijs – met overvolle sauna en extreem zoute friet – was geweest. Ik had een week van tevoren buikspieroefeningen gedaan, haar vorige vriend zat op kickboksen.

Op de fiets vroeg ze met hoeveel meisjes ik al had gezoend. Ik schrok van mijn verzonnen antwoord.

‘Wauw, dat is bijna nog meer dan ik!’ giechelde ze. ‘Ik wist niet dat jij zo’n casanova was.’ Ze knipperde met haar ogen zoals een vlinder met haar vleugels wappert, en trok me naar zich toe.

‘Wist je dat ik een hele strakke kut heb?’ fluisterde ze met een krakend stemmetje in mijn oor. Onze sturen raakten in elkaar verstrengeld en we lagen bijna plat op de weg. ‘Mijn tampons passen maar net!’ gilde ze terwijl we weer in balans probeerden te komen.

‘Heb jij een kleine, een gemiddelde, of een grote lul?’

Ik reed zonder te kijken rechtdoor de weg over.
Zij bleef wachten voor rood.

‘Nou?’ schreeuwde ze vanaf de andere kant over het verkeer heen, en maakte met haar handen een gebaar alsof ze accordeon speelde. Ik zei dat ik nog nooit klachten had gehad – daar was niets aan gelogen.

‘Mijn ex had een lul van bijna twintig centimeter. Ik heb hem een keer opgemeten met een meetlint bij zijn ouders op zolder. Daarna heb ik hem afgezogen.’ Met een draaiende pols en open mond deed ze voor hoe dat gegaan was.

Ik had de mogelijkheid bedacht om haar meteen in het kleedhokje te tongen; eenmaal daar aangekomen leek dat toch iets te gewaagd. Ze dook in het hokje naast me. Ik staarde naar de bovenrand, wilde er overheen kijken om te zien hoe ze zich omkleedde. Ik wilde weten of ze schaamhaar had.

‘Ben je klaar?’ Ze bonkte op de deur terwijl ik gebukt mijn sokken in mijn schoenen stopte. Ik zag haar voeten, haar rode nagellak. Ze was zoveel volwassener dan ik.

We trokken baantjes en spetterden bejaarden nat. Ze deed een dode drenkeling na in het bubbelbad. Onder water hield ik mijn ogen open terwijl ik achter haar aanzwom naar de glijbaan. Zij, tussen mijn benen, leunde naar achter met doorweekte bikinitop. Haar natte haren plakten langs mijn wang en aan haar wimpers kleefden zwarte spikkels make-up. Haar navel was een waterput. We gleden in kronkelige bochten door de cilinderbuis en kwamen boven op elkaar in het water terecht. Bij het optrekken aan het trappetje voelde ik mijn zwembroek spannen.

Twee friet met mayo en twee blikjes cola met twee rietjes. Ik dacht aan hoe het zou voelen om gepijpt te worden.

‘In het zwembad kan je niet vingeren, wist je dat? Dan trekt de kut vacuüm.’ Ik geloofde haar. De sauna zat nog steeds vol en bovendien moest ze al bijna naar haar vader.

Tijdens het omkleden dacht ik mijn gemiste kansen over. Bij het bubbelbad had ik haar moeten pakken, toen ze haar benen op mijn schoot legde en met haar hiel over mijn kruis wreef, al wist ik niet of dat per ongeluk ging. Ik keek naar de datum op het condoom die ik had meegebracht, die kon nog wel even mee.

De zon scheen fel in onze ogen toen we de draaideur weer uit kwamen. Ze liet trots zien hoe haar vingers verrimpeld waren, net een omaatje. Ze zou een leuk omaatje zijn, zo eentje die een sinaasappelschil in haar mond doet en gekke bekken trekt. Zo eentje die met de grootste zak snoep en een heliumballon aan de finish van een lampionnenoptocht staat te wachten. Met geföhnde haren klommen we weer op onze fietsen.

‘Daar achter die vrachtwagen heb ik een gozer van achttien ontmaagd,’ vertelde ze met de routine van een tourgids toen we langs de carpoolplaats terug naar huis reden.

  
Mail

Jos Arthursen werkt op doordeweekse dagen als eindredacteur bij de staatsomroep in Hilversum. Hij schrijft graag over dromers en hun mislukkingen. 

Rob Worst (1989) is je nieuwe favoriete illustrator en ook striptekenaar uit Leiden.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Pekingeend

Winnaar juryprijs Het Rode Oor: Pekingeend

Twee personen blijven samen achter in de keuken, waar ze tijdens het bereiden van een pekingeend steeds dichter verstrikt raken in het spel van aanrakingen, blikken en opdrachten. Met Pekingeend won Fleur Klemann de juryprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Auto Draft 10

Als je te pletter slaat, dan klinkt dat zo

Midden in de nacht springt een man van een richel. Nee, geen man; een held. En iedereen weet: een man zoals Luciano slaat niet te pletter. In dit korte verhaal van Julien Staartjes bewegen de achterblijvers zich tussen het postuum cancelen of aanbidden van de man met gladde benen en mierzoete tong. Lees meer

Binnen de context van twee

Binnen de context van twee

In haar gedicht onderzoekt Sytske van Koeveringe de betekenis en fascinatie van het getal twee. Via paren, tegenpolen en verbindingen ondervinden twee vrouwen de mogelijkheden van samenzijn. Is er balans in vereniging? Lees meer

Hondenvoer

Hondenvoer

Een overleden hondje zorgt ervoor dat moeder en dochter in een strijd belanden. Ze willen beiden laten zien wie er meer van het dier gehouden heeft. In dit verhaal van Keet Winter mondt die spanning tussen de twee vrouwen uit in een pijnlijk diner. Lees meer

Stranding

Stranding

'Ze ligt hier als aanklacht / op het land gespuugd / om de noodzaak tot evenwicht / tussen mens en water te benadrukken.' Angelika Geronymaki trekt je met dit gedicht over zelfbeschikking en milieuvervuiling mee, als de aangespoelde zeemeermin in een sleepnet gevuld met platvissen, sardientjes en haringen, en slingert je vanuit het zure zeewater op een strand met grijpgrage mannenhanden. Lees meer

 1

Een luik naar het verleden

De opa van Emma Stomp vertrok vanuit Curaçao naar Nederland. In haar gedichten observeert ze het gemis dat dat met zich meebrengt. 'Koop een wollen muts tegen de regen en kou, bid tweemaal daags voor je examens, denk aan thuis maar niet te veel, weet dat alles uiteindelijk is voorbestemd.' Lees meer

Mijn Apocalypsis Leydenensis 1

Mijn Apocalypsis Leydenensis

In deze gedichten vliegt Joshua Snijders koerend over een postapocalyptisch Leiden, zijn Lays-chipszakjes tijdens een uitstapje in de Melkweg achtergelaten en zwemmen walvissen op wieltjes. 'De vraag is of je voetafdrukken kunt achterlaten wanneer er geen zwaartekracht is.' Lees meer

Water landt zachter

Water landt zachter

Via een staalarbeider en een PVV-stemmer onderzoekt Angelika Geronymaki zichzelf. Kan ze, zonder het doen van aannames, de ander leren kennen? Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer