Asset 14

Woord

Sara van Gennip is de Zondagsschrijver. Zeven weken lang zag Hard//hoofd zich iedere zondag gezegend met een kort verhaal van haar hand. Over geloof, en het gebrek daaraan. Vandaag het zevende en laatste deel: Woord.

Ik wil graag een preek schrijven. Met een actueel voorbeeld, teruggrijpend op een oerverhaal, over de steeds weer falende maar altijd voortploeterende mens. Dat het eerst lijkt alsof ik alle hoop verloren heb, maar dat ik dan verrast wordt door de veerkracht van de wereld die steeds weer opnieuw kansen geeft om te kiezen tussen goed en kwaad. En dat we het goede misschien niet altijd kunnen onderscheiden van het kwade en dat we twijfelen, twijfelen tot het zwart wordt voor onze ogen en onze harten onze keel uit kloppen, twijfelen tot het stoplicht drie keer op groen en weer op rood gesprongen is en we nog steeds niet weten of we nou links of rechts, twijfelen terwijl we in ons bed heen en weer rollen van daar waar het eerst warm was maar nu niet meer – misschien wel nooit meer, twijfelen tussen banen en huizen en vrienden en het juiste aantal katten en wat we eten willen en of we ooit nog eten willen. En dat we dan toch steeds een keuze maken. Een keuze waarvan we leren, waardoor we alles nog een keer proberen, en waarvan we diep diep van binnen voelen dat het de juiste was, omdat hij ons bracht waar we op dat moment moesten zijn.

Zo’n preek zou ik willen schrijven.

Ik wil graag biechten. Dat ik ergens plaatsneem, mijn gezicht en naam onbekend, en dat ik alles mag delen waarover ik getwijfeld heb. De mensen die ik pijn zou willen doen of heb gedaan, de mensen die ik simpelweg vergeten was, tot ze me weer herinnerden aan hun bestaan. De keren dat ik niet opendeed, niet thuis was, mijn telefoon expres vergat, vertrok zonder iets te zeggen. Het moment dat ik wist dat ik niet meer van hem hield maar een half jaar wachtte voor ik de moed had hem aan te kijken en zijn hart in stukken te staren. Over de uren dat ik op mijn keukenvloer zat en dacht: fok alles. Het schelden, het knijpen, als ik geen woord meer had om op te staan. Mijn biecht zou geen schuldbekentenis zijn, ik zou geen spijt betuigen. Simpelweg mijn leven delen. Het is gegaan zoals het is gegaan. En ondanks al mijn falen verdien ik geen straf. Laten we het zien als tussentijdse evaluatie. Ik zou gaan zitten en zeggen: ‘ik ben geen goed mens. Wel doe ik mijn best, mijn best om elke dag een beetje beter te worden dan ik was’.

Zo zou ik willen biechten.

Ik wil graag een God. Een zichtbare God die vertelt wat ik moet doen en waarom en dat als het even moeilijk is dat ook dat dan uiteindelijk zin heeft. Af en toe mis ik die God heel erg. Hij was er, hij verdween, soms duikt hij weer op en weet ik niet in hoeverre ik die ervaring zelf creëer: is hij een herinnering, een wens, een laatste houvast? Misschien was hij mijn denkbeeldige vrindje of een onzichtbare variant van mijn vader maar er bestond geen enkele twijfel dat hij er was. ’s Ochtends groette ik hem als eerste, voor alles wat ik in mijn mond propte vouwde ik mijn handen om hem te danken, op school zongen we hem dagelijks meerdere malen luidkeels toe en elke nacht voor ik ging slapen vroeg ik hem om hulp bij een verloren pen of zieke hamster, voor ik hem welterusten zei.

Zo geloofde ik in God.

Op mijn middelbare school, waar de geschiedenisleraar grondig vloekte en er met Pasen een toneelstuk werd opgevoerd waarbij iemand een glas water over het podium wierp om vervolgens demonstratief ‘over water te lopen’, opperde iemand voor het eerst de gedachte dat God niet zou bestaan. Ik moest me verdedigen. Met bewijzen komen voor het bestaan van iets dat er mijn hele leven geweest was.

Ik weet niet of geloven in iets onzichtbaars getuigt van moed of naïviteit.

Ik wil graag een kerk. Een plek om samen te komen, ergens bij te horen, de wereld te leren kennen door er vooral heel veel vragen over te stellen. Te zingen, naar verhalen te luisteren, stil te zijn en na te denken, op dropjes te kauwen terwijl ik naar de kromming van neuzen naast me kijk, alle neuzen dezelfde kant op, omdat dat traditie is, naar ramen te kijken die verhalen verbeelden van volken die volgden omdat ze ergens in geloofden. Koffie te drinken, elkaar aan te kijken en de week door te spreken. En na afloop op de fiets te luisteren naar die stem in mijn hoofd die misschien wel God zou kunnen maar niet hoeft te zijn.

