Asset 14

Allemaal normies

Allemaal normies

Mad Men anno 2022. In het aangrenzende reclamebureau naast mijn werkplek zit een dozijn dezelfde jongens (twintiger, sneakers, NY-petje, pen speels achter een oor gestoken) filmpjes van auto’s op maanlandschappen te monteren. Ik word rondgeleid door een meisje dat op een actrice lijkt van wie ik de naam steeds vergeet. Nergens staat een boek. Er staan retro rode koelkasten in de keuken, er is een mok met ‘MIJ NIET BELLEN.’ In deze perfecte omgeving, waar nog geen vaas vloekt met een bijzettafel, ga ik acht weken lesgeven in verhalen vertellen en creativiteit. Boven mij hangt een letterbord: GOOD VIBES ONLY. Maar zoals Leonard Cohen zei, ‘there’s a crack in everything, that’s how the light gets in.’ Tijdens mijn les vraag ik de studenten wat de fictieheld zou zijn van hun personage.
‘Ik ken niet echt fictiehelden,’ zegt een studente, ‘ik ken alleen échte helden.’
De anderen knikken. O ja, de echte wereld, schiet door me heen, die had je ook nog. Waarom heb ik het de laatste tijd alleen nog maar over ‘wat is betekenis en betekenaar?’ en ‘hoe theatraliseer je dat?’ De wereld bestaat niet alleen uit word-afdrukweergaves, podia, meerlaagse personages met elektracomplexen, en non-lineaire raamvertellingen.
‘Ik wil gewoon een verhaal,’ verzucht een student.
‘Met singuliere details?’ vul ik in, ‘Een outsider, die een obstakel overwint en innerlijke kracht in zichzelf vindt aan de hand van een betekenisvol object, een glazen oog bijvoorbeeld, in een interessante arena zoals, pak hem beet, een zandverstuiving?’
‘...dat niet alléén verkoopt,’ maakt ze af. ‘Ik ben al zo veel bezig met verkopen.’
O ja, geld verdienen, denk ik dan even, wat een normale behoefte eigenlijk. Daar zou ik me ook eens mee bezig moeten houden.

Een dag later ben ik dat voorstel alweer vergeten en zit ik in een filmcursus. Ander voorstelrondje, andere mensen, dezelfde verwarring. Vol spanning verwacht ik verhalen van gekwelde genieën. Van allerlei Heath Ledgers die zich method actend als The Joker opsluiten op hun zolderkamertje tot ze gek sterven. Van hyper-perfectionistische Stanley Kubricks die elke take 300 keer overdoen. Mensen met namen als ‘River Phoenix’ en ‘Gwendoline Christie.’ Voorstelrondjes zijn in mijn artistieke vriendenkring vaak moeizame aangelegenheden. Schrijvers kijken vaak gekweld, gebruiken disclaimers om een à twee feiten waar ze trots op zijn direct de grond in te boren (‘Ja, ik doe een beetje dit, maar ik ben nog héél erg zoekende’). In mijn vorige les was er een jongen die bij elke zin door zijn haar streek, iets prevelde over ‘op zoek naar dat spanningsveld’ (stilte), ‘een beetje unheimisch maar dan...’ (hier stak hij op Zoom dan meestal een peuk op) ‘nee, ik kan het niet uitleggen.’ Diep teleurgesteld trok hij zich dan weer terug.
Maar die dag zijn het geen kunstenaars, maar vakmensen die zich voorstellen.
‘Ik ben J. en ik ben overal goed in. Ik doe dus een beetje van alles, ik ben een generalist,’ zegt de eerste zonder een spoortje zelfhaat of vertwijfeling. ‘Ik heb een succesvol productiehuis,’ zegt de tweede. ‘Ik werk al jaren in het vak, het werd nu tijd voor wat ontwikkeling,’ zegt nummer drie. ‘Ik ben een beelddenker, het gaat gewoon vanzelf bij me,’ zegt nummer vier. ‘Ik heb geen enkel succes om te vertellen,’ denk ik, ‘en niets gaat vanzelf.’
Vriendin M. en ik staan na afloop tuimelend op de stoep.
‘Er is iets met deze mensen,’ zeg ik. ‘Ik weet niet wat, maar ik ben helemaal leeg.’
‘Ik ook.’
‘Iedereen is goed in dingen,’ raas ik door, ‘iedereen praat hard. Niemand is verlegen. Iedereen heeft een mening. En niemand heeft…’
‘Psychische problemen,’ vult M. aan. ‘Ze zijn allemaal zo normaal.’
Het unheimische spanningsveld in mijn binnenste is direct verklaard. ‘Dat is het.’
‘Ik ben het niet meer gewend,’ zucht vriendin M., ‘om om te gaan met allemaal normies.’
Inderdaad, denk ik, al die normies, wat een gekkenhuis.

