Asset 14

Waar ik een slaapkamer heb gehad

Waar ik een slaapkamer heb gehad

Malika Soudani verzamelt de herinneringen die ze nog heeft aan alle plekken waar ze een slaapkamer heeft gehad, vanaf haar geboorte tot aan het moment waarop ze haar afstudeerbundel schrijft. Hier lees je een fragment uit Waar ik een slaapkamer heb gehad. Over een zusje met kanker, twee culturen onder één dak, bruin zijn in een witte familie en een gebroken gezin. 

 

(1997-1998)

Jacob Geelstraat

Amsterdam

 

(1999-2007)

Korenbloemstraat

Amsterdam

 

(2004-2004)

Monseigneur Doctor H. Poelslaan

Amstelveen

 

(2004-2007)

Blauwe Peugeot Expert-bestelwagen

 

(2004-2006)

Klipperstraat

Amsterdam

 

(2006-2011)

Platanenweg

Amsterdam

 

(2007-2010)

Fiat Ducato Camper met alkoof

 

(2007-2011)

Kinderdijkstraat

Amsterdam

 

(2010-heden)

Beige vierseizoenentent

 

(2011-2017)

Hoornsestraat

Amsterdam

 

(2011-2017)

Admiraal de Ruijterweg

Amsterdam

(2017-2021)

Gildemeestersplein

Arnhem

 

Jacob Geelstraat (1997-1998)

Amsterdam

deze plek ken ik alleen van foto’s en verhalen

ik slaap in een donkerbruine wieg van hout

ik weet niet in welke kamer de wieg staat

 

ik word geboren op 6 juni 1997 in Amsterdam

zes weken te vroeg – ik ben te klein en ik heb geelzucht

 

mijn moeder herinnert zich het warme weer

ze zal het hoe dan ook heet hebben gehad denk ik

mijn moeder herinnert zich ook een dokter tegen wie zij heeft geschreeuwd

omdat ik er maar niet uit wilde komen

 

ik vraag me af of geboren worden iets met willen te maken heeft

 

Korenbloemstraat (1999-2007)

Amsterdam

de massief houten salontafel, het litteken op mijn knie van de punt

van de tafel omdat ik er rondjes omheen blijf rennen, zodat

mijn moeder mij niet kan pakken wanneer ze boos is

de kleine keuken waar mijn vader zelf een tussenmuur voor bouwt

de mand met speelgoed in de woonkamer

de groene leren bank die aan je huid plakt als het warm is

de groene leren bank waar ik met mijn meest troste glimlach Jasmina

voor het eerst vasthoud wanneer zij een dag oud is en ik drieënhalf jaar ben

 

de tussendeur

de houten jaloezieën voor het raam van de tussendeur waar ik vanaf de trap

tussendoor kijk om te zien of mijn moeder al minder boos op mij is

de blauwe of grijze tegeltjes in de wc waar mijn moeder mij

op mijn tiende voor het eerst een maandverbandje in mijn onderbroek leert plakken

de trap waar ik een keer vanaf rol, mijn moeder zegt dat ik stil moet blijven liggen

voor het geval er iets niet goed is gegaan in mijn nek of ruggengraat

de trap die mijn moeder even niet meer op kan lopen na de bevalling van Jasmina

vanwege bekkenbodeminstabiliteit

de trap die Jasmina een jaar later met haar mollige beentjes op klimt

de trap die Jasmina nog iets later niet meer op kan lopen na de eerste chemokuur

 

Waar ik een slaapkamer heb gehad 1

 

de slaapkamers, links die van Jasmina, rechts daarvan de kamer van

mijn ouders, daarnaast die van mij

de witte, daarna roze, daarna grijze muren van mijn slaapkamer–

ik vraag om een prinsessenkamer daarna om een grijze

(zodat mensen mij als volwassene behandelen)

de badkamer rechts van mijn slaapkamer

de witte tegeltjes, het douchegordijn van Ikea, de geliefde plastic

badkuip die mijn moeders verlangen naar een groot, vrijstaand bad op

pootjes tijdelijk stilt    

 

in dit huis groei ik op samen met Jasmina

mijn oom, tante, neef en nicht wonen schuin tegenover ons

mijn opa, (stief)oma en oom wonen op de hoek

 

Jasmina huilt

slangetjes in haar neus, een naald in haar hand

ik wiebel onrustig met mijn benen

hinkel op mijn tenen door de kamer

ik tel de kaarten die op het prikbord achter het hoofdeind van het ziekenhuisbed hangen

de dokter zegt dat het normaal is

dat mijn zusje zich even niet lekker voelt

mijn moeder huilt, mijn vader rookt een sigaret

ik vraag of ze straks weer een cadeautje uit de grabbelton mag pakken

mijn vader zegt: ‘Het komt goed.’

‘Het komt goed.’

mijn moeder zegt: ‘Maar het is nu niet goed.’

‘Het is nu niet goed.’

