Asset 14

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 6

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel drie.

 

Je ontwaakt in je vertrouwde huis en de nasmaak van alcohol hangt nog in je mond. Naast je ligt een naakt persoon waar je de naam niet meer van weet. Terwijl je naar het nietszeggende plafond staart, vraag je je af wat er allemaal is gebeurd. Het is een mengeling van opwinding, verwarring en soms ongemak. Ondanks dat je naar de klok kijkt en opmerkt dat het al laat is, lijkt de naamloze ander de hint om te vertrekken niet te begrijpen en blijft schaamteloos liggen. Het was een dans van verlangens en driften, een kortstondige verstrengeling van zielen die elkaar in de schemering vonden. Maar naarmate de zon opkomt, lijken de grenzen van de nacht te vervagen en worden de contouren van het moment steeds scherper – ook zijn adem.

Wanneer ik vermoeid uit mijn slaapkamer wankel, bespreek ik met mijn huisgenoten zonder schaamte alle details van de afgelopen nacht. Niet alleen de seks, maar ook het toneel waar alles heeft plaatsgevonden wordt tot in de puntjes beschreven. Bij sommige mannen lijkt de badkamer bijvoorbeeld een ongeregelde chaos te zijn, waar ze geen onderscheid maken tussen zeep en shampoo. Dit resulteert vaak in een douchesessie die haren achterlaat als ruwe strohalmen. Daar sta je dan, in de badkamer met het T-shirt dat hij je gaf om in te slapen, met ontploft haar, terwijl je in gedachten afdwaalt naar hoeveel vrouwen je voorgingen.

Daar sta je dan, in de badkamer met het T-shirt dat hij je gaf om in te slapen, met ontploft haar, terwijl je in gedachten afdwaalt naar hoeveel vrouwen je voorgingen.

Naast de gedetailleerde beschrijvingen rond de ontbijttafel, is er echter ook vaak frustratie. In 2023 zou het geen kwestie van vraag of argument moeten zijn, maar een onbetwistbaar feit dat veilige seks een absolute prioriteit is. Desondanks verbaast het me dat er nog steeds mensen zijn die met een vleugje naïviteit ervan uitgaan dat vrouwen meestal de anticonceptiepil nemen en daar genoegen mee nemen. Dit overkwam me laatst toen ik bij een kerel bleef slapen die ik via Bumble had leren kennen. Toen ik hem vroeg of hij condooms had, ontstond er een ongemakkelijke situatie. Hij gaf aan dat hij er misschien nog wel ergens eentje had liggen, wat een grote misvatting bleek te zijn in onze intieme interactie. Met chaotische bewegingen begon hij in zijn nachtkastje te zoeken naar een condoom. Mijn vriendin maakte iets vergelijkbaars mee toen ze aan haar bedpartner vroeg of hij een condoom had. Hij antwoordde dat hij er geen had en vroeg haar vervolgens of ze anticonceptie gebruikte. Toen ze zei dat ze dat niet deed, antwoordde hij: ‘Oh, dan heb ik er nog wel een.’

In een wereld waar onverantwoordelijkheid soms de overhand lijkt te hebben, blijkt het schrijnende gebrek aan bewustzijn over ongewenste zwangerschappen en soa's een trieste realiteit. Mannen gaan er vaak onterecht van uit dat vrouwen altijd anticonceptie nemen, terwijl condooms, laat staan soa's, niet eens in hun gedachten lijken op te komen. Toch is er een enorme verscheidenheid aan condoomopties: van ultradunne en geribbelde varianten tot magnum, voorzien van glijmiddel, biologische en zelfs veganistische exemplaren.

Het negeren van het belang van condooms is niet alleen roekeloos, maar ook een teken van gebrek aan respect voor onszelf en anderen. Soms hebben we de neiging om onze eigen verantwoordelijkheid te verminderen op het hoogtepunt van het moment. Dit wordt aangewakkerd door vluchtige verlangens die de langetermijngevolgen tijdelijk naar de achtergrond duwen. Hoewel het verbreken van een intiem moment ongemakkelijk kan zijn, weegt dit niet op tegen de ernstige gevolgen van het doorgeven van een SOA of een ongewenste zwangerschap.

Het voelde als een openbaring, iemand die mijn aandacht trok met letters en woorden; alsof hij de verloren puzzelstukjes in mijn gedachten vond en ermee speelde in een dans van betekenis.

Ook de clitoris blijft een veelbesproken onderwerp, dat kleine maar krachtige genotspunt waarvan sommigen nog steeds geen idee hebben waar het zich bevindt, laat staan wat je ermee moet doen. Het is niet alleen “een, twee, en klaar”. De clitoris en seksuele voorkeuren zijn uniek voor iedereen. Wat voor de ene persoon werkt, kan anders zijn voor de andere. Zou het kunnen zijn dat sommige mannen bang zijn om erover te praten en te vragen wat we fijn vinden? Of voelen ze zich onzeker over hun vaardigheden? Het blijft een kwestie van hoe we erover communiceren.

