Beeld: David Wasch Het tweede deel uit onze reeks zomerproza. Wat gebeurt er aan de andere kant van het hek?" /> Beeld: David Wasch Het tweede deel uit onze reeks zomerproza. Wat gebeurt er aan de andere kant van het hek?" />
Asset 14

De vakantiekolonie

-"Vakantiekolonie" is het tweede deel uit onze reeks zomerproza. Geschreven door Elly Scheele. Over wat er aan de andere kant van het hek gebeurt. Klik hier voor deel 1, "Een onderzoekje".-


Beeld: David Wasch

Ik zit gehurkt en mijn zomerjurkje valt over mijn knieën. De zon brandt in mijn nek. Met een tak probeer ik de bal naar me toe te harken. Mijn arm past tot mijn elleboog tussen de spijlen van het hek. De leren bal is te zwaar voor mijn dunne tak. Ik zoek om me heen naar een betere.

Mijn broertje Dick heeft onze bal per ongeluk over het hek geschopt. Het hek scheidt ons kale campingveldje van de speeltuin van het hotel. s’Ochtends van 7 tot 8 spelen wij wel in de speeltuin van het hotel, maar daarna waken de hotelmensen. Dick en ik werden moe van het stiekem spelen in de tuin. Elke keer als we middenin een oorlog zaten met Billie en Annemarie of als ik eindelijk moeder mocht zijn, werden we weggestuurd door obers of kamermeisjes.

Mama zegt dat we blij mogen zijn dat we niet zo verwend zijn als de hotelkinderen. Als het betekent dat ik meer lollies mag eten en altijd in de speeltuin van hotel mag spelen als we op vakantie zijn, wil ik best verwend zijn.

In plaats van dat ik de bal naar mij toe haal, duw ik hem bijna weg. Er kriebelt iets bij mijn rechterkuit. Ik grijp naar het beestje. Het blijkt een zweetdruppel te zijn die van mijn knieholte naar mijn enkel kruipt. De bal lijkt opeens verder weg. Ik hoor Dick roepen.

‘Kom! De gevangeniskinderen!’

Ik ren naar de boom aan de andere kant van het campingveldje en klim erin. Mijn broertje volgt me tot in de boom. Samen kijken we over de schutting met prikkeldraad. Het is twee uur ’s middags en de gevangeniskinderen lopen op de ijzeren wenteltrap langs het gebouw naar boven. Daar gaan ze naar binnen en moeten ze verplicht een uur slapen. Van mama mogen wij die kinderen geen gevangeniskinderen noemen, omdat ze niks hebben misdaan. Toch zitten ze opgesloten achter de schutting met prikkeldraad en mogen wij niet met ze spelen.

Volgens mijn moeder zitten de kinderen daar om “aan te sterken”. Ik snap niet hoe je van slapen sterker kan worden. De gevangeniskinderen zien er mager en bleek uit. Geen wonder dat ze bleek zijn, iedereen wordt het bruinst als ze om 2 uur in de zon zijn. Op mijn vader na dan, die wordt alleen rood op zijn schedel.

‘Hoe lang is de rij nog?’ vraagt Dick.

Hij is net te klein om de hele trap te zien, dus ik vertel hem altijd wat ik nog meer zie.

‘Nog drie jongetjes’

Het laatste jongetje is erg mager en heeft veel wit haar. Het lijkt alsof hij een witte helm draagt. Achter hem loopt de manvrouw. Mijn broertje denkt altijd dat ze een man is, omdat ze grote armen en benen heeft, maar ik heb betere ogen. Ze heeft achter op haar hoofd een vlecht opgestoken en mannen hebben geen vlechten.

Het helmjongetje struikelt op de trap en de andere gevangeniskinderen kijken verschrikt achterom.

‘Voor je kijken!’ roept manvrouw.

‘Wat gebeurt er?’ vraagt Dick. Het jongetje blijft liggen. Manvrouw pakt hem bij zijn oor en tilt hem omhoog. Het jongetje gilt niet, hij knijpt alleen zijn ogen stevig dicht.

Dick sjort aan mijn jurk. ‘Wat? Zeg dan!’

Als de jongen weer rechtop staat, laat ze hem los, maar hij laat zich net zo hard weer vallen. Dick hoort de klap van de kaak op de ijzeren trap.

‘Hij is gevallen...’ stamel ik.

De andere gevangeniskinderen zijn inmiddels in hun slaapzaal. Zodra de leidingvrouwen de blauw-witte luiken van binnenuit dicht hebben gedaan, grijpt manvrouw naar zijn haar. Ze tilt de jongen zo hoog op, dat Dick het kan zien.

Helmjongen grijpt naar haar arm. Ze laat hem in de lucht bungelen en draait zijn gezicht naar zich toe. Met haar andere hand slaat ze hem in het gezicht. Ik leg mijn hand voor de ogen van mijn broertje.

Met haar vlakke hand slaat ze het jongetje nog een keer en nog een keer. Dan zet ze hem terug op de trap, hij zakt langzaam in elkaar. Manvrouw staart een tijd naar de jongen.

‘Is hij gestopt?’

Haar schouders lijken te schokken. Ik haal mijn hand voor Dick’s gezicht weg.

‘Waar is het jongetje?’

‘Die is al naar bed’ lieg ik.

‘Waarom huilt die man?’

‘Het is geen man’

Mijn handen zijn zweterig en vies van het boomschors. Dick klimt de boom uit. Ik zie nog hoe manvrouw het helmjongetje optilt, alsof het kind in haar armen in slaap is gevallen. Bovenaan de trap doet een andere leidingvrouw de deur open. Manvrouw legt haar vinger voor haar mond en draagt het kind naar binnen.

‘Kom nou!’roept Dick.

Ik spring uit de boom en plof op het mos. Een dikke wortel van de boom duwt pijnlijk in de bal van mijn voet. Als ik opsta laat Dick me trots een nieuwe langere en dikkere tak zien.

‘We gaan naar de tent, mama zal wel thee hebben’

‘Maar de bal?’

‘Die pakken we morgenochtend wel’.

Elly Scheele

Mail

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Die betere wereld wordt al gemaakt

Die betere wereld wordt al gemaakt

De betere wereld, Het Grote Geluk: Marthe van Bronkhorst vraagt zich af waar ze dat kan vinden, misschien gewoon op een borrel, in het samenkomen met vrienden? Lees meer

Zomers zwijgen

Volim nas: hoe de taal van de liefde mijn lichaam tot stilte maande

Wat als je vertrouwen in jezelf en je lichaam plotsklaps wordt aangetast door epileptische aanvallen? En tegelijkertijd je vertrouwen in de onvoorwaardelijke liefde van je oma ook op losse schroeven komt te staan? In een persoonlijk essay neemt Dorea Laan je in beeldende taal mee in deze zoektocht. Lees meer

Schrijvers en beeldmakers gezocht voor ‘Harnas’, het achtste Hard//hoofd Magazine!

Schrijvers en beeldmakers gezocht voor ‘Harnas’, het achtste Hard//hoofd Magazine!

In welk harnas hul jij je? Stuur voor 14 september je pitch in en draag met een (beeld)verhaal, essay, poëzie of kunstkritiek bij aan het magazine ‘Harnas’. Lees meer

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Eva van den Boogaard lijkt op iemand die ze nooit gekend heeft. Via een persoonlijke brief en een angstaanjagende gebeurtenis leert ze hem toch een beetje kennen. Lees meer

:Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst 3

Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst

Wat betekent het om moeder te zijn? En wanneer ben je dan een ‘goede moeder’? Moederschap, en alle nuances daarrond, blijft onderbelicht. Anne Louïse van den Dool onderzoekt via de representatie van moeders in de beeldende kunst de vele kanten die horen bij moeder zijn. Lees meer

Mijn Apocalypsis Leydenensis 1

Mijn Apocalypsis Leydenensis

In deze gedichten vliegt Joshua Snijders koerend over een postapocalyptisch Leiden, zijn Lays-chipszakjes tijdens een uitstapje in de Melkweg achtergelaten en zwemmen walvissen op wieltjes. 'De vraag is of je voetafdrukken kunt achterlaten wanneer er geen zwaartekracht is.' Lees meer

Lois Cohen maakte foto voor onze kunstverzamelaars: ‘Ik regisseerde per ongeluk een etalagepop’

Lois Cohen maakte foto voor onze kunstverzamelaars: ‘Ik regisseerde per ongeluk een etalagepop’

Word vóór 1 juli kunstverzamelaar bij Hard//hoofd en ontvang een unieke print van Lois Cohen! In gesprek met chef Kunst Jorne Vriens licht Lois een tipje van de sluier op. Lees meer

Was dit nou een flirt?

Was dit nou een flirt?

Als de Amsterdamse Carrie Bradshaw schrijft Marthe van Bronkhorst over de schemerflirt: een net te lange blik, een ambigu compliment, een hand die 'per ongeluk' de jouwe aanraakt. Lees meer

In gesprek met Jacqueline Peeters

In gesprek met Jacqueline Peeters: ‘Schilderen is denken en doen’

Aucke Paulusma gaat in gesprek met Jacqueline Peeters over haar nieuwe tentoonstelling. ‘Ik hoop dat ze in mijn werk iets van die spanning zien tussen wat zichtbaar is en wat verborgen blijft, en dat ze voelen hoe ik dat proces van schilderen benader.’ Lees meer

Terugblik op de schrijfworkshop: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?'

Terugblik op de schrijfworkshop: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?'

Op 25 mei organiseerde Hard//hoofd een schrijfworkshop met het thema: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?' Tijdens deze middag hebben de uitgekozen deelnemers onder begeleiding van één van de vier hosts uit het netwerk van Hard//hoofd de tijd gekregen om ideeën uit te wisselen, hun eigen tekst aan te scherpen en te reflecteren op hun eigen schrijfproces. Samen met de hosts kijken we terug op een verdiepende, inspirerende dag vol uitwisseling en reflecties. Lees meer

Dit maakten onze kunstverzamelaars en magazineabonnees mogelijk in 2024

Dit maakten onze kunstverzamelaars mogelijk in 2024

Kunstverzamelaars dragen bij aan onze missie om nieuw talent te ondersteunen en een vrije ruimte te bieden. We leggen graag uit hoe we de donaties in 2024 hebben besteed. Lees meer

Als je écht kinderen wilt redden

Als je écht kinderen wilt redden

Shashitu Rahima Tarirga kwam 33 jaar geleden via interlandelijke adoptie naar Nederland vanuit Ethiopië. Na een reis naar Ethiopië maakt ze nu een afweging tussen haar leven hier en het gemiste leven daar. 'Weegt een westers paspoort op tegen het moeten omgaan met de trauma’s van scheiding en achterlating? Weegt een leven hier op tegen onbekendheid met je leven daar?' Lees meer

Water landt zachter

Water landt zachter

Via een staalarbeider en een PVV-stemmer onderzoekt Angelika Geronymaki zichzelf. Kan ze, zonder het doen van aannames, de ander leren kennen? Lees meer

nuclear family

Queerkroost

In een briefwisseling over queer ouderschap zoeken Eke Krijnen en Lisanne Brouwer naar steun, herkenning en een houding om de maatschappelijke discriminatie buiten het gezinsleven te houden. Lees meer

Informatiehonger

Informatiehonger

We verslikken ons in data, maar blijven gulzig drinken. In dit essay onderzoekt Paola Verhaert hoe onze honger naar informatie — ooit gevoed door boeken, nu door eindeloze datastromen — ons hoofd én onze wereld begint te verzwelgen. Waar ligt de grens? En merken we het als we die overschrijden? Lees meer

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

In deze colum geeft Marthe Bronkhorst je een van haar geheime toverzinnen om vervelende talkshowgasten de mond te snoeren. 'Is dat zo?' Lees meer

:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

:De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

In het tweede deel van deze essayreeks over kunststakingen schrijft Lara den Hartog Jager over kunstenaars die worstelen met systemen van macht en de vraag of hun kunst verandering teweeg kan brengen. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter 1

De archivaris en haar dochter: Morgen zal alles anders zijn

‘Even eufy checken.’ In ‘Morgen zal alles anders zijn’ dicht Bareez Majid over de eindeloze keuzes en opties die een dag voortbrengt. Een dag die getekend wordt door de sluimerende aanwezigheid van de videofeed van een beveiligingsapp. Lees meer

Hard//hoofd zoekt vóór 28 juli 2.500 trouwe lezers!

Hard//hoofd verschijnt weer op papier, nu met extra bijlage! In Honger lees je over de pijn, het verlangen en de schoonheid van datgene waar we naar smachten. Schrijf je vóór 28 juli in voor slechts 3 euro per maand en ontvang Honger in september in de brievenbus, mét bijlage Ik wil, wil jij ook? over seksueel consent. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer