Asset 14

Voor niemand vindbaar

Voor niemand vindbaar

Het is de dinsdagochtend na het pinksterweekend als ik mijn collega’s ontmoet op Schiphol Airport. We gaan een conferentie over kunstonderwijs bezoeken in Tallinn, de hoofdstad van Estland. Het is vroeg, we staan met een groepje van acht vrouwen in de rij met onze rolkoffertjes. Iedereen heeft er zin in, ook al is iedereen moe.

Al snel gaat het over wie we thuis achterlaten en wie er nu voor de kinderen zorgt. Collega S. vraagt of ik ook kinderen heb, ik antwoord ‘nee’, en daarmee is de kous af. Hoe oud ze zijn, welke hobby’s ze hebben, of ze op hun vader lijken of niet: na een uur in de rij staan weet ik alles over mijn collega’s kroost. E. is een paar jaar jonger dan de rest, ik schat haar mijn leeftijd. Haar wordt ook de vraag gesteld of ze kinderen heeft, waarop ze met haar hand over haar buik strijkt en vertelt dat de rest hun kinderen dan misschien thuis heeft gelaten, maar dat ze haar dochtertje gewoon meeneemt naar Tallinn. Over een maand of vijf wordt ze geboren. Ze bloost en straalt, en ik besef dat ik me in een gezelschap bevind waarin ik de enige ben die op geen enkele manier een moeder is.

Er wordt uitgekeken naar borrels, eindelijk rustig een nacht doorslapen, wat tijd voor henzelf. Als we geland zijn en de telefoons van flight mode af gaan, blijkt ons vliegtuig gevolgd te zijn door menig kroost: ze ontvangen berichten als: ‘Nu ben je vlakbij Stockholm!’, en ‘Wat maak je een mooi krulletje voordat je landt!’. De kinderen volgen hun ouders nauwlettend, zitten kennelijk twee uur lang te kijken naar een stipje op een kaart dat over Europa wiebelt, en waar hun moeder in zit. Met het schaamrood op de kaken vertelt collega R. dat ze andersom ook weleens haar dochter volgt, met ‘Find my iPhone’. ‘Maar alleen als het ’s avonds laat is en ik echt geen idee heb waar ze uithangt, hoor.’

Ik was verrast door hun betrokkenheid, dat ze kennelijk onthouden hadden dat ik vandaag naar Estland zou vliegen.

Het mag geen verrassing zijn dat niemand die ik kende mijn vlucht volgde. Vroeger vond ik het een raar gevoel als niemand wist waar ik me op een bepaald moment bevond, maar inmiddels voelt dat als vrijheid. Mijn ouders wensten me om een uur of 14.00, toen ik al lang en breed geland was, een goede reis. Ik was verrast door hun betrokkenheid, dat ze kennelijk onthouden hadden dat ik vandaag naar Estland zou vliegen.

Als een kleine kudde wandelen we door de stad op onze vrije middag voor de conferentie begint. Bij de Russisch-orthodoxe kathedraal kopen we souvenirs: poppetjes en spelletjes en vrolijke boekenleggers (‘ze is een echte boekenwurm sinds ze in groep zeven zit’). Ik kies een houten plaatje van Maria met kind voor mijn moeder, die dol is op dit soort beelden.

We hobbelen verder over de kasseien. Collega R. bleef nog wat langer in het hotel en appt me waar we zijn. Ik deel mijn locatie met haar zodat ze ons kan opzoeken, stel het delen in op een uur lang. Na een half uur is ze er nog niet, ik zie mijn wiebelende blauwe stipje over de kaart in Google Maps schuiven. En ik vermoed dat ze voorlopig niet gaat aansluiten, omdat ze eindelijk even voor niemand vindbaar is.

Mail

Eva van den Boogaard is literatuurwetenschapper, docent en onderwijsinnovator bij St. Joost School of Art & Design en eindredacteur bij Hard//hoofd. Haar verborgen talent is slapen en haar minder verborgen talent twijfelen. Ze rent graag langs de Vecht, zingt met karaoke het liefst George Michael en droomt van een Heilige Birmaan als huisdier.

Bjorn Gort is een illustrator uit Oosterhout die altijd op zoek is naar nieuwe perspectieven. Hij speelt met de vormen van de werkelijkheid en gebruikt zijn lijnenspel om zijn blik op de realiteit weer te geven.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven

Steun de makers van de toekomst

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe makers. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een scherpe en eigenzinnige stem kunnen ontwikkelen als zij niet worden verleid tot clickbait en sensatie: die vrijheid vormt de basis voor originele verbeelding en nieuwe verhalen.