Ik wil preken, spreken, biechten, geloven, twijfelen, zekerweten.
Ik wil alles.
Ik denk, ik doe, ik schrijf.
Omdat alles begint met een woord.


Mail

Sara van Gennip schrijft verhalen waarin mensen discussiëren, liefhebben en geloven tegen beter weten in. Ze studeerde in 2012 af aan de (drama)schrijfopleiding van de HKU en schreef sindsdien o.a. theater voor Oerol, Over het IJ, Festival Boulevard en het Kameroperahuis, en korte verhalen voor ShortReads. Ze won diverse prijzen voor haar werk.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

:Meld je aan voor de Hard//hoofd schrijfworkshop: hoe schrijf je over mannelijkheid?

Meld je aan voor de Hard//hoofd schrijfworkshop: hoe schrijf je over mannelijkheid?

Hard//hoofd organiseert op 25 mei de eerste schrijfworkshop! Tijdens deze middag zul je onder begeleiding van Selm Merel Wenselaers, Marthe van Bronkhorst en Jochum Veenstra de tijd krijgen om met elkaar in gesprek te gaan en aan een tekst over mannelijkheid te werken. Aanmelden kan tot en met 22 april. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

een interview met Abel Kamps

Interview met Abel Kamps: 'Ik hou ervan als mijn werk meer een ervaring wordt en minder een object.'

Aucke Paulusma gaat in gesprek met kunstenaar Abel Kamps: Hoe verweef je absurditeit of humor in je kunst, en welke rol spelen deze elementen in het creëren van de impact die je werk op de toeschouwer heeft? Lees meer

Jonathan de slakkenman

Jonathan de slakkenman

'Hij zag simpelweg hoe de slak zich terugtrok in zijn huisje wanneer het zich onveilig achtte. Vanwege hun gedeelde lot, voelde Jonathan zich geroepen om de naaktslak ook een toevluchtsoord te bieden.' In dit korte verhaal van Ivana Kalaš neemt Jonathans slakkenfascinatie langzaam zijn leven over. Lees meer

:Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Alara Adilow blikt terug op haar jongere zelf en ziet hoe onwetendheid en zelfdestructie haar afsneden van zorg en liefde, tot feministische en postkoloniale denkers haar aanraakten en haar openstelde om naar zichzelf en de wereld te kunnen kijken. Lees meer

Het insectenhotel

Het insectenhotel

‘Ik kan wel voor je krimpen.' Dieuke Kingma onderzoekt in een kort verhaal vol spinnenpoten en keverschildjes of je de ruimte die je inneemt in een relatie ook weer terug kan geven. Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie 2

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie

Insecten hebben een slecht imago. We houden ze het liefst ver uit de buurt, maar dat is onterecht, vindt Jitte. Met dit artikel bewijst hij je graag van het tegendeel en vertelt hij hoe sluipwespen lieveheersbeestjes inschakelen als lijfwacht voor haar larven, over de indrukwekkende hersenen van de Darwinwesp, en hoe je een mierenkolonie opzet met één koningin. Lees meer

Auto Draft 6

ode aan de lepismA saccharinA

Lieke van den Belt neemt je mee in de wereld van de zilvervis. Met lichte en vervreemdende beelden schetst ze in twee gedichten een dialoog tussen deze beestjes en hun slachtoffers. Lees meer

Enterprise, Alabama

Enterprise, Alabama

Charlotte Duistermaat neemt je mee in de enigszins absurde culturele en historische impact van een snuitkeverplaag op een Amerikaans dorpje en de vergelijkbare migratiestromen van mens en dier. Lees meer

Oproep: Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Beeld!

Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Beeld!

Hard//hoofd zoekt een getalenteerde beelddenker (x/v/m) die visuele sturing geeft en die de redactie wil komen versterken! Lees meer

Oproep: Stouten Stift en het Rode Oor 2025 1

Oproep: De Stoute Stift en Het Rode Oor 2025

De jaarlijkse erotische schrijfwedstrijd Het Rode Oor en de daaraan gekoppelde illustratiewedstrijd De Stoute Stift staan weer open voor inzendingen! We zijn op zoek naar de beste erotische verhalen om naar te luisteren en vier Nederlandse en vier Vlaamse illustratoren die een beeld willen maken bij de beste verhalen van de erotische schrijfwedstrijd. Lees meer

Composthoop

Een symfonie van het kleine leven

Jesse Van den Eynden neemt je mee in de symfonie van het kleine leven dat zich afspeelt in de duisternis van de composthoop. In dit liefdevolle essay beschrijft hij hoe zijn leven steeds meer overgenomen wordt door de rottende en levende massa in zijn tuin, en hoe het slurpen, klikken en kraken van de aarde en haar bewoners een meditatieve ervaring worden. Lees meer

Auto Draft 5

Verpopping

Wanneer een rups zich in de sombere wintermaanden in haar keukenraam nestelt, koestert de hoofdpersoon in dit verhaal van Esther De Soomer voor het eerst weer gevoelens van liefde en tederheid. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer