Asset 14

Jongen

Jongen

Het is Fakeweek op Hard//hoofd! In zaken van liefde kun je maar beter niet te eerlijk zijn, leert een moeder haar puberzoon in dit korte verhaal. 'We kunnen alles verzínnen. Wat zou je leuk wíllen vinden?'

Noah! Kijk eens. Kijk eens op! Niet zó kijken. Er is niets erger voor een moeder dan een kind dat met zijn ogen rolt. Draai je gezicht eens naar links. Ellen had gelijk, dit is je beste kant. Vanaf deze kant bekeken is je neus groter, lekker mannelijk, haast Romeins, best sexy. Het is een goede foto, kijk maar, deze zal in de smaak vallen. Gek dat het mij nooit is opgevallen. Ik kijk natuurlijk ook niet naar je als potentieel liefdesobject. NIET met je ogen rollen. Als jij je wat meer met jezelf bezig zou houden, hoefden wij dat niet voor je te doen. Je bent zestien jaar verdomme, je kan toch wel een eigen plan trekken? Waarom kan niemand in dit gezin voor zichzelf beslissen? Het is niet mijn schuld dat we hier zitten. Oké, het was mijn idee, maar ik stond open voor suggesties die er niet zijn gekomen.

Dit is pas de derde dag van de vakantie en ik weet nu al hoe jij je weken hier gaat invullen. Wordt het vandaag chocoladesaus of discodip? Kom je voor elf uur of pas na de lunch uit je tent? Je weigert je T-shirt uit te trekken midden in een hittegolf, de enige beweging die je maakt is een cirkel rondom dit huisje om maar in de schaduw te blijven, en je bent nog niet één keer gaan zwemmen terwijl de zee recht voor je neus ligt te fonkelen. Dat is toch geen va-kan-tie. Ik wil niet dat je later met spijt terugkijkt naar hoe je je jeugd verspild hebt. Lieverd, ik begrijp dat een begin maken ingewikkeld is. Is het mijn schuld? Ik heb je zestien jaar met rust gelaten, voor je gezorgd, je brood gesmeerd, alles gegeven wat je nodig had. Ik had lang geleden moeten stoppen met kleding voor je uit te zoeken. Nu kun je niet voor jezelf denken en geen keuzes maken. Net als je vader. Zijn collega’s lopen over hem heen. En weet je, volgens mij niet eens expres, ze zien hem gewoon niet. Hij is geen voorbeeld. Praat hij weleens met je, zoals wij doen? Weet hij wat er in je omgaat? Ik zal het deze week eens met hem hebben over wat jij nodig hebt.

Toen ik je vader ontmoette… Ik was maar een paar jaar ouder dan jij, wat wist ik nou? Hij was mysterieus, dacht ik. Laat niet zomaar iedereen toe, dacht ik ook. Maar wat ik wil zeggen: sommige meisjes vinden dat stille van jullie interessant. Ze denken dat er iets achter zit. Daar valt best mee te werken, als ze weten dat je bestaat. Noah, je houdt jezelf onzichtbaar. Je moet je leefwereld vergroten. Dan kun je zuchten en puffen, maar ik zie wel honderd jongeren over het strand en achter elkaar aan rennen, terwijl slechts één jongen zich in het donker verschuilt. Wat denk je van een vakantievriendinnetje? Niet zo vies kijken.