Steun ons

  • Jochum VeenstraHoofdredacteur
  • Mark de BoorderUitgever
het laatste
Automatische concepten 55

Mijn vader en ik, mijlenver uiteen

Hoe blijf je strijdvaardig als misstanden generatie na generatie niet worden opgelost? Marthe van Bronkhorst reflecteert op de relatie met haar vader en hoe ze verschillend met onrecht omgaan. Lees meer

'Ik dacht dat je met je vriend ging'

'Ik dacht dat je met je vriend ging'

Een koetjes-en-kalfjesgesprek tussen Eva en een collega in de trein wordt ongemakkelijk wanneer hij ongefundeerde aannames doet over haar privéleven. Lees meer

een persoon die naar hun eigen vervormde gezicht staart in de weerspiegeling van een telefoon

AI-angst

Wanneer Aisha in het bibliotheekcafé ineens met een human robot hybrid wordt geconfronteerd die rechtstreeks uit the Uncanny Valley schijnt te komen, lijkt het toppunt van haar industrialisatieverwarring bereikt. Lees meer

Baas in eigen brein

Baas in eigen brein

Marthe van Bronkhorst loopt in haar werk als psycholoog tegen een dilemma aan - is medicatie wel echt altijd de oplossing voor psychische problemen? Lees meer

Een versie van mezelf die ik liever niet wil leren kennen

Een versie van mezelf die ik liever niet wil leren kennen

Eva slaapt de laatste tijd slecht. De nachtelijke hersenspinsels die ze compulsief noteert 'rieken een beetje naar waanzin'. Lees meer

Verliefde klimaatvluchtelingen

Verliefde klimaatvluchtelingen

Het is midden november en 17 graden. Twee geliefden kuieren het strand af en aanschouwen de vreemde schoonheid van het industriële landschap. Waar zullen ze gaan wonen als het water komt? Lees meer

Welkom in het circus van de dood

Het circus met één wild dier

Marthe van Bronkhorst verbaast zich tijdens een circusact die verkeerd afloopt over hoe laconiek het publiek reageert: "We hadden met zijn allen bij de galg kunnen staan, een standrechtelijke executie, een heksenverbranding – de popcorn was rondgegaan." Lees meer

Onthouden dat ik het even moet vergeten 1

Onthouden dat ik het even moet vergeten

Heeft iedereen zo'n fabelachtig goed geheugen voor schijnbaar onbenullige details, of ligt het aan Eva? Lees meer

Vriendschapsverdriet

Vriendschapsverdriet

Marthe van Bronkhorst worstelt met de abrupte beëindiging van een vriendschap. Lees meer

Automatische concepten 86

De lelijke waarheid van het wachten

Wachten is niet Eva's sterkste kant, zeker wanneer er hartstocht in het spel is. Lees meer

22 dingen om te onthouden uit 2022

22 dingen om te onthouden uit 2022

Marthe van Bronkhorst combineert plaktivisten, het WK en boze boeren in haar muzikale terugblik op 2022. Lees meer

Automatische concepten 84

Het probleem van degenen met een baarmoeder

Eva denkt terug aan alle keren dat haar bedpartners ervan uitgingen dat zij wel maatregelen zou treffen ter voorkoming van een zwangerschap. Lees meer

Automatische concepten 83

Je bent onironisch goed

Een muzikaal jaaroverzicht drukt Marthe van Bronkhorst met haar neus op het feit dat ze een onironische wansmaakhebber is. Lees meer

Mensen uit een ander leven

Mensen uit een ander leven

Tijdens een schrijfretraite op het Noord-Franse platteland ontmoet Eva van den Boogaard twee mensen met wie het meteen klikt. Maar zo snel het contact was gelegd, zo snel is het weer verbroken bij het afscheid. Of ziet ze ze nog terug? Lees meer

Column Marthe

De liefde tegen het systeem

Kan de liefde alle verschillen tussen mensen overwinnen? Marthe van Bronkhorst betwijfelt het na een vurig debat tijdens een date. Lees meer

Monddood

Schrijven is eigenlijk monddood maken

Je kan altijd over de rug van de ander schrijven, toch? Marthe van Bronkhorst raakt hierover in discussie op een literaire avond die steeds absurdistischer wordt. Lees meer

Een docent met een lichaam

Een docent met een lichaam

Ook wanneer Eva voor de klas staat is ze in de eerste plaats een mens met een lichaam dat behoeftes kent. Maar dat blijkt minder vanzelfsprekend dan het lijkt in het onderwijs. Lees meer

Stadsmens (v, jong, cynisch) zoekt boer

Stadsmens (v, jong, cynisch) zoekt boer

Marthe van Bronkhorst wordt in een sprookjesachtig eilanddorp geconfronteerd met haar cynisme. Lees meer

Een mens zoals alle anderen

Een mens zoals alle anderen

Eva probeert zich in de metro te gedragen op een manier die voor normaal moet doorgaan, maar dat valt nog niet mee. Lees meer

Dé vluchteling bestaat niet

Dé vluchteling bestaat niet

Marthe van Bronkhorst hoort bij de huisartsenpraktijk verhalen van vluchtelingen. Ze raakt gefrustreerd, omdat de politiek niet ziet 'dat een individu meer is dan twee vierkante meter ruimte en een lichaam dat gevoed moet worden'. Lees meer

Steun de makers van de toekomst. Sluit je aan bij Hard//hoofd!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Wij zijn al meer dan twaalf jaar bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Onze kunstverzamelaars maken dit mogelijk. Sluit je nu aan en ontvang jaarlijks gesigneerde kunstwerken van veelbelovende kunstenaars én je eigen Hard//hoofd-tasje. Veel verzamelplezier!

Steun en verzamel