Desalniettemin zijn er ook talloze mannen die wel durven te vragen wat we fijn vinden, en de verantwoordelijkheid nemen om condooms bij zich te hebben. Ze lijken het bijna te anticiperen, want zonder dat je erom hoeft te vragen, toveren ze het al tevoorschijn. Deze mannen zijn niet bang om open te zijn in hun communicatie en laten hun stem niet verstommen tijdens de seks. Ze weten vaak ook precies hoe ze hun vingers moeten gebruiken, waarbij de focus niet enkel op hun eigen bevrediging ligt.
In mijn visie is open communicatie in bed van onschatbare waarde; waar je elkaar op het gemak kan stellen en duidelijk kan aangeven wat je fijn vindt. Het is een verademing wanneer mensen toestemming vragen bij bepaalde intieme handelingen, vooral als je elkaar nog maar net leert kennen.

Terwijl ik op date ging met iemand die ook schrijft, een woordenverslinderaar, besefte ik dat open communicatie niet enkel van belang is tijdens seksuele interacties, maar ook op een dieper niveau. Het voelde als een openbaring, iemand die mijn aandacht trok met letters en woorden; alsof hij de verloren puzzelstukjes in mijn gedachten vond en ermee speelde in een dans van betekenis. In vergelijking met andere mannen, waarbij de focus vooral op het fysieke aspect lag en de communicatie oppervlakkig bleef, voelde deze ervaring betekenisvoller aan.
Misschien werd het tijd om zowel nieuwe fysieke ervaringen te omarmen als emotionele verbindingen verder te verkennen, een soort ‘grenzen-verlegging’, waarbij ik mezelf uitdaag om nieuwe dingen uit te proberen. Nog voordat ik mezelf afvroeg hoe ik dat zou aanpakken, bevond ik me plotseling met een onbekende kerel in bad.

Mail

Stefanie Gordin (zij/haar) is een filosoof (in wording), een zelfzekere cinefiel die duizend-en-één-films wil kijken, én een vrolijk mens.

Ellis Tolsma is een freelance illustrator en animator uit Utrecht, Nederland. Ze hanteert een vrolijke, kleurrijke, grafische en minimalistische beeldtaal. Kenmerken van haar werk zijn de geometrische vormen, vrolijke kleurencombinaties, abstracties en een retro touch die ze versterkt door veel van haar werk te printen met een ouderwetse risoprinter. Ze werkt graag op een ontdekkende en speelse manier.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

De rode draad 1

De rode draad? Dat zijn wij, voor elkaar

Jihane Chaara is geen determinist, maar vraagt zich toch af of sommige ontmoetingen in het leven wel echt toeval zijn. Wat als we allemaal volgens een rode draad met elkaar verbonden zijn, zowel in ons huidige netwerk, als ook met degenen die op magische wijze ons leven in komen? Lees meer

Met deze column kan ik de wereldvernietigen

Met deze column kan ik de wereld vernietigen

‘Maar als ik die column nu verder schrijf’ zegt Marthe van Bronkhorst, ‘dan komt deze informatie online, en kan ik die AI op ideeën brengen.' Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Auto Draft 1

Hoe jij politiek je zin weer krijgt: valse dilemma’s, overdrijven en nog drie tactieken die ik leerde van mijn vader

Marthe van Bronkhorst leerde van haar vader dat goed vals niet lelijk is. In deze column legt ze je drie technieken uit om je (politieke) zin te krijgen. "Links, doe nou eens wat mijn vader deed: nooit genoegen nemen met minder." Lees meer

Zwervende organen en feminiene furie

Zwervende organen en feminiene furie

Hysterie was vroeger een diagnose voor seksueel gefrustreerde vrouwen, in deze column pakt Lieke van de Belt het woord terug. Lees meer

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Michiel Cox’ broer wil als vrijwilliger het leger dienen. Hoe kan Michiel zijn begrip daarvoor rijmen met de idealistische opvoeding van zijn ouders? Lees meer

Het kattenvrouwtje dat de boom in sprong

Lieke van den Belt mijmert over verlegenheid en Minoes. Waarom bestaan er toch zo veel vooroordelen over kattenvrouwtjes? En zal ze zelf veilig vanuit de boom toekijken, of springt ze er uit? Lees meer

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

Marthe van Bronkhorst dacht dat het met conservatieve haat en machocultuur wel meeviel in Nederland, maar na anderhalve maand online haat en doodverwensingen, weet ze beter. Lees meer

:We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

Marthe van Bronkhorst schreef een kort toneelstukje waarin Ruben Brekelmans en Dilan Yesilgöz uiteenzetten hoe ze armoede willen gaan oplossen. Lees meer

Dunne intellectuele belangstelling

Dunne intellectuele belangstelling

Michiel Cox is vastbesloten om als docent aan zijn mbo-studenten meer dan alleen praktische kunde over te dragen. Hoewel studenten zijn lessen mild spottend een ‘zitvak’ noemen, merkt Cox dat bij sommigen intellectuele nieuwsgierigheid opbloeit, ondanks de lage verwachtingen van de buitenwereld. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer