Asset 14

Jongen

Jongen

Het is Fakeweek op Hard//hoofd! In zaken van liefde kun je maar beter niet te eerlijk zijn, leert een moeder haar puberzoon in dit korte verhaal. 'We kunnen alles verzínnen. Wat zou je leuk wíllen vinden?'

Noah! Kijk eens. Kijk eens op! Niet zó kijken. Er is niets erger voor een moeder dan een kind dat met zijn ogen rolt. Draai je gezicht eens naar links. Ellen had gelijk, dit is je beste kant. Vanaf deze kant bekeken is je neus groter, lekker mannelijk, haast Romeins, best sexy. Het is een goede foto, kijk maar, deze zal in de smaak vallen. Gek dat het mij nooit is opgevallen. Ik kijk natuurlijk ook niet naar je als potentieel liefdesobject. NIET met je ogen rollen. Als jij je wat meer met jezelf bezig zou houden, hoefden wij dat niet voor je te doen. Je bent zestien jaar verdomme, je kan toch wel een eigen plan trekken? Waarom kan niemand in dit gezin voor zichzelf beslissen? Het is niet mijn schuld dat we hier zitten. Oké, het was mijn idee, maar ik stond open voor suggesties die er niet zijn gekomen.

Dit is pas de derde dag van de vakantie en ik weet nu al hoe jij je weken hier gaat invullen. Wordt het vandaag chocoladesaus of discodip? Kom je voor elf uur of pas na de lunch uit je tent? Je weigert je T-shirt uit te trekken midden in een hittegolf, de enige beweging die je maakt is een cirkel rondom dit huisje om maar in de schaduw te blijven, en je bent nog niet één keer gaan zwemmen terwijl de zee recht voor je neus ligt te fonkelen. Dat is toch geen va-kan-tie. Ik wil niet dat je later met spijt terugkijkt naar hoe je je jeugd verspild hebt. Lieverd, ik begrijp dat een begin maken ingewikkeld is. Is het mijn schuld? Ik heb je zestien jaar met rust gelaten, voor je gezorgd, je brood gesmeerd, alles gegeven wat je nodig had. Ik had lang geleden moeten stoppen met kleding voor je uit te zoeken. Nu kun je niet voor jezelf denken en geen keuzes maken. Net als je vader. Zijn collega’s lopen over hem heen. En weet je, volgens mij niet eens expres, ze zien hem gewoon niet. Hij is geen voorbeeld. Praat hij weleens met je, zoals wij doen? Weet hij wat er in je omgaat? Ik zal het deze week eens met hem hebben over wat jij nodig hebt.

Toen ik je vader ontmoette… Ik was maar een paar jaar ouder dan jij, wat wist ik nou? Hij was mysterieus, dacht ik. Laat niet zomaar iedereen toe, dacht ik ook. Maar wat ik wil zeggen: sommige meisjes vinden dat stille van jullie interessant. Ze denken dat er iets achter zit. Daar valt best mee te werken, als ze weten dat je bestaat. Noah, je houdt jezelf onzichtbaar. Je moet je leefwereld vergroten. Dan kun je zuchten en puffen, maar ik zie wel honderd jongeren over het strand en achter elkaar aan rennen, terwijl slechts één jongen zich in het donker verschuilt. Wat denk je van een vakantievriendinnetje? Niet zo vies kijken.

Vakantieliefde is een goede vorm om met dat soort gevoelens te gaan oefenen. Uit te zoeken wat je leuk vindt aan een meisje, maar vooral hoe je een leuke jongen bent. Welke eigenschappen je nog moet ontwikkelen, zoals charmant leren zijn. Daar hadden we het dus net over, met Ellen en Sabah, over dat je een knappe jongen bent die zich geen houding weet. Sabah vertelde me over haar dochter, die heeft haar vriend op een app ontmoet. Meisjes van jouw leeftijd zitten er ook op. Zes foto’s uploaden, waarvan we nu al één echt recente hebben gemaakt, zo makkelijk is een begin. Ik heb al een paar foto’s uitgezocht, heb een hele selectie gemaakt. Weet je nog vorige zomer in Frankrijk? Toen wilde je ook al niet veel. Ik heb een foto van je bij die waterval, de enige foto waarop je iets aan het dóen bent. Het is niet eens aan je gezicht af te lezen dat je geen zin had om mee te gaan. Beetje avontuurlijk. Die foto liet ik maandenlang zien op werk. Maar ik wil niet dat iedereen me halfnaakt ziet! Het is zomer, alle mensen lopen en fietsen halfnaakt rond. Kom op, trek dat T-shirt uit!

Het volgende onderdeel is ingewikkelder. Kijk eens mee. Hier moet je iets over jezelf vertellen, iets gevats, een paar woorden over je hobby’s. Een omschrijving van wie je bent. Een klein veld en toch zo moeilijk te vullen bij jou. Ik ben trots dat je niet rookt of blowt, niet pas bij zonsopkomst thuiskomt, geen crimineel en geen pestkop bent, maar wie ben je dan wel? Je durft niemand te zijn. Het is ook moeilijk om te weten wat je beweegt. Omdat je nog een jongen bent, vindt niemand dat erg. Maar je bent bijna geen jongen meer. Het leuke is dat je hier maar kort bent en niemand kent. We kunnen het verzínnen. Wat zou je leuk wíllen vinden? Laten we iets stoers bedenken. Je hebt het toch altijd over die jongens met scooters? Zo’n brommertje. Meisje achterop. Je kunt ze klootzakken vinden, maar ze laten tenminste een indruk achter. Op dit eiland mag alleen gefietst worden. Ze kunnen je niet op je leugen betrappen. Je moet het niet te serieus nemen, het is slechts een vingeroefening voor thuis, waar ik je trouwens verbied op een scooter te rijden en een klootzak te zijn.

Kijk, je staat nog aan het begin, vóór het begin. Wie je gaat worden moet je nog gaan maken. Sommige mensen hebben andere mensen om zich heen nodig om bij af te kijken. Ik heb te laat door gehad dat je niet op je zus lijkt en ook niet op mij. Je bent net als je vader. Hij kan je niet vertellen hoe je een man wordt, wat een man is, want dat weet hij niet. Maar jij bent toch ook verliefd op papa geworden? Ik dacht dat hij verlegen was. Soms zit er niets onder de oppervlakte. Je zal best iemand vinden die gelooft dat je iets te bieden hebt, zelfs als niets daarop wijst en het er nooit uitkomt en jullie worden allebei niet gelukkig. Ik dacht dat trouw zijn aan je vader betekende dat ik hem niet dwong te veranderen. Dat zou hij uit zichzelf doen. Ik liet hem in zijn stille hoekje zitten, wist zeker dat er iets zou gebeuren waardoor hij van zijn stoel zou opstaan, zijn mond opendoen, en eenmaal opgestaan zou hij gaan lopen, zouden de stappen elkaar vanzelf opvolgen. Ik heb lang gewacht om je vader een kant op te zien gaan.

Je vader is een lieve man, maar hij is ook iemand zonder houding, uitstraling. Ik zou willen dat ’ie eens iets vastgreep, snap je? Ik heb het idee laten ontstaan dat ik niets van hem verwachtte. Dat is niet het voorbeeld dat we je hadden moeten geven.

Smaakt dit naar meer? Woensdag 17 oktober staat Selin in de line-up van ons programma Hard//gaan: een escapistische avond in BAUT.

Mail

Selin Kuşçu (1991) studeerde Beeld & Taal aan de Gerrit Rietveld Academie en Fiction Writing aan het Pratt Institute. Met haar afstudeerwerk won ze de Nieuwe Types Prijs.

Joëlle de Ruiter (1994) is een illustrator uit Groningen met een stevig zwak voor vorm en vlak.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
De verdwenen kosmonaut

De verdwenen kosmonaut

Duizenden kilometers van de kosmonaut vandaan zit Igor, uitkijkend over de stad, terwijl hij luistert naar de ruis op de tv, naar de beukende eurodance plaat die nog naklinkt in zijn oren en naar een stem die hem probeert te overtuigen terug te komen. In De verdwenen kosmonaut van Thijs van der Heijden raakt een... Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Pekingeend

Winnaar juryprijs Het Rode Oor: Pekingeend

Twee personen blijven samen achter in de keuken, waar ze tijdens het bereiden van een pekingeend steeds dichter verstrikt raken in het spel van aanrakingen, blikken en opdrachten. Met Pekingeend won Fleur Klemann de juryprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Auto Draft 10

Als je te pletter slaat, dan klinkt dat zo

Midden in de nacht springt een man van een richel. Nee, geen man; een held. En iedereen weet: een man zoals Luciano slaat niet te pletter. In dit korte verhaal van Julien Staartjes bewegen de achterblijvers zich tussen het postuum cancelen of aanbidden van de man met gladde benen en mierzoete tong. Lees meer

Binnen de context van twee

Binnen de context van twee

In haar gedicht onderzoekt Sytske van Koeveringe de betekenis en fascinatie van het getal twee. Via paren, tegenpolen en verbindingen ondervinden twee vrouwen de mogelijkheden van samenzijn. Is er balans in vereniging? Lees meer

Hondenvoer

Hondenvoer

Een overleden hondje zorgt ervoor dat moeder en dochter in een strijd belanden. Ze willen beiden laten zien wie er meer van het dier gehouden heeft. In dit verhaal van Keet Winter mondt die spanning tussen de twee vrouwen uit in een pijnlijk diner. Lees meer

Stranding

Stranding

'Ze ligt hier als aanklacht / op het land gespuugd / om de noodzaak tot evenwicht / tussen mens en water te benadrukken.' Angelika Geronymaki trekt je met dit gedicht over zelfbeschikking en milieuvervuiling mee, als de aangespoelde zeemeermin in een sleepnet gevuld met platvissen, sardientjes en haringen, en slingert je vanuit het zure zeewater op een strand met grijpgrage mannenhanden. Lees meer

 1

Een luik naar het verleden

De opa van Emma Stomp vertrok vanuit Curaçao naar Nederland. In haar gedichten observeert ze het gemis dat dat met zich meebrengt. 'Koop een wollen muts tegen de regen en kou, bid tweemaal daags voor je examens, denk aan thuis maar niet te veel, weet dat alles uiteindelijk is voorbestemd.' Lees meer

Mijn Apocalypsis Leydenensis 1

Mijn Apocalypsis Leydenensis

In deze gedichten vliegt Joshua Snijders koerend over een postapocalyptisch Leiden, zijn Lays-chipszakjes tijdens een uitstapje in de Melkweg achtergelaten en zwemmen walvissen op wieltjes. 'De vraag is of je voetafdrukken kunt achterlaten wanneer er geen zwaartekracht is.' Lees meer

Bestel de bundel ‘Ik wil, wil jij ook!’

Op zoek naar een intiem, verzachtend en verzettend cadeau? Voor maar €10 bestel je de bundel ‘Ik wil, wil jij ook?’, een voorstel voor een nieuwe taal om over seksualiteit te spreken. Met ploeterende brieven en prikkelende beelden. Alleen te bestellen vóór het einde van dit jaar en zolang de voorraad strekt!

Bestel nu