 

soms heeft Jasmina een flinke bos krullen

soms heeft ze twee miniknotjes

soms heeft ze gaten in haar haar

soms is ze kaal

 

ik weet niet of ze bij mij wil slapen omdat ze niet alleen wil

of dat ze naast mij komt liggen zodat ze in slaap kan vallen met haar

hand in mijn haar

 

ze draait een pluk van mijn haar net zolang om haar wijsvinger tot ze met haar

nagel rondjes draait op mijn hoofdhuid

telkens als ik het gevoel heb dat ze een kale plek op mijn hoofd gaat achterlaten geef ik een nieuwe pluk haar aan

 

door een oogafwijking

trillen mijn moeders ogen zachtjes heen en weer

alsof ze steeds op haar hoede is

de onrust lijkt haar nooit te verlaten

 

mijn vader neemt Jasmina en mij regelmatig mee

naar een begraafplaats

we maken vieze graven schoon

gaan op zoek naar het oudste en het nieuwste graf

besluiten welke grafmonumenten we het mooist vinden

ik denk dat mijn vader graven schoonmaakt uit respect voor de mensen die er begraven liggen

als ik hem later vraag of dat klopt is dat niet zo

hij neemt ons mee om ons te laten zien dat de dood niet eng is

om te laten zien dat, mocht het zover zijn gekomen,

Jasmina op een rustige plek zou komen te liggen

 

ik ben ontstaan uit twee werelddelen

geboren onder het sterrenbeeld Tweelingen

verdeeldheid broedt in mijn baarmoeder op de binaire wetenschap

waarin het een het ander uitsluit, tegenstelt

het negatief van het positief

een wimper op mijn wang, op mijn vingertop – swoosh

ik wens meer van en

 

 

Dit is een voorpublicatie uit de bundel Waar ik een Slaapkamer heb gehad, de bundel waarmee Malika Soudani is afgestudeerd aan Artez Creative Writing. Voor meer informatie over Malika én waar je deze bundel kunt vinden, klik hier.

Mail

Malika Soudani (1997) is een schrijvende kunstenaar. Ze schrijft over menselijke en aardse ervaringen en denkt het liefst vanuit haar zintuigen. In de zomer van 2019 was ze een van de residenten van de schrijfresidentie van deBuren. Haar werk werd eerder gepubliceerd in DW B en Zink.

Natasja Mortier is illustrator. Ze maakt groezelige tekeningen van dingen die haar storen – zo storen ze minder.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven

Steun de makers van de toekomst

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe makers. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een scherpe en eigenzinnige stem kunnen ontwikkelen als zij niet worden verleid tot clickbait en sensatie: die vrijheid vormt de basis voor originele verbeelding en nieuwe verhalen.

Steun ons

  • Jochum VeenstraHoofdredacteur
  • Mark de BoorderUitgever
het laatste
illustratie van een meisje in een tent waarin ze leest en veel spullen om zich heen heeft staan, in contrast met de paarse lucht buiten

De magen zagen bleek in dit licht

'Ik heb een onstilbare behoefte mensen van hier te ontmoeten / op zoek naar een bewoonbare waarheid.' De gedichten van Angelika Geronymaki worden bevolkt door bietjes, bralhonden en bulderende koeien: lijfelijke poëzie die je voelt en proeft. Lees meer

Illustratie van een vrouw die een deur opent en daarachter een wereld van verschillende kleuren ziet

Rust Roest

Met dit verhaal waarin surrealisme en de werkelijkheid op een poëtische manier in elkaar overlopen, won Chris Kok de Debutantenschrijfwedstrijd van Editio. Lees meer

Kamer aan zee

Kamer aan zee

Twee mensen ontmoeten elkaar: de een werkt in een hotel en de ander wordt niet vaak tegengesproken. Wat volgt zijn een strandopgang, cocktails en een gedeelde sigaret. Lees meer

Met welke zin begin ik de laatste zinnen?

Met welke zin begin ik de laatste zinnen?

Vivian Mac Gillavry schreef een reeks korte verhalen over de vragen waarmee we achterblijven vlak na de dood van een dierbare, van 'Wanneer besloot hij dat hij gecremeerd wilde worden?' tot 'Welke schoenen zijn gepast voor de uitvaart?'. Lees meer

Mijn buurjongen 1

Mijn buurjongen

"In hun vriendschap waren ze onaantastbaar, als een groep soldaten voor een veldslag." Een kwetsbaar kort verhaal van Lars Meijer waarin tractors worden opgegeten, kleedkamers vol stoom hangen en geheimen worden ontdekt. Lees meer

Een ongelukje in Niemandsland 3

Een ongelukje in Niemandsland

Hoe weet je of dat wat je kiest het juiste is? Een kort verhaal van Stefanie Gordin over liefde, zwangerschap en autonomie. Lees meer

Rode sloffen

Rode sloffen

Soms begint het afscheid nemen al voordat het verlies er is. Een kort verhaal van Werner de Valk over het afscheid nemen, het gesprek daarover aangaan, en wat te doen met alles dat achterblijft. Lees meer

Meander (maar ook weer wel)

Meander (maar ook weer wel)

In het park achter het huis van haar ouders staat een plakkaatje met een gedicht van Marte Hoogenboom, dat ze schreef toen ze nog anders heette. Zo nu en dan gaat ze erlangs om het te herlezen, maar of ze er ooit écht naar terug kan? Lees meer

Stemvorken

Stemvorken

Hoe onderzoek je lesbische aantrekking als je eerste kennismaking daarmee porno is, gericht op een mannelijke fantasie? Met ‘Stemvorken’ won Leonore Spee Het Rode Oor 2022, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Ongewerveld

Ongewerveld

Kan erotiek ook schuilen in pijn, verdriet en kwetsbaarheid? Met ‘Ongewerveld’ won Jori(k) Amit Galama de juryprijs van Het Rode Oor 2022, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

De bomen in Roemenië zijn ook vaderloos 2

De bomen in Roemenië zijn ook vaderloos

'ik miste collectieve haast / treinen waar de airco nooit gewerkt heeft / de eenheid die in eenzaamheid zit'. In gedichten die geuren naar 'oostblokstank' onderzoekt Francesca Birlogeanu vervreemding en verdwenen vaders. Lees meer

Dit is ook mijn vakantie

Dit is ook mijn vakantie

"Dit ben ik, met mijn nieuwe wandelschoenen, helemaal uitgerust en braaf nog." Hij hoogtevrees. Zij onverschrokken. In dit korte verhaal van Werner de Valk pakt een hike door de bergen wel heel anders uit dan verwacht. Na afloop zijn daar gelukkig altijd nog de foto's. Lees meer

Bloed en havermout

Bloed en havermout

Een verhaal van Jan Wester over twee zussen, onvoorwaardelijke liefde, klauwende vingers, mantelzorg en Teletubbies. Lees meer

De draad

De draad

Sumai Yahya schreef een kort, poëtisch verhaal over menselijke vleermuizen slingerend aan een draad. Een korte versie verscheen in het papieren magazine, maar lees hier de volledige versie, vol symboliek, donkere massa's, naalden, konijnen met rode ogen en aangeslepen ruggengraten. Lees meer

Iets wat van zijn vader is geweest

Iets wat van zijn vader is geweest

Het is zwarte zaterdag en de tankstations zijn druk. Sigarettenrook en uitlaatgassen blijven "in de windstilte boven het asfalt verstikkend en bewegingsloos hangen." Tristan is, in dit korte verhaal, op weg naar het huis van wijlen zijn vader, een man op wie hij nooit heeft kunnen rekenen. Kan hij het opbrengen om door te rijden? Lees meer

Gedichten Alara Adilow (titel volgt) 2

Straatliedjes

Wat is een huis? 'Iets dat de wraak van de nacht buiten houdt. / Iets waar je naar terugkeert na een lange reis.' In deze nieuwe gedichten van Alara Adilow worden vaders ontvlucht, tijdelijke verblijfplaatsen gevonden en nieuwe relaties op zee aangegaan. Lees meer

Koeman

Koeman

Een kort verhaal van Jan Wester over een veeboer die op papier alles bezit, maar zich niet thuisvoelt in zijn eigen kudde en op zoek is naar een eenheid. Koeman was niet van land, niet van gras. Door de zolen van zijn laarzen was hij afgescheiden van zijn aarde. Hij had ze weleens uitgeschopt, op... Lees meer

 1

"En opeens denk je aan hun lichamen" vertaalde gedichten in samenwerking met Poetry International

Hoe kun je poëzie ook anders ervaren dan via een bundel of op een podium? Achttien studenten
illustratie van de Rotterdamse Willem de Kooning Academie lieten zich inspireren door het werk van
de achttien dichters van het 52 ste  Poetry International Festival dat vandaag van start gaat. De studenten komen
net als de dichters uit de hele wereld. Uit Vietnam, Oekraïne, Moldavië of Mexico, Polen, de
Verenigde Staten of hier uit Nederland. Lees meer

Meer dan een werkwoord

Meer dan een werkwoord

De stem in Nora’s hoofd laat zich niet zomaar het zwijgen opleggen. “Ik vraag me af of het haar bedoeling was dat ik nu zo weinig lichaamsvet over heb dat zelfs een kussen de pijn van het zitten niet verzacht.” Als verdoving en controle ten koste gaan van haar relaties en gezondheid, stelt Nora zich die ene belangrijke vraag: is dit het waard? Lees meer

Dit is geen ode 2

Dit is geen ode

'In dit land word je aan stukken gescheurd. / Ik verzamel jouw gescheurde stukken vlees. / Ik bak je op 200 graden. / Ik deel je uit.' In harde dichtregels verkent Shabnam Baqhiri hoe het is om je echt aan te passen en waarom dit soms noodzakelijk en juist goed is. Lees meer

Steun de makers van de toekomst. Sluit je aan bij Hard//hoofd!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Wij zijn al meer dan twaalf jaar bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Onze kunstverzamelaars maken dit mogelijk. Sluit je nu aan en ontvang jaarlijks gesigneerde kunstwerken van veelbelovende kunstenaars én je eigen Hard//hoofd-tasje. Veel verzamelplezier!

Steun en verzamel