Terugkerende thema’s in haar werk zijn eenzaamheid en de apathische werkelijkheid. Als beeldmaker probeert Judith uit te vergroten wat we verborgen achter de schone schijn steeds minder zien. Dit doet ze met lino prints, monoprints en gouache illustraties van een vergeten man, het verloren kind. Vrouwen die wachten op iets, of balanceren met alles en zichzelf, liggend op stenen of poserend, in onbestaande landschappen op zoek naar lovely loneliness.