Vakantieliefde is een goede vorm om met dat soort gevoelens te gaan oefenen. Uit te zoeken wat je leuk vindt aan een meisje, maar vooral hoe je een leuke jongen bent. Welke eigenschappen je nog moet ontwikkelen, zoals charmant leren zijn. Daar hadden we het dus net over, met Ellen en Sabah, over dat je een knappe jongen bent die zich geen houding weet. Sabah vertelde me over haar dochter, die heeft haar vriend op een app ontmoet. Meisjes van jouw leeftijd zitten er ook op. Zes foto’s uploaden, waarvan we nu al één echt recente hebben gemaakt, zo makkelijk is een begin. Ik heb al een paar foto’s uitgezocht, heb een hele selectie gemaakt. Weet je nog vorige zomer in Frankrijk? Toen wilde je ook al niet veel. Ik heb een foto van je bij die waterval, de enige foto waarop je iets aan het dóen bent. Het is niet eens aan je gezicht af te lezen dat je geen zin had om mee te gaan. Beetje avontuurlijk. Die foto liet ik maandenlang zien op werk. Maar ik wil niet dat iedereen me halfnaakt ziet! Het is zomer, alle mensen lopen en fietsen halfnaakt rond. Kom op, trek dat T-shirt uit!

Het volgende onderdeel is ingewikkelder. Kijk eens mee. Hier moet je iets over jezelf vertellen, iets gevats, een paar woorden over je hobby’s. Een omschrijving van wie je bent. Een klein veld en toch zo moeilijk te vullen bij jou. Ik ben trots dat je niet rookt of blowt, niet pas bij zonsopkomst thuiskomt, geen crimineel en geen pestkop bent, maar wie ben je dan wel? Je durft niemand te zijn. Het is ook moeilijk om te weten wat je beweegt. Omdat je nog een jongen bent, vindt niemand dat erg. Maar je bent bijna geen jongen meer. Het leuke is dat je hier maar kort bent en niemand kent. We kunnen het verzínnen. Wat zou je leuk wíllen vinden? Laten we iets stoers bedenken. Je hebt het toch altijd over die jongens met scooters? Zo’n brommertje. Meisje achterop. Je kunt ze klootzakken vinden, maar ze laten tenminste een indruk achter. Op dit eiland mag alleen gefietst worden. Ze kunnen je niet op je leugen betrappen. Je moet het niet te serieus nemen, het is slechts een vingeroefening voor thuis, waar ik je trouwens verbied op een scooter te rijden en een klootzak te zijn.

Kijk, je staat nog aan het begin, vóór het begin. Wie je gaat worden moet je nog gaan maken. Sommige mensen hebben andere mensen om zich heen nodig om bij af te kijken. Ik heb te laat door gehad dat je niet op je zus lijkt en ook niet op mij. Je bent net als je vader. Hij kan je niet vertellen hoe je een man wordt, wat een man is, want dat weet hij niet. Maar jij bent toch ook verliefd op papa geworden? Ik dacht dat hij verlegen was. Soms zit er niets onder de oppervlakte. Je zal best iemand vinden die gelooft dat je iets te bieden hebt, zelfs als niets daarop wijst en het er nooit uitkomt en jullie worden allebei niet gelukkig. Ik dacht dat trouw zijn aan je vader betekende dat ik hem niet dwong te veranderen. Dat zou hij uit zichzelf doen. Ik liet hem in zijn stille hoekje zitten, wist zeker dat er iets zou gebeuren waardoor hij van zijn stoel zou opstaan, zijn mond opendoen, en eenmaal opgestaan zou hij gaan lopen, zouden de stappen elkaar vanzelf opvolgen. Ik heb lang gewacht om je vader een kant op te zien gaan.

Je vader is een lieve man, maar hij is ook iemand zonder houding, uitstraling. Ik zou willen dat ’ie eens iets vastgreep, snap je? Ik heb het idee laten ontstaan dat ik niets van hem verwachtte. Dat is niet het voorbeeld dat we je hadden moeten geven.

Smaakt dit naar meer? Woensdag 17 oktober staat Selin in de line-up van ons programma Hard//gaan: een escapistische avond in BAUT.

Mail

Selin Kuşçu (1991) studeerde Beeld & Taal aan de Gerrit Rietveld Academie en Fiction Writing aan het Pratt Institute. Met haar afstudeerwerk won ze de Nieuwe Types Prijs.

Joëlle de Ruiter (1994) is een illustrator uit Groningen met een stevig zwak voor vorm en vlak.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven

Steun de makers van de toekomst

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe makers. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een scherpe en eigenzinnige stem kunnen ontwikkelen als zij niet worden verleid tot clickbait en sensatie: die vrijheid vormt de basis voor originele verbeelding en nieuwe verhalen.

Steun ons

  • Jochum VeenstraHoofdredacteur
  • Mark de BoorderUitgever
Lees meer
het laatste
Gedicht zoekt beeld (deel 1) 2

Poetry International X Willem de Kooning Academy: Gedicht zoekt beeld

Hoe kun je poëzie ook anders ervaren dan via de bundel of op het podium? Achttien studenten illustratie van de Rotterdamse Willem de Kooning Academie lieten zich inspireren door het werk van de dichters van het 53ste Poetry International Festival (9 – 11 juni Rotterdam). Hard//hoofd presenteert een selectie van hun illustraties in combinatie met de gedichten. Alle achttien zijn gedurende het festival te zien in een expositie in LantarenVenster en op de route tussen de festivallocaties op Katendrecht. Lees meer

De diepte in

De diepte in

Wie heeft woorden nodig als je elkaar aan kunt raken? In dit verhaal van Martien van Agtmaal lees je over liefde diep in de zee. Lees meer

:De on//smakelijke week: Hoe je spijt kan loslaten (werktitel) 2

De on//smakelijke week: Deegman

Zuiver je van jouw on//smakelijke emoties met een literaire meditatie door Kiriko Mechanicus. Op het menu: spijt. Kneed alle spijt die je voelt tot een deegman, voordat je hem op 220 graden in de oven bakt. Eet smakelijk! Lees meer

schilderij van varkenskarkassen die aan haken hangen in een slagerij

De on//smakelijke week: Waar het vlees begint

Wat is de connectie tussen het vrouwelijk lichaam en vlees? Waarom kunnen we alleen van iets houden als we het kunnen aaien? Elianne van Elderen onderzocht het in dit gedicht over donshaartjes, de smaak van wondvocht en middelgrote zwarte honden. Lees meer

Knieën

Knieën

‘Hij probeerde net zo breed te lopen als de rest, maar zijn benen bewogen anders.’ Een verhaal van Werner de Valk over een jongen zonder eilandersknieën, die de ondoordringbare mist opzoekt en er lachend in verdwijnt. Lees meer

Illustratie van twee mensen die boven elkaar hangen en elkaar aankijken

Grenslaag

‘Terwijl ik naderde, zag ik de oude man: naakt op zijn rug, ogen gesloten. Zijn neus herkende ik eerst.’ Een magisch realistisch verhaal van Lieven Stoefs, waarin de hoofdpersoon als in een droom een lichaam in een mortuarium vindt. Lees meer

hands over face hands together

hands over face hands together

Puck Füsers liet zich inspireren door het werk van Keith Haring en schreef een gedichtenreeks vol springende hondjes en grommende koelkasten. Lees meer

Digitale collage in zwart-wit van twee mannen die met hun rug tegen elkaar aan staan, de linker man heeft een leren jack aan en een petje op en kijkt voor zicht uit, de rechterman heeft een leren jack aan en heeft een lichtbol die reflecteert op zijn gezicht waardoor zijn hoofd niet zichtbaar is.

Ricky Orion

In dit verhaal van Dave Boomkens duikt er uit het niets een excentriek figuur op in het leven van ons hoofdpersonage. Wat wil hij precies? Lees meer

illustratie van een meisje in een tent waarin ze leest en veel spullen om zich heen heeft staan, in contrast met de paarse lucht buiten

De magen zagen bleek in dit licht

'Ik heb een onstilbare behoefte mensen van hier te ontmoeten / op zoek naar een bewoonbare waarheid.' De gedichten van Angelika Geronymaki worden bevolkt door bietjes, bralhonden en bulderende koeien: lijfelijke poëzie die je voelt en proeft. Lees meer

Illustratie van een vrouw die een deur opent en daarachter een wereld van verschillende kleuren ziet

Rust Roest

Met dit verhaal waarin surrealisme en de werkelijkheid op een poëtische manier in elkaar overlopen, won Chris Kok de Debutantenschrijfwedstrijd van Editio. Lees meer

Kamer aan zee

Kamer aan zee

Twee mensen ontmoeten elkaar: de een werkt in een hotel en de ander wordt niet vaak tegengesproken. Wat volgt zijn een strandopgang, cocktails en een gedeelde sigaret. Lees meer

Met welke zin begin ik de laatste zinnen?

Met welke zin begin ik de laatste zinnen?

Vivian Mac Gillavry schreef een reeks korte verhalen over de vragen waarmee we achterblijven vlak na de dood van een dierbare, van 'Wanneer besloot hij dat hij gecremeerd wilde worden?' tot 'Welke schoenen zijn gepast voor de uitvaart?'. Lees meer

Mijn buurjongen 1

Mijn buurjongen

"In hun vriendschap waren ze onaantastbaar, als een groep soldaten voor een veldslag." Een kwetsbaar kort verhaal van Lars Meijer waarin tractors worden opgegeten, kleedkamers vol stoom hangen en geheimen worden ontdekt. Lees meer

Een ongelukje in Niemandsland 3

Een ongelukje in Niemandsland

Hoe weet je of dat wat je kiest het juiste is? Een kort verhaal van Stefanie Gordin over liefde, zwangerschap en autonomie. Lees meer

Rode sloffen

Rode sloffen

Soms begint het afscheid nemen al voordat het verlies er is. Een kort verhaal van Werner de Valk over het afscheid nemen, het gesprek daarover aangaan, en wat te doen met alles dat achterblijft. Lees meer

Meander (maar ook weer wel)

Meander (maar ook weer wel)

In het park achter het huis van haar ouders staat een plakkaatje met een gedicht van Marte Hoogenboom, dat ze schreef toen ze nog anders heette. Zo nu en dan gaat ze erlangs om het te herlezen, maar of ze er ooit écht naar terug kan? Lees meer

Stemvorken

Stemvorken

Hoe onderzoek je lesbische aantrekking als je eerste kennismaking daarmee porno is, gericht op een mannelijke fantasie? Met ‘Stemvorken’ won Leonore Spee Het Rode Oor 2022, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Ongewerveld

Ongewerveld

Kan erotiek ook schuilen in pijn, verdriet en kwetsbaarheid? Met ‘Ongewerveld’ won Jori(k) Amit Galama de juryprijs van Het Rode Oor 2022, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

De bomen in Roemenië zijn ook vaderloos 2

De bomen in Roemenië zijn ook vaderloos

'ik miste collectieve haast / treinen waar de airco nooit gewerkt heeft / de eenheid die in eenzaamheid zit'. In gedichten die geuren naar 'oostblokstank' onderzoekt Francesca Birlogeanu vervreemding en verdwenen vaders. Lees meer

Dit is ook mijn vakantie

Dit is ook mijn vakantie

"Dit ben ik, met mijn nieuwe wandelschoenen, helemaal uitgerust en braaf nog." Hij hoogtevrees. Zij onverschrokken. In dit korte verhaal van Werner de Valk pakt een hike door de bergen wel heel anders uit dan verwacht. Na afloop zijn daar gelukkig altijd nog de foto's. Lees meer

Steun de makers van de toekomst. Sluit je aan bij Hard//hoofd!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Wij zijn al meer dan twaalf jaar bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Onze kunstverzamelaars maken dit mogelijk. Sluit je nu aan en ontvang jaarlijks gesigneerde kunstwerken van veelbelovende kunstenaars én je eigen Hard//hoofd-tasje. Veel verzamelplezier!

Steun en verzamel