‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief.
Dit is het eerste deel van ‘De archivaris en haar dochter’, een drieluik visuele poëzie over wat er verloren gaat op het moment dat een moeder sterft. Hierin onderzoekt Bareez Majid de (on)toereikendheid van het archiveringsproces dat hierachter steekt.