 

Allemaal normies 1

 

Mail

Marthe van Bronkhorst (zij/haar) is schrijver, theatermaker en psycholoog en studeerde aan de VU Amsterdam en Harvard Medical School. Ze schreef voor onder meer Theater Ins Blau, Sonnevanck, Over het IJ festival, Kluger Hans, Meander, De Revisor en werkt aan een roman over duikers bij uitgeverij De Geus.

Hanneke Rozemuller (1998) is beeldedacteur bij Hard//Hoofd en illustrator. Met dromerige scenes met veel textuur en een beetje absurdisme wil ze een nieuw esthetisch laagje aan verhalen geven.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Die betere wereld wordt al gemaakt

Die betere wereld wordt al gemaakt

De betere wereld, Het Grote Geluk: Marthe van Bronkhorst vraagt zich af waar ze dat kan vinden, misschien gewoon op een borrel, in het samenkomen met vrienden? Lees meer

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Eva van den Boogaard lijkt op iemand die ze nooit gekend heeft. Via een persoonlijke brief en een angstaanjagende gebeurtenis leert ze hem toch een beetje kennen. Lees meer

Was dit nou een flirt?

Was dit nou een flirt?

Als de Amsterdamse Carrie Bradshaw schrijft Marthe van Bronkhorst over de schemerflirt: een net te lange blik, een ambigu compliment, een hand die 'per ongeluk' de jouwe aanraakt. Lees meer

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

In deze colum geeft Marthe Bronkhorst je een van haar geheime toverzinnen om vervelende talkshowgasten de mond te snoeren. 'Is dat zo?' Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

De rode draad 1

De rode draad? Dat zijn wij, voor elkaar

Jihane Chaara is geen determinist, maar vraagt zich toch af of sommige ontmoetingen in het leven wel echt toeval zijn. Wat als we allemaal volgens een rode draad met elkaar verbonden zijn, zowel in ons huidige netwerk, als ook met degenen die op magische wijze ons leven in komen? Lees meer

Met deze column kan ik de wereldvernietigen

Met deze column kan ik de wereld vernietigen

‘Maar als ik die column nu verder schrijf’ zegt Marthe van Bronkhorst, ‘dan komt deze informatie online, en kan ik die AI op ideeën brengen.' Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Auto Draft 1

Hoe jij politiek je zin weer krijgt: valse dilemma’s, overdrijven en nog drie tactieken die ik leerde van mijn vader

Marthe van Bronkhorst leerde van haar vader dat goed vals niet lelijk is. In deze column legt ze je drie technieken uit om je (politieke) zin te krijgen. "Links, doe nou eens wat mijn vader deed: nooit genoegen nemen met minder." Lees meer

Zwervende organen en feminiene furie

Zwervende organen en feminiene furie

Hysterie was vroeger een diagnose voor seksueel gefrustreerde vrouwen, in deze column pakt Lieke van de Belt het woord terug. Lees meer

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Michiel Cox’ broer wil als vrijwilliger het leger dienen. Hoe kan Michiel zijn begrip daarvoor rijmen met de idealistische opvoeding van zijn ouders? Lees meer

Hard//hoofd zoekt vóór 28 juli 2.500 trouwe lezers!

Hard//hoofd verschijnt weer op papier, nu met extra bijlage! In Honger lees je over de pijn, het verlangen en de schoonheid van datgene waar we naar smachten. Schrijf je vóór 28 juli in voor slechts 3 euro per maand en ontvang Honger in september in de brievenbus, mét bijlage Ik wil, wil jij ook? over seksueel consent. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer