Asset 14

Voor niemand vindbaar

Voor niemand vindbaar

Het is de dinsdagochtend na het pinksterweekend als ik mijn collega’s ontmoet op Schiphol Airport. We gaan een conferentie over kunstonderwijs bezoeken in Tallinn, de hoofdstad van Estland. Het is vroeg, we staan met een groepje van acht vrouwen in de rij met onze rolkoffertjes. Iedereen heeft er zin in, ook al is iedereen moe.

Al snel gaat het over wie we thuis achterlaten en wie er nu voor de kinderen zorgt. Collega S. vraagt of ik ook kinderen heb, ik antwoord ‘nee’, en daarmee is de kous af. Hoe oud ze zijn, welke hobby’s ze hebben, of ze op hun vader lijken of niet: na een uur in de rij staan weet ik alles over mijn collega’s kroost. E. is een paar jaar jonger dan de rest, ik schat haar mijn leeftijd. Haar wordt ook de vraag gesteld of ze kinderen heeft, waarop ze met haar hand over haar buik strijkt en vertelt dat de rest hun kinderen dan misschien thuis heeft gelaten, maar dat ze haar dochtertje gewoon meeneemt naar Tallinn. Over een maand of vijf wordt ze geboren. Ze bloost en straalt, en ik besef dat ik me in een gezelschap bevind waarin ik de enige ben die op geen enkele manier een moeder is.

Er wordt uitgekeken naar borrels, eindelijk rustig een nacht doorslapen, wat tijd voor henzelf. Als we geland zijn en de telefoons van flight mode af gaan, blijkt ons vliegtuig gevolgd te zijn door menig kroost: ze ontvangen berichten als: ‘Nu ben je vlakbij Stockholm!’, en ‘Wat maak je een mooi krulletje voordat je landt!’. De kinderen volgen hun ouders nauwlettend, zitten kennelijk twee uur lang te kijken naar een stipje op een kaart dat over Europa wiebelt, en waar hun moeder in zit. Met het schaamrood op de kaken vertelt collega R. dat ze andersom ook weleens haar dochter volgt, met ‘Find my iPhone’. ‘Maar alleen als het ’s avonds laat is en ik echt geen idee heb waar ze uithangt, hoor.’

Ik was verrast door hun betrokkenheid, dat ze kennelijk onthouden hadden dat ik vandaag naar Estland zou vliegen.

Het mag geen verrassing zijn dat niemand die ik kende mijn vlucht volgde. Vroeger vond ik het een raar gevoel als niemand wist waar ik me op een bepaald moment bevond, maar inmiddels voelt dat als vrijheid. Mijn ouders wensten me om een uur of 14.00, toen ik al lang en breed geland was, een goede reis. Ik was verrast door hun betrokkenheid, dat ze kennelijk onthouden hadden dat ik vandaag naar Estland zou vliegen.

Als een kleine kudde wandelen we door de stad op onze vrije middag voor de conferentie begint. Bij de Russisch-orthodoxe kathedraal kopen we souvenirs: poppetjes en spelletjes en vrolijke boekenleggers (‘ze is een echte boekenwurm sinds ze in groep zeven zit’). Ik kies een houten plaatje van Maria met kind voor mijn moeder, die dol is op dit soort beelden.

We hobbelen verder over de kasseien. Collega R. bleef nog wat langer in het hotel en appt me waar we zijn. Ik deel mijn locatie met haar zodat ze ons kan opzoeken, stel het delen in op een uur lang. Na een half uur is ze er nog niet, ik zie mijn wiebelende blauwe stipje over de kaart in Google Maps schuiven. En ik vermoed dat ze voorlopig niet gaat aansluiten, omdat ze eindelijk even voor niemand vindbaar is.

Mail

Eva van den Boogaard is literatuurwetenschapper, docent en onderwijsinnovator bij St. Joost School of Art & Design en eindredacteur bij Hard//hoofd. Haar verborgen talent is slapen en haar minder verborgen talent twijfelen. Ze rent graag langs de Vecht, zingt met karaoke het liefst George Michael en droomt van een Heilige Birmaan als huisdier.

Bjorn Gort is een illustrator uit Oosterhout die altijd op zoek is naar nieuwe perspectieven. Hij speelt met de vormen van de werkelijkheid en gebruikt zijn lijnenspel om zijn blik op de realiteit weer te geven.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Automatische concepten 71

We hebben een probleem met de derde helft

Een voetbalwedstrijd stopt officieel misschien op het veld, maar Marthe van Bronkhorst merkt in de trein dat het slinkse spel doorgaat. Lees meer

Zeker weten dat hij een super goede vader wordt

Zeker weten dat hij een supergoede vader wordt

Eva wil blij zijn voor haar vriend, die na een halfjaar weer van zich liet horen, maar merkt dat het haar moeite kost. Lees meer

Ondraaglijk gewicht

Ondraaglijk gewicht

Een opmerking van een kennis activeert bij Aisha een stroom van onzekere gedachten. Waarom wordt ons zelfbeeld zo beïnvloed door externe standaarden? Lees meer

Wegwerpliefde

Wegwerpliefde

Liefde overwint niet alles, en zeker niet het kapitalisme, merkt Marthe van Bronkhorst. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 7

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel vier. Lees meer

Une Belle Histoire

Une Belle Histoire

Als Aisha haar moeder vertelt over haar vakantieplannen in Bretagne reageert ze nuchter. ‘Dan kun je gelijk wel tante Ans uitstrooien’. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 6

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel drie. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 3

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel twee. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel een. Lees meer

Zeggen dat ik schrijver ben

Zeggen dat ik schrijver ben

Voorafgaand aan een netwerkevenement besluit Eva dat het maar eens afgelopen moet zijn met haar heimelijke schrijverschap. Lees meer

Geesten uit mijn datingverleden

Geesten uit mijn datingverleden

In de digitale wereld komt Aisha haar ex-dates nog regelmatig tegen. Ze posten sportschoolselfies, krijgen een puppy, of een baby. Hoe zou het zijn als ze met hen samen was gebleven? Lees meer

‘Sexy, dat beenhaar’

‘Sexy, dat beenhaar’

Ongeschoren vrouwenbenen zijn voor sommige mannen 'een dingetje'. Maar Eva is wel klaar met al dat gedoe, en in het café waar ze zit blijkt ze daarin niet de enige. Lees meer

Mijn roodbewangde gezicht 2

Mijn roodbewangde gezicht

Het bekijken van jeugdfoto's dwingt Eva te reflecteren op één van haar onbewuste mechanismen: blozen. Lees meer

:De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

Sinds vorig jaar voelt Aisha soms de behoefte om zand te eten. Ze gaat op zoek naar waar dit vandaan komt en hoe cultureel bepaald is wat we eetbaar vinden. ‘Is mijn zandbegeerte niet gewoon een hunkering naar verbinding naar iets dat ik ergens ben kwijtgeraakt?’ Lees meer

Mannen die over zichzelf praten

Mannen die over zichzelf praten

Na een aantal dates met een op zich interessante man twijfelt Eva of ze nog wel een keer met hem moet afspreken. Het probleem: hij praat te veel over zichzelf. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer