Asset 14

'Dat je een probleem hebt, mag niet betekenen dat je leven stopt'

Hoe ziet het leven eruit voor mensen zonder legale verblijfsstatus in Nederland? Idris (ongeveer 24) keek in vreemdelingendetentie naar GTST en leerde zo Nederlands. ‘Toen ik vrij kwam, begreep ik jullie beter.’

‘Jullie denken met je ogen, praten met je ogen, spelen met je ogen. Jullie ogen zeggen veel, echt waar. Aardige dingen en minder aardige dingen. Wie is een goed persoon, en wie is een ander persoon? Als ik wil weten wie jij bent, kan ik beter naar je ogen kijken dan luisteren naar wat je zegt. Als ik aan iemands ogen zie dat diegene vrolijk is en dat hij of zij mij ook ziet staan, dan wil ik best met die persoon praten. Maar als iemand agressief is, of niet normaal tegen mij kan doen, zeg ik: sorry—ik kan niks met jou.’

asielidris02

‘Mijn naam is Idris. Ik kom uit Somalië maar ben opgegroeid in Soedan. Ik ben ongeveer vierentwintig en leef zeven jaar in Europa, waarvan zes in Nederland. Ik wilde niet per se naar Nederland—ik wilde alleen weg uit Soedan.
Op dit moment werk ik keihard om 600 euro bij elkaar te krijgen, die heb ik nodig om mijn papieren van Soedan naar hier te krijgen, en als dat lukt heeft mijn aanvraag meer kans. Ik heb nu 250 euro bij elkaar. Ik wil alles wel doen, het maakt mij niet uit wat. Weet jij nog iets?

'Ik wilde niet per se naar Nederland—ik wilde alleen weg uit Soedan

Ik verkoop elke dag de daklozenkrant om sneller bij die 600 euro te komen, en om eten te kunnen kopen. Als mensen iets van je kopen gaan ze beter naar je kijken. Ze vragen zich af wat je situatie is. Vroeger vond ik Nederlanders geen goede mensen, maar sinds ik de daklozenkrant verkoop zie ik dat de meesten eigenlijk best wel lief zijn. Ze denken aan je, zonder dat je het vraagt. Elke dag leer ik de verschillen tussen verschillende soorten mensen beter herkennen. Vrolijke mensen, vreemde mensen, mensen die de hele dag alcohol gebruiken.
De mensen die ik elke dag zie, zien mij ook elke dag. Misschien dachten ze tot nu toe dat alle donkere mensen hetzelfde zijn: dom en crimineel. En door mij te zien ontdekken ze misschien dat het anders is. In elk geval ga ik ze leren dat ik anders ben, dat ik het goede wil in mijn leven.’

‘Een probleem hebben, mag niet betekenen dat je leven stopt. Ik heb sinds mijn komst naar Nederland twee keer in vreemdelingendetentie gezeten, in totaal negen maanden, omdat ik niet kan bewijzen wie ik ben. In detentie heb ik geleerd om te doen alsof alle problemen klein zijn, helemaal niks zijn. Om altijd positief te blijven. Als je in de gevangenis zit heb je twee wegen om uit te kiezen: je komt er kapot uit, of je komt er sterker uit. Ik heb er Nederlands geleerd, door elke dag naar Goede Tijden Slechte Tijden te kijken. Daar kon ik zien hoe mensen met elkaar praten en hoe ze omgaan met bepaalde situaties. En toen ik vrij kwam begreep ik jullie beter dan vroeger.

Jullie Nederlanders missen iets om in te geloven

Het tweede wat ik in detentie gedaan heb: bidden. Bidden helpt me bij het richten van mijn aandacht. Op een dag waarop ik heb gebeden ga ik naar buiten om de goede dingen te zien. Als ik naar buiten ga zonder dat ik heb gebeden lukt dat me niet. Jullie zijn lieve mensen maar jullie missen iets om in te geloven, iets wat groter dan jezelf is. Maakt mij niet uit wat: Islam, Jezus, Boeddha of iets totaal anders. De meeste mensen geloven niet dat God hier is. Ze doen elke dag goede dingen zonder te weten waarom. Ze weten niet wat het is dat tegen ze zegt: ‘Help die persoon. Help die kat. Geef de hond te eten.’
Wat bepaalt aan wie je iets moet geven, en waarom? Dat weten jullie niet.’

‘Toen ik naar Nederland kwam was ik minderjarig. Er waren kansen, ik had naar school kunnen gaan, goed Nederlands kunnen leren, kunnen studeren. Die kansen heb ik kansen laten liggen. Als ik daar over nadenk... Ik was zo dom. Nu zou ik alles anders doen.
Tussen de tijd dat ik hier kwam als minderjarige en nu is alles steeds moeilijker geworden. Maar toen was ik kapot, en nu niet meer. Als alles altijd makkelijk was geweest, dan had ik niets ontdekt en niets geweten en was ik niemand in de ogen gaan kijken. Dan was mijn leven leeg gebleven.’

De naam van de geïnterviewde is gefingeerd.

P.S. Geniet jij met enige regelmaat van onze artikelen? Overweeg dan om ons te steunen. Hard//hoofd heeft het hard nodig.

Mail

Jantine Wijnja is kunstenaar en schrijfster. In 2014 verscheen haar boek 'Reisgids Den Dolder', over het mentale landschap van een psychiatrische instelling.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

:De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

In het tweede deel van deze essayreeks over kunststakingen schrijft Lara den Hartog Jager over kunstenaars die worstelen met systemen van macht en de vraag of hun kunst verandering teweeg kan brengen. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter 1

De archivaris en haar dochter: Morgen zal alles anders zijn

‘Even eufy checken.’ In ‘Morgen zal alles anders zijn’ dicht Bareez Majid over de eindeloze keuzes en opties die een dag voortbrengt. Een dag die getekend wordt door de sluimerende aanwezigheid van de videofeed van een beveiligingsapp. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Bleekzucht en bloedarmoede

Bleekzucht en bloedarmoede

Menstruatie is stil en onzichtbaar. We kijken weg en gaan door. Maar wat als dat niet langer kan? Wat als het bloed de samenleving binnenstroomt en ons verdrinkt? Esther De Soomer onderzoekt hoe de maatschappij dan reageert. Lees meer

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

HALFNAAKT en Hard//hoofd zoeken acht beeldmakers (fotografie, illustratie, keramiek, textiel, etc.) die samen willen werken aan een publicatie over seksueel consent. Meedoen? Reageer vóór 20 mei. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

In ‘Een anatomie van opa’s dochter’ reconstrueert Bareez Majid de verschillende deeltjes die samen een moeder maken. Een moeder die door een ziekte in de war is, en veel dingen vergeet – soms zelfs haar eigen kinderen. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 9

Dat het was

Hoe ga je om met herinneringen die te pijnlijk zijn om onder ogen te komen? Olivier Herter maakt het publiek getuige van een versnipperd landschap van herinneringen. Vloeiend, stemmig en ogenschijnlijk zonder plot wordt geprobeerd woorden te vinden, waar geen woorden voor te vinden zijn. Dit verhaal werd eerder op toneel gebracht door t Barre Land